Osiem Błogosławieństw
Geneza
Osiem (lub dziewięć) błogosławieństw – pierwsze
słowa słynnego Kazania na Górze wygłoszonego
przez Jezusa Chrystusa podczas jego działalności
publicznej w Galilei, a zapisane w Ewangelii
Mateusza (Mt 5,3-10). Cztery z tych „błogosławieństw”
powtarza Ewangelia Łukasza (Łk 6,20-21) łącząc je z
czterema „napomnieniami” (Biada wam…), których nie
umieszcza Mateusz. Fragment ten nazywany jest
czasem podnoszeniem nizin.
Jezus wypowiedział dziewięć zdań zaczynających się
od słowa „błogosławieni/szczęśliwi”. Dziewiąte
błogosławieństwo (wersety 11 i 12) bywa w
tradycji katolickiej pomijane lub łączone z ósmym.
Co to jest
błogosławieństwo ?
Greckie słowo μακαριοι (makarioi) dosłownie
znaczy „szczęśliwi”. Takie też było pierwotne
znaczenie użytego
w Wulgacie łacińskiego „beati”, które
wśredniowieczu nabrało innego znaczenia -
„błogosławieni”. W grece słowu „błogosławiony”
odpowiada wyraz: eulogos.
Błogosławieństwa wskazują na to, jak ma wyglądać
życie i postawy uczniów Chrystusa. Ich realizacja
rozpoczęła się już w życiu Maryi i Apostołów.
Błogosławieństwa są doskonałym
wypełnieniem Dziesięciu Przykazań.
Błogostawieństwa :
Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy
królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem
oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą
nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości,
albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni ubodzy
w duchu – to
błogosławieństwo odnosi
się do ludzi, którzy są
świadomi swojej
niewiedzy i szukają
mądrości. Ta postawa
otwartości i
poszukiwania powinna
charakteryzować
każdego chrześcijanina.
Jest ona niezależna od
bogactw materialnych.
Ubóstwo w duchu wiąże się
również z pokorą i
poddaniem woli Boga.
Ubogi to ten, który wszystko
ma u Boga i od Niego,
dlatego nie szuka spełnienia
we władzy czy
przedmiotach
materialnych. Sam Jezus
wybrał dobrowolnie
ubóstwa i będąc Synem
Bożym, uniżył się do postaci
sługi.
Błogosławieni,
którzy się smucą –
smutek o którym
mówi to
błogosławieństwo
wynika z poczucia
rozdarcia chrześcijan.
Owo rozdarcie ma
swoje źródło w
tęsknocie wiernych za
Królestwem Bożym.
Ubolewają oni
nadświatem i jego złem.
Ich smutek wypływa z
wewnętrznej niezgody na
niesprawiedliwość
panującą na świecie. Jest
on pewnego rodzaju
protestem przeciw złu, a
równocześnie znakiem
wierności wobec
sprawiedliwości i prawdy.
Błogosławieni cisi – to błogosławieństwo odnosi się do
ludzi, którzy całą nadzieję pokładają w Bogu i nie rozpychają
się łokciami w swoim życiu. Odznaczają się skromnością i
pokorą. Człowiek cichy rezygnuje z dominacji i wywyższania
się. Tacy ludzie zostają właśnie nagrodzeniu przez Boga.
Błogosławieni,
którzy łakną i
pragną
sprawiedliwości –
błogosławieństwo to
odnosi się do ludzi,
którzy
rzetelnie szukają
prawdy. Takiemu
człowiekowi nie
wystarcza świat i to,
co on oferuje, gdyż
wie, że prawda nie
jest sprowadzalna do
wymiaru wyłącznie
ziemskiego
Błogosławieni miłosierni – błogosławieństwo to odnosi
się do osób, które w swoim życiu kierują się miłością.
Przez miłosierdzie człowiek wchodzi w relację z Bogiem i
może go poznawać. Nie ma innej drogi, gdyż sam Bóg jest
miłością. Człowiek, który wybiera drogę miłości,
doświadczy równie miłosierdzia Pana.
Błogosławieni
czystego serca –
błogosławieństwo to
odnosi się do ludzi,
którzy są zawsze
uczciwi wobec Boga i
bliźniego, nie próbują
żadnych podstępów. To
co myślą i mówią
znajduje wyraz w ich
uczynkach. Są
autentyczni, prawdziwi.
Ta prostota wskazuje na
głębię obecności Boga.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój – pokój jest
znakiem rozpoznawczym Królestwa Bożego.
„Wprowadzający pokój” są zatem uczestnikami dzieła
Chrystusa, który wprowadza pojednanie między
człowiekiem a Bogiem.
Bogiem jest z kolei
pojednanie między ludźmi.
Błogosławieni,
którzy cierpią
prześladowanie
dla sprawiedliwości
– w niektórych
okolicznościach
chrześcijanin staje
przed wyborem: Bóg
czy świat? Wymagania
otoczenia nie zawsze
są zgodne z wiarą
chrześcijańską; bywają
też sprzeczne z jej
nakazami, dogmatami
itd. Człowiek, który
wybiera wiarę, może
spotkać się z
nieprzyjemnościami,
wyszydzeniami,
odrzuceniem.
Włącz
Część
II