Pamięci

masowe

4TI b Sawiński Patryk

Wyróżniamy 2 typy pamięci

masowych

Pamięci o dostępie swobodnym

oraz sekwencyjnym

Pamięci o dostępie

swobodnym

Pamięć o dostępie swobodnym – rodzaj

pamięci komputerowej, która pozwala na dostęp

do przechowywanych danych w stałym czasie,

niezależne od miejsca ich przechowywania

i wcześniejszych operacji. Obecnie ma postać

układów elektronicznych.

Pamięci o dostępie

sekwencyjnym

Pamięć o dostępie sekwencyjnym – rodzaj

pamięci, w której głowica porusza się względem

nośnika danych. Ustawienie głowicy zajmuje

stosunkowo dużo czasu, więc czas operacji zależy

od położenia głowicy względem żądanych danych.

Przykładami są napędy taśmowe, dyski

magnetyczne i optyczne.

Dyski twarde

Większość dysków twardych składa się z
następujących komponentów: obudowy, pozycjonera
głowicy, ram głowic, głowic zapisu i odczytu,
wirujących talerzy, układów sterowania.

Interfejsy dysku

twardego

Napęd dysków twardych łączy się ze systemem mikroprocesorowym (płytą główną)
poprzez sterownik dysku twardego za pomocą interfejsów HDD.

Do najczęściej spotykanych interfejsów należą:
ST-506/412 - pierwszy interfejs opracowany przez firmę Seagate Technologies dla
swoich dysków o pojemności 5 MB. Można było podłączyć dwa napędy. Czas dostępu
do dysku wynosił 25 ms, transfer 500 kB/s a ścieżka podzielona była na 17 sektorów
po 512 bajtów.
ESDI (Enhanced Small Device Interface) - opracowany przez firmę Maxtor. Pozwalał na
większą pojemność dysków (powyżej 100 MB), czas dostępu - kilkanaście sekund,
transfer - maksymalnie 3 MB/s.
IDE (Integrated Drive Electronics) - opracowany w 1987 r. Najbardziej popularny,
stosowany dzisiaj interfejs. Pozwala na podłączenie dwóch komponentów (HDD lub
CD-ROM) lub czterech w nowszej, rozszerzonej wersji Enhanced IDE.
PIO-0 - 4,1 MB/s,
PIO-2 - 8,3 MB/s,
PIO-3 (Fast ATA) - 13,3 MB/s,
PIO-4 (Fast ATA-2) - 16,6 MB/s,
Ultra ATA - 33,3 MB/s.

Budowa dysku

twardego

1. oś

2. ramię głowicy

3. mechanizm pozycjonujący

4. obudowa

5. głowica

6. obudowa zamknięta hermetycznie

7. dyski (talerze)

Budowa dysku

twardego - przekrój

1. silnik

2. tarcze magnetyczne

3. obudowa

4.głowice zapisująco-odczytujące

Zasada działania

dysku twardego

Dysk twardy składa się z zamkniętego w obudowie,
wirującego talerza (dysku) lub zespołu talerzy, wykonanych
najczęściej ze stopów aluminium, o wypolerowanej
powierzchni pokrytej nośnikiem magnetycznym oraz z
głowic elektromagnetycznych umożliwiających zapis i
odczyt danych. Na każdą powierzchnię talerza dysku
przypada po jednej głowicy odczytu i zapisu. Głowice są
umieszczone na elastycznych ramionach i w stanie
spoczynku stykają się z talerzem blisko osi, w czasie pracy
unoszą się, a ich odległość nad talerzem jest stabilizowana
dzięki sile aerodynamicznej powstałej w wyniku szybkich
obrotów talerza. Jest to najpopularniejsze obecnie
rozwiązanie.

Budowa talerza magnetycznego:

1. talerz powleczony
warstwą nośnika magnetycznego

2. ścieżka

3. sektor

Gniazda interfejsów

ATA, SCSI, SATA

Elektronika HDD