PN-EN 842+A1:2008

Bezpieczeństwo maszyn – Wizualne

sygnały niebezpieczeństwa – Ogólne

wymagania, projektowanie i badania.



Norma została przyjęta przez CEN
( European Committee for
Standardization) dnia 30 listopada
1995 roku.



14 sierpnia 2008 roku została
przyjęta 1 zmiana.



Jest to polska wersja Normy
Europejskiej EN 842:1996+A1:2008 i
ma ten sam status co wersja
oficjalna.



Norma ta stanowi podstawowe
wymagania dotyczące ochrony zdrowia
oraz bezpieczeństwa jeżeli chodzi o
projektowanie i budowę maszyn. Zawarto
w niej kryterium postrzegania oraz
projektowania sygnałów wizualnych
dotyczących różnych niebezpieczeństw.



Zakres stosowania tej normy jest
ograniczony o dyrektywę Maszynową
(MAD 2006/42/WE)

W danej normie możemy

znaleźć:



Przedmowę



Zakres



Powołanie normatywne



Definicje



Wymagania z zakresu bezpieczeństwa i ergonomii



Postanowienia ogólne



Dostrzegalność



Rozróżnialność



Olśnienie



Odległość



Czas trwania



Pomiary fizyczne



Subiektywne sprawdzanie wzrokowe



Bibliografię

Definicje



Wizualny sygnał niebezpieczeństwa



Wizualny sygnał ostrzegawczy



Wizualny sygnał stanu
niebezpieczeństwa



Obszar postrzegania sygnałów



Pole widzenia



Światło sygnału niebezpieczeństwa

Postanowienia ogólne

Głównym postanowieniem normy jest
zapewnienie jak największego bezpieczeństwa.
Przez co bardzo ważne jest aby różne sygnały
ostrzegawcze były dobrze widoczne w
różnych warunkach oświetleniowych, żeby
łatwo je odróżnić od innych znaków oraz żeby
miały przypisane konkretne znaczenie.

Bardzo ważne jest również sprawdzenie

skuteczności takich sygnałów.

Stosowane sygnały świetlne:



Powierzchniowe



Punktowe



Migające

Odpowiednie umiejscowienie

sygnału



Strefa A - Zalecane



Strefa B - Akceptowalna



Strefa C – Niewłaściwa

Pole widzenia, kiedy narzucona jest linia kierunku obserwacji.



Strefa A - Zalecane



Strefa B - Akceptowalna



Strefa C – Niewłaściwa

Pole widzenia bez narzuconej lini kierunku obserwacji.

Rozróżnialność.



Sygnał ostrzegawczy –

kolor żółty, lub

żółtopomarańczowy;



Sygnał niebezpieczeństwa –

kolor czerwony;



Odpowiednie umiejscowienie;



Wzajemne ustawienie świateł, gdy
występuje ich większa ilość;



Światła migające dla stanu
niebezpieczeństwa;



Dobra widoczność przy innych źródłach
światła;



Odpowiednia odległość;



Odpowiedni czas trwania sygnałów;

Sprawdzenie sygnałów wizualnych

Sprawdzenie systemu przez odpowiednią

liczbę osób :



Odpowiednim wieku (powyżej 45 lat);



ostrość wzroku (poniżej 0,8);



Z zaburzeniami rozróżniania kolorów
(np. daltonizm);



Z ośrodkami ochrony oczu (okulary,
gogle, itp.);