1
1
Budowa UE i jej
charakter prawny
Budowa UE i jej
charakter prawny
2
2
Traktaty założycielskie
Traktaty założycielskie
Traktat ustanawiający Europejską
Wspólnotę Węgla i Stali (Traktat Paryski)
1951. W 2002 r. EWWiS przestała istnieć, a
jej kompetencje przejęła UE
Traktat ustanawiający Europejską
Wspólnotę Energii Atomowej i Traktat
ustanawiający Europejską Wspólnotę
Gospodarczą (Traktaty Rzymskie) 1957
Traktat ustanawiający Europejską
Wspólnotę Węgla i Stali (Traktat Paryski)
1951. W 2002 r. EWWiS przestała istnieć, a
jej kompetencje przejęła UE
Traktat ustanawiający Europejską
Wspólnotę Energii Atomowej i Traktat
ustanawiający Europejską Wspólnotę
Gospodarczą (Traktaty Rzymskie) 1957
3
3
Jednolity Akt Europejski 1986.
(ustanowienie rynku wewnętrznego,
właczenie do kompetencji Wspólnot
spójności polityki socjalnej, badań
naukowych i rozwoju technologicznego
oraz ochrony środowiska)
Jednolity Akt Europejski 1986.
(ustanowienie rynku wewnętrznego,
właczenie do kompetencji Wspólnot
spójności polityki socjalnej, badań
naukowych i rozwoju technologicznego
oraz ochrony środowiska)
4
4
Traktat o Unii Europejskiej
(Traktat z Maastricht) 1992
Traktat o Unii Europejskiej
(Traktat z Maastricht) 1992
trójfilarowa konstrukcja Unii
przekształcenie EWG we Wspólnotę Europejską
poszerzenie kompetencji WE o politykę
gospodarczą i monetarną, polityki dotyczące
oświaty, kształcenia i młodzieży, kultury,
zdrowia, ochrony konsumenta, sieci
transeuropejskich i przemysłu
ustanowienie Unii Gospodarczej i Walutowej
trójfilarowa konstrukcja Unii
przekształcenie EWG we Wspólnotę Europejską
poszerzenie kompetencji WE o politykę
gospodarczą i monetarną, polityki dotyczące
oświaty, kształcenia i młodzieży, kultury,
zdrowia, ochrony konsumenta, sieci
transeuropejskich i przemysłu
ustanowienie Unii Gospodarczej i Walutowej
5
5
Filar I
Filar I
wspólnotowy
w jego skład wchodzą WE i EWEA (do 2002
r - także EWWiS)
regulacje pondnarodowe (organy
wspólnot)
NIE UŻYWAĆ ZAMIENNIE UE I WE - TO NIE
TO SAMO!
wspólnotowy
w jego skład wchodzą WE i EWEA (do 2002
r - także EWWiS)
regulacje pondnarodowe (organy
wspólnot)
NIE UŻYWAĆ ZAMIENNIE UE I WE - TO NIE
TO SAMO!
6
6
II filar
II filar
Wspólna Polityka Zagraniczna i
Bezpieczeństwa
współpraca międzyrządowa
Wspólna Polityka Zagraniczna i
Bezpieczeństwa
współpraca międzyrządowa
7
7
III filar
III filar
Współpraca Policyjna i Sądowa w sprawach
karnych
TA: Przestrzeń Wolności, Bezpieczeństwa i
Sprawiedliwości
współpraca międzyrządowa; część
(Schengen) włączona do I filaru
(wspólnotowego)
Współpraca Policyjna i Sądowa w sprawach
karnych
TA: Przestrzeń Wolności, Bezpieczeństwa i
Sprawiedliwości
współpraca międzyrządowa; część
(Schengen) włączona do I filaru
(wspólnotowego)
8
8
Traktat z Amsterdamu
(1997)
Traktat z Amsterdamu
(1997)
zasady funkcjonowania UE
włączenie acquis Schengen do dorobku UE
przeniesienie spraw wizowych, azylowych,
imigracyjnych i kontroli granic z III do I
filara
zasady funkcjonowania UE
włączenie acquis Schengen do dorobku UE
przeniesienie spraw wizowych, azylowych,
imigracyjnych i kontroli granic z III do I
filara
9
9
Traktat z Nicei (2001)
Traktat z Nicei (2001)
dostosowanie UE do rozszerzenia
reforma składu KE
rozszerzenie zakresu głosowań
większością kwalifikowaną w Radzie
Europejskiej
ustalenie liczby posłów Parlamentu
