Alternatywne formy życia
w społeczeństwie
Wciąż jeszcze mówiąc o rodzinie,
mamy
ZAZWYCZAJ
na myśli
matkę
i ojca, którzy wzięli ślub, i ich
dzieci. Do tego szczęśliwego
obrazka można dodać jeszcze
dziadków
i niekiedy pradziadków,
szanowanych przez następne
pokolenia i im potrzebnych. Już
dzisiaj konieczne jest owo
zazwyczaj (!)
. Na naszych oczach
rodzi się bowiem rodzina
nowa
i
inna
.
Samo znaczenie słowa „rodzina”
staje się coraz bardziej rozmyte
coraz mniej tradycyjne. W ciągu
zaledwie kilku lat na Zachodzie
doszło do rewolucyjnych zmian. I
ta rewolucja-obyczajowa
,etyczna, religijna i polityczna
zarazem- trwa.
Homoseksualizm
Oznacza wyłącznie lub prawie
wyłącznie ukierunkowanie
zainteresowań i potrzeb seksualnych
na osoby własnej płci,
w połączeniu z zachowaniami
o charakterze homoseksualnym,
przy nieskrepowanej możliwości
swobodnego wyboru partnera
erotycznego. Nazwa pochodzi od
greckiego słowa homosis (ten sam,
taki sam). Termin ten wprowadzi
lekarz R.Kertbeny
w 1869roku. Podstawowe znaczenie
rozpoznania homoseksualizmu ma
motywacja homoerotyczna
(homoseksualność) a nie sam rodzaj
praktyk seksualnych, które nie
musza być zgodne z preferencjami
seksualnymi. Orientacja
homoseksualna występuje u
osobników obu płci.
Homoseksualizm określany jest
mianem miłości lesbijskiej. Nazwa ta
pochodzi od wyspy Lesbos,
zamieszkiwanej niegdyś przez
grecką poetkę Safonę.
Homoseksualizm ma na pewno
różne
przyczyny.
„Gdyby
istniała jedna jedyna, już
dawno by ją odkryto.”
Pomimo
wielu
różnych
naukowych teorii powstawania
odmiennych
orientacji
seksualnych
u
człowieka
większość naukowców
zgadza
się z opinią, iż orientacja
seksualna
jest
wynikiem
skomplikowanej
interakcji
zarówno
czynników
biologicznych
jak
i
środowiskowych.
.
Ostatnie pojawiające się dowody
sugerują, że biologia, włączając w to
czynniki
genetyczne
i
wrodzone
czynniki
hormonalne,
odgrywa
najbardziej
znaczącą
rolę
w
kształtowaniu ludzkiej seksualności.
Orientacja seksualna pojawia się u
ludzi
we
wczesnym
okresie
dojrzewania, gdy w większości nie
mają jeszcze za sobą żadnych
doświadczeń seksualnych. Według
większości psychologów orientacja
seksualna człowieka nie zależy od
jego woli i nie podlega zmianie.
Niemniej niektórzy psychologowie
związani z organizacjami religijnymi,
nie podzielają tej opinii, twierdząc, że
homoseksualizm jest chorobą (wbrew
stanowisku WHO i APA) oraz że
czynniki społeczne mają największy
wpływ na kształtowanie się orientacji
seksualnej człowieka, która według
nich, w niektórych przypadkach może
ulegać zmianie na drodze tzw. terapii
reparatywnej.
Homoseksualizm
nie
jest
jak
wiadomo
zjawiskiem nowym. Powszechnie występował np.
w starożytnej Grecji, skąd wzięły się miedzy
innymi słowa uranizm i pederastia. Słowa te, dziś
rzadko
spotykane
mają
pewne
niuanse
znaczeniowe
i
ściśle
wiążą
się
z
kontaktami
homoseksualnymi.
Uranizm
oznaczał seks między mężczyznami (od boga
Uranosa, ojca bogów i tytanów, władcy nieba).
Słowo pederastia
pochodzi od greckiego
paiderastia, co znaczy "miłość do chłopców",
ponieważ w starożytnej Grecji typowe były
stosunki homoseksualne między dojrzałymi
mężczyznami
a dorastającymi chłopcami.
