POLITECHNIKA ŚLĄSKA w Gliwicach
Wydział Mechaniczny Technologiczny
ODLEWNICTWO -
wykład
dr hab. inż. Mirosław Cholewa prof.
Pol.Śl.
Katedra Odlewnictwa
32 338 55 17, 32 338 55 35,
miroslaw.cholewa@polsl.pl
2
ODLEWNICTWO
-
podstawowa technologia wytwarzania przedmiotów
- odlewów – z metali i ich stopów,
w tym również z tworzyw niemetalowych,
np. z bazaltu, tworzyw sztucznych,
-
wytwarzanie odlewów części maszyn,
artystycznych i jubilerskich
3
OPIS PRZEDMIOTU
Wykłady: 12.10, 26.10, 09.11, 23.11, 07.12, 21.12, 4.01.
21.12.09r. KOLOKWIUM
Konstrukcja modelu odlewniczego i formy. Zasady doboru układów wlewowych i
zasilających.
Materiały na formy jednorazowego użytku.
Teoretyczne podstawy procesów odlewniczych: krzepnięcie i krystalizacja
odlewów.
Krzepnięcie jednoczesne i kierunkowe.
Zjawisko skurczu odlewniczego i podstawowe wady odlewów z nim związane oraz
sposoby ich eliminacji.
Podstawowe zasady konstruowania odlewów.
Klasyfikacja metod wytwarzania odlewów.
Automatyczne linie formierskie. Podstawowe stopy odlewnicze
Laboratorium
:
Piece do topienia metali i wytop żeliwa szarego Metody wykonywania form
odlewniczych.
Specjalne metody formowania..
Badania metalograficzne stopów
odlewniczych.
Transport pneumatyczny i fluidyzacja materiałów sypkich.
Symulacja komputerowa procesu krzepnięcia odlewów.
Precyzyjne metody
wykonywania odlewów
. Badania podstawowych właściwości mas formierskich
Literatura:
J. Gawroński , Odlewnictwo. Technologia wykonywania form i rdzeni. Skrypt Pol.
Śl. nr 1747, Gliwice 1993.
S. Jura, Odlewnictwo. Topienie stopów odlewniczych i ich diagnostyka. Skrypt Pol.
Śl. nr 1755, Gliwice 1993.
Z. Piątkiewicz, Odlewnictwo. Maszyny i urządzenia odlewnicze. Skrypt Pol.Śl.nr
1756, Gliwice 1993.
Z. Piątkiewicz, Transport pneumatyczny. Pol. Śl., Gliwice 1999.
M. Perzyk, S. Waszkiewicz, A. Kaczorowski, A. Jopkiewicz, Odlewnictwo. WNT,
Warszawa 2000.
4
ODLEWANE CZĘŚCI MASZYN
(odlew maszynowy)
5
Odlewy precyzyjne
6
Odlewy
artystyczne
7
ISTOTA TECHNOLOGII
ODLEWANIA
Piec
odlewniczy
Formy gotowe do
zalania
8
PRODUKCJA ODLEWÓW
FORMOWANIE
Z MODELAMI TRWAŁYMI
FORMOWANIE
Z MODELAMI
JEDNORAZOWYMI
BEZ FORMOWANIA
ODLEWANIE
W
FORMACH
PIASKOWYC
H
ODLEWANIE
W FORMACH
PRECYZYJNYCH
DZIELONYCH
ODLEWANIE
W FORMACH
PRECYZYJNYC
H
NIEDZIELONY
CH
ODLEWANIE
W
FORMACH
PEŁNYCH
NIEDZIELO-
NYCH
ODLEWANIE
W FORMACH
METALOWYC
H
ODLEWANIE
W FORMACH
SPECJALNYC
H
(np.
