ZMYSŁ WZROKU
CZŁOWIEKA
opracowała: Magdalena
Osiadło
NARZĄD WZROKU
gałka oczna
brwi
powieka górna
powieka
dolna
rzęsy
BUDOWA OKA
nerw
wzrokowy
plamka
żółta
plamka
ślepa
WRÓĆ
i wybierz łącze lub
zakończenie
prezentacji!
TWARDÓWKA
• Zewnętrzna warstwa gałki
ocznej
• Gruba i twarda
• Zwykle o białej matowej barwie
• Osłania wewnętrzne struktury
w oku i nadaje gałce sztywność
• W przedniej części przechodzi
w przeźroczystą rogówkę
ROGÓWKA
• Przednia część twardówki
• Przezroczysta
• Przepuszcza światło w głąb oka
• Powierzchnię pokrywa
spojówka przemywana płynem
produkowanym w gruczołach
łzowych
ASTYGMATYZM
• Wada polegająca na
zniekształceniu widzenia na
skutek niesymetryczności
rogówki oka.
• Promienie świetlne
padające na różne części
rogówki załamywane są w
różnym stopniu.
• Niezborność rogówkowa
powoduje, że obraz
widziany przez pacjenta jest
nieostry.
• Wadę koryguje się stosując
okulary z soczewkami
cylindrycznymi.
nierówna
rogówka
Cylindryczna
soczewka
korygująca
KOMORY OKA
• Komora tylna wypełniona jest
galaretowatym ciałem szklistym
• Komora przednia wypełniona jest
wodnistą cieczą
• Obie ciecze wywierają ciśnienie
utrzymując kulisty kształt gałki
ocznej
• Wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego
(śródocznego) spowodowanego
przeważnie utrudnieniami odpływu
cieczy wodnej wywołuje chorobę
zwaną jaskrą
SOCZEWKA
• Miękka i przezroczysta elipsoidalna
struktura
• Jest ruchoma i może zmieniać kształt
dzięki mięśniom soczewkowym
• Odpowiedzialna za akomodację oka czyli
przystosowania oka do widzenia
przedmiotów odległych i bliskich
• Załamuje promienie świetlne i skupia
wiązkę światła na siatkówce
• Ostre widzenie uzyskiwane jest wtedy, gdy
ognisko obrazowe pokrywa się z siatkówką
• Najlepiej rozróżniamy szczegóły
przedmiotów leżących około 25 cm od oka
OBRAZY POWSTAJĄCE W
SOCZEWKACH
Powstający na siatkówce obraz jest:
rzeczywisty, pomniejszony i odwrócony!
główna oś
optyczna
soczewka
skupiając
a
F
2F
F’
przedmio
t
obraz
O
AKOMODACJA
PRZEDMIOT ODLEGŁY
• Rozluźnienie okrężnego
mięśnia rzęskowego i
naciągnięcie więzadełka
soczewkowego
• Zmniejszenie wypukłości
soczewki
PRZEDMIOT BLISKI
• Skurcz okrężnego mięśnia
rzęskowego i uwolnienie
więzadełka soczewkowego
• Zaokrąglenie wypukłości
soczewki
• W miarę starzenia się
soczewka traci sprężystość
i pogarsza się zdolność
akomodacji
WADY WZROKU
KRÓTKOWZROCZNOŚĆ
• Mięsień nie może się rozluźnić i
soczewka jest zbyt wypukła lub
oś oka jest za długa
• Promienie skupiane są przed
siatkówką
• Krótkowidz nie widzi z daleka
DALEKOWZROCZNOŚĆ
• Mięśnie oka są zbyt słabe i
soczewka jest zbyt płaska lub
oś oka jest za krótka
• Promienie skupiane są za
siatkówką
• Dalekowidz źle widzi
przedmioty z bliska
KOREKCJA WAD WZROKU
DLA KRÓTKOWIDZA
SOCZEWKA WKLĘSŁA
• powoduje rozbieżny bieg
promieni i skupienie ich na
siatkówce
DLA DALEKOWIDZA
SOCZEWKA WYPUKŁA
• promienie stają się
bardziej zbieżne i skupiają
się na siatkówce
ZAĆMA CZYLI KATARAKTA
• Chorobę wywołuje
zmętnienie soczewki
• Pojawiające się
zmętnienia stanowią
przeszkodę dla
prawidłowego
widzenia.
• Stosuje się leczenie
operacyjne
prawidłowe
pole
widzenia
początek
zaćmy
rozwijając
a się
zaćma
TĘCZÓWKA
• Fragment naczyniówki w postaci
krążka
• Zawiera włókna mięśniowe okrężne i
promieniste
• Kurczące się mięśnie zmniejszają lub
zwiększają źrenicę (otwór w
tęczówce) i regulują w ten sposób
ilość światła wpadającego do wnętrza
oka
• Tęczówka ma zdolność do zmiany
apertury wejściowej oka w zakresie
od 8 mm w ciemności do 2 mm przy
intensywnym oświetleniu.
• Tęczówka zawiera pigment, który
nadaje jej charakterystyczną barwę
włókna mięśniowe
okrężne
włókna mięśniowe
promieniste
źrenica
WIELKOŚĆ ŹRENICY
SŁABE OŚWIETLENIE
• Skurcz mięśni promienistych
• Rozkurcz mięśni okrężnych
• Powiększenie źrenicy
• Większa ilość światła wpada
do oka
SILNE OŚWIETLENIE
• rozkurcz mięśni
promienistych
• skurcz mięśni okrężnych
• Pomniejszenie źrenicy
• mniejsza ilość światła wpada
do oka
• Reakcja obronna
skurcz
rozkurcz
rozkurcz
skurcz
NACZYNIÓWKA
• Zawiera dużą ilość naczyń
krwionośnych, które zaopatrują
siatkówkę w tlen i substancje
odżywcze
• Znajduje się w niej czarny
pigment zapobiegający
odbijaniu światła wewnątrz
gałki ocznej
SIATKÓWKA
• Zawiera miliony komórek receptorowych:
czopki (ok. 7 mln.) i pręciki (ok. 130 mln.)
• Pobudzone promieniami świetlnymi komórki
przesyłają impulsy włóknami nerwowymi
przez tzw. nerw wzrokowy do mózgu
• Plamka ślepa to miejsce połączenia nerwu
wzrokowego z gałką oczną, które nie zawiera
komórek receptorowych
• Aby szczegóły przedmiotu były rozróżnialne,
obraz przedmiotu na siatkówce musi
pokrywać obszar, na którym leży wiele
zakończeń nerwowych
PRĘCIKI
• Aktywne w przyćmionym świetle
• Umożliwiają postrzeganie kształtu i
ruchu
• Nie są wrażliwe na barwy
• Usytuowane na obrzeżach siatkówki
• W półmroku kształty przedmiotów
są lepiej widoczne, gdy ogląda się
je z ukosa
REAKCJA PRĘCIKÓW NA ŚWIATŁO
RODOPSYNA
OPSYNA
TRANS-RETINAL
METARODOPSYNA II
11CIS-RETINAL
WIT A
REAKCJA
PRĘCIKÓW
CZOPKI
• Odpowiedzialne za widzenie w
jasnym świetle
• Umożliwiają rozróżnianie
szczegółów i widzenie barw
• Mechanizm pobudzenia
analogiczny do pręcików
• Plamka żółta to skupisko czopków
w centralnej części siatkówki –
strefa najostrzejszego widzenia
DLACZEGO LIŚCIE DRZEW SĄ
ZIELONE ?
widmo
światła
białego
światło białe
pada na
obiekt
część
promieni
obiekt
pochłania
część promieni
obiekt odbija
wśród różnych długości fal
docierających od liści do
naszego oka dominują fale
o barwie zielonej
UKŁAD
R
G
B
W OKU
U ludzi występują czopki trzech
rodzajów (zawierające różne
barwniki).
Każdy z nich reaguje wprawdzie na
promieniowanie z całego zakresu
widzialnego, ale jest najbardziej
wrażliwy na określoną długość fal,
odpowiadającą w przybliżeniu jednej
z trzech barw:
• Red/czerwony
LWS – fale najdłuższe
• Green/zielony
MWS – fale średnie
• Blue/niebieski
SWS – fale krótkie
Układ tych trzech typów fotoreceptorów
umożliwia widzenie całej palety
kolorów!
