Przeliczanie jednostek
• Po za układem SI w USA i innych
krajach używane są jednostki
angielskie.
• Warto zapoznać się ze sposobem ich
przeliczania na jednostki SI.
• Przykłady
• 1 funt (lb) – 453,6 g
• 1 cal (in.) 2,54 cm
Reguły przeliczania – zasada
ogólna
• Właściwość fizyczna (np. długość)
pozostaje ta sama:wartość
przeliczona to po prostu inna
wielokrotność innej jednostki
• Procedura
• Gdy informacja jest podana w
jednostkach innych niż wymagane,
przeliczamy na jednostki wymagane
Procedura przeliczania
• Informacja wymagana =
informacja podana*przelicznik
• Przelicznik jest określony wzorem
podane
jednostki
wymagane
jednostki
k
przeliczni
Potęgowanie i przeliczanie
• Jeżeli jednostka jest podniesiona do
potęgi, zastosuj te samą procedurę w
każdym przypadku występowania
jednostki. Gdy więc jednostka
przeliczana występuje w n-tej potędze,
zastosuj n-tą potęgę przelicznika.
• Jeżeli jednostka znajduje się w
mianowniku, zastosuj odwrotność
przelicznika.
Przykład stosowania
przelicznika
• Chemik bada wartość odżywczą
nowego napoju owocowego i musi
wyrazić masę napoju w gramach.
Jaka jest masa jednej porcji (12
uncji) napoju w gramach?
Strategia
• Znajdź przelicznik w poradniku
(książce). Zastosuj procedurę
opisaną w przezroczu nr 39.
• Rozwiązanie
• Wiemy, że 1 uncja = 28,35 g
cd. rozwiązania
• A zatem
g
uncja
g
uncji
g
masa
340
)
1
35
,
28
(
*
)
12
(
)
(
Przeliczanie jednostek
występujących w
mianowniku
• Rtęć, którą stosuje się w różnych
przyrządach laboratoryjnych ze
względu na jej znaczną gęstość,
jest cieczą. Wyraź gęstość rtęci,
13,5 g/cm3, w kilogramach na
metr sześcienny(kg/m3).
Strategia postępowania
• Należy zastosować procedury opisane
w przezroczu 39, przeliczania
jednostek występujących w
mianowniku i jednostek podniesionych
do potęgi. Potrzebne są ty dwa
przeliczniki. Do przeliczenia gramów
(jednostki podane) na
kilogramy(jednostki wymagane)
zastosuj przelicznik 1 kg/10^3g.
Strategia postępowania
cd.
• Do przeliczenia centymetrów
(jednostki podane) na
metry(jednostki wymagane)
zastosujemy przelicznik 10^2
cm/1 m (gdyż centymetry
występują w mianowniku)
Rozwiązanie
• Każdy przelicznik podnosi się do
tej samej potęgo co przeliczoną
jednostkę
3
4
3
2
3
3
3
2
3
3
3
/
10
35
,
1
1
10
10
1
5
,
13
1
10
10
1
5
,
13
/
m
kg
m
cm
g
kg
cm
g
m
cm
g
kg
cm
g
m
kg
g
cd. rozwiązania
• Przelicznik długości należy więc
podnieść do trzeciej potęgi, by
otrzymać przelicznik objętości.
• Każde przeliczenie można
wykonać oddzielnie, zwykle jednak
jednoczesne ich wykonywanie jest
szybsze.
Niepewność pomiarów
• Jednym z warunków wiarygodności
naukowców jest rzetelne
publikowanie przez nich wyników
pomiarów.
• Wyniki pomiarów zawierają liczby.
• Liczby te różnią się od liczb
spotykanych w matematyce w
dwóch aspektach:
Wyniki
• W pomiarach występuje zawsze proces
porównania. Np.. Kiedy powiemy , że
Zosia jest 1,8 m wysoka, oznacza to w
rzeczywistości, że jest ona 1,8 razy
wyższa aniżeli obiekt , którego
wysokość przyjęto za 1m. Metr jest w
tym wypadku jednostką, pomiar
wzrostu odbywa się przez porównanie
z innym obiektem, którego wysokość
jest znana.
Niepewność
• Drugą cechą charakterystyczna
pomiarów jest to, ze każdy pomiar
zawiera niepewność. Liczby w
matematyce są dokładne. Np.. W
słowie „rower” mamy dokładnie 5
znaków literowych.
• Pomiary są zawsze niedokładne.
Niepewność pomiarowa
• Pomiar zawsze zawiera w sobie
element oszacowania.
• Eksperymentator i przyrząd
pomiarowy wykazują fizyczne
ograniczenia.
• Wynika z tego, że z pomiarami zawsze
się łączy niepewność pomiarowa.
• Niepewność może być ograniczona
ale nie zlikwidowana.
cd. Niepewność
pomiarowa
• Jakakolwiek decyzja lub wniosek
oparte na pomiarach muszą
uwzględniać błąd zawarty w
pomiarach.
Niepewność pomiarowa
• Wiemy że pomiary są niedokładne.
• Różnica pomiędzy wartością mierzoną a
wartością prawdziwą nosi nazwę błędu.
• Przyczyny błędu:
• Ograniczenia w procedurze pomiarowej.
• Wynikają one z ograniczeń
aparaturowych i możliwości
eksperymentatora.
Skala -odczyt
• Rozpatrzmy dwa termometry różniące się
skalami.