półtrwałych)
ODLEWANIE
W FORMACH
JEDNORAZOWYCH
ODLEWANIE W FORMACH
WIELOKROTNEGO UŻYCIA
9
10
Forma dzielona bez rdzenia
11
Forma dzielona z
rdzeniem
12
Odlew z układem
wlewowym
13
a) odlew
b)
model
c) rdzennica
d) rdzeń
Zespół modelowy
14
PROCES TECHNOLOGICZNY WYKONANIA
ODLEWU W FORMIE PIASKOWEJ
PROJEKT:
RYSUNEK SUROWEGO
ODLEWU
RYSUNEK KONCEPCJI
ODLEWANIA
WYKONANIE ZESPOŁU
MODELOWEGO:
MODEL ZASADNICZY
MODELE UKŁADU WLEWOWEGO
RDZENNICE
PRZYGOTOWANIE MASY
FORMIERSKIEJ:
I RDZENIOWEJ
OSNOWA
SPOIWO (LEPISZCZE)
UTWARDZACZ
DODATKI SPECJALNE
PRZYGOTOWANIE FORMY DO ZALANIA CIEKŁYM
METALEM:
WŁOŻENIE RDZENI DO WNĘKI FORMY (W GNIAZDA
RDZENIOWE),
ZŁOŻENIE FORMY,
DOCIŚNIĘCIE GÓRNEJ SKRZYNKI DO DOLNEJ.
15
PRZYGOTOWANIE CIEKŁEGO METALU – PROCES
METALURGICZNY
ZALEWANIE FORMY
WYBICIE ODLEWU Z FORMY
KONTROLA JAKOŚCI
OCZYSZCZENIE ODLEWU, W TYM ODCIĘCIE UKŁADU
WLEWOWEGO
KONTROLA JAKOŚCI
PROCES TECHNOLOGICZNY WYKONANIA
ODLEWU W FORMIE PIASKOWEJ c. d.
16
RYSUNEK SUROWEGO ODLEWU
KLASA DOKŁADNOŚCI: I - VII
CHROPOWATOŚĆ POWIERZCHNI: C10, C20, C40, C80,
C160, C320
POWIERZCHNIA PODZIAŁU FORMY (modelu odlewniczego)
I POŁOŻENIE ODLEWU W FORMIE:
-oznaczenie;
-odpowiedzialne części odlewu umieszczać w jednej
skrzynce, najlepiej w dolnej
POWIERZCHNIA PODZIAŁU umożliwia proces formowania (wyjęcie
modelu z formy).
Powierzchni podziału powinno być jak najmniej (powstaje zalewka,
przestawienie).
NADDATKI TECHNOLOGICZNE:
-pochylenia odlewnicze,
-wypełnienie małych otworów (<15 mm),
-odpowiednie dla technologii odlewania ukształtowanie
połączeń ścianek,
-żebra skurczowe
NADDATKI NA OBRÓBKĘ
SKRAWANIEM
BAZY OBRÓBKOWE
17
Klasy chropowatości powierzchni
w różnych metodach odlewania
Rodzaj metody odlewania
Klasa chropowatości
C10
C20
C40
C80
C160
C320
Metoda Shawa
+
+
Metoda wytapianych modeli
+
+
+
Odlewanie do form skorupowych
+
+
+
Odlewanie kokilowe
+
+
+
Odlewanie do form piaskowych
+
+
+
18
Skurcz liniowy odlewów z różnych
stopów
Rodzaj stopu odlewniczego
i odlewu
Skurcz [%]
swobodny hamowany
Żeliwo szare: odlewy drobne i
średnie
odlewy średnie i
duże
odlewy ciężkie
1,0
0,9
0,8
0,9
0,8
0,7
Żeliwo ciągliwe: białe
czarne
1,8
1,5
1,4
1,0
Staliwo: węglowe i
niskostopowe
wysokostopowe,
chromowe
austenityczne
1,6-2,0
1,3-1,7
2,0-2,3
1,3-1,7
1,0-1,4
1,7-2,0
Metale nieżelazne: siluminy
mosiądz
brąz cynowy
2,0-2,3
1,8-2,0
2,0-2,2
0,6-2,0
0,9-1,5
0,9-1,2
19
Określenie powierzchni wypukłej (a) i wklęsłej (b)
odlewu (modelu)
20
21
Rodzaje form
odlewniczych
1. NIETRWAŁE (JEDNORAZOWEGO
UŻYTKU)
najczęściej tzw. formy piaskowe
2. TRWAŁE (WIELOKROTNEGO UŻYTKU)
formy metalowe (kokile, formy
ciśnieniowe)
3. PÓŁTRWAŁE (wykonanie kilku odlewów)
22
POWIERZCHNIA PODZIAŁU FORMY
FORMA NIEDZIELONA
23
Schemat wykonywania formy
dzielonej
24
25
Rodzaje skrzynek formierskich
26
27
MASA FORMIERSKA
- mieszanina najczęściej
ceramicznych,
mineralnych
materiałów
formierskich
dobranych w proporcji zapewniającej założona szybkość
ruchu
ciepła,
odporność
cieplną
i
mechaniczną
wytrzymałość formy.
