Kpt. Dariusz

Rodziewicz



Zgodnie z art. 29 ust. 1 Ustawy z 4 września

1997 r. o działach administracji rządowej,

dział spraw wewnętrznych związany z

ochroną wewnętrznego

bezpieczeństwa państwa obejmuje sprawy:



− ochrony i bezpieczeństwa publicznego,



− ochrony granic państwa, kontroli ruchu

granicznego i cudzoziemców



oraz koordynacji działań związanych z

polityką migracyjną



państwa,



−

−

zarządzania kryzysowego,

zarządzania kryzysowego,



− obrony cywilnej,



− ochrony przeciwpożarowej,



− przeciwdziałania skutkom klęsk
żywiołowych i innych podobnych



zdarzeń zagrażających
bezpieczeństwu powszechnemu,



− nadzoru nad ratownictwem
górskim i morskim,

Zgodnie ze spotykaną w literaturze

przedmiotu oraz zawartą w Ustawie
z dnia 26 kwietnia 2007 r. O
zarządzaniu kryzysowym definiują
zarządzanie kryzysowe jako
działalność organów administracji
publicznej, będąca elementem
kierowania bezpieczeństwem
narodowym, polegająca na:

−

zapobieganiu sytuacjom kryzysowym;

− przygotowaniu do przejmowania nad

nimi kontroli w drodze zaplanowanych
działań;

− reagowaniu w przypadku wystąpienia,

sytuacji kryzysowych;

− odtwarzaniu infrastruktury lub

przywracaniu jej pierwotnego
charakteru.

Zgodnie z. Ustawą dnia 26 kwietnia 2007 roku o

zarządzaniu kryzysowym, zarządzanie

kryzysowe, na terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej sprawuje Rada Ministrów a w

przypadkach niecierpiących zwłoki Minister

Spraw Wewnętrznych i Administracji z

obowiązkiem niezwłocznego zawiadomienia o

swoich działaniach Prezesa Rady Ministrów.

Przy Radzie Ministrów, jako jej organ

opiniodawczo – doradczy tworzy się Rządowy

Zespół Zarządzania Kryzysowego właściwy w

sprawach inicjowania i koordynowania działań

podejmowanych w zakresie zarządzania

kryzysowego

W Polsce za zakres bezpieczeństwa

wewnętrznego, zawierającego się w pojęciu

tzw. niemilitarnych zagrożeń politycznych,

gospodarczych, cywilizacyjnych,

przestępczych i powodowanych siłami

natury odpowiada Minister Spraw

Wewnętrznych i Administracji.

Organ ten odpowiada za realizację polityki

państwa w zakresie bezpieczeństwa i

porządku publicznego oraz sprawuje

cywilny nadzór między innymi nad Policja.

Minister Spraw Wewnętrznych i

Administracji jest naczelnym
organem administracji – wiodącym,
organizującym i koordynującym prace
wobec innych organów tak naczelnych
jak i centralnych oraz terenowych w
zakresie działań porządkowo obronnych
oraz działań ratowniczych w razie
wystąpienia zagrożeń dla
bezpieczeństwa powszechnego.



Do podstawowych systemów w

bezpieczeństwie wewnętrznym należą:



− Krajowy System Ratowniczo Gaśniczy

– funkcjonujący w oparciu o siły i środki

PSP oraz OSP.



− System Utrzymania Ładu i Porządku

Publicznego, opierający się na siłach i

środkach Policji.



− System Zabezpieczenia i Ochrony

Granic, którego bazę stanowi Straż

Graniczna.



− System Alarmowania i Ostrzegania

Ludności, w którym najważniejszą rolę

spełniają formacje Obrony Cywilnej.

Poszczególne systemy stanowią integralną

część bezpieczeństwa wewnętrznego państwa

i są zobligowane do współpracy z innymi

systemami, do których należą Wojskowe

Systemy Ratownicze obejmujące ratownictwo

ogólne oraz specjalistyczne na przykład w

zakresie likwidacji materiałów wybuchowych,

Resortowe Systemy Ratownicze obejmujące:



ratownictwo górnicze (Stacje Ratownictwa

Górniczego), kolejowe (Techniczne Służby

PKP), morskie (Polskie Ratownictwo

Okrętowe),



Radiacyjne (Państwowa Agencja Atomistyki) i

medyczne (Pogotowie Ratunkowe),



Społeczne Systemy Ratownicze obejmujące

ratownictwo górskie i jaskiniowe



(Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe,

Tatrzańskie Ochotnicze



Pogotowie Ratunkowe), medyczne (Polski

Czerwony Krzyż) i wodne (Wodne

Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe).



Zadania i obowiązki podstawowych

elementów bezpieczeństwa

wewnętrznego państwa są realizowane

przez centralne organy administracji

rządowej podporządkowane Ministrowi

Spraw Wewnętrznych i Administracji.

