Mózg

„Szerszy jest niż niebo”-Emily

Dickinson, The Poems of

Emily Dickinson

Warunkowanie strachu

• W wyniku warunkowania, bodźce

wcześniej nie mające żadnego
znaczenia, stają się znakami
ostrzegawczymi (sygnalizatory
niebezpieczeństwa).

• Istnieją wbudowane, wrodzone

reakcje obronne, które mogą być
wyzwalane przez wyzwalacz
naturalny , jak i wyuczony.

• Warunkowanie strachu otwiera szlaki

ewolucyjnie ukształtowanego reagowania
na nowe wydarzenia obecne w środowisku

• (niebezpieczeństwo, które zapowiadają

„wyuczone bodźce wyzwalające „ może być
rzeczywiste lub wyimaginowane).

• Rolę bodźców warunkowych mogą

odgrywać różnorodne warunki
zewnętrzne( środowiskowe), jak i
wewnętrzne( umysłowe)

• Warunkowanie uczenia się strachu

przebiega bardzo szybko( czasami
wystarczy zaledwie jedno połączenie
bodźca warunkowego z
bezwarunkowym-> spotkanie z
drapieżnikiem)

• Skutki warunkowania strachu

utrzymują się bardzo długo

• Częste wystawianie na bodziec

warunkowy przy braku bodźca
bezwarunkowego może doprowadzić
do „wygasania”

• Wygasanie nie jest tożsame z

wyeliminowaniem związku między
bodźcem warunkowym i
bezwarunkowym

• „Spontaniczny nawrót”-> jednego dnia reakcja

warunkowa może być zupełnie wygaszona, a
drugiego może się pojawić w całej okazałości

• „Spontaniczny nawrót”, odnowienie i

przywrócenie świadczą o tym ,że bodziec
warunkowy został kiedyś skojarzony z
niebezpieczeństwem, ale zmniejsza
prawdopodobieństwo, że wywoła on reakcje
lękową

Badania Marka Boutona

• Najpierw szczury zostały wystawione na

połączone czasowo bodźce w postaci
dźwięku i drażnienia elektrycznego w
jednej komorze.

• Następnie szczury zostały umieszczone w

innej komorze i miały zaaplikowany
bodziec warunkowy, czyli dźwięk tak
długo, aż przestawał wywoływać reakcje
lękowe ( do czasu, gdy warunkowana
reakcja została wygaszona)