Podróże Małego Księcia mają

znaczenie symboliczne. Podczas

nich bohater szuka prawdy o

sobie, szuka przyjaźni i miłości.

Zanim

dotrze

na

Ziemię,

poznaje planety, na których

zamieszkują

postaci

reprezentujące

różne

typy

ludzkie.

SYMBOL - zbiór ukrytych i niejasnych treści

dopuszczających

rozmaite

interpretacje

opierające

się

na

subiektywnych

doświadczeniach i przeżyciach. Ma charakter

indywidualny i nigdy nie jest w pełni

określony, może być rozumiany różnorako.

Król

- Wobec tego rozkazuję ci ziewać.

Od lat nie widziałem ziewających.

Zaciekawia

mnie

ziewanie.

No! Ziewaj jeszcze! To jest rozkaz.

- To mnie onieśmiela... nie mogę

więcej - powiedział czerwieniąc się

Mały Książę.

reprezentuje ludzi, którzy nade

wszystko cenią sobie władzę i

zmierzają

do

podporządkowania

sobie innych.

Król

nie

znosi

nieposłuszeństwa.

Próżny

- Co to znaczy uwielbiać?
- Uwielbiać to znaczy uznać mnie

za człowieka najpiękniejszego,

najlepiej ubranego,

najbogatszego i najmądrzejszego

na planecie.

- Ależ poza tobą nikogo na planecie

nie ma!

- Zrób mi tę przyjemność: uwielbiaj

mnie mimo wszystko.

  

 to typ człowieka, który jest

skoncentrowany

na

sobie

(egoista) i każdy musi być jego

pochlebcą.

Pijak

- Dlaczego pijesz? - spytał Mały

Książę.

- Aby zapomnieć - odpowiedział

Pijak.

-

O

czym

zapomnieć?

-

zaniepokoił się Mały Książę,

który już zaczął mu współczuć.

- Aby zapomnieć, że się wstydzę

- stwierdził Pijak, schylając

głowę.

-

Czego

się

wstydzisz?

-

dopytywał się Mały Książę,

chcąc mu pomóc.

- Wstydzę się, że piję - zakończył

Pijak rozmowę i pogrążył się

w milczeniu.

symbol ludzkiej

słabości

charakteru, braku

woli

i odpowiedzialnoś

ci, ucieczki od

obowiązków

- A co ci daje posiadanie

gwiazd?

- Bogactwo.
- A cóż ci z tego, że jesteś

bogaty?

- Mogę kupować inne gwiazdy,

o ile ktoś je znajdzie.

"Ten człowiek - powiedział

sobie

Mały

Książę

-

rozumuje jak mój Pijak."

Bankier

reprezentuje

ludzi,

dla których

dobra material

ne

są wartością

nadrzędną.

Nie czerpią oni

radości i

pożytku z tego,

co mają. Są

wyzbyci

wrażliwości na

piękno.

Latarnik

- Dlaczego zapaliłeś?
- Taki jest rozkaz - odpowiedział

Latarnik.

- Nie rozumiem - rzekł Mały Książę.
- Nic tu nie ma do rozumienia. Rozkaz

jest rozkazem. Dzień dobry.

Zgasił lampę. Następnie otarł sobie

czoło chustką w czerwoną kratę.

- Mam straszną pracę. Kiedyś miała ona

sens. Gasiłem latarnię rano, a

zapalałem

wieczorem.

W

dzień

mogłem

odpoczywać,

a w

nocy

spałem...

to człowiek pracowity ale wykonuje

polecenia i rozkazy bezwiednie, nie

zastanawia się nad ich sensem

Geograf

    ... nie jestem badaczem. Bardzo brak mi badaczy.

Zadanie geografa nie polega na liczeniu miast, rzek,

gór, oceanów i pustyń. Geograf jest zbyt ważną

osobistością, aby mógł pozwolić sobie na

łazikowanie. On nie opuszcza swego biura, lecz

przyjmuje

badaczy,

wypytuje

i

notuje

ich

spostrzeżenia. A gdy uwagi któregoś uzna za

interesujące, wtedy każe robić wywiad o moralności

danego badacza.

   symbolizuje

naukę

oderwaną

od spraw

ludzkich i osoby zajmujące

się nią.

Według Małego Księcia dobrze

widzi się tylko sercem a dorośli

są nadzwyczajni, bardzo, bardzo

śmieszni i bardzo dziwni.

Niestety żadna z osób, które

odwiedza na planetkach 325,

326, 327, 328, 329, 330 nie

spełnia oczekiwań bohatera.