Europejskiego
dostosowanie UE do rozszerzenia
reforma składu KE
rozszerzenie zakresu głosowań
większością kwalifikowaną w Radzie
Europejskiej
ustalenie liczby posłów Parlamentu
Europejskiego
1
0
1
0
Traktat ustanawiający
Konstytucję dla Europy (2004)
Traktat ustanawiający
Konstytucję dla Europy (2004)
sprzeciw wobec ratyfikacji wyrażony w
drodze referendum we Francji i w Holandii
sprzeciw wobec ratyfikacji wyrażony w
drodze referendum we Francji i w Holandii
1
1
1
1
Traktat Reformujący
(Traktat z Lizbony) 2007
Traktat Reformujący
(Traktat z Lizbony) 2007
Traktat o UE i Traktat o funkcjonowaniu UE
(TUE i TFUE)
likwidacja Wspólnoty Europejskiej -
zniesienie trójfilarowej konstrukcji
uzyskanie osobowości prawnej przez UE
Traktat o UE i Traktat o funkcjonowaniu UE
(TUE i TFUE)
likwidacja Wspólnoty Europejskiej -
zniesienie trójfilarowej konstrukcji
uzyskanie osobowości prawnej przez UE
1
2
1
2
Cele UE
Cele UE
1.
Celem Unii jest wspieranie pokoju, jej
wartości i dobrobytu jej narodów.
2.
Unia zapewnia swoim obywatelom
przestrzeń wolności, bezpieczeństwa
i sprawiedliwości bez granic wewnętrznych, w
której zagwarantowana jest swoboda przepływu
osób, w powiązaniu z właściwymi środkami
w odniesieniu do kontroli granic zewnętrznych,
azylu, imigracji, jak również zapobiegania i
zwalczania przestępczości.
1.
Celem Unii jest wspieranie pokoju, jej
wartości i dobrobytu jej narodów.
2.
Unia zapewnia swoim obywatelom
przestrzeń wolności, bezpieczeństwa
i sprawiedliwości bez granic wewnętrznych, w
której zagwarantowana jest swoboda przepływu
osób, w powiązaniu z właściwymi środkami
w odniesieniu do kontroli granic zewnętrznych,
azylu, imigracji, jak również zapobiegania i
zwalczania przestępczości.
1
3
1
3
3.
Unia ustanawia rynek wewnętrzny. Działa na rzecz trwałego rozwoju
Europy, którego podstawą jest zrównoważony wzrost gospodarczy oraz stabilność
cen, społeczna gospodarka rynkowa o wysokiej konkurencyjności zmierzająca do
pełnego zatrudnienia i postępu społecznego oraz wysoki poziom ochrony
i poprawy jakości środowiska naturalnego. Wspiera postęp naukowo-techniczny.
Zwalcza wyłączenie społeczne i dyskryminację oraz wspiera sprawiedliwość i
ochronę socjalną, równość kobiet i mężczyzn, solidarność między pokoleniami i
ochronę praw dziecka.
Wspiera spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną oraz solidarność między
Państwami Członkowskimi.
Szanuje swoją bogatą różnorodność kulturową i językową oraz czuwa nad ochroną
i rozwojem dziedzictwa kulturowego Europy.
3.
Unia ustanawia rynek wewnętrzny. Działa na rzecz trwałego rozwoju
Europy, którego podstawą jest zrównoważony wzrost gospodarczy oraz stabilność
cen, społeczna gospodarka rynkowa o wysokiej konkurencyjności zmierzająca do
pełnego zatrudnienia i postępu społecznego oraz wysoki poziom ochrony
i poprawy jakości środowiska naturalnego. Wspiera postęp naukowo-techniczny.
Zwalcza wyłączenie społeczne i dyskryminację oraz wspiera sprawiedliwość i
ochronę socjalną, równość kobiet i mężczyzn, solidarność między pokoleniami i
ochronę praw dziecka.
Wspiera spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną oraz solidarność między
Państwami Członkowskimi.
Szanuje swoją bogatą różnorodność kulturową i językową oraz czuwa nad ochroną
i rozwojem dziedzictwa kulturowego Europy.
