Profilaktyka i wczesna diagnostyka,

promocja zdrowia- priorytetowe

zadania wsółczesnego POZ.

Edukacja zdrowotna jest częścią promocji zdrowia,

czyli procesu umożliwiającego ludziom kontrolę nad

ich własnym zdrowiem oraz jego poprawę.

Celem edukacji zdrowotnej jest zapewnienie wsparcia

samodzielnym działaniom na rzecz pozytywnych

zmian zachowań i warunków życia wpływającym na

zdrowie na różnych poziomach życia społecznego

jednostki, w grupach profesjonalnych, organizacjach i

w całym społeczeństwie.

Zespół poz poprzez edukację zdrowotną wpływa na styl

życia podopiecznych

.

Na poziomie poz podejmowane są zwykle interwencje

indywidualne- w trakcie wizyt u lekarza, porady

pielęgniarkiej lub położniczej, wizyty patronażowej.

Zadania zespołu poz w zakresie edukacji zdrowotnej

-

dostarczanie właściwych informacji na temat zdrowia,

chorób oraz zapobiegania im,

-

zapewnienie podopiecznym zrozumienia rozwoju

poszczególnych etapów życia, interpretacji wywiadu

dotyczącego zdrowia w rodzinie oraz wpływu występujących

patologii na indywidualne zagrożenia zdrowotne, związku

między indywidualnymi zrachowaniami a stanem zdrowia,

-

omawianie indywidualnych przekonań i wartości związanych

ze zdrowiem, oraz nastawień wobec zdrowia,

-

rozwijanie krytycznego myślenia i umiejętności

podejmowania decyzji dotyczących oceny zdrowia i choroby,

-

zwracanie uwagi na możliwości jakie daje wiedza medyczna,

-

wywoływanie zainteresowania przyjęciem

odpowiedzialnościza własne zdrowie,

Cd.Zadania zespołu poz w zakresie edukacji zdrowotnej

-pomoc w tworzeniu planu kształtowania stylu życia, w

tym zdrowego odżywiania się, ćwiczeń fizycznych i

unikania ryzykownych zachowań,

- wywoływanie poczucia społecznej odpowiedzialności

orz potrzeby uczestniczenia w promowaniu edukacji

zdrowotnej wśród znajomych, członków rodzin i

lokalnej społeczności.

Elementy taktyki edukacji zdrowotnej:

-

umiejętność odpowiedniego komunikowania –

dostosowanie się do poziomu intelektualnego pacjenta,

-

dobre przygotowanie merytoryczne- określenie celów,

planu działania,

-

prosty i zwięzły przekaz komunikacji,

-

niewymaganie zbyt dużych zmian w dotychczasowym

stylu życia- metoda drobnych kroków,

-

umiejętność motywowania- odpowiedni dobór

argumentów,

-

konieczność uświadamiania pacjentów jego

współodpowiedzialności za proces wprowadzania zmian

w stylu życia,

-

monitorowanie postępów we wdrażaniu zaleceń,

-

wspomaganie odpowiednimi materiałami

edukacyjnymi,

-

inicjowanie oraz włączanie się w akcje promocji zdrowia

na poziomie społeczności lokalnej.

Podział działań edukacyjnych w obrębie praktyki lekarza i pielęgniarki

rodzinnej:

1.

Przed zgłoszeniem się pacjenta do praktyki – pielęgniarka

przegląda dokumentację pacjenta i zaznacza działanie edukacyjne,

którego potrzeba wynika z wcześniejszych zapisów, telefoniczne

lub listowne zaprasza pacjenta wymagającego interwencji.

2.

Przed przyjęciem pacjenta przez lekarza lub pielęgniarkę –zbierany

jest wywiad zdrowotny, określane czynniki ryzyka i zaznaczane

potrzeby określonego badania lub udzielenia porady lekarskiej,

zapoczątkowuje edukację zdrowotną lub doradza w zakresie

określonego czynnika ryzyka, mierzy ciśnienie tętnicze ( instruując

jak powinien być prawidłowo taki pomiar dokonywany), mierzy

obwód pasa, określa wskaźnik talia-biodra.

3.

W trakcie wizyty lekarskiej – zaleca się określone postępowanie w

razie potrzeby zleca się badania przesiewowe.

4.

Po wizycie lekarskiej – zapewnia dalszą edukację, zachęca do

zadawania pytań, dostarcza materiały edukacyjne, upewnia się czy

pacjent zrozumiał zalecenia.

Profilaktyka,

to działania mające na celu

zmniejszenie zachorowalności i umieralności.

Dzielimy ją na:

•

profilaktykę pierwszorzędową - gdy jeszcze nie ma
choroby (działania zapobiegające jej wystąpieniu
poprzez promocję zdrowia i odpowiednią opiekę
medyczną),

•

profilaktykę drugorzędowa – wykrycie choroby lub jej
czynników ryzyka przed pojawieniem się (badania
przesiewowe),

•

profilaktykę trzeciorzędową - zmniejszanie skutków
istniejącej choroby, zmniejszenie powikłań,
ograniczeniu sprawności.