Udaje się więc na Ziemię,

aby tutaj znaleźć przyjaciół.

Jacy okazują się mieszkańcy

tej planety?

Zdaniem Małego

Księcia mieszkańcy

Ziemi skupiają

wszystkie dziwactwa

spotkane na innych

planetach.

Są próżni, naiwni,

śmieszni, chciwi,

skupiają uwagę na

rzeczach mało

ważnych,

są bezmyślni

i zarozumiali.Wśród

nich też można czuć

się samotnym.

próżny

- mający o

sobie bardzo dobre

zdanie i lubiący, żeby

go podziwiać

i pochlebiać mu

naiwny

– człowiek

prosty, łatwowierny

Ze swoich podróży Mały Książę

wyciągnął wiele wniosków, które mogą

stać się dla nas aforyzmami.

Aforyzm (łac. aphorismus, gr. aphorismós)

– zwięzła, lapidarna, przeważnie

jednozdaniowa wypowiedź wyrażająca

ogólną prawdę filozoficzną lub moralną

w sposób zaskakujący i błyskotliwy.

Synonimy: sentencja, maksyma.

Antoine

de

Saint-Exupery

do

przekazania swoich myśli używa wielu

symboli,

którym

można

czasem

nadawać różnorakie znaczenia, choć

ich podstawowe przesłanie jest zwykle

całkiem jasne. Spójrzmy, jak wiele prawdy

kryje się w stwierdzeniach złotowłosego

przybysza:

Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu,

a więc to, co mówi nam nasze serce,

bo Dobrze widzi się tylko sercem,

bo Oczy są ślepe. Trzeba szukać sercem.

I dalej:

Pozostajesz na zawsze odpowiedzialny za

to, co oswoiłeś i pamiętaj, że decyzja o tym,

że staniesz się czyimś przyjacielem

niesie za sobą ryzyko łez

a Kraina łez jest jedną wielką tajemnicą.

Początkowo tajemnicą dla Was - czytelników
„Małego Księcia” mogły być jego wnioski. Teraz,
gdy wiemy, że należy na wiele z nich patrzeć
przez pryzmat pojęcia aforyzm, łatwiej rozpoznać
wartości, o których bohater mówi. Są to: miłość,
przyjaźń, przywiązanie, prawda. Kolejne etapy
podróży Małego Księcia stanowią jakby
przypowieści,

które

mają

nas

czegoś

nauczyć. Symbole, którymi posłużył się
Antoine de Saint-Exupery są trudne do
zrozumienia tylko przez bardzo młode osoby
bowiem książka pisana była z myślą o
dzieciach. Tutaj pojawia się jednak istotne
pytanie - czy tylko one powinny być
czytelnikami utworu? Czy nie powinna to być
również lektura dorosłych?

Jak myślicie?

Zwróćmy uwagę na dedykację utworu:

LEONOWI WERTH

(...)

LEONOWI WERTH

gdy był małym chłopcem.

Czy taka zmiana dedykacji nie sugeruje, że jest to

książka, którą może przeczytać lub usłyszeć każdy

– bez względu na wiek?

Zbierzmy argumenty potwierdzające tę tezę:

„Mały Książę”

utworem dla dzieci

interesujące kolorowe

obrazki (taka jest

większość wydań),
baśniowość,
dziecięcy bohater i jego

spojrzenie na świat -

pełne altruizmu,

wrażliwości,

opiekuńczości

i dociekliwości,
bezpośrednia treść

i tematyka przygodowa

skutecznie działająca na

wyobraźnię dzieci.

„Mały Książę”

utworem dla dorosłych

pełna przenośni

filozoficzna powieść,
mnogość sentencji,
świat przedstawiony

składający się z symboli,

których dziecko nie

odnajdzie,
komentarze Małego

Księcia są wypowiadane

„dorosłym” językiem,
rozważania na temat

sensu życia, śmierci,

samotności zainteresują

dorosłych czytelników.

Przecież nie stoi temu na drodze baśniowość

„Małego Księcia”, o której można mówić ze

względu na (UWAGA! Przypominamy sobie

składniki utworu o charakterze baśniowym):

- styl opowiadania charakterystyczny dla

baśni,

- czas i miejsca nieokreślone,

- bohaterowie fantastyczni i realni, podobnie

jak wydarzenia,

- utwór zawiera pewne normy moralne i

symbole,

- wyraźny kontrast dobra i zła.

Zaproponujmy więc lekturę tego

wartościowego utworu innym.