Leki w pogotowiu c.d.

Kruszelnicka Patrycja
Majcher Paweł

Magnesii sulfurici

(siarczan magnezu)



Wskazania:  Ciąża powikłana nadciśnieniem (zapobieganie i
leczenie). Stany ostrego niedoboru magnezu w zespole
upośledzonego wchłaniania, alkoholizmie, marskości wątroby,
ostrym zapaleniu trzustki lub podczas długotrwałego stosowania
płynów infuzyjnych nie zawierających magnezu. Stany drgawkowe
wywołane niedoborem magnezu w przebiegu padaczki,
kłębuszkowego zapalenia nerek lub niedoczynności tarczycy.
Zaburzenia rytmu serca. Leczenie łagodnych i średnio ciężkich
napadów dychawicy oskrzelowej. 



Skutki uboczne: osłabienie mięśniowe, senność, dezorientacja,
zmniejszenie odruchów, niedowład, zwiększona potliwość, uczucie
pragnienia, depresja oddechowa, zaburzenia rytmu serca,
niedociśnienie, zaburzenia czynności nerek, zaczerwienie twarzy,
nudności i wymioty, nadmierny spadek temperatury. Brak
kontrolowanych badań dotyczących wpływu preparatu na
sprawność psychomotoryczną. Wobec hamującego działania
jonów magnezu na ośrodkowy układ nerwowy, prowadzenie
pojazdów i obsługiwanie urządzeń w ruchu podczas leczenia
preparatem nie jest wskazane. 

Magnesii sulfurici

(siarczan magnezu) c.d.



Przeciwwskazania: nadwrażliwość na magnez i jego sole,
choroby serca, nużliwość mięśni, zaburzenia czynności
nerek.  Należy poinformować lekarza o wszystkich ostatnio
przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez
recepty. Dla kobiet w ciąży, które mogą być w ciąży lub
karmią piersią, nie jest zalecane, o ile lekarz nie uzna tego
za konieczne. W takim przypadku podawanie leku musi
odbywać się pod ścisłym nadzorem lekarza.



Postać: roztwór do wstrzyknięcia 2g/10ml.



Droga podania: dożylnie, doszpikowo.

Midazolam

(Midanium)



Podaje się po konsultacji z lekarzem.



Wskazania: działa silnie nasennie, wykazuje także działanie uspokajające,
przeciwlękowe, przeciwdrgawkowe i zwiotczające mięśnie. Podawany dożylnie
w małych ilościach powoduje pełne uspokojenie i niepamięć następczą,
najsilniejszą w 2 – 5 min. Po podaniu leku, z zachowaniem zdolności
współpracy chorego z lekarzem (uspokojenie z zachowaniem świadomości).



Skutki uboczne: Powoduje zahamowanie ośrodka oddechowego, zaburzenia
oddychania, a nawet bezdech, wahania ciśnienia krwi i częstości tętna.
Rzadziej, czkawka, nudności, wymioty, bóle głowy, kaszel.



Przeciwwskazania: nie podawać kobietom w ciąży i podczas karmienia
piersią.



Postać: roztwór do wstrzyknięcia 5mg/amp.



Droga podania: domięśniowo, dożylnie, doszpikowo.

Metoclopramidum

(Metoclopramide)

Wskazania: Zaburzenia czynności ruchowej przewodu pokarmowego,
refluks żołądkowo-przełykowy, przepuklina rozworu przełykowego,
zgaga, zapalenie błony śluzowej żołądka, nudności, wymioty różnego
pochodzenia, niewydolność wpustu żołądka, zaparcia wynikające ze
słabej perystaltyki jelita grubego, atonia żołądka (zanik prawidłowego
napięcia lub fizjologicznych skurczów mięśni gładkich), zaburzenia
perystaltyki jelit po operacjach jamy brzusznej, jako lek pomocniczy w
chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, w diagnostyce przewodu
pokarmowego. Zapobieganie nudnościom i wymiotom związanym z
chemioterapią nowotworów.



Skutki uboczne:  Mogą wystąpić objawy zaburzenia napięcia mięśni,
ruchy mimowolne, niepokój ruchowy, objawy zmęczenia, senność,
drżenie, istnieje możliwość wystąpienia biegunki, zaburzenia
endokrynologiczne (mlekotok, brak miesiączki, ginekomastia,
impotencja), spadek ciśnienia tętniczego krwi, nadciśnienie,
zaburzenia rytmu serca.

Metoclopramidum

(Metoclopramide) c.d.



Przeciwwskazania: nie stosować gdy chory ma guz
chromochłonny, padaczkę, depresję, zaburzenia
czynności nerek, nadciśnienie tętnicze, marskość
wątroby, niewydolność serca, ostre choroby jamy
brzusznej, krwawienia z przewodu pokarmowego,
niedrożność mechaniczna jelit, perforacje i przetoki
żołądkowo-jelitowe,  W ciąży stosować jedynie w
przypadku zdecydowanej konieczności. Nie stosować w
okresie karmienia piersią. 



Postać: roztwór do wstrzyknięcia 10mg/2ml.



Droga podania: domięśniowo, dożylnie, doszpikowo.

Morphine sulphate

(Morfina)

Wskazania: Umiarkowane, silne i bardzo silne bóle o różnorodnej
etiologii. Morfina stosowana jest również w bólu zawałowym i
niedokrwieniu mięśnia sercowego, bólach spowodowanych ciężkim
urazem klatki piersiowej z uszkodzeniem oskrzeli i płuc oraz w
zespołach bólowych przebiegających z męczącym suchym kaszlem
(np. na skutek wciągnięcia opłucnej w proces chorobowy). Jest
podstawowym opioidem (zalecanym przez WHO) w zwalczaniu
bólów w przebiegu chorób nowotworowych.



Skutki uboczne: działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy
(zalicza się do depresantów). Nadmierne dawki mogą prowadzić
do śpiączki z depresją ośrodka oddechowego (niewydolność
oddechowa). Kilkunastokrotne użycie morfiny prowadzi
do uzależnienia fizycznego, uzależnienie psychiczne występuje
znacznie szybciej. Powtarzanie dawek morfiny, podobnie jak
innych leków opioidowych, powoduje powstawanie tolerancji na lek.

Morphine sulphate

(Morfina) c.d.



Przeciwwskazania: Bezwzględne: ostra niewydolność
oddechowa, alergia na lek, zatrucie środkami narkotycznymi i
atropiną, podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe, porfiria,
okres karmienia piersią. Względnie: zabiegi na drogach
żółciowych, przewlekłe serce płucne, nadczynność tarczycy,
niewydolność wątroby i nerek.



Postać: roztwór do wstrzyknięcia 10mg/ml; 20mg/ml.



Droga podania: domięśniowo, podskórnie, dożylnie, doszpikowo.

Naloxonum hydrochloricum

(Naloxone)



Wskazania: Jest antagonistą w stosunku do naturalnych i syntetycznych
odurzających leków przeciwbólowych, nie posiada działania przeciwbólowego
ani nie wywołuje depresji ośrodka oddechowego. Podanie go w pełnej dawce po
uprzednim podaniu narkotycznych leków przeciwbólowych powoduje nawrót
dolegliwości bólowych, małe dawki podane pozajelitowo zapobiegają lub
znoszą ośrodkowe i obwodowe efekty działania morfiny i innych opioidów.



Skutki uboczne: nudności, wymioty, nadmierna potliwość, nadmierna szybka
akcja serca, wzrost ciśnienia tętniczego krwi, pobudzenie psychoruchowe,
drżenie mięśni, drgawki, a nawet zatrzymanie akcji serca.



Przeciwwskazania: nie wolno stosować przy uczuleniu na ten lek. Lek jest
nieskuteczny w niewydolności oddychania wywołanej barbituranami lub
środkami wywołującymi narkozę ogólną.