• Na pierwszym termometrze kreski są
oddalone co jeden stopień. Możemy
oszacować i być pewni, że temperatura jest
powyżej 24C i poniżej 25C. Lepsze
przybliżenie uzyskamy podając cyfrę
określająca położenie pomiędzy zaznaczonymi
wskaźnikami. Zatem możemy podać 24,3 C.
• Ostatnia cyfra jest tylko oszacowaniem.
Cyfry znaczące
• Przyjmujemy zasadę: w pomiarach
zapisujemy wszystkie cyfry, do
cyfry niepewnej włącznie.
Zapisane cyfry noszą nazwę cyfr
znaczących.
• Kiedy odczytujemy ze skali,
ostatnia cyfra odpowiada 1/10
najmniejszej podziałki
Cyfry znaczące
• Termometr lewy: podziałka co
jeden stopień, zatem możemy
podawać wynik z dokładnością do
1/10 stopnia.
• Termometr prawy: podziałka co
1/10 stopnia.Zatem można
podawać z dokładnością do 1/100.
Cyfry znaczące
• Więcej mamy zaufania do odczytu
na termometrze prawym (24,32C)
ponieważ w wyniku mamy więcej
cyfr znaczących i mniejszą
niepewność.
• Zaufanie do wyników wynika z
liczby cyfr znaczących użytych do
ich zaprezentowania
Cyfry znaczące w
pomiarach
• Liczba cyfr znaczących w
wynikach pomiarów równa się
liczbie cyfr pewnych +1.
• Np.. 11,2 m
• Jedynki oznaczają cyfry pewne
• Dwójka oznacza cyfrę niepewną.
Wyznaczanie liczby cyfr
znaczących
• Niepewność danych warunkuje
niepewność wyników opartych na nich
obliczeniach.
• W celu wyznaczenia liczby cyfr
znaczących należy:
• Wyrazić wartość w notacji naukowej,
umieszczając przed przecinkiem
dziesiętnym cyfrę niezerową
• Określić liczbę cyfr mnożonych przez
potęgę dziesięciu
Cyfry znaczące w
obliczeniach
• Zasada ogólna
• Wynik obliczenia opartego na
danych pomiarowych zależy od
dokładności pomiarów.
Niedokładność pomiarów
powoduje niedokładność wyniku
obliczenia.
Zaokrąglanie
• Odmienne reguły dotyczą
dodawania (i jego odrowtności –
odejmowania) i mnożenia(i jego
odwrotności – dzielenia). W
obydwu przypadkach konieczne
jest zaokrąglanie wyników do
prawidłowej liczby cyfr
znaczących.
Zaokrąglanie
• Ostatnia cyfra > 5 w górę
• Ostatnia cyfra <5 w dół
• Jeżeli 5 to do najbliższej parzystej
• Zaokrąglanie prowadzimy
jednorazowo
• Zaokrąglanie prowadzimy w
końcowym etapie obliczeń
Warunki niekontrolowane
• Błędy powstają nie tylko przy
odczytach na skalach ale również
przy braku kontroli w czasie
pomiarów. Np.. Mierzymy długość
druta za pomocą linijki. Nie
zawsze drut będzie idealnie prosty,
lub koniec idealnie pokrywał się z
zerem.
Błędy wynikające z braku
dokładnego zdefiniowania
warunków pomiarów
• Pomiar ciężaru ciała na wadze
łazienkowej można przeprowadzić z
dokładnością do trzech cyfr znaczących
95,1kg. Natomiast sposób ważenia może
być bardzo różny: po kąpieli ale bez
dokładnego wytarcia się, w ubraniu lub
nago, na jednej nodze itp.. Zróżnicowanie
warunków może prowadzić do większych
błędów aniżeli wynikających z zapisu
czyli z dokładnością do 0,1 kg.
Powtarzanie pomiarów
• Wiele błędów nie zostałoby
wykrytych gdyby pomiary nie zostały
powtórzone, a tylko ograniczone do
pojedynczego pomiaru.
• Jeżeli wykonamy dużą liczbę
pomiarów to okazuje się, że wyniki
pomiarów skupiają się wokół
pewnej
wartości centralnej
.
Wartość średnia
• Np.. Temperatura została zmierzona przez
10 osób i uzyskano wyniki:24,1,
24,2;24,2;23,3;24,3;24,3;24,3;24,4;24,4;2
4,5
• Niepewność związana z pomiarem odnosi
się do dziesiątej części stopnia, pomiary
zawarte są w przedziale od 24.1 do 24.5.
Grupują się one wokół wartości 24,3.
Zatem tą wartością centralną jest średnia.
Obliczanie średniej
• Wzór do obliczenia średniej.
n
X
X
n
i
i
1
Liczba pomiarów
• Ile pomiarów należy wykonać?
• Odpowiedź na to pytanie będzie
zależała od stopnia ufności z jaką
chcemy przedstawić średnią.
• Im więcej pomiarów tym większa
pewność, że średnia z pomiarów
zbliża się do wartości centralnej.
Dokładność
• Powtórzenie pomiarów może pozwolić
na oszacowanie niepewności i dać
nam wiedzę na temat natury błędów.
• Oszacowanie błędów dokonujemy
odpowiadając na pytania:
• Jak dokładny jest pomiar tzn. jak
blisko jest wartości prawdziwej lub
poprawnej
Precyzja
• Jak precyzyjny jest pomiar tzn. jak
blisko jest do wartości średniej z
serii pomiarów.
• Dla uzyskania pomiarów
dokładnych przyrząd musi być
poprawnie skalibrowany