Niektóre
mechanizmy
immunologiczne w
nowotworach.
Agnieszka Klimkowska
Biologia
Gr I 2008/2009
Leczenie nowotworów polega na
zabiegu chirurgicznym i
napromieniowaniu. Przypuszcza się,
że podczas chemioterapii są
indukowane wtórne nowotwory i
oporność na leki. Tymi niepożądanymi
skutkami nie jest obciążone
wykorzystywanie procesów naturalnej
odporności czyli immunoterapia.
Leczenie immunologiczne
nowotworu nie jest
samodzielnym postępowaniem,
ale wspomagającym,
skojarzonym z innymi sposobami
leczenia np. chirurgią.
Transformacja nowotworowa komórek nie
jest zdarzeniem jednorazowym, ale
skutkiem nagromadzenia zmian
zachodzących w genomie w wyniku:
mutacji punktowych, translokacji, delecji
fragmentów DNA w komórce. Wyrazem
tych zmian są pojawiające się białka np..
białka fuzyjne, mające nowe determinanty
antygenowe odróżniające komórki
nowotworowe od prawidłowych. Są one
określane jako antygeny nowotworowe
swoiste (TSA) i nieswoiste antygeny
związane z nowotworem(TAA). Tak
zmieniane komórki są usuwane przez
układ immunologiczny.
Antygeny nowotworowe muszą
być połączone z cząsteczkami
MHC, które są rozpoznawane
przez limfocyty T
.
Tolerancja
immunologiczna
Tolerancja immunologiczna występuje
wtedy, gdy odpowiedź układu
immunologicznego jest niewystarczająca
bądź jej brak na pojawiające się komórki
nieprawidłowe, nowotworowe. Można
powiedzieć, że komórki nowotworowe i
cytotoksyczne limfocyty koegzystują, ale
atak limfocytów na komórki
nowotworowe jest zahamowany.
Mechanizmy tolerancji
immunologicznej
Ignorancja – mimo obecności swoistych
antygenowo limfocytów T, komórki
nowotworowe dalej rosną;
Anergia – związana z brakiem sygnałów
kostymulujących;
Delecja limfocytów T – spowodowana
ekspresją Fas-liganda.
Rozpoznawanie przez limfocyty T i NK
komórek nowotworowych jako komórek w
stresie.
Odpowiedź immunologiczna może zaistnieć
pod wpływem stresu niezależnie od MHC,
dzięki obecności białek MICA i MICB. Do
rozpoznania ligandu MICA służy komórkom
NK i limfocytom T receptor NKG2D.
Receptor ten po rozpoznaniu MICA tworzy
kompleks z innym białkiem błonowym
komórek NK i limfocytów T , aktywując je
przeciwko komórkom docelowym.
Wykazano, że komórki dendrytyczne mogą
endocytować i wydajnie prezentować
antygeny pochodzące z komórek z
apoptozie np. wirus grypy. Komórki
dendrytyczne DC indukują cytotoksyczne
limfocyty T (CTL). Następnie zależne od
MHC klasy I, CTL zabijają zarażone
wirusem monocyty, które podlegają
apoptozie. Z kolei monocyty w apoptozie
pobierane są przez DC i indukują dalsze
CTL.
Apoptoza, czyli zaprogramowana śmierć
komórki, dzięki temu mechanizmowi
usuwane są zużyte lub uszkodzone
komórki.
Wywoływanie apoptozy to jeden z
pożądanych efektów terapii
przeciwnowotworowej.
Komórki nowotworowe w apoptozie
mogą dostarczać materiał
antygenowy komórkom
dendrytycznym, które prezentują
krzyżowo te antygeny
limfocytom, aktywując limfocyty
T dziewicze do akcji
przeciwnowotworowej.
Udział komórek dendrytycznych w
przekazywaniu informacji o antygenach,
związanych z nowotworem
Główną rolę w aktywacji limfocytów T CD4+ i
CD8+ pełnią komórki dendrytyczne, pochodzące
ze szpiku kostnego prezentujące antygen,
obecne w węzłach chłonnych. Cytotoksyczne
limfocyty T CD8+(CTL) stanowią obronę przeciw
czynnikom zakaźnym i nowotworom, rozpoznają
fragmenty białek komórkowych jako antygeny.
Do aktywacji dziewiczych limfocytów potrzebne
są kom. dendrytyczne, pośredniczące w
rozpoznawaniu antygenów. Droga prezentacji
antygenów nazywa się „prezentacją krzyżową”.
Dla przerwania tolerancji immunologicznej
wykorzystano następujące zjawiska:
komórki predendrytyczne docierają do
guza nowotworowego i mogą przejmować
antygeny komórek nowotworowych, a
potem po osiedleniu się w obwodowych
więzłach chłonnych prezentować je
dziewiczym limfocytom T CD4+ i T CD8+
w reakcji krzyżowej.
Aktywacja układu immunologicznego powoduje
usunięcie pozostałych po zabiegu
chirurgicznym komórek nowotworowych.
Kliniczne wyniki immunoterapii raka jelita
grubego są podobne jak w chemioterapii
stosowanej po zabiegu chirurgicznym. Dla
chorego jest ważne, że immunoterapia nie jest
tak obciążającym zabiegiem jak chemioterapia,
a ponadto nie naraża chorego na dodatkowe
zakażenia bakteryjne, wirusowe i grzybicze
oraz nie indukuje wtórnych nowotworów.
Literatura:
Postępy biologii komórki 2000, tom 27
suplement 15 (91-104)
Dziękuję za uwagę!!!