Brytyjskie wojska

specjalne w przededniu II

wojny światowej.

Brytyjski Departament Wywiadu

Marynarki

British Department of Naval Intelligence (NID)

–Brytyjski

Departament

Wywiadu

Marynarki

Wojennej utworzono w grudniu 1882 roku jako Komitet
Wywiadu

Zagranicznego (Foreign

Intelligence

Committee), lub "Pokój 39".
Zadaniem NID było zbieranie, klasyfikowanie i
rejestrowanie wszelkich informacji dotyczących spraw
morskich lub mających znaczenie dla operacji
morskich, czyli znajomość tego, co dzieje się w takich
sprawach

w

innych

krajach,

które

były

w

zainteresowaniu Admiralicji Brytyjskiej. W praktyce
sprowadzało się to do prowadzenia tajnego wywiadu w
obcych portach i bazach marynarki wojennej oraz
planowania operacji inwazyjnych.

Ośrodek Wywiadu

Operacyjnego

Operational Intelligence Centre -
(OIC) 

to

struktura

wywiadowcza admiralicji brytyjskiej,
powołana

w

celu

gromadzenia,

systematyzacji,

analizy

i

rozpowszechniania

pochodzących

z

wszelkiego rodzaju źródeł informacji o
planach i posunięciach niemieckich sił
morskich, marynarki
wojennej, lotnictwa i żeglugi handlowej.

Secret Intelligence Service (SIS,

zwany także MI6)

Na początku lat trzydziestych XX w. kierownictwo SIS za
wszelką cenę próbowało ustalić, do jakiego poziomu
doszła współpraca militarna między Związkiem
Radzieckim a Niemcami, o której informował ich polski
Oddział II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
(wywiad). Następnie, kiedy Niemcy rozpoczęli otwartą
rozbudowę swoich sił zbrojnych, agenci MI6 dokładali
wszelkich starań, aby ustalić skalę ich intensywności,
lecz środki dostępne wówczas dla Tajnej Służby
Wywiadowczej

były

zbyt

małe.

Skupienie

już

ograniczonych środków SIS na działalności Związku
Radzieckiego oraz Niemiec i ich zbrojenia, było główną
przyczyną

niewykrycia

przez

wywiad

brytyjski

przygotowań Włoch do inwazji na Albanię.

W listopadzie 1939 roku na stanowisku dyrektora
MI6 stanął gen. mjr Stewart Menzies, były ratownik
oraz weteran walk we Francji podczas I wojny
światowej. Przed objęciem tego stanowiska Menzies
nadzorował przejęcie od polskiego wywiadu
(konkretnie od Oddziału II Sztabu Głównego (Biura
Szyfrów)

w Pyrach pod Warszawą)

dwóch

egzemplarzy Enigmy,

wraz

z

materiałami

do kryptoanalizy.

Deszyfratory,

które

skonstruowano

następnie

w Bletchley

Park,

powstały na podstawie otrzymanych wówczas od
Polaków materiałów.

Security Service (lub MI5)

W 1916 roku sekcję wewnętrzną
podporządkowano bezpośrednio Ministerstwu
Wojny, po powołaniu do życia nowej struktury,
jaką był Zarząd Wywiadu Wojskowego (MI).
Podzielony był on na następujące grupy:
• MI1 - Zarząd Wywiadu Wojskowego
• MI1(b)- wydział kryptoanalizy (od 1919 roku

przyłączony do Rządowej Szkoły Szyfrów)

• MI1(c) - wydział zagraniczny
• MI3 - wydział krajów europejskich

• MI3(b) - podwydział niemiecki (od 1940 roku jako

MI14)

• MI5 - Służba Bezpieczeństwa
• MI6 - Tajna Służba Wywiadowcza
• MI7 - propaganda i cenzura
• MI8 - wywiad radiowy
• MI9 - służba organizowania ucieczek
• MI10 - broń i technika
• MI11 - polowa służba bezpieczeństwa
• MI19 - wspólny ośrodek przesłuchań jeńców

wojennych.

W

okresie

międzywojennym

podejmowano

próby

koordynacji

działań

Security

Service

i Secret

Intelligence

Service w

celu

przeciwstawienia się najgroźniejszemu
przeciwnikowi tamtych czasów, jakim
był wywiad ZSRR,

oraz

wzrostem

wpływów NSDAP w Niemczech,

ale

również z ponownymi trudnościami
stwarzanymi

przez

irlandzkich

nacjonalistów.