Safizm to określenie miłości
lesbijskiej pochodzące od
imienia
poetki
greckiej
Safony,
autorki
czułych
wierszy
miłosnych
skierowanych do kobiet.
Trybadyzm oznacza rodzaj
seksu między kobietami,
polegający na ocieraniu się
intymnymi częściami ciała
(od gr. tríbein – ocierać się,
trzeć).
Jeszcze w 1991 roku homoseksualizm był uważany
przez Światową Organizację Zdrowia ( WHO) za
chorobę. Dziesięć lat później pierwsze pary tej samej
płci stanęły na ślubnym kobiercu. Małżeństwo być
związkiem zastrzeżonym dla kobiety i mężczyzny...
Jako pierwszy kraj na świcie związki osób tej samej
płci zalegalizowała Dania. W 1989 roku przyznała im
status równy statusowi małżeństw z prawem do
dziedziczenia, wspólnego rozliczania się przed
fiskusem itp. W 1993 w ślady Danii poszła Norwegia,
rok później Szwecja. 1 kwietnia 2001 roku w Holandii
weszła
w
życie
ustawa
o małżeństwach osób tej samej płci. Tym samym
zyskały
prawo do rozwodu przed sędzią i adopcji
dzieci pod warunkiem, że wytrwają ze
sobą co najmniej trzy lata
.
W związku
homoseksualnym tylko jeden rodzic może
być opiekunem prawnym dziecka, drugi
uczestniczy w jego wychowywaniu na
podstawie zapisu „wspólnym autorytecie
rodzicielskim”.
W ślady Holandii poszły Belgia i
Hiszpania. Poza Europą homoseksualiści
mogą się pobrać w RPA, Kanadzie i
Massachusetts (USA). Od grudnia 2005
roku
pary
homoseksualne
mogą
legalizować swoje związki w Wielkiej
Brytanii.
Publikowane badania statystyczne, naukowe oraz historyczne
podają, że wśród populacji ludzkiej jest średnio 2-6% osób o
orientacji homoseksualnej
a odsetek ten jest mniej więcej stały
bez względu na obszar i czas, nie ma również związku z
normami społecznymi. Liczba osób przejawiających zachowania
homoseksualne według różnych badań szacowana jest od 1%
do 10% całej populacji. Jednocześnie badania wykazują, że ok.
40% populacji miało w swoim życiu co najmniej jedno
doświadczenie homoseksualne prowadzące do orgazmu
(dotyczy zarówno osób orientacji homoseksualnej, biseksualnej
oraz heteroseksualnej jako forma eksperymentu, bądź seksu
zastępczego).
Według danych holenderskich
w roku 2005 było tam 50 tys. par
homoseksualnych.
W
USA
szacuje się, iż homoseksualiści
stanowią
10
%
populacji
mężczyzn, a lesbijki 6-7 %
populacji kobiet
.
W Polsce żyje około 2 milionów homoseksualistów. Dane te są
przybliżone, gdyż większość gejów i lesbijek w naszym kraju
ukrywa swoją orientację homoseksualną.
Jest to więc niemała część naszego społeczeństwa. Nic więc
dziwnego ,że homoseksualizm stanowi tak ważną kwestię
społeczną i budzi tak wiele emocji.
Do określenia społeczności Lesbijek, Gejów, a
także osób Biseksualnych i Transgenderycznych
stosuje się skrót LGBT (od pierwszych liter).
Pierwsze użycie terminu datuje się na latach 60. XX
wieku w USA, na krótko po zamieszkach Stonewall
w Greenwich Village.
Symbolem społeczności LGBT jest tęczowa flaga.
Legalizacja związków homoseksualnych w wielu krajach,
stopniowa
liberalizacja
opinii
społecznej
wobec
homoseksualistów ma wiele przyczyn. Jedną z nich były
ruchy gejowskie i lesbijskie. Od lat sześćdziesiątych dążyły
one do zdobycia praw mniejszości, w tym prawa do życia
zgodnie z własnym wyborem.
27 czerwca w Nowym Roku odbyła się pierwsze demonstracja
homoseksualistów. Dzień ten stał się dniem dorocznych parad
homoseksualistów w wielu miastach na świcie, tzw. Gay Pride,
Parady Równości bądź Christopher Street Day (od 2001 w
Warszawie).
