Zarządzanie zdolnością
produkcyjną

Zawartość rozdziału

W ramach tego rozdziału zostały
opisane:

1.

Sposoby mierzenia wydajności
procesów produkcyjnych

2.

Definicje wydajności

3.

Sposoby kalkulowania optymalnych
okresów konserwacji i wymiany
wyposażenia

4.

Sposoby obliczania niezawodności
procesów

Definicje zdolności,
produktywności,
sprawności

Z

dolność produkcyjna (moc) oznacza maksymalną ilość produktu, jaką

można wykonać w określonym czasie.

Stopień wykorzystania to wielkość dostępnej zdolności produkcyjnej,
która jest rzeczywiście wykorzystywana.

Produktywność jest wielkością produkcji w stosunku do wielkości
jednego lub więcej zasobów zużywanych w jej trakcie.

Sprawność to stosunek aktualnej wielkości produkcji do wielkości
możliwej do osiągnięcia.

Skuteczność (efektywność) pokazuje, jak dobrze organizacja stawia i
osiąga postawione cele.

Przykłady mierzenia
produktywności

Wskaźniki określające parametry produktywności

podlegają łatwym manipulacjom, dlatego dopiero

właściwe zestawienie parametrów pokazuje pełny

obraz. Powyższe rysunki przedstawiają zafałszowany i

prawdziwy obraz produktywności.

Rys. 9.1. Produktywność British Coal
(podręcznik, s. 276)

Rys. 9.2. Produkcja British Coal w
zestawieniu z wielkością zatrudnienia
(podręcznik, s. 276)

Planowanie wydajności

Celem planowania wydajności jest
długo-, średnio- i krótkookresowe
dopasowanie dostępnej wydajności do
planowanej podaży.

Wykorzystanie zdolności produkcyjnej
wiąże się ściśle z ponoszonymi przez
organizację kosztami, dlatego skuteczne
planowanie mocy produkcyjnej może
stanowić źródło przewagi
konkurencyjnej.

Różne metody
dopasowania wydajności
do popytu

Istnieją co najmniej trzy

sposoby dopasowania

wydajności do popytu.

Każdy z nich wiąże się z

innym poziomem kosztów i

zadowoleniem klientów. W

przypadku b) klienci zawsze

mają do dyspozycji produkt,

jednak przedsiębiorstwo

ponosi koszty utrzymania

dodatkowych zapasów. W

przypadku c) klienci zawsze

oczekują na towar w

kolejce, natomiast

przedsiębiorstwo nie

utrzymuje zbędnych

zapasów. Przypadek a) jest

pośrednią formą między

dwoma pozostałymi.

Rys 9.4. Opcje wzrostu wydajności: a) wydajność

mniej więcej pokrywa popyt; b) wydajność jest zawsze
wyższa od popytu; c) wydajność zawsze pozostaje w
tyle za popytem (podręcznik, s. 285)

Zmiany wydajności w
czasie

Rys. 9.8. Typowa krzywa uczenia się

(podręcznik, s. 292)

Rys. 9.6. Korzyści skali (podręcznik, s. 290)

Wydajność nie jest stała w czasie - zależy od wprawy i treningu pracowników,
co pokazuje krzywa uczenia się. Dodatkowo efektywność kosztową podnoszą
efekty skali działania. Te pozytywne zjawiska mają wpływ na zarządzanie
zdolnością produkcyjną, chociażby ze względu na nieliniową zależność.

Konserwacja wyposażenia

Zarządzanie zdolnością

produkcyjną polega również
na doborze momentu
konserwacji wyposażenia.

Jak zwykle, decydującym

czynnikiem są całkowite
koszty ponoszone przez
organizację.

W ramach kosztów konserwacji

wyposażenia istnieje
optimum, którego
wyznaczenie jest istotą
zarządzania naprawami.

Rys. 9.9. Znajdowanie najlepszego odstępu
czasu między przeglądami (podręcznik, s. 294)

Wymiana wyposażenia

Podobnie jak w przypadku

konserwacji

wyposażenia, koszty

wymiany również

posiadają optimum.

Większość z nas ma

świadomość, iż

najbardziej opłacalny jest

zakup półrocznego lub

rocznego samochodu i

sprzedaż w trzecim roku

użytkowania. Dlaczego

tak się dzieje? Dowiedz

się z podręcznika.

Rys. 9.10. Dwa podejścia do wymiany wyposażenia:
a) wymiana w momencie, kiedy wyniki działań stają
się nieakceptowalne; b)wymiana w celu
minimalizacji kosztów operacyjnych (podręcznik, s.
297)

Wskazówki dla prowadzącego
zajęcia

W ramach tego rozdziału należy zwrócić uwagę na:

1.

Cele planowania zdolności produkcyjnej;

2.

Zasady mierzenie wydajności;

3.

Dwa podejścia do konserwacji wyposażenia;

4.

Prawidłowości rządzące kosztami wymiany
wyposażenia.

Przykłady

Zamieszczone w dalszej części rozdziału

przykłady firm stanowią uzupełnienie
opisów przypadków zamieszczonych w
podręczniku.

Celem prezentacji dodatkowych

kazusów jest uaktualnienie opisów
zawartych w podręczniku, jak również
przedstawienie firm bliższych
polskiemu Czytelnikowi.