1
4
1
4
4.
Unia ustanawia unię gospodarczą i
walutową, której walutą jest euro.
4.
Unia ustanawia unię gospodarczą i
walutową, której walutą jest euro.
1
5
1
5
5.
W stosunkach zewnętrznych Unia umacnia i propaguje
swoje wartości i interesy oraz wnosi wkład w ochronę swoich
obywateli. Przyczynia się do pokoju, bezpieczeństwa, trwałego
rozwoju Ziemi, do solidarności i wzajemnego szacunku między
narodami, do swobodnego i uczciwego handlu, do wyeliminowania
ubóstwa oraz do ochrony praw człowieka, w szczególności praw
dziecka, a także do ścisłego przestrzegania i rozwoju prawa
międzynarodowego, w szczególności zasad Karty Narodów
Zjednoczonych.
6.
Unia dąży do osiągnięcia swoich celów właściwymi
środkami odpowiednio do zakresu kompetencji przyznanych jej na
mocy Traktatów.
5.
W stosunkach zewnętrznych Unia umacnia i propaguje
swoje wartości i interesy oraz wnosi wkład w ochronę swoich
obywateli. Przyczynia się do pokoju, bezpieczeństwa, trwałego
rozwoju Ziemi, do solidarności i wzajemnego szacunku między
narodami, do swobodnego i uczciwego handlu, do wyeliminowania
ubóstwa oraz do ochrony praw człowieka, w szczególności praw
dziecka, a także do ścisłego przestrzegania i rozwoju prawa
międzynarodowego, w szczególności zasad Karty Narodów
Zjednoczonych.
6.
Unia dąży do osiągnięcia swoich celów właściwymi
środkami odpowiednio do zakresu kompetencji przyznanych jej na
mocy Traktatów.
1
6
1
6
Zasady UE
Zasady UE
Unia opiera się na wartościach poszanowania
godności osoby ludzkiej, wolności, demokracji,
równości,
państwa
prawnego,
jak
również
poszanowania praw człowieka, w tym praw osób
należących do mniejszości. Wartości te są wspólne
Państwom
Członkowskim
w społeczeństwie
opartym
na
pluralizmie,
niedyskryminacji,
tolerancji, sprawiedliwości, solidarności oraz na
równości kobiet i mężczyzn.
Unia opiera się na wartościach poszanowania
godności osoby ludzkiej, wolności, demokracji,
równości,
państwa
prawnego,
jak
również
poszanowania praw człowieka, w tym praw osób
należących do mniejszości. Wartości te są wspólne
Państwom
Członkowskim
w społeczeństwie
opartym
na
pluralizmie,
niedyskryminacji,
tolerancji, sprawiedliwości, solidarności oraz na
równości kobiet i mężczyzn.
1
7
1
7
1.
Granice kompetencji Unii wyznacza zasada
przyznania. Wykonywanie tych kompetencji
podlega zasadom pomocniczości i
proporcjonalności.
2.
Zgodnie z zasadą przyznania Unia działa
wyłącznie w granicach kompetencji przyznanych
jej przez Państwa Członkowskie w Traktatach do
osiągnięcia określonych w nich celów. Wszelkie
kompetencje nieprzyznane Unii w Traktatach
należą do Państw Członkowskich.
1.
Granice kompetencji Unii wyznacza zasada
przyznania. Wykonywanie tych kompetencji
podlega zasadom pomocniczości i
proporcjonalności.
2.
Zgodnie z zasadą przyznania Unia działa
wyłącznie w granicach kompetencji przyznanych
jej przez Państwa Członkowskie w Traktatach do
osiągnięcia określonych w nich celów. Wszelkie
kompetencje nieprzyznane Unii w Traktatach
należą do Państw Członkowskich.
1
8
1
8
3.
Zgodnie z zasadą pomocniczości, w dziedzinach
kompetencji, które nie należą do jej wyłącznej Unia podejmuje
działania tylko wówczas i tylko w takim zakresie, w jakim cele
zamierzonego działania nie mogą zostać osiągnięte w sposób
wystarczający przez Państwa Członkowskie, zarówno na poziomie
centralnym, jak i regionalnym oraz lokalnym, i jeśli ze względu
na rozmiary lub skutki proponowanego działania możliwe jest
lepsze ich osiągnięcie na poziomie Unii.