Religie mają zróżnicowany stosunek do
orientacji
homoseksualnej
i
aktów
homoseksualnych oraz związków osób tej
samej płci. Aktywności homoseksualnej nie
akceptuje
większość
Kościołów
chrześcijańskich, postrzegany jest on po
prostu jako grzech. Nie oznacza to jednak
potępienia
czy
postawy przepełnionej
nienawiścią. Ważnym elementem jest
nacisk
kładziony
na
szacunek
do
homoseksualisty jako człowieka ,którego
należy tak samo jak innych należy kochać.
Odrzucany jest przez ortodoksyjny judaizm,
hinduizm oraz islam ( w Iranie karany
śmiercią). Mniej stanowcze są tradycyjne
nurty buddyzmu, akceptujący stosunek ma
szintoizm,
duża
część
neopogan,
unitarianie-uniwersaliści.
Jak wskazują
badania
przeprowadzone
przez OBOP
przeprowadzone
pod
kierownictwem
prof. Z.
Izdebskiego,
homoseksualiści
czerpią z życia
więcej satysfakcji
niż ogół Polaków.
Aż 80% deklaruje
zadowolenie z tego
kim są, jak żyją i
wyglądają.
Jednak dla większości
Polaków homik to
wciąż ktoś podejrzany,
osobnik owładnięty
żądzą seksu, nie
potrafiący nad sobą
zapanować. Chce
zniszczyć polską
rodzinę i ustalony
porządek rzeczy.
Homofobia
Jest to określenie pochodzące od słów "homoseksualizm" i "fobia" z gr. φόβος
phóbos - strach – czyli najkrócej rzecz ujmując irracjonalny lęk, niechęć i agresja
wobec gejów i lesbijek.
Parlament Europejski 18 stycznia 2006 w rezolucji "w sprawie homofobii w
Europie" zdefiniował homofobię jako "nieuzasadniony lęk i niechęć wobec
homoseksualizmu
oraz
osób
homoseksualnych,
biseksualnych
i
transseksualnych, oparte na uprzedzeniach podobnie jak rasizm, ksenofobia,
antysemityzm i seksizm.”
Bardzo istotnym źródłem homofobii w określonym społeczeństwie są różnego
rodzaju stereotypy.
Stereotypy
1.Homoseksualiści żyją wyłącznie seksem.
2.Niemal
każdy
pedofil
jest
homoseksualistą.
3.Homoseksualizm jest dewiacją.
4.Gej to osoba sfeminizowana, krzykliwie
ubrana, transwestyta.
5.Homoseksualiści nie są zdolni do
monogamii, nie tolerują bliskich związków.
6.Mit o „ homoseksualnym styl życia”.
7.Mit o promowaniu homoseksualizmu.
8.Dzieci
wychowywane
przez
homoseksualistów
staną
się
homoseksualne.
9.Każdy może sam wybrać orientację
seksualną lub można ją zmienić poprzez
"leczenie”.
10.Przypisywanie
homoseksualistom
skrajnie lewicowych poglądów.
11.Większość gejów jest zarażona HIV, a
AIDS rozprzestrzenia się głównie wśród
gejów.
12. Wszyscy geje uprawiają seks analny
13. „Żeby życie miało smaczek ”
homoseksualiści dopuszczają się również
praktyk zoofilnych , koprofilnych i
nekrofilnych.
Niech nas zobaczą!
czyli teraz Polska
…
Akcja Kampanii Przeciw Homofobii „Niech nas zobaczą” miała być
kampanią społeczną, która oswoi przeciętną polską rodzinę z realną
obecnością
gejów
i lesbijek w codziennym życiu. W zasadzie był to projekt fotograficzny
składający się z 30 fotografii par osób tej samej płci: 15 par gejów i 15
par lesbijek, autentycznych, prawdziwych homoseksualistów. Miały się
one ukazać w kilku największych aglomeracjach Polski, w Warszawie, w
Krakowie, Wrocławiu ,Gdańsku i Sosnowcu .
Była to pierwsza taka kampania w Polsce. Obok wspomnianej wystawy
miała również miejsce ekspozycja fotografii Amerykanki Nan Goldin,
zorganizowanej przez Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie.