Ściany murowane,

Ściany prefabrykowane,
Przewody wentylacyjne i

spalinowe.

Mariusz

Krzysztofiak

Ściany murowane wykonuje się najczęściej z cegły

ceramicznej lub pustaków ceramicznych różnego typu.

Zalety materiałów ceramicznych

• duża trwałość
• duża wytrzymałość na ściskanie
• wysoka odporność ogniowa
• zdolność akumulacji ciepła
• przepuszczalność pary wodnej

ŚCIANY MUROWANE

Ściana zewnętrzna nośna; 

Ściana zewnętrzna nośna w budynku jest ważnym ustrojem budowlanym mającym dwa
istotne zadania do spełnienia. Jedno to oddzielenie mikroklimatu wnętrza od środowiska
zewnętrznego a drugie to przenieść obciążenia budynku na fundament.

Ściana wewnętrzna nośna;

Najczęściej muruje się je z tych samych materiałów co ściany zewnętrzne. Nie muszą
one spełniać wymogów izolacji termicznej. Styki ścian zewnętrznych i wewnętrznych
powinny być ze sobą przewiązane. Najłatwiej to zrobić, gdy wszystkie ściany nośne
muruje się jednocześnie.

 
Ściana zewnętrzna osłonowa;

Ściana przenosząca ciężar własny i obciążenie wywołane parciem wiatru.

 
Ściana działowa;

Rozdziela ona pomieszczenia budynku, nie stanowi jednak elementu konstrukcyjnego i
nie posiada właściwości nośnych.

Rodzaje ścian ze względu

na funkcje:

• Jednowarstwowe - są to zewnętrzne ściany, których nie trzeba

ocieplać. Na takie ściany używa się bloczków z betonu
komórkowego, keramzytobetonu lub pustaków z ceramiki
poryzowanej – najcieplejszych odmian. Łączy się je zaprawą
ciepłochronną, klejową lub specjalną pianką PUR. Ściana
jednowarstwowa o współczynniku U = 0,25-0,3 W/(m2·K) może
mieć szerokość 36-50 cm.

Rodzaje ścian ze względu na
konstrukcję:

• Dwuwarstwowe - składają się z muru nośnego i warstwy

ocieplającej. Mogą być zbudowane z dowolnych materiałów
murowych. Zwykle mur nośny ma grubość 18-19 lub 24- -25 cm.
To, jaki współczynnik przenikania ciepła U całej ściany osiągniemy,
zależy od grubości i jakości warstwy izolacyjnej

• Trójwarstwowe-składają się z muru nośnego, warstwy izolacyjnej

i muru osłonowego. Ścianę konstrukcyjną wznosi się najczęściej z

elementów murowych o szerokości 18-25 cm, elewacyjną – 8-12

cm. Warstwa ocieplenia nie powinna przekraczać 15 cm. Grubość

ściany trójwarstwowej wynosi zwykle mniej więcej 50 cm. Żeby ją

zmniejszyć, można zastosować cieplejsze materiały izolacyjne. Do

murowania najczęściej wykorzystuje się tradycyjne zaprawy.

Ścianę konstrukcyjną i licową należy połączyć kotwami stalowymi

ze stali nierdzewnej umieszczonymi w spoinach co 50 cm w pionie

i co 75 cm w poziomie. Jeśli do izolacji użyjemy styropianu,

wszystkie warstwy możemy wznosić jednocześnie, stopniowo

wsuwając w pustkę między murami kolejne płyty. Gdy chcemy

zastosować wełnę mineralną, konieczne jest pozostawienie

szczeliny wentylacyjnej (2-4 cm), która ma za zadanie

odprowadzać skropliny pary wodnej, żeby zapobiec zawilgoceniu

ocieplenia.

• Cegły i pustaki ceramiczne to najbardziej tradycyjne materiały.

Najczęściej stosuje się pustaki, które dają grubość od 19 do 29
centymetrów.

• Ceramika poryzowana powstaje w podobny sposób jak tradycyjna, ale

dzięki dodatkowi trocin lub mączki drzewnej podczas wypalania tworzą się
mikroskopijne pory.

• Bloczki z betonu komórkowego są ciepłe i lekkie. Również zawierają

pęcherzyki powietrza. Beton komórkowy może występować w różnej
gęstości, od 350 do 700 kilogramów na metr sześcienny. Służy do budowy
ścian jednowarstwowych lub dwuwarstwowych.

• Pustaki keramzytobetonowe produkowane są z dodatkiem kruszywa

keramzytowego w postaci porowatych granulek, powstałych w wyniku
spiekania spienionej gliny.

• Silikaty, czyli bloczki wapienno – piaskowe służą jedynie do wznoszenia

nośnych ścian dwuwarstwowych.

Materiały do budowy ścian:

•

Zaprawy:

· zwykłe gęstość > 1500 kg/m3

· lekkie gęstość < 1500 kg/m3

· do cienkich spoin – produkowane fabrycznie

 

· Klasy: M1, M2, M5, M10, M20

•

Ze względu na skład: 

· cementowe

· cementowo-wapienne

· wapienne

· gipsowe

· gipsowo-wapienne

Przeznaczenie:
• Budownictwo jednorodzinne,
• budownictwo wielorodzinne,
• budownictwo przemysłowe.

Korzyści:
• Znaczące skrócenie czasu budowy: od 30% do nawet 50%
• szybkość budowania: do 200m

2

ściany dziennie

• niezależność od warunków pogodowych dla produkcji oraz minimalna

dla montażu

• precyzja wykonania ścian
• niższe koszty: eliminacja rusztowań, strat materiałowych, składów

magazynowych, mniejsze zużycie zaprawy i wiele innych

Ściany prefabrykowane.