Instytucje Unii stosują zasadę pomocniczości zgodnie z
Protokołem w sprawie stosowania zasad pomocniczości i
proporcjonalności. Parlamenty narodowe czuwają nad
przestrzeganiem zasady pomocniczości zgodnie z procedurą
przewidzianą w tym Protokole.
3.
Zgodnie z zasadą pomocniczości, w dziedzinach
kompetencji, które nie należą do jej wyłącznej Unia podejmuje
działania tylko wówczas i tylko w takim zakresie, w jakim cele
zamierzonego działania nie mogą zostać osiągnięte w sposób
wystarczający przez Państwa Członkowskie, zarówno na poziomie
centralnym, jak i regionalnym oraz lokalnym, i jeśli ze względu
na rozmiary lub skutki proponowanego działania możliwe jest
lepsze ich osiągnięcie na poziomie Unii.
Instytucje Unii stosują zasadę pomocniczości zgodnie z
Protokołem w sprawie stosowania zasad pomocniczości i
proporcjonalności. Parlamenty narodowe czuwają nad
przestrzeganiem zasady pomocniczości zgodnie z procedurą
przewidzianą w tym Protokole.
1
9
1
9
4.
Zgodnie z zasadą proporcjonalności
zakres i forma działania Unii nie wykraczają
poza to, co jest konieczne do osiągnięcia celów
Traktatów.
Instytucje Unii stosują zasadę proporcjonalności
zgodnie z Protokołem w sprawie stosowania
zasad pomocniczości i proporcjonalności.
4.
Zgodnie z zasadą proporcjonalności
zakres i forma działania Unii nie wykraczają
poza to, co jest konieczne do osiągnięcia celów
Traktatów.
Instytucje Unii stosują zasadę proporcjonalności
zgodnie z Protokołem w sprawie stosowania
zasad pomocniczości i proporcjonalności.
2
0
2
0
1.
Unia uznaje prawa, wolności i zasady określone w Karcie praw podstawowych Unii
Europejskiej z 7 grudnia 2000 roku, w brzmieniu dostosowanym 12 grudnia 2007 roku w
Strasburgu, która ma taką samą moc prawną jak Traktaty.
Postanowienia Karty w żaden sposób nie rozszerzają kompetencji Unii określonych w Traktatach.
Prawa, wolności i zasady zawarte w Karcie są interpretowane zgodnie z postanowieniami
ogólnymi określonymi w tytule VII Karty regulującymi jej interpretację i stosowanie oraz
z należytym uwzględnieniem wyjaśnień, o których mowa w Karcie, które określają źródła tych
postanowień.
2.
Unia przystępuje do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i
podstawowych wolności. Przystąpienie do Konwencji nie narusza kompetencji Unii określonych
w Traktatach.
3.
Prawa podstawowe, zagwarantowane w europejskiej Konwencji o ochronie praw
człowieka i podstawowych wolności oraz wynikające z tradycji konstytucyjnych wspólnych
Państwom Członkowskim, stanowią część prawa Unii jako zasady ogólne prawa.
1.
Unia uznaje prawa, wolności i zasady określone w Karcie praw podstawowych Unii
Europejskiej z 7 grudnia 2000 roku, w brzmieniu dostosowanym 12 grudnia 2007 roku w
Strasburgu, która ma taką samą moc prawną jak Traktaty.
Postanowienia Karty w żaden sposób nie rozszerzają kompetencji Unii określonych w Traktatach.
Prawa, wolności i zasady zawarte w Karcie są interpretowane zgodnie z postanowieniami
ogólnymi określonymi w tytule VII Karty regulującymi jej interpretację i stosowanie oraz
z należytym uwzględnieniem wyjaśnień, o których mowa w Karcie, które określają źródła tych
postanowień.
2.
Unia przystępuje do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i
podstawowych wolności. Przystąpienie do Konwencji nie narusza kompetencji Unii określonych
w Traktatach.
3.
Prawa podstawowe, zagwarantowane w europejskiej Konwencji o ochronie praw
człowieka i podstawowych wolności oraz wynikające z tradycji konstytucyjnych wspólnych
Państwom Członkowskim, stanowią część prawa Unii jako zasady ogólne prawa.