OCHRONA ZWIERZĄT

GOSPODARCZYCH

" Kto utrzymuje zwierzęta

gospodarskie, jest zobowiązany do

zapewnienia im opieki i

właściwych warunków bytowania."

ZASADY UNII EUROPEJSKIEJ

Unia Europejska (UE)

ustanawia ogólne

zasady dotyczące ochrony zwierząt
hodowlanych, bez względu na gatunek.
Zasady te mają zastosowanie do
zwierząt, w tym ryb, gadów i zwierząt
ziemnowodnych, hodowanych w celu
produkcji środków spożywczych, wełny,
skór lub futer lub do innych celów
gospodarczych.

Wszystkie państwa członkowskie
ratyfikowały Europejską konwencję
o ochronie zwierząt hodowlanych
i gospodarskich (EN) (FR), której zasady
dotyczą pomieszczeń, żywienia i opieki
zgodnych z potrzebami zwierząt.

Państwa członkowskie uwzględniają
wymagania dotyczące warunków
utrzymania zwierząt podczas
opracowywania i wdrażania przepisów
europejskich, szczególnie w zakresie
polityki rolnej .

Państwa członkowskie opracują przepisy

gwarantujące, że właściciele i

opiekunowie zapewniają warunki

utrzymania zwierząt,

tak aby zwierzęta nie były narażane na

niepotrzebne cierpienie, ból lub
zranienie. Zgodnie ze zdobytym

doświadczeniem

i wiedzą naukową warunki hodowli

dotyczą następujących kwestii:

• personel:

zwierzęta powinny być pod opieką

wystarczająco licznego personelu posiadającego
odpowiednie umiejętności, wiedzę i kompetencje
zawodowe.

• kontrola:

wszystkie zwierzęta utrzymywane

w systemach gospodarczych należy doglądać
minimum raz dziennie. Zwierzętom chorym lub
zranionym należy jak najszybciej zapewnić opiekę, a
jeśli jest to konieczne, muszą być umieszczone w
odpowiednim pomieszczeniu.

• przechowywanie dokumentów:

właściciel lub

opiekun zwierząt przechowuje dokumenty
przeprowadzonego leczenia przez okres co najmniej
trzech lat.

• swoboda przemieszczania:

nawet jeżeli

zwierzę jest spętane lub zamknięte, należy
zapewnić mu odpowiednią przestrzeń,
umożliwiającą mu przemieszczanie się bez
niepotrzebnego cierpienia czy uszkodzeń.

• budynki i pomieszczenia:

wszelkie

materiały używane do budowy budynków
muszą być łatwe do czyszczenia i
dezynfekowania. Wentylacja, poziom kurzu,
temperatura, wilgotność są utrzymywane na
dopuszczalnych poziomach. Zwierzęta
trzymane w budynkach nie mogą przebywać
cały czas w ciemności lub bez odpowiedniej
przerwy od sztucznego oświetlenia.

• sprzęt mechaniczny i zautomatyzowany:

sprzęt

mechaniczny i zautomatyzowany niezbędny dla
zdrowia i warunków utrzymania zwierząt musi być
kontrolowany przynajmniej raz dziennie.
W przypadku stosowania sztucznej wentylacji należy
zapewnić odpowiedni system zapasowy,
gwarantujący wystarczającą wymianę powietrza.

• pasza, woda i inne substancje:

zwierzęta

otrzymują zdrowe i odpowiednie dla nich pożywienie
podawane w wystarczających ilościach i w
regularnych odstępach czasu. Nie można podawać
żadnych innych substancji, z wyjątkiem tych, które są
podawane do celów
terapeutycznych, profilaktycznych lub leczenia
zootechnicznego. Sprzęt do karmienia i pojenia
minimalizuje niebezpieczeństwo skażenia.

• okaleczenia:

zastosowanie mają

właściwe krajowe przepisy,

• procedury dotyczące hodowli:

metody hodowli, które powodują
cierpienie lub zranienie, nie mogą być
praktykowane, chyba że powodują
minimalne lub chwilowe cierpienie lub są
wyraźnie dopuszczone przepisami
krajowymi. Zwierzęta nie będą trzymane
do celów hodowlanych, jeśli jest to
szkodliwe dla ich zdrowia lub dobrostanu.

Zwierzęta muszą przebywać w
budynkach dostosowanych do nich
i dostosowanych do
przechowywania paszy i płodów
rolnych. Obory, stajnie, chlewnie i
kurniki wybudowane z cegły, z
niepalnym dachem są najlepszym
miejscem do ochrony zwierząt.
Zwiększając wytrzymałość i
właściwości ochronne obór i
chlewni, kurników, stodół,
spichlerzy i magazynów, w miarę
potrzeb należy:

- ściany budynków drewnianych obsypać
z zewnątrz warstwą ziemi do wysokości okien
- uszczelnić budynek od zewnątrz
- wykonać specjalne przedsionki jako śluzy
bezpieczeństwa przy wchodzeniu do
pomieszczeń
- powiększyć przestrzeń przeznaczoną dla
zwierząt; powinna ona
wynosić dla każdej
sztuki bydła i koni
do 10 - 16 m/3

Lokowanie zwierząt

Przy rozlokowywaniu zwierząt w budynkach należy
kierować się zasadami:
- w najlepiej osłoniętych miejscach umieścić
zwierzęta młode, a na dalszym
miejscu - rozpłodowe.
- przy ścianach ulokować zwierzęta przenaczone na
ubój
- stosować ściółki o dużej zdolności pochłaniania
wilgoci

Ochrona zwierząt nie zawsze jest możliwa
w stajniach, oborach czy innych pomieszczeniach
gospodarczych. W takiej sytuacji dostosowuje się
miejsca takie jak szopy, silosy i wykorzystuje
się doły ziemne lub jary.

Nie wolno wykorzystywać wąwozów
,
zagłębień terenu do ochrony
zwierząt podczas skażeń
biologicznych
i chemicznych, ponieważ takie
ukształtowanie wydłuża czas
aktywności tych środków trujących,
sprzyja kumulowaniu się materiałów
zakaźnych.

Ewakuacja zwierząt

Zwierząt

wymaga odpowiedniego

zaplanowania i przygotowania. Podobnie
jak
w przypadku ludzi wyróżnia się
ewakuację:

- I stopnia

- nagłą i natychmiastową

- II stopnia

- zaplanowaną i zgodną

z przygotowanymi planami i zapleczem

- III stopnia

- nas czas spodziewanych

działań zbrojnych

Nagła ewakuacja

zwierząt



Nagła ewakuacja zwierząt jest bardzo trudna do
zorganizowania i przeprowadza ja się tylko
wtedy, jeżeli nie stanowi to zagrożenia dla życie
osób ją przeprowadzających.
Zaplanowanie ewakuacji zwierząt II stopnia
i właściwe jej przeprowadzenie należą do
lekarza weterynarii, który planuję ewakuację,
uwzględniając opiekę, transport i warunki
bytowe.

W celu sprawnego przeprowadzenia
ewakuacji zwierząt uwzględnia się:
- region, z którego ewakuuje się zwierzęta
- elementy organizacyjne występujące
podczas ewakuacji
- bazę ewidencji zwierząt na danym
terenie
- niezbędne siły i środki do jej
przeprowadzenia