Ćwiczenia w podwieszeniu i

systemie ciężarkowo-bloczkowym

Michał
Janica

Ćwiczenia w

podwieszeniu

Ćwiczenia w
systemie c-b

Ćwiczenia czynne w

odciążeniu

Ćwiczenia czynne z

oporem

Ćwiczenia

czynne w

odciążeniu

z oporem

Podwieszenie osiowe

Podwieszenie pozaosiowe

doboczne

odgłowowe

Typy podwieszenia

dogłowowe

Podwieszenie osiowe

–

pkt.

zawieszenia ćwiczonej kończyny znajduje się
prostopadle nad osią ruchu w danym stawie

Ćwiczenia czynne w podwieszeniu osiowym
należy prowadzić w myśl następujących
zasad:

– pozycja wyjściowa musi być tak dobrana, aby
ruchy ćwiczonej kończyny odbywały się w
płaszczyźnie poziomej (z wyjątkiem ruchów
rotacyjnych),

– podwieszki zakłada się tak, aby ćwiczona
kończyna była w pełni odciążona,

– punkt zaczepienia linek połączonych z
podwieszkami znajduje się prostopadle nad
stawem, w którym odbywa się ruch

W podwieszeniu pozaosiowym
punkt zaczepienia linek połączonych z
podwieszkami znajduje się poza osią
ruchu, co daje pełne odciążenie
ćwiczonej kończyny, lecz bez jej
zrównoważenia.

Ruch odbywa się wówczas jakby po
wycinku koła, mając moment
wznoszenia (utrudnienie) oraz
opadania (wspomaganie).

Dla uzyskania zwiększenia lub
zmniejszenia tych momentów należy
punkt zawieszenia przesuwać
dogłowowo, odgłowowo lub
dobocznie w stosunku do osi ruchu.

Podwieszenie pozaosiowe, doboczne – boczne
przesunięcie osi ruchu w kierunku w kierunku ruchu
ułatwia dany ruch równocześnie utrudniając ruch w
stronę przeciwną.

Przesunięcie pozaosiowe, dogłowowe –
utrudnia ruchy w obu zakresach zewnętrznych, z
łatwym powrotem do pw.

Podwieszenie pozaosiowe, dogłowowe –
ułatwia ruchy w zakresie zewnętrznym z
utrudnieniem powrotu do pw.

Wskazania:

•Poprawa wskaźników siły mięśniowej

•Zapobieganie powstawaniu ograniczeń
ruchomości

•Likwidacja miękkich ograniczeń ruchomości
w stawach

•Wykonanie ruchu czynnego przy
współobecności bólu o mniejszej
intensywności

•rozluźnienie

Przeciwwskazania:

•Bezwzględne unieruchomienie

•Silne dolegliwości bólowe

•Ostre stany zapalne

•Stany bezpośrednio po urazie

Tempo ćwiczeń zależy od aktualnej siły mięśni. Przy
niewielkiej sile mięśni tempo jest wolne, a w miarę jej
przyrostu – szybsze.

Czas trwania ćwiczeń grupy mięśni wykonujących
określone ruchy wynosi około 2 minut, można go jednak
zwiększać w zależności od przyrostu siły i wytrzymałości
mięśni, nie przekraczając jednak 5 minut. Chory ćwiczy
zwykle raz dziennie

Półpodwieszenie

Podwieszenie

całkowite

Pw: leżenie na boku, stabilizacja
miednicy
pasem, kd ćwiczona wyprostowana,
kd nie ćwiczona lekko zgięta.
Kolumna ustawiona z tyłu za
pacjentem.
Sposób podwieszenia;
Podwieszka udowa obejmuje udo,
druga dwustawowa
obejmuje podudzie w 1/3
jego długości oraz stopę.
Punkt zaczepienia linek
biegnących od podwieszek
znajduje się prostopadle nad
stawem biodrowym.
Ruch:
Zginanie uda z prostym st.
kolanowym
lub z równoczesnym zginaniem w st.
kolanowym.

Ćwiczenie w podwieszeniu mm. zginaczy uda.

Ćwiczenia w systemie bloczkowo-
ciężarkowym

Ćwiczenia w odciążeniu z oporem w trakcie których
chory pokonuje ciężar ćwiczonego odcinka ciała
oraz siłę zewnętrzną przeciwdziałającą
wykonywanemu ruchowi.

Wskazania:

•

Poprawa wskaźników siły mięśniowej

•

Wzmocnienie siły przy zmianach

zwyrodnieniowych powierzchni stawowych

Technika i
metodyka

•

Stabilizacja odcinka bliższego

•

Odciążenie pełne za pomocą podwieszek

•

Wyłącznie osiowe obciążenie!!!

•

Ruch w pełnym zakresie

•

Czas ćwiczenia około 5 min

•

Przyłożenie oporu dystalnie przed kolejnym

stawem (st. biodrowy podwieszka nad kolanem)

•

Bloczek kierunkowy 90 stopni w ½ zakresu

ruchu

•

Bloczek dodatkowy na ścianie lub suficie

•

Obciążenie na podłożu na początek zakresu

ruchu

•

Podział zakresu ruchów na sektory

Technika i metodyka

Pw: Siad na krześle lub taborecie kg ćwiczona
– odwiedziona do kąta 90 ˚.
Sposób podwieszenia:
Podwieszka ramienia obejmuje ramię
druga dwustawowa
obejmuje przedramię i dłoń.
Punkt zaczepienia linek biegnących od
podwieszek znajduje się prostopadle
nad st. barkowym
Sposób montażu oporu:
Dodatkowa
podwieszka obejmuje
1/3 dalszą ramienia i łączy
się z linką i ciężarkiem biegnąc przez
bloczek kierunkowy znajdujący się na
wysokości st. barkowego.
Ruch:
Prostowanie ramienia w płaszczyźnie
horyzontalnej.

Ćwiczenie w systemie bloczkowo-ciężarkowym

mm. prostowników ramienia w płaszczyźnie

horyzontalnej.

Dzięk
uje za
uwag
ę

MJX

•Nowotny J., Edukacja i reedukacja ruchowa, Kasper,
Kraków 2003.

•Nowotny J., Podstawy fizjoterapii, cz.II, Kasper,
Kraków 2004.

•Zembaty A., Kinezyterapia, t.II, Kasper, Kraków
2003.

Bibliogr
afia

: