„ANTYGONA”
Sofoklesa jako
dramat konfliktów.
Ocena postępowania bohaterów.
POLINIK
ETEOKLES
WALKA O
WŁADZĘ
ŚMIERĆ
NA
POLU
WALKI
ŚMIERĆ
NA POLU
WALKI
ANTYGONA
ISMENA
RÓŻNE
POSTAWY
WOBEC
POGRZEBU
BRATA
ZŁAMAŁ
A
ZAKAZ
UZNAŁA
ROZKAZ
KREONA
.
TYREZJASZ
KREON
ODMIENNE OCENY
ROZKAZÓW
KREONA
PRAWO
BOSKIE
PRAWA
PAŃSTWOWE
PRZESTROG
A
ZMIANA
STANOWISKA
KREON
HAIMON
RÓŻNE
SPOSOBY
SPRAWOWANIA
WŁADZY
TYRAN
DEMOKRATA
UPARCIE
STOI PRZY
SWOIM
ZDANIU
SŁUCHA
GŁOSU LUDU
ODMIENNY
STOSUNEK DO
POSTĘPKU
ANTYGONY
Konflikt na
płaszczyźnie
Kreon
reprezentuj
e
Antygona
reprezentuje
Moralno –
prawnej
(dwoiste
prawo)
Prawo
ludzkie,
zapisane,
stworzone
przez
człowieka
Prawo boskie,
niepisane,
odwieczne
Politycznej
zbiorowość
jednostka
Emocjonalnej
rozum
serce
Konflikt tragiczny
polega na
zderzeniu dwóch racji, które
zawsze są równorzędne. Kończy
się obustronną porażką oraz
walką z losem człowieka
skazanego na porażkę
PODSUMOWANIE WIADOMOŚCI O
„ANTYGONIE” SOFOKLESA I TEATRZE
ANTYCZNYM
Lekcja
5
Definicja tragedii
(encyklopedyczna):
TRAGEDIA
– jeden z gatunków dramatu obejmujący utwory, w
których ośrodkiem i motorem akcji jest nieprzezwyciężalny konflikt
między dążeniem wybitnej jednostki, a siłami wyższymi: losem,
prawami historii, interesem społecznym, wolą bogów.
Konflikt w tragedii zakłada najczęściej przeciwieństwo racji,
pomiędzy którymi nie można dokonać wyboru.
Konflikt ten doprowadza do śmierci bohatera (bohaterów)
1. Jak można określić sytuację, w której znalazła się Antygona?
2. Jakie możliwości działania (wyjścia z owej sytuacji) ma główny
bohater?
3. Co stoi na przeszkodzie jego poczynaniom?
4. Jaki jest finał zapoczątkowanego przez głównego bohatera
rozwoju wydarzeń?
Pytania o „Antygonę” w odniesieniu do wyżej pokazanego tekstu:
5.1.
WNIOSKI
„ANTYGONA” jako tragedia antyczna
nieprzezwyciężaln
y konflikt
przeciwieństwo
postaw,
ideałów, sądów
śmierć
bohateró
w
łamanie
zakazów w imię
wyższych racji
„ANTYGONA” jako dramat sceniczny
didaskalia
dialogi i
monologi
bohateró
w
trzy
jedności
czasu
(1
doba)
miejsca
(pałac
królewski)
akcji
(konflikt
racji)
podział na
części
(stasimoy i
epejsodia)
obecność
chóru i
przewodnik
a
5.2.