Otrzymywanie glikolu

etylenowego.

Integracja produkcji tlenku

etylenu i glikolu etylenowego.

Wykonanie:

Surowiec: tlenek etylenu



W warunkach normalnych jest bezbarwnym gazem
cięższym od powietrza o charakterystycznym
zapachu,



w praktyce przechowywany i transportowany w
postaci skroplonej pod ciśnieniem azotu.



Pod ciśnieniem atmosferycznym wrze w
temperaturze 10,7 °C



Jako związek polarny dobrze rozpuszcza się w
wodzie



Przy zawartości powyżej 0,2% tlenu ulega
wybuchowi

Produkcja tlenku etylenu

W przemysłowej syntezie tlenku etylenu stosuje
się utlenianie etylenu powietrzem lub tlenem:

2 H

2

C=CH

2

+ O

2

→ 2 C

2

H

4

O

-katalizator: srebrowy,
-ciśnienie: 1,8~2,8 MPa,
-temperatura: 250-270

o

C

Przygotowanie



Dokładne oczyszczenie z acetylenu metodą
selektywnego uwodornienia

(zawartość acetylenu nie większa niż 0,001% obj. )

Cel: Zapobieganie zatruciu katalizatora
srebrowego



Produkt po wydzieleniu z mieszaniny reakcyjnej
oczyszcza się w procesie rektyfikacji.



Transport tlenku etylenu jest kłopotliwy i
niebezpieczny ze względu na jego silną
reaktywność



(50-70% tlenku etylenu przerabia się do glikoli
etylenowych)

Produkcja glikolu
etylenowego



Hydratacja tlenku etylenu (dominująca)



Bezpośrednie uwodornienie tlenku węgla do
glikolu etylenowego (Union Carbide)
2 CO + 3H

2

 3 CH

2

OH-CH

2

OH



Uwodornienie szczawianów do EG



Hydroksykarbonylowanie formaldehydu
(technologia firmy Chevron)

Hydratacja tlenku etylenu



Główna metoda produkcji EG



Reakcja może przebiegać w

obecności katalizatorów
kwasowych lub bez



Zastosowanie dużego nadmiaru

wody



Temperatura: 180~200

o

C



Ciśnienie: 1,8~2 MPa

Zachodzące reakcje

Przy odpowiednim doborze parametrów
procesu hydratacji:
-ok. 85% tlenku etylenu przekształca się w
glikol monoetylenowy
-ok. 12% w DEG
-ok. 3% w TEG

Glikol etylenowy



najprostszy alkohol

polihydroksylowy



Oleista ciecz o temp. topn.

-11,5˚C i temp. wrzenia 197,5˚C



Słodki smak (cukrol)



Silna trucizna

Zastosowanie glikolu
etylenowego



Surowiec w produkcji włókien
poliestrowych i poliuretanowych



Komponent płynów niezamarzających
w niskich temperaturach (40-62%
roztwór wodny)



Składnik detergentów i kosmetyków

np. płyn niskokrzepnący GLIKOMAX stosowany do
napełniania układów chłodniczych, klimatyzacyjnych,
tryskaczowych, grzewczych i solarnych oraz

pomp ciepła

.

Produkty uboczne



Glikol dietylenowy (DEG)



Glikol trietylenowy (TEG)



Stosujemy je jako absorbenty w

instalacjach osuszania gazów

Integracja produkcji tlenku
etylenu i glikolu etylenowego.

Produkcja glikolu
etylenowego

1. mieszalnik,
2. wymiennik ciepła
3. kolumnowy reaktor hydratacji
4. wyparki (3)
5. próżniowe kolumny rektyfikacyjne
6. chłodnice wodne

Metody otrzymywania i najważniejsze
zastosowana glikolu etylenowego

Bibliografia



Edward Grzywa, Jacek Molenda:
Technologia Podstawowych syntez
organicznych. WNT, Warszawa 2000



http://www.orlen.pl/PL/DLABIZNESU/PROD
UKTYPETROCHEMICZNE/PETROCHEMIKALI
A/Strony/TlenekEtylenuSkroplony.aspx
(24.10.2012)



Ministerstwo Środowiska: Najlepsze
Dostępne Techniki (BAT)-Wytyczne dla
Branży Chemicznej w Polsce.Warszawa,
czerwiec 2005 r.