Gospodarka
odpadami
W Polsce i Unii Europejskiej
Recykling
Recykling to wielokrotne wykorzystywanie
materiałów do wytwarzania nowych produktów.
Zadania recyklingu to przede wszystkim
zmniejszenie ilości odpadów, zmniejszenie ich
szkodliwości dla środowiska oraz oszczędzanie
zasobów naturalnych.
Spalanie odpadów
Spalanie odpadów komunalnych stanowi stosunkowo
nową metodę ich utylizacji. Nowoczesne urządzenia
do spalania odpadów pełnią dwie funkcje: redukują
ilość (objętość) odpadów mających trafić na
wysypisko oraz stanowią źródło energii elektrycznej
i/lub cieplnej.
Spalarnia to jednocześnie urządzenie zamieniające
stosunkowo małoagresywne odpady komunalne w
prawie taką samą ilość znacznie groźniejszych
popiołów, pyłów, ścieków i pozostałości z
oczyszczania spalin
O EFEKTACH GOSPODARKI
ODPADAMI W POLSCE
W 2000 r. wytworzono w Polsce ogółem
139.340.000 Mg (139 mln ton) odpadów.
W tym:
Wytwarzanie odpadów w Polsce jest
nierównomierne przestrzennie. Ponad
70% odpadów powstaje w trzech
województwach: śląskim,
dolnośląskim, małopolskim.
Województwa śląskie i dolnośląskie
"przodują" nie tylko pod względem
wytwarzania odpadów gospodarczych
lecz także komunalnych.
Dane obrazujące produkcję
poszczególnych odpadów w Polsce
Przewidywane przez KPGO (Krajowy Plan
Gospodarki Odpadami) nakłady na przedsięwzięcia
w latach 2003-2014:
instalacja do odzysku i unieszkodliwiania urządzeń
elektrycznych i elektronicznych - 200 mln zł,
składowisko odpadów niebezpiecznych o
pojemności 500 000 Mg - 80 mln zł,
instalacja termicznego przekształcania odpadów
niebezpiecznych o wydajności 20 000 Mg - 70 mln
zł,
instalacja do unieszkodliwiania urządzeń
chłodniczych - 10 mln zł,
instalacja do dekontaminacji transformatorów
zawierających PCB - 10 mln zł.
Orientacyjne koszty eksploatacyjne związane z
unieszkodliwianiem odpadów niebezpiecznych:
indywidualne procesy - 10.000 zł/Mg,
odzysk rtęci - 4.000 zł/Mg,
termiczne unieszkodliwianie - 2.500 zł/Mg,
odzysk rozpuszczalników - 2.500 zł/Mg,
unieszkodliwianie odpadów materiałów wybuchowych -
2.000 zł/Mg,
obróbka fizykochemiczna - 1.500 zł/Mg,
składowanie do czasu opracowania technologii - 800
zł/Mg,
chemiczne oczyszczanie ścieków - 800 zł/Mg,
składowanie azbestu - 600 zł/Mg,
odzysk metali - 500 zł/Mg,
wykorzystanie w procesach przemysłowych - 400 zł/Mg,
rozdział emulsji - 300 zł/Mg.
Zupełnie inaczej wygląda sytuacja
recyklingu i odzysku akumulatorów
ołowiowych i olejów odpadowych:
przerób akumulatorów ołowiowych -
zyski przewyższają koszty,
regeneracja olejów odpadowych - zyski
przewyższają koszty.
REGULACJE PRAWNE UNII
EUROPEJSKIEJ W
OBSZARZE GOSPODARKI
ODPADAMI
Regulacją o charakterze ramowym w
gospodarce odpadami jest dyrektywa
Rady Europy 75/442/EWG zmieniona w
roku 1991 (91/156/EWG). Zobowiązuje
ona kraje członkowskie do zapobiegania
powstawaniu odpadów, ograniczania ich
ilości i zmniejszania szkodliwości.
Przenosi ona ze szczebla lokalnego
na krajowy nadzór nad gospodarką
odpadami.
KRAJOWY I
SAMORZĄDOWE PLANY
GOSPODARKI ODPADAMI
Obowiązujący stan prawny w dziedzinie
gospodarki odpadami, opiera się na
następujących, kardynalnych zasadach :
zasadzie zintegrowanego podejścia do
ochrony środowiska,
zasadzie zapobiegania - ten kto podejmuje
negatywne dla środowiska działania,
odpowiada za usunięcie ich skutków,
zasadzie przezorności - ten kto
podejmuje działania które w przyszłości
mogą negatywnie oddziaływać na
środowisko, odpowiada za podjęcie
wszelkich możliwych środków
zapobiegawczych,
unieważniania z mocy prawa
wszelkich decyzji naruszających
przepisy dotyczące ochrony
środowiska,
zasadzie bliskości - unieszkodliwianie w
miejscu ich postępowania,
zasadzie "zanieczyszczający płaci" -
odpowiedzialność ekonomiczna sprawcy
za szkody bieżące lub przyszłe w
środowisku,
zasadzie dostępu obywateli do
informacji o środowisku,
zasadzie uwzględniania wymogów
ochrony środowiska we wszelkich
sporządzanych planach i programach,
prawie obywateli do udziału w
postępowaniu w sprawie wydania decyzji
z zakresu ochrony środowiska, itp.
Gospodarka odpadami w
Unii Europejskiej
EKONOMICZNE ASPEKTY
GOSPODARKI ODPADAMI
To co stanowi pożądany element gry
rynkowej - cena równowagi popytu i podaży,
ustalana jest na rynku odpadów w wyniku
zawarcia przez firmy zajmujące się
wywozem śmieci umów cywilnoprawnych z
mieszkańcami, którzy płacą im za usuwanie
odpadów. Tym samym, w Polsce strumień
pieniędzy z tego rodzaju usług omija budżet
gminy. Nie byłaby to sytuacja zła, o ile na
gminach nie spoczywałyby inne ustawowe
obowiązki np. w zakresie organizacji
systemu selektywnej zbiórki odpadów.
Na każde 100 złotych
wydanych na
kosztowny system
zbiórki selektywnej
polskie gminy ze
sprzedaży surowców
wtórnych uzyskują
najwyżej 20 zł.
Efektem takiego mechanizmu finansowania
jest to, że 40 proc. gmin ustawiło pojemniki
do selektywnej zbiórki, ale 95 proc.
odpadów komunalnych i tak ląduje na
składowiskach. Unijna zasada, iż
zanieczyszczający ponoszą koszty związane
z gospodarką odpadami, pozostaje na
papierze. Co więcej, firmy wywożą odpady
tam, gdzie przyjmuje się je najtaniej.
Ponieważ praktycznie nie ma możliwości
skutecznej kontroli (przez Inspekcję Ochrony
Środowiska i inne organy administracji
publicznej), często kolejny posiadacz
odpadów najczęściej je składuje, nie mając
do tego stosownych warunków ani zezwoleń.
Krzysztof Rawa,
Ekonomia SSL