Istnieją technologie, w których stosuje się masę formierską
jednoskładnikową, będącą samą osnową piaskową, co
wyraźnie upraszcza sporządzanie masy.
MASY RDZENIOWE
- masy przeznaczone do
sporządzania rdzeni odlewniczych
Istnieją masy stosowane do wykonywania połówek lub
części form i do sporządzania rdzeni
.
Używa się określenia:
masa formierska
, które
obejmuje masy
na formy i na rdzenie
.
28
OSNOWA
-
główny, sypki składnik masy formierskiej.
Materiał o określonym składzie mineralogicznym,
chemicznym i ziarnowym
(np. piasek kwarcowy).
Niekiedy jest stosowana mieszanina różnych materiałów, np.
piasków: chromitowego i cyrkonowego
.
Jeżeli ten główny składnik ma ziarna większe od 0,02
mm, określa się go nazwą
:
OSNOWA PIASKOWA
.
PIASEK FORMIERSKI
- kwarcowa skała osadowa (najczęściej
sypka). Jeżeli obok osnowy piaskowej kopalina zawiera naturalny
materiał o ziarnistości poniżej 0,02 mm wtedy surowiec taki
określa się nazwą PIASEK NATURALNY.
PIASEK
CYRKONOWY,
PIASEK
CHROMITOWY,
PIASEK
GRAFITOWY,
PIASEK STALOWY (śrut stalowy) itp.
LEPISZCZE -
frakcje o ziarnistości poniżej 0,02 mm w
syntetycznej masie
lub w osnowie piaskowej są zanieczyszczeniem
.
29
MATERIAŁ WIĄŻĄCY, CZYNNIK WIĄŻĄCY
-
element nadający sypkiej osnowie określoną
wytrzymałość
mechaniczną, umożliwiającą
otrzymanie odlewu
o założonych kształtach i wymiarach
.
Materiałami wiążącymi są:
lepiszcze, glina formierska, spoiwo
.
Są przypadki, w których osnowa jest równocześnie materiałem
wiążącym, np. gips.
FIZYCZNE CZYNNIKI WIĄŻĄCE
:
podciśnienie,
pole
elektromagnetyczne,
obniżona temperatura
.
GLINA FORMIERSKA
- naturalny materiał wiążący, minerały
ilaste.
SPOIWO
- materiał organiczny lub nieorganiczny wykazujący
zdolność wiązania ziaren osnowy.
POWŁOKA
-
materiał lub mieszanina materiałów w stanie
sproszkowanym, ciekłym lub postaci pasty, nanoszony cienką
warstwą na powierzchnię rdzenia lub wnęki formy o
własnościach:
ochronnych,
aktywnych
(fizycznie
i/lub
chemicznie), wzmacniających, adsorpcyjnych
30
Właściwości
materiałów na osnowę mas i powłok
ochronnych :
1. Odporność na działanie wysokiej temperatury,
2. Odporność
na działanie tlenków metali w
podwyższonej temperaturze,
3. Mała rozszerzalnością cieplną,
4. Brak przemian polimorficznych,
5. Odpowiedni skład ziarnowy.
Wszystkie wymagania spełniają cyrkon, korund,
chromit
31
CHARAKTER CHEMICZNY
Kwarc - kwaśny
Chromit - lekko zasadowy
Cyrkon - lekko kwaśny
Korund - lekko kwaśny
Szamot - lekko kwaśny
(zwiększa się w miarę wzrostu zawartości
SiO
2
)
Oliwin - zasadowy
Magnezyto-chromit - zasadowy
Magnezyt spieczony - zasadowy
32
33
34
Układ równowagi
fazowej SiO
2
-Al
2
O
3