W

enecja jest zbudowana

na 117 małych wyspach i

łączy ze sobą 150

kanałów połączonych

przez zaskakującą liczbę

409 mostów z których

tylko 3 przechodzą przez

główny kanał. Teren, który

one obejmują to 458

kilometrów. Mimo, że

miasto wydaje się małe

jest w rzeczywistości

bardzo rozległe jak na

swój rozmiar.

Satelitarny widok Wenecji

… miejscem, które pozwoli

nam się bezwiednie zagubić
i zapomnieć na cały dzień.

N

ie jest zatłoczonym miastem,

jej tajemnicze alejki prowadzące aż
centrum miasta przechodzą
w niekończące się boczne ścieżki
pozwolą nam na godziny spacerów podczas

których możemy rozkoszować się pięknem
mijanych miejsc udając że tak naprawdę wiemy,
gdzie jesteśmy.

Pałac Dożów - widok od strony
Piazzetty

N

ajprawdopo -

dobniej jedynymi ze
sposobów zwiedzenia
całej okolicy Wenecji
jest zwiedzanie go
pieszo lub poprzez
'drogie lecz warte
swej ceny' gondole,
wodne autobusy,
taksówki.

Taksówki i autobusy wodne

Gondole

P

ierwsze wzmianki o Wenecji pochodzą z 452 roku, kiedy to

osiedlili się na tych terenach ludzie uciekający przed

barbarzyńskim plemieniem Hunów. Z czasem miasto

przeszło we władanie Cesarstwa Bizantyjskiego. Pod jego

wpływami nie znajdowało się zbyt długo; dość szybko

odzyskało niezależność.

W

pierwszych wiekach istnienia Wenecja była państwem -

miastem (na wzór greckich polis) o ustroju republikańskim.

Jego głową był doża Wenecji (doge - książę). Chociaż

wybierała go arystokracja miejska, gwarantująca

nieusuwalność, to jednak w praktyce doża był bardzo często

zmuszany do ustąpienia.

W

owym czasie było to państwo wielonarodowościowe,

wielokulturowe i wieloreligijne. Z jednej strony Wenecja

leżała blisko Rzymu, a więc podlegała jurysdykcji papieskiej,

z drugiej zaś w państwie panowała wolność religijna.

Pojmowano ją jednak dość dowolnie, o czym może świadczyć

fakt aresztowania Giordana Bruno za głoszone przez niego

poglądy.

N

a historię Wenecji składają się także zatargi z

papiestwem oraz walki z innymi narodami. Do

najpoważniejszego starcia z biskupem Rzymu doszło za

pontyfikatu Juliusza II, kiedy to papież zorganizował

przeciwko Wenecji Ligę w Cambrai. Walczono również z

muzułmańskimi Turkami. Przyczyną tych wojen był handel

ze Wschodem. Wenecja strzegła swoich wpływów,

szczególnie tych, które dotyczyły kupczenia jedwabiem i

przyprawami. Kiedy Vasco da Gama dotarł do Indii i doszło

do walk między Portugalczykami a arabskimi kupcami,

Wenecja wsparła Portugalczyków. Niestety, ponieśli oni

klęskę, wobec czego zaczęło słabnąć także znaczenie

Wenecji.

P

od koniec XVIII wieku państwo - miasto zostało podbite

przez Napoleona. Na mocy pokoju z Campo Formio Wenecję

włączono do Austrii. 17 marca 1848 roku (w czasie Wiosny

Ludów) na krótko ogłoszono niepodległość Wenecji.

Ostatecznie w XIX wieku została włączona do Włoch.

Przyjmuje się, że była to najdłużej istniejąca republika na

świecie.

Most Westchnień (Ponte dei Sospiri)

Z

weneckim Mostem Westchnień

wiążą się zarówno romantyczne,
jak i ponure historie. Legendy głoszą,
że zakochani, którzy pocałują się na tym
Moście, rychło staną na ślubnym
kobiercu.

M

ost Westchnień znajduje się nad

Kanałem Pałacowym, łączy Pałac Dożów
z drogą prowadzącą do więzienia.
Najprawdopodobniej jego nazwa wzięła
się od westchnień skazańców, którzy
po raz ostatni mogli spojrzeć z tego Mostu na świat. Oprócz nich było

to
też miejsce westchnień zakochanych, tęskniących za swoimi

partnerami.
Nic więc dziwnego, że Most był wielokrotnie utrwalany na kartach
powieści i zbiorów poezji

N

iewątpliwie Plac Św. Marka jest

najbardziej znanym miejscem w
Wenecji. Chociaż znajduje się w
najstarszej części miasta, to jednak
funkcjonują przy nim nowoczesne
centra handlowe, restauracje i inne
obiekty użyteczności publicznej. Obecnie Plac Św. Marka

połączony jest z Piazzettą San Marco. Obszar ograniczono
Pałacem Dożów i Bazyliką Św. Marka. Naprzeciwko świątyni
postawiono tzw. skrzydła Napoleona, czyli budynek w stylu
klasycystycznym, łączący ze sobą obiekty Starej i Nowej
Prokuracji Obok Starej Prokuracji znajduje się wieża zegarowa,
zaś przy Nowej zlokalizowano dzwonnicę św. Marka Campanile.
W większości są to obiekty zabytkowe, powstałe jeszcze w XVI

stuleciu.

Plac św. Marka

(Piazza San

Marco

)

B

azylikę Św. Marka

wybudowano przy Placu

Św. Marka. Wenecjanie

chcieli w ten sposób

godnie pochować

relikwie patrona miasta.

J

uż w 828 roku kupcy

weneccy wykradli jego

szczątki z Aleksandrii i

przywieźli na lagunę.

Zgodnie z legendą, to

właśnie tu miał

spoczywać św. Marek, o

czym miał mu

powiedzieć anioł.

N

ic więc dziwnego, że

ewangelistę uznano za
patrona Wenecji, a jego
symbol skrzydlatego lwa
przytrzymującego księgę ze
słowami

„Pax tibi, Marce

evangelista meus"

umieszczono w herbie
republiki.

Bazylika św. Marka

Wnętrze bazyliki św. Marka

• Podzielone rzędami marmurowych
kolumno złoconych,
o korynckich głowicach.

• Dolne partie ścian i filarów
pokrywają płyty marmuru a
powyżej nich oraz na
powierzchniach posadzki,
kopuł i sklepień umieszczono
bogate mozaiki ze złotych
i szklanych tesser.

• Do ich ułożenia doża
Domenico Selvo sprowadził
artystów z Konstantynopola

Święty Marek i skrzydlaty lew trzymający księgę z
napisem „

„Pax tibi, Marce evangelista meus"

P

ałac Dożów pełnił

doniosłą rolę w życiu
publicznym Wenecji.
To właśnie on był
siedzibą kolejnych
władców i rządów.
Początkowo pełnił
funkcje obronne, ale
z czasem stał się
obiektem
reprezentacyjnym.

Pałac Dożów (Palazzo Ducale)

M

ost Rialto to najstarszy, a jednocześnie jedyny most

wenecki wznoszący się nad Kanałem Grande. Było tak

aż do chwili powstania mostu Ponte dell'Accademia w

1854 r. Trzeba przyznać, że pomimo swojego wieku most

Rialto wywiera ogromne wrażenie. Wynika to nie tylko z

jego kształtu i architektury, ale również z tego, iż na

jednoprzęsłowej budowli znalazło się miejsce dla

kramów kupieckich, porozdzielanych łukami arkad.

W

enecki karnawał stanowi

europejski odpowiednik

karnawału w Brazylii. Włosi

bardzo wcześnie rozpoczynają

świętowanie, bowiem pierwsi

przebierańcy pojawiają się na

ulicach Wenecji już w drugi

dzień Bożego Narodzenia.

Największe tłumy gromadzą

się głównie w noc sylwestrową

i Nowy Rok, ale to Święto

Trzech Króli jest punktem

kulminacyjnym weneckiej

zabawy. Jej zwieńczeniem jest

północ z wtorku na Środę

Popielcową, kiedy to zaczyna

się Wielki Post.

N

iezbędnym

elementem podczas

karnawału w Wenecji są

przebrania i maski.

Zwyczaj ten wywodzi

się z dawnych wieków,

kiedy to pod

przebraniami zmieniano

warstwy społeczne.

Pozwalało to na

spokojne i pozytywne

ujście negatywnych

emocji w stosunku do

konkretnej warstwy.

J

uż od połowy stycznia na

wystawach sklepów
pojawiają się pierwsze
strojne suknie z epoki
(można kupić lub
wypożyczyć), a w hotelach
coraz trudniej o wolne
miejsce. Po czym nagle na
Piazza San Marco z dnia na
dzień powstaje ogromna
scena z napisem "Carnevale"
- zapowiedź wielkiego,
dziesięciodniowego balu
maskowego.