• Prefabrykaty ścian ceramicznych wykonywane są z tradycyjnych cegieł bądź pustaków przy pomocy

półautomatu murarskiego.

• Pustaki układane są na mijankę analogicznie do metody klasycznej, z pozostawieniem otworów

okiennych i drzwiowych.

• Technologia umożliwia wykonanie ścian nośnych, działowych, skośnych szczytowych oraz

kolankowych.

Ściany prefabrykowane

ceramiczne:

Dane techniczne:

• grubość ścian od 11,5 cm do 38 cm

• max wysokość ścian 3,25m

• max długość ścian 6,70 m

• konstrukcja elementu ściennego wykonana ze zbrojonego betonu klasy C-35 zapewnia

doskonałe parametry nośne

• ściana posiada otwory okienne z węgarkami przystosowane do szybkiego montażu stolarki
• beton użyty do produkcji elementów jest wysokiej jakości (wysokiej klasy) co gwarantuje

jego całkowitą nienasiąkliwość oraz mrozoodporność

Ściany prefabrykowane

betonowe:

Znakomicie nadają się do budowy ścian wewnętrznych i zewnętrznych. Wszędzie
tak gdzie zależy nam na  czasie oraz eliminacji tradycyjnych robót budowlanych
(murowanie, tynkowanie itp.) przy jednoczesnym znacznym podwyższeniu
jakości powierzchni.

Ściany warstwowe

prefabrykowane:

Składają się one z dwóch trzech warstw (nośnej, izolacyjnej oraz elewacyjnej), przy
czym ich dobór wynika z wymogów funkcjonalnych przegrody oraz właściwości
zastosowanych w niej materiałów.
W ścianie budynku warstwa wewnętrzna spełnia zwykle zadanie konstrukcyjne
(nośne i usztywniające). Warstwa izolacyjna spełnia zadanie osłony izolacji
termicznej. Natomiast fakturowa warstwa zewnętrzna spełnia zadanie osłony  przed
wpływami atmosferycznymi i szkodliwymi czynnikami środowiska zewnętrznego. 

• Kominy spalinowe – służą do odprowadzania z kotłów olejowych bądź

gazowych spalin o stosunkowo niskiej temperaturze. Muszą być odporne na

działanie kwaśnych skroplin, dlatego przeważnie mają wkład – kamionkowy

lub ze stali kwasoodpornej.

• Kominy powietrzno-spalinowe – do kotłów z zamkniętą komorą

spalania. Odprowadzają spaliny i zapewniają dopływ świeżego powietrza

spoza budynku.

• Kominy dymowe – są przeznaczone do odprowadzania dymu, Nie muszą

być odporne na działanie kwaśnych skroplin.

• Kominy uniwersalne – odporne na wysoką temperaturę i działanie kwasu

– mogą odprowadzać spaliny z kotłów na gaz lub olej oraz dym z urządzeń

na paliwo stałe.

• Kominy wentylacyjne – odprowadzają poza budynek powietrze. Wyloty z

kanałów wentylacji grawitacyjnej powinny się znajdować w bocznych

ścianach komina (na przestrzał).

Przewody wentylacyjne i

spalinowe.

Podstawowe zadania przewodów

kominowych:

• odprowadzenie spalin z paleniska na zewnątrz do atmosfery

• dostarczenie powietrza potrzebnego w procesie spalania

• wymiana zużytego powietrza w pomieszczeniu

• w przypadku systemów grawitacyjnych –wytworzenie w pomieszczeniu

podciśnienia ułatwiającego napływ powietrza zewnętrznego.

Wymagania materiałowe

•

przewody dymowe i spalinowe należy wykonywać ze specjalnych pustaków

ceramicznych lub cegły pełnej klasy nie mniejszej niż 15

•

materiały powinny być odporne na niszczącą je korozję

•

przewody wentylacyjne mogą być wykonywane z pustaków wentylacyjnych zarówno

ceramicznych jak i silikatowych

•

nie należy używać cegieł drążonych i ściennych pustaków ceramicznych

•

materiały powinny być niepalne, posiadać odporność ogniową 60 min

•

materiały powinny zapewniać kominowi szczelność, aby spaliny nie przedostawały się

do wewnątrz pomieszczeń lub z jednego przewodu do drugiego

•

odporność na zmiany temperatury

• Zalecane wymiary kanałów

dymowych i spalinowych:

• 14x14cm (ø15cm) lub 14x20cm dla 1

pieca

• 14x27cm (ø18cm) dla 2 do 3 pieców

• Zalecane wymiary kanałów

wentylacyjnych:

• 14x14cm lub 14x20cm

• w przypadku trzonów kuchennych typu

restauracyjnego oraz kominków o

większym otworze paleniskowym min.

Wymiary 14x27cm

• minimalna grubość przegrody między

kanałami oraz minimalna grubość ściany

kanału wynosi ½ cegły

• jeżeli przestrzeń obok komina jest nie

ogrzewana, min. grubość ściany kanału

wynosi 1 cegłę

Rys. Oznaczenia graficzne przewodów

Zgodnie z polskimi normami każdy komin do

odprowadzania spalin lub dymu powinien być
wyposażony w:

• otwór wyczystki

• odstojnik kondensatu

• otwory rewizyjne

•

nasady kominowe zabezpieczające przed odwróceniem

ciągu – w budynkach usytuowanych w II i III strefie

obciążenia wiatrem (według Polskiej Normy).

Wyposażenie komina:

Dziękuje za

uwagę