Postać: roztwór do wstrzyknięcia 400 µg/ml.



Droga podania: domięśniowo, podskórnie, dożylnie, doszpikowo,
dotchawiczo.

Natrium chloratum 0,9 %

(chlorek sodu)



Wskazania: Pozajelitowe uzupełnianie płynów i elektrolitów.
Rozcieńczanie i rozpuszczanie koncentratów elektrolitów i
leków niewykazujących niezgodności. Objętości 1000 ml mogą
być stosowane jako roztwory płuczące w postępowaniu
chirurgicznym lub jako roztwór sprawdzający aparaturę do
dializy.



Skutki uboczne:  Nadmierna podaż preparatu może
powodować kwasicę lub hipokaliemię. Może wystąpić
podrażnienie żył oraz zakrzepowe zapalenie żyły w miejscu
podania. Nadmierna podaż preparatu, szczególnie u
pacjentów z chorobami układu krążenia może powodować
niewydolność krążenia i obrzęk płuc. U pacjentów z zaburzoną
czynnością nerek preparat może powodować retencję sodu.

Natrium chloratum 0,9 %

(chlorek sodu) c.d.



Przeciwwskazania: Przewodnienie, hipernatremia,
hipokaliemia, hiperchloremia, kwasica, niewydolność serca,
uogólnione obrzęki, obrzęk płuc, nadciśnienie, rzucawka,
ciężka niewydolność nerek. Noworodkom nie należy podawać
jako płynu uzupełniającego niedobory wody (stosować
wyłącznie do korekcji zaburzeń jonowych).



Postać: roztwór do wlewu dożylnego.



Droga podania: dożylnie, doszpikowo.

No-Spa



Wskazania: Leczenie stanów skurczowych przewodu pokarmowego
(żołądka, jelit, dwunastnicy), kolki nerkowej i wątrobowej, w bolesnym
miesiączkowaniu. 



Skutki uboczne: Bóle i zawroty głowy, bezsenność, obniżenie ciśnienia
tętniczego krwi, kołatanie serca, nudności, zaparcia, reakcje alergiczne. Lek
stosowany zgodnie z zaleceniami nie wpływa na sprawność
psychomotoryczną, zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i
obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. 



Przeciwwskazania:  uczulenie na składniki preparatu, schorzenia wątroby,
nerek, schorzenia serca, niedociśnienie, nietolerancję laktozy przyjmowanie
lewodopy, kobiety w ciąży albo które mogą być w ciąży, a także karmiące
piersią. 



Postać: 20 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań, tabletki.



Droga podania: domięśniowo, podskórnie, dożylnie, doustnie.

Płyn fizjologiczny wieloelektrolitowy izotoniczny

(PWE)



Wskazania: Odwodnienie w wyniku niedostatecznej doustnej podaży płynów.
Utrata płynów i elektrolitów na skutek obfitych wymiotów i biegunek. Utrata
płynów ustrojowych przez przetoki jelitowe lub żółciowe. Planowe nawadnianie
w okresie okołooperacyjnym.



Skutki uboczne: Przewodnienie, niewydolność nerek. Zbyt szybkie
podawanie może spowodować niewydolność krążenia, obrzęk płuc i obrzęki
obwodowe, szczególnie u osób w podeszłym wieku i chorych z zaburzeniami
czynności układu krążenia. Hipernatremia, hiperkalcemia, hiperkaliemia,
zwiększenie wydalania wapnia z moczem. Podrażnienie żył oraz zakrzepowe
zapalenie żyły w miejscu wkłucia.



Przeciwwskazania: Niewydolność nerek ze skąpomoczem lub
bezmoczem,przewodnienie, obrzęk płuc, kwasica metaboliczna, zbyt wysokie
stężenie jednego z jonów zawartych w preparacie.



Postać: roztwór do wlewu dożylnego.



Droga podania: dożylnie, doszpikowo.

