MANICURE KLASYCZNY

Wykonanie, sprzęt , wskazania przeciwwskazania

MANICURE KLASYCZNY



Manicure klasyczny polega na
usunięciu naskórka nachodzącego na
płytkę paznokcia. Podczas
wykonywania zabiegu manicure
klasyczny wykorzystuje się pilniki, cążki
do paznokci oraz do wycinania
naskórka, łopatka do podważania
naskórka.

PRZECIWWSKAZANIA DO ZABIEGU
MANICURE



grzybica



drożdżyca



stany ropne



stany infekcyjne



stany alergiczne

WYPOSAŻENIE POTRZEBNE DO WYKONYWANIA MANICURE



stolik do manicure



podpórka do manicure



lampka oświetleniowa



miseczka do moczenia rąk



zestaw narzędzi (pilnik, cążki, łopatka, blok)



wata / bawełniane płatki



ręczniczek



lignina



środki pielęgnacyjne / zmiękczające / opatrunkowe



środki do dezynfekcji



środki do odkażania narzędzi

KOLEJNOŚĆ WYKONYWANIA MANICURE



zmycie lakieru (prawidłowe zmycie lakieru polega na przyłożeniu nasączonego
zmywaczem bawełnianego płatka do paznokcia, odczekania chwilę, a następnie
starcie warstwy lakieru z paznokcia, czynność należy powtórzyć jeżeli lakier nie
został do końca usunięty)



skrócenie paznokci



opiłowanie paznokci (kształt opiłowania powinien być dostosowany do budowy
paznokcia, jego stanu zdrowotnego, charakteru pracy jak również kształtu palców)



odsunięcie skórek



zmiękczenie naskórka w kąpieli mydlanej



podważenie skórek



usunięcie skórek



posmarowanie odkażającym płynem



odtłuszczenie paznokci



osuszenie paznokci



nałożenie emalii lub lakieru (przed nałożeniem kosmetyków kolorowych warto
pokryć płytkę paznokcia lakierem podkładowym / wyrównującym, który chroni
płytkę paznokciową przed przebarwieniami oraz daje lepszą przyczepność)

MANICURE BIOLOGICZNY

 



Podczas wykonywania zabiegu
manicure biologiczny nie używa się
narzędzi metalowych (pilników, cążek,
podważaczy). Do pracy wykorzystuje
się pilniki papierowe / szklane, patyczki
z drzewa pomarańczowego oraz żele i
płyny zmiękczające naskórek

PRZECIWWSKAZANIA DO ZABIEGU MANICURE



grzybica



drożdżyca



stany ropne



stany infekcyjne



stany alergiczne

WYPOSAŻENIE POTRZEBNE DO WYKONYWANIA
MANICURE



stolik do manicure



podpórka do manicure



lampka oświetleniowa



miseczka do moczenia rąk



pilniki papierowe / szklane



patyczki z drzewa pomarańczowego



wata / bawełniane płatki



ręczniczek



lignina



środki pielęgnacyjne / zmiękczające / opatrunkowe



środki do dezynfekcji



środki do odkażania narzędzi

KOLEJNOŚĆ WYKONYWANIA ZABIEGU



zmycie lakieru (prawidłowe zmycie lakieru polega na przyłożeniu nasączonego
zmywaczem bawełnianego płatka do paznokcia, odczekania chwilę, a
następnie starcie warstwy lakieru z paznokcia, czynność należy powtórzyć
jeżeli lakier nie został do końca usunięty)



skrócenie paznokci



opiłowanie paznokci



zmiękczenie naskórka w kąpieli mydlanej



nałożenie preparatu zmiękczającego naskórek



odsuniecie naskórka za pomocą patyczka



spłukanie preparatu wodą



odtłuszczenie paznokci (zabieg można wykonać za pomocą specjalnego
preparatu dostępnego w drogeriach lub hurtowniach kosmetycznych, bądź
zastosować spirytus kosmetyczny)



osuszenie paznokci



nałożenie emalii lub lakieru (przed nałożeniem kosmetyków warto zastosować
bazę lub lakier wyrównujący)

PEDICURE



To zabieg pielęgnujący i upiększający stopy.
Rozróżnia się pedicure kosmetyczny, pedicure
leczniczy oraz pedicure biologiczny.