POROZUMIENIE z dnia 20 kwietnia 2005 r.

w sprawie współdziałania Sił Zbrojnych

Rzeczypospolitej Polskiej z Policją w

zakresie przeciwdziałania sytuacjom

kryzysowym



Mając na celu zapewnienie sprawnego współdziałania i
skutecznego wsparcia w zakresie realizacji zadań
określonych w ustawach, Komendant Główny Policji
oraz działający z upoważnienia Ministra Obrony
Narodowej Zastępca Szefa Sztabu Generalnego Wojska
Polskiego, zwani dalej "Stronami" - ustalają, co
następuje:



§ 1 .1. Strony w zakresie swoich kompetencji
zobowiązują się do współdziałania w zakresie
przeciwdziałania sytuacjom kryzysowym, w tym aktom
terrorystycznym oraz ograniczania i usuwania skutków
tych sytuacji, a także zabezpieczania przemieszczania
się i pobytu wojsk obcych na terytorium RR

POROZUMIENIE z dnia 20 kwietnia 2005 r.

w sprawie współdziałania Sił Zbrojnych

Rzeczypospolitej Polskiej z Policją w

zakresie przeciwdziałania sytuacjom

kryzysowym



W porozumieniu mowa o:



§ 2 zasady współdziałania w zakresie
wymiany informacji oraz planowania
użycia lub udostępniania sił i środków;



§ 3 udzielanie przez Siły Zbrojne RP
pomocy Policji na określonych
zasadach;



§ 4 udzielanie przez Policję pomocy
Siłom Zbrojnych RP na określonych
zasadach;

POROZUMIENIE z dnia 20 kwietnia 2005 r.

w sprawie współdziałania Sił Zbrojnych

Rzeczypospolitej Polskiej z Policją w

zakresie przeciwdziałania sytuacjom

kryzysowym



§ 5 Przedsięwzięcia podejmowane w ramach

współdziałania w zakresie działalności szkoleniowej

realizowane są nieodpłatnie, na zasadach

wzajemności



§ 6 Koszty związane z realizacją postanowień

niniejszego Porozumienia ponoszone przez każdą ze

Stron w zakresie swojego działania.



§ 7 Strony dokonują corocznej analizy i oceny

realizacji postanowień Porozumienia za rok ubiegły -

na spotkaniu organizowanym w pierwszym kwartale

roku następnego



§ 8 Porozumienie zawarte jest na czas nieokreślony.



§ 9 Porozumienie wchodzi w życie z dniem

podpisania.

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 3 grudnia 2002
r.
w sprawie sposobu tworzenia gminnego zespołu
reagowania, powiatowego i wojewódzkiego zespołu
reagowania kryzysowego oraz Rządowego Zespołu
Koordynacji Kryzysowej i ich funkcjonowania.(Dz. U. z
dnia 17 grudnia 2002 r.)

Na podstawie art. 12 ust. 5 ustawy z dnia 18

kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej

(Dz. U. Nr 62, poz. 558 i Nr 74, poz. 676)

zarządza się, co następuje:

§ 6. 1. Rządowy Zespół Koordynacji

Kryzysowej, zwany dalej "rządowym

zespołem", składa się z szefa, dwóch

zastępców: stałego i czasowego oraz grup

roboczych o charakterze stałym i

czasowym.

2. Grupami roboczymi rządowego zespołu o

charakterze stałym są:

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 3 grudnia 2002

r.

w sprawie sposobu tworzenia gminnego zespołu

reagowania, powiatowego i wojewódzkiego zespołu

reagowania kryzysowego oraz Rządowego Zespołu

Koordynacji Kryzysowej i ich Funkcjonowania(Dz. U. z

dnia 17 grudnia 2002 r.)

1) międzyresortowa grupa polityki bezpieczeństwa i planowania

cywilnego;

2) grupa bezpieczeństwa powszechnego i porządku

publicznego;

3) grupa monitorowania, prognoz i analiz.

8. W skład grupy roboczej, o której mowa w ust. 2 pkt 2,

wchodzą osoby powołane przez ministra właściwego do spraw

wewnętrznych na wniosek Szefa Kancelarii Prezesa Rady

Ministrów, Szefa Wojskowych Służb Informacyjnych, Szefa

Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Prezesa Państwowej

Agencji Atomistyki, Głównego Inspektora Sanitarnego,

Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, Generalnego

Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad, Głównego Dyrektora

Transportu Drogowego, Prezesa Urzędu Regulacji

Telekomunikacji i Poczty, Głównego Lekarza Weterynarii,

Głównego Geodetę Kraju, Głównego Inspektora Ochrony

Środowiska, Głównego Inspektora Ochrony Roślin i

Nasiennictwa itp

USTAWA

z dnia 6 kwietnia 1990 r.

o Policji.

(tekst ujednolicony)



Art. 3. Wojewoda oraz wójt
(burmistrz, prezydent miasta)
lub starosta sprawujący władze
administracji ogólnej oraz organy
gminy, powiatu i samorządu
województwa wykonują zadania w
zakresie ochrony bezpieczeństwa lub
porządku publicznego na zasadach
określonych w ustawach.

USTAWA

z dnia 6 kwietnia 1990 r.

o Policji.

(tekst ujednolicony)



Art. 11. 1. Wójt (burmistrz,
prezydent miasta) lub starosta
może żądać od właściwego
komendanta Policji przywrócenia
stanu zgodnego z porządkiem
prawnym lub podjęcia działań
zapobiegających naruszeniu prawa, a
także zmierzających do usunięcia
zagrożenia bezpieczeństwa i porządku
publicznego.

USTAWA

z dnia 6 kwietnia 1990 r.

o Policji.

(tekst ujednolicony)



Art. 15. 1. Policjanci wykonując czynności, o

których mowa w art. 14, maja prawo:



żądania niezbędnej pomocy od instytucji

państwowych, organów administracji rządowej i

samorządu terytorialnego oraz jednostek

gospodarczych prowadzących działalność w

zakresie użyteczności publicznej; wymienione

instytucje, organy i jednostki obowiązane są, w

zakresie swojego działania,



do udzielenia tej pomocy, w zakresie

obowiązujących przepisów prawa,



7) zwracania sie o niezbędna pomoc do innych

jednostek gospodarczych i organizacji społecznych,

jak równie zwracania sie w nagłych wypadkach do

każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy, w

ramach obowiązujących przepisów prawa,

DZIĘKUJĘ ZA

DZIĘKUJĘ ZA

UWAGĘ

UWAGĘ