Salbutamol



Wskazania: Stany skurczowe oskrzeli w przebiegu astmy oskrzelowej i w
odwracalnej obturacji dróg oddechowych.



Skutki uboczne: Bardzo często: drżenie mięśni. Często: ból głowy;
tachykardia, kołatanie serca; kurcze mięśni. Rzadko: zmniejszenie stężenia
potasu we krwi; zaburzenia rytmu serca (w tym migotanie przedsionków,
częstoskurcz nadkomorowy i skurcze dodatkowe); rozszerzenie obwodowych
naczyń krwionośnych. Bardzo rzadko: reakcje nadwrażliwości, w tym obrzęk
naczynioruchowy.



Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na salbutamol lub inne składniki
preparatu. Nie stosować w zapobieganiu poronieniu zagrażającemu oraz w
zapobieganiu porodowi przedwczesnemu, mimo że w tych stanach
chorobowych stosuje się salbutamol w postaci dożylnej lub sporadycznie w
postaci tabletek.



Postać: aerozol wziewny w roztworze do nebulizacji.



Droga podania: wziewnie.

Solutio Ringeri

(Roztwór lub płyn Ringera)



Wskazania: Odwodnienie izotoniczne bez względu na
przyczynę (spowodowane m.in. wymiotami, biegunką,
przetokami). Wyrównywanie objętości płynów w hipowolemii
spowodowanej oparzeniami oraz ubytkami wody lub
elektrolitów po zabiegach chirurgicznych. Wstępne
wypełnienie łożyska naczyniowego we wstrząsie krwotocznym.
Jako rozcieńczalnik lub rozpuszczalnik dla leków i koncentratów
elektrolitów niewykazujących niezgodności.



Skutki uboczne: Mogą wystąpić: gorączka, zakażenie w
miejscu podania, zakrzepica żył lub zapalenie żył
rozprzestrzeniające się z miejsca wkłucia, wynaczynienie i
hiperwolemia (wskazania do natychmiastowego przerwania
wlewu).

Solutio Ringeri

(Roztwór lub płyn Ringera) c.d.



Przeciwwskazania: Przewodnienie, kwasica mleczanowa,
zastoinowa niewydolność serca, hipernatremia, hiperchloremia,
stany wymagające ograniczeń w przyjmowaniu sodu (np. ciężka
niewydolność nerek, obrzęk płuc), niewydolność wątroby,
podwyższone stężenie mleczanów we krwi, hiperkaliemia,
hiperkalcemia.



Postać: roztwór do wlewu dożylnego.



Droga podania: dożylnie, doszpikowo.

Tlen



Wskazania: Przejściowa terapia tlenowa: nagła lub chroniczna hipoksja tkankowa
wywołana nagłą niewydolnością płuc, nagłą lub chroniczną niewydolnością serca,
anemią, zatruciem tlenkiem węgla, zatorem płucnym, chroniczną niewydolnością
oddechową przy schorzeniach dróg oddechowych lub schorzeniach miąższu
płucnego, przeciekiem naczyń włosowatych. 



Skutki uboczne: Narkoza dwutlenkowa z utratą przytomności, hipoksja następcza
wywołana nagłym podaniem czystego tlenu, zwłóknienie zasoczewkowe u
noworodków, zwłaszcza wcześniaków (stężenie w inkubatorze nie powinno
przekraczać 40%), niedodma pęcherzyków płucnych, zapalenie oskrzeli i tchawicy,
ból zamostkowy, ból stawów, utrata łaknienia, nudności, wymioty, umniejszenie
pola widzenia, zmniejszenie pojemności życiowej, przeczulice, zmiany psychiczne,
zaburzenia czynności rzęsek nabłonka wyściełającego drogi oddechowe.



Przeciwwskazania: Hipoksja histotoksyczna.



Postać: gaz.



Droga podania: wziewnie, dotchawiczo.

DZIĘKUJEMY ZA

UWAGĘ 