R
ed
G
ree
n
B
lue
JEDNOCZESNE PEŁNE POBUDZENIE RÓŻNYCH CZOPKÓW DAJE
NASTĘPUJĄCE WRAŻENIA BARWNE:
GDYBY ZABRAKŁO PEWNYCH
DŁUGOŚCI FAL ŚWIETLNYCH…
R
G
B
R
G
B
R
G
B
R
G
B
ZABURZENIA WIDZENIA
BARWNEGO:
• PROTANOPIA – nierozpoznawanie
barwy czerwonej
• DEUTERANOPIA- nierozpoznawanie
barwy zielonej
• DALTONIZM – jednoczesna ślepota
na barwę czerwoną i zieloną
• CAŁKOWITA ŚLEPOTA NA BARWY –
występuje rzadko
DALTONIZM
• W 1794 r John Dalton (ang. fizyk)
rozpoznał to schorzenie u siebie i po
raz pierwszy je opisał.
• Dla Daltona kolor czerwony wyglądał
jak szary i niewiele się różnił od
zielonego.
• Daltonizm wrodzony jest wadą
dziedziczną, na którą cierpi w różnym
stopniu 8% mężczyzn i 0,5% kobiet.
DZIEDZICZENIE DALTONIZMU
Geny MWS (czopki zielone) i LWS (czopki czerwone) leżą na
chromosomie X.
Jest to więc cecha sprzężona z płcią i determinowana przez mutację
recesywną (d).
Wystarczy jeden dominujący gen (D) aby odróżniać barwy prawidłowo.
Ponieważ mężczyźni mają tylko jeden chromosom X, dlatego pojawienie
się u nich mutacji zawsze wywołuje chorobę. To tłumaczy dlaczego
mężczyźni chorują na nią częściej niż kobiety.
KOBIETY
X
D
X
D - zdrowa
X
D
X
d – nosicielka (zdrowa)
X
d
X
d – chora (częstość 0,5%)
MĘŻCZYŹNI
X
D
Y -
zdrowy
X
d
Y –
chory (częstość
8%)
POŁĄCZENIE OKA Z MÓZGIEM
•
Nerwy wzrokowe obu oczu łączą się
tworząc tak zwane skrzyżowanie
wzrokowe, które jest miejscem, gdzie
nerw wzrokowy z każdego oka
rozdziela się na dwie drogi wzrokowe
w taki sposób, że każda z nich zawiera
włókna wzrokowe pochodzące z obu
oczu.
•
Lewa połowa kory wzrokowej
przetwarza informacje wizualne
pochodzące z lewej strony siatkówki
obu oczu (prawa strona pola widzenia)
•
Prawa połowa kory wzrokowej zajmuje
się prawą stroną każdej z siatkówek
(lewa strona pola widzenia).
•
Każde włókno nerwowe tworzy
połączenia pomiędzy jego końcem na
siatkówce i szczegółowo
zdefiniowanym miejscem w płatach
potylicznych kory mózgowej. Z tego
powodu możliwe jest
przyporządkowanie określonej
powierzchni siatkówki do punktów
kory wzrokowej.
WIDZENIE
OBUOCZNE
Kiedy przedmiot jest stosunkowo
blisko osie widzenia przecinają
się.
Im bliżej oczu znajduje się
przedmiot, tym osie patrzenia
przecinają się pod większym
kątem.
Analizując ten kąt, mózg
człowieka wnioskuje o odległości
obserwowanego przedmiotu od
oczu.
BIBLIOGRAFIA
• W.Gumułka, W. Rewerski; Encyklopedia zdrowia; WN PWN; W-wa 1996
• J. Duszyński, A. Kozłowska-Rajewicz, G. Wojciechowska; Biologia - szkoły
ponadgimnazjalne – zakres podstawowy; WSz PWN; W-wa 2002
• J.Blinowski, J.Trylski; Fizyka dla kandydatów na wyższe uczelnie; PWN; W-wa 1980
• M. Kent; Advanced Biology; Oxford; Oxford 2002
• Solomon, Berg, Martin, Villee; Biologia; Multico Oficyna Wydawnicza; W-wa 1996
• A. Lorenc; Trzy barwy tęczy; Wiedza i Życie (luty 2003); Agora; W-wa 2003
• A. Stevens; J. Lowe; Histologia człowieka; PZWL i Słotwiński Verlag; 2000
• A. Kozłowska-Rajewicz, G. Wojciechowska; Biologia, Testy dla Ciebie, Zeszyt 2;
WSz PWN, W-wa 2003
• R. Carter; Tajemniczy świat umysłu; Atena Oficyna Wydawnicza; Poznań 1999
•
http://www.wszpwn.com.pl/i10/index.htm
; Klub IKS; str. I10; grafika bitmapowa
•
•
http://www.phys.uni.torun.pl/~scspie/PL/Wyklady/Malpka/oko.html
•