Pedicure kosmetyczny: zabieg pielęgnacyjny
obejmujący zmycie lakieru, skrócenie,  opiłowanie
oraz oczyszczenie paznokci. W jego zakres zalicza
się również usunięcie zgrubiałego naskórka z pięt.
Pedicure zakończony jest masażem, ewentualnie
polakierowaniem paznokci.

 

PEDICURE LECZNICZY



Pedicure leczniczy: zabieg obejmujący
czynności wykonywane przy pedicure
kosmetycznym rozszerzony o zabieg
usunięcia modzeli, nagniotków oraz
wrastających paznokci. Pedicure
leczniczy zakończony jest masażem,
ewentualnie polakierowaniem paznokci

PEDICURE BIOLOGICZNY



Pedicure biologiczny: zabieg
pielęgnacyjny, podczas, którego nie
używa się narzędzi i akcesoriów
metalowych.

Do wykonania zabiegu niezbędne

będzie przygotowanie
odpowiedniego wyposażanie,
artykułów higienicznych oraz
preparatów pielęgnacyjnych:

WYPOSAŻENIE:



fotel z oparciem dla pacjenta/ki



podnóżek do zabiegu pedicure, mający na
celu potrzymania nogi w trakcie
wykonywania zabiegu



stołeczek do pedicurzystki/y



miska do moczenia stóp



lampka oświetleniowa



ręczniczek do zabiegu



ręczniczek na podnóżek

NARZĘDZIA:



cążki / nożyczki do skórek



cążki / nożyczki do paznokci



pilniczek



omega / hebelek do ścinania
zgrubiałego naskórka



skalpele



patyczki z drzewa pomarańczowego

ARTYKUŁY HIGIENICZNE



lignina



wata



środki opatrunkowe

PREPARATY:



środki zmiękczające



środki przeciwzapalne / łagodzące



środki przeciwgrzybiczne



środki przeciwpotowe / pudry
przeciwpotowe



środki do dezynfekcji

ZABIEG PEDICURE OBEJMUJE KOLEJNO WYSTĘPUJĄCE PO SOBIE CZYNNOŚCI:
 



Nałożenie rękawiczek jednorazowych



Wymoczenie stóp (około 10 - 20 minut; do miski z ciepłą wodą należy
wsypać sole zmiękczające lub wlać specjalny płyn do kąpieli stóp -
ewentualnie można zastosować mydło w płynie - mydło przetłuszczone



Dokładne obejrzenie stóp pacjenta / ki



Zmycie lakieru, dezynfekcja stóp, następnie osuszyć (prawidłowe zmycie
lakieru polega na przyłożeniu nasączonego zmywaczem bawełnianego
płatka do paznokcia, odczekania chwilę, a następnie starcie warstwy lakieru
z paznokcia, czynność należy powtórzyć jeżeli lakier nie został do końca
usunięty)



Obcięcie paznokci i opiłowanie (paznokcie należy skrócić prosto, bez
zaokrąglania boków - granicą powinna być boczna linia wrastania paznokcia
w naskórek)



Nałożyć preparat zmiękczający naskórek i odsunąć skórki za pomocą
specjalnego drewnianego patyczka. Jeżeli naskórek narasta szeroko na
paznokieć, należy go podważyć, a następnie usunąć cążkami

CZYNNOŚCI C.D.



Wygładzenie paznokci polerką by usunąć nierówności (krawędzie
paznokci należy wygładzić, nie zaokrąglając ich)



Usunięcie zgrubiałego naskórka, modzeli, nagniotków z wykorzystaniem
peelingu do stóp, omegi, tarki



Dezynfekcja



Masaż stopy



Zastosowanie preparatów w zależności od potrzeb stopy (nawilżające,
regenerujące...)



Odtłuszczenie płytki paznokciowej (zabieg można wykonać za pomocą
specjalnego preparatu dostępnego w drogeriach lub hurtowniach
kosmetycznych, bądź zastosować spirytus kosmetyczny



Założenie separatorów do stóp lub rozpórki do palców, ewentualnie
wykonanie wałeczków z ligniny i założenie ich między palcami



Nałożenie emalii lub lakieru (przed nałożeniem kosmetyków warto
zastosować bazę lub lakier wyrównujący)

MODZELE



Modzel to ognisko hiperkeratozy skóry, czyli
nadmiernego rogowacenie naskórka, które
zazwyczaj powstaje na podeszwie stopy pod
jedną z główek kości śródstopia. Modzele
tworzą się zwykle na wyniosłościach
kostnych, głównie na podeszwie stopy (na
głowach kości śródstopia) i na pięcie.
Zdarza się, że modzele posiadają głęboko
umiejscowiony rdzeń, są wtedy wyjątkowo
bolesne i wrażliwe na ucisk.

MODZEL

OBJAWY:



twarda narośl, zwykle na kłębie palucha



ból przy obciążeniu stopy, mijający w
trakcie spoczynku



poczucie dyskomfortu w butach na
cienkiej podeszwie i wysokim obcasie



częstsze u kobiet niż u mężczyzn

PRZYCZYNY:



noszenie butów na wysokim obcasie



nieprawidłowe ustawienie kości
śródstopia



nieprawidłowy chód



płaskostopie lub wysokie podbicie stopy



zbyt długa kość śródstopia



otyłość

PROFILAKTYKA:



unikanie butów na wysokim obcasie



noszenie butów z odpowiednim podbiciem i gumową
podeszwą amortyzującą wstrząsy



stosowanie wkładek, zapobiegających obcieraniu
stóp



utrzymywanie skóry stóp w odpowiedniej
wilgotności



używanie pumeksu lub innych środków ścierających,
aby zmniejszyć zrogowaciałą warstwę modzeli



osłona miejsc wokół modzeli, żeby zmniejszyć ucisk

LECZENIE



Polega na regularnym ścinaniu modzeli i codziennym
szorowaniu ich pumeksem po kąpieli. Jednak często
prowadzi to tylko do tymczasowej ulgi, jeżeli źródło
nacisku nie zostanie wyeliminowane. Równomierny
rozkład masy ciała i ochronę przed nawrotami mogą
zapewnić odpowiednio wymodelowane wkładki do
obuwia. Również wkładki ortopedyczne stosowane w
celu korekcji problemów funkcjonalnych mogą okazać
się niezbędne w procesie leczniczym. W trudno
leczących się modzelach, lekarz może przeprowadzić
zabieg chirurgiczny usunięcia modzeli.

ODCISK (NAGNIOTEK)



Powstaje w wyniku nadmiernego rogowacenia naskórka
w odpowiedzi na ucisk. Nagniotki tworzą się zwykle na
palcach stóp, gdzie kości są bardziej wydatne i powodują
ocieranie się skóry o but, ziemię czy inne kości.
Grubiejący nagniotek zwiększa ucisk na wewnętrzne
warstwy skóry. Zdarza się, że warstwa rogowa, która nie
może się oddzielić, powoduje powstanie rdzenia
wnikającego w skórę, zwiększając ból. Jeżeli odcisk
ulegnie zapaleniu pojawia się ból, swędzenie i
zaczerwienienie. Najczęstszymi miejscami występowania
nagniotków są górne powierzchnie palców u stóp, końce
palców i przestrzenie między palcami

OBJAWY:



twarda narośl na skórze palców u stóp z
obecnością czopa rogowego



ból przy bezpośrednim ucisku na
nagniotek



czasem świąd i zaczerwienienie wokół
odcisku, z towarzyszącym dotkliwym
bólem



poczucie dyskomfortu w ciasnych
butach (pospolite u kobiet)

PRZYCZYNY:



noszenie za ciasnych butów



zdeformowane i zakrzywione palce
stopy



obcisłe skarpety i rajstopy



szew lub łączenie wewnątrz buta, które
obciera palce



czasem zbyt luźny but, w którym stopa
ślizga się przy każdym kroku



długie schodzenie po pochyłej
nawierzchni

PROFILAKTYKA:



unikanie butów, które są zbyt ciasne lub za
luźne



noszenie butów z odpowiednio szerokim
noskiem



unikanie obcisłych skarpet i rajstop



używanie pumeksu lub innych środków
ścierających, aby zmniejszyć zrogowaciałą
warstwę nagniotka



stosowanie osłonki wokół odcisku, żeby
zmniejszyć ucisk

USUWANIE BRODAWEK KURZAJEK



Są to pospolite, zakaźne grudki naskórkowe
wywołane przez różne typy wirusa brodawczaka
ludzkiego (HPV). Brodawki mogą występować w
każdym wieku, jednak najczęściej spotyka się je
u starszych dzieci. Wygląd i wielkość brodawek
zależą od ich umiejscowienia oraz od stopnia
narażenia na drażnienie i urazy mechaniczne.
Przebieg choroby może być różny. Zakażenie
może mieć charakter zmiany pojedynczej lub
licznych wykwitów a sam proces może szerzyć
się poprzez samozakażenia.

BRODAWKI

BRODAWKI ZWYKŁE

łagodne, powszechnie spotykane ostro

odgraniczone grudki o średnicy 2-10 mm, o
szorstkiej powierzchni, okrągłym lub
nieregularnym kształcie, wzmożonej
spoistości i jasnoszarym, żółtym, brązowym
lub szarawoczarnym kolorze. Lokalizują się w
miejscach narażonych na urazy (palce, łokcie,
kolana, twarz, skóra głowy). Mogą również
występować wokół płytki paznokciowej jako
brodawki okołopaznokciowe.

BRODAWKI PODESZWOWE



głęboko wnikające, hiperkeratotyczne guzki,
umiejscowione na podeszwach, zazwyczaj bolesne,
częściej pojedyncze lub nieliczne, spłaszczone
wskutek ucisku i pokryte zrogowaciałym
naskórkiem. Często przy zdrapywaniu ich
powierzchni dochodzi do punkcikowatego
krwawienia. Na podeszwach mogą występować
również brodawki bardziej spłaszczone, niebolesne,
zlewające się tzw. brodawki mozaikowe, będące
skupiskami bardzo licznych, małych, położonych
blisko siebie, brodawek podeszwowych.

BRODAWKI PŁASKIE



- płaskie, niezapalne, leżące prawie w poziomie skóry
wykwity grudkowe, umiejscowione głównie na twarzy i
grzbietach rąk. Na twarzy są brunatnawe lub prawie nie
różnią się od koloru skóry otaczającej, na rękach są nieco
bardziej wyniosłe i lekko hiperkeratotyczne. Brodawki
płaskie młodocianych utrzymują się przez wiele miesięcy,
a ustępują w sposób bardzo charakterystyczny, tzn. przez
gwałtowne zaczerwienienie sie i obrzęk wszystkich
wykwitów, z powodu czego zaniepokojeni chorzy zgłaszają
się do lekarza. Znajomość tego objawu jest ważna, gdyż
oznacza on, że w ciągu kilku dni nastąpi samowyleczenie i
nie należy stosować żadnego leczenia.

LECZENIE BRODAWEK



Brodawki wirusowe należy usuwać. Trzeba to robić jak
najwcześniej i z jak najmniejszymi skutkami
ubocznymi.Leczenie jest miejscowe. Polega na
mechanicznym usuwaniu, elektrokoagulacji,
laseroterapii lub krioterapii. Czasami przed usunięciem
większych zmian rozmiękcza się nawarstwienie
hiperkeratotyczne za pomocą 10% maści salicylowej.
Najskuteczniejszą metodą leczenia, jest odparowanie
laserem CO

2

. prowadzi do pełnego wyleczenia,

jednak może zaistnieć potrzeba powtórzenia terapii po
upływie kilku tygodni. Niekiedy wystarczy usunięcie
pojedynczych brodawek, a reszta zniknie samoistnie.

MIĘCZAKI

MIĘCZAKI



Twarde, półprzezroczyste guzki barwy
masy perłowej, z zagłębieniem w części
środkowej, z którego po ucisku
wydobywa się kaszkowata treść.
Etiologia zmian wirusowa (duża
zakaźność w środowisku dzieci).

OBJAWY:



Okres wylęgania 2-7 tygodni. Głównie
zakażeniu ulegają dzieci i osoby z
obniżoną odpornością. Guzki mają
niewielkie - kilkumilimetrowe rozmiary.



Lokalizacja:



Najczęściej skóra rąk, twarzy i okolice
narządów płciowych, ale mogą
zajmować też inne miejsca - w tym
błony śluzowe.

LECZENIE MIĘCZAKÓW



Mięczaki łyżeczkuje się w
znieczuleniu miejscowym lub
usuwa laserem CO

2

.

DEPILACJA



Depilacja, czyli usuwanie nadmiernego
owłosienia, jest zabiegiem
kosmetycznym mającym na celu
poprawę, a nie (co się niestety często
zdarza) pogorszenie wyglądu klientki.
Dlatego przed zabiegiem i po jego
wykonaniu należy stosować
odpowiednie kosmetyki pielęgnacyjne.



Etap I - oczyszczenie skóry i włosów przed zabiegiem. Do
tego celu używamy żelu PRE BASE, który odświeża, tonizuje i
dezynfekuje skórę oraz zwiększa przyczepność wosku.
Możemy również zastosować nie zawierający alkoholu PRE
BASE INTIMATE. Ten bardzo łagodny kosmetyk stworzony
został z myślą o miejscach wrażliwych i intymnych.



Etap II - depilacja.



Etap III - oczyszczanie skóry z nadmiaru wosku. Do tego celu
służą dwa preparaty: oliwka lub mleczko oczyszczające.
Oliwka wskazana jest do skóry suchej, mleczko z dodatkiem
faktora ochronnego SPF 8 spełnia funkcję balsamu
pielęgnacyjnego.



 



Etap IV - łagodzenie bólu i
zaczerwienień po depilacji. Do tego
celu używamy kremu łagodzącego,
który zawiera rumianek, aloes,
dwutlenek tytanu oraz tlenek cynku.
Produkt polecany również do
łagodzenia podrażnień po zabiegu
oczyszczania skóry! Nakładamy grubą
warstwę produktu na podrażnioną 
skórę i po pięciu minutach usuwamy
nadmiar kremu.

PREPARATY UZUPEŁNIAJĄCE DEPILACJĘ



Cennym i skutecznym produktem wspomagającym
efekty depilacji jest koncentrat opóźniający
odrastanie włosów, wzbogacony ekstraktem z papai,
który osłabia cebulki włosa. powinien być stosowany
bezpośrednio po woskowaniu, A w domu - codziennie
po kąpieli. Jeżeli występuje problemem wrastających
włosów i stany zapalne skóry po depilacji, powinniśmy
umożliwić preparatu FOLISAN, który działa
przeciwzapalnie oraz złuszczająco. Teraz produkt ten
dostępny jest również w opakowaniu z aplikatorem
roll-on.

 

GRZYBICA PAZNOKCI



W przypadku grzybicy paznokci płytka
paznokciowa jest zmieniona od
dalszego brzegu paznokcia, może mieć
różny kolor od białawego przez żółty do
zielonkawego. Zależy to od rodzaju
grzyba. Zajęty może być tylko jeden
paznokieć, ale również wszystkie. Płytki
paznokciowe są kruche, łamliwe, często
pogrubiałe.

LECZENIE ZMIAN GRZYBICZYCH



Czasami obserwuje się zakażenie drożdżakami,
gdzie zmiany dotyczą łożyska paznokcia. W
przypadku podejrzenia grzybicy zawsze należy
skierować naszego klienta lub klientkę do
lekarza w celu postawienia ostatecznej diagnozy
oraz wdrożenia właściwego leczenia. W leczeniu
grzybicy paznokci stosuje się środki miejscowe,
jak również terapię doustną. Leczenie jest
długotrwałe i wymaga cierpliwości.

ŁUSZCZYCA PAZNOKCI

Występuje najczęściej wraz ze zmianami na

skórze ciała, dlatego pacjent wie, że ma
łuszczycę paznokci. Łuszczyca (psoriasis) jest
uwarunkowana genetycznie, niezakaźna oraz
niezłośliwa. Przebieg choroby jest przewlekły z
tendencją do samoistnego ustępowania
objawów. Według najnowszych doniesień
choroba jest związana z błędnym
funkcjonowaniem układu odpornościowego, na
który wpływ ma stan śluzówki jelita oraz
mikroflora przewodu pokarmowego

ZMIANY NA PAZNOKCIACH W ŁUSZCZYCY
CECHUJĄ SIĘ POPRZECZNYMI LUB
PODŁUŻNYMI BRUZDAMI NA PŁYTCE



przypominają krople oleju i przybierają
postać punkcików lub plamek.
Paznokcie są matowe i pogrubiałe,
często ulegają zniekształceniom.

PIELEGNACJA PAZNOKCI W ŁUSZCZYCY



Pielęgnacja paznokci przerośniętych w
łuszczycy polega na odpowiednim
usuwaniu zdeformowanych części
paznokcia koniecznie za pomocą
frezarki i odpowiednio dobranych
frezów ceramicznych (paznokcie
delikatne) lub frezów diamentowych
(paznokcie grube).

STOPA CUKRZYCOWA -
PIELĘGNACJA W GABINECIE
KOSMETYCZNYM



 



 

STOPA CUKRZYCOWA

Niezmiernie duży problem stanowi stopa

cukrzycowa,  występuje ona u prawie
30% osób chorych na cukrzycę, około
5% diabetyków traci stopę ze względu
na zaniedbanie swojej choroby.



 

STOPA CUKRZYCOWA



To zespół objawów klinicznych związanych ze
zmianami stóp u osób chorych na cukrzycę,
jest to przewlekłe powikłanie obejmujące
tkanki miękkie, a w szczególnych przypadkach
również kości. Powikłanie to występuje z
powodu uszkodzenia układu nerwowego,
zaburzeń ukrwienia oraz podatności na infekcje
bakteryjne. Nie leczony zespół stopy
cukrzycowej w skrajnych przypadkach może
doprowadzić do amputacji nóg.

OBJAWY STOPU CUKRZYCOWEJ:



skóra na stopach jest cienka, łuszczy się, jest
sucha



niedokrwienie stóp, skóra jest sinawa



skóra pozbawiona jest owłosienia



paznokcie są zdeformowane



powstają uszkodzenia skóry, otarcia, zranienia,
pęknięcia skóry, zrogowacenia



następuje zaburzone odczuwanie bólu



nadwrażliwość na bodźce zewnętrzne



problemy z gojeniem się skóry

TRZY TYPY STOPY CUKRZYCOWEJ:

1.neuropatyczna stopa cukrzycowa -

konsekwencja uszkodzenia
obwodowego układu nerwowego.
Osoba z tym typem stopy cukrzycowej
nie jest w stanie rozpoznać
temperatury, nie rozpoznaje dotyku,
może pojawiać się charakterystyczne
uczucie palenia i pieczenia stopy,
drętwienie placów u stóp

2.choroba niedokrwienna stopy -

wywołana jest miażdżycą tętnic, skóra
jest niedożywiona. Początkowo
niedokrwienie może objawiać się
bólami stóp.

3.neuropatyczna-niedokrwienna stopa

cukrzycowa - łączy w sobie dwa
poprzednie typy, chory ma
owrzodzenia, pęknięcia na stopie,
jednak nie czuje bólu.

PEDICURE –STOPA CUKRZYCOWA

W  momencie gdy odwiedzi nas nowa klientka

powinnyśmy przeprowadzić wywiad, w którym
kluczowe pytanie będzie się odnosiło do tego czy nie
jest chora na cukrzycę. Jeżeli uzyskamy odpowiedź
twierdzącą nasza praca podczas wykonywania pedicure
będzie wyglądać trochę inaczej. W przypadku zabiegu
pedicure u diabetyka zaleca się pracę frezarką, która
posiada odpowiednie końcówki, umożliwiają one
bezinwazyjne wykonanie zabiegu. Praca z
wykorzystaniem nożyków, skalpelów jest odradzana,
jeżeli będziemy wykonywać pracę przy użyciu ciążek ,
pilników musimy zachować ogromną ostrożność.

 
ZABIEG PEDICURE PRZY STOPIE CUKRZYCOWEJ:



Przed przystąpieniem do zabiegu musimy zdjąć:
biżuterię(pierścionki, bransoletki), aby zapobiec
uszkodzeniu naskórka



Dokładnie obejrzyj skórę stopy, zwróć uwagę na miejsca
gdzie jest najbardziej delikatna wręcz papierowa, zwróć
uwagę czy nie ma na niej ranek, pęcherzyków



Woda do namoczenia stóp powinna być letnia (poniżej 37
stopni), należy unikać niskich i wysokich temperatur.
Temperaturę wody należy zmierzyć termometrem
ponieważ klientka ze stopą cukrzycową ma zaburzone
odczuwanie bólu i nie będzie w stanie stwierdzić czy
woda Zbyt długie moczenie stóp jest przeciwwskazaniem

C.D.



Podczas obmywania należy pamiętać o poprawnym
kierunku wykonywanych ruchów , do serca (od stopy do
kolana). Jako środka zmiękczającego powinnyśmy użyć
szare mydło



Po obmyciu należy osuszyć stopy, a szczególną uwagę
zwrócić na przestrzenie między palcami



Podczas piłowania paznokci powinnyśmy obrać jeden
kierunek, aby nie doprowadzić do uszkodzenia płytki
paznokciowej



Paznokcie obcinamy prosto, lekko podpiłowujemy
brzegi, aby nie drażniły skóry w ten sposób
zapobiegniemy wrastaniu paznokcia



Paznokcie nie powinny być ścięte zbyt krótko, aby mogły
chronić opuszkę palców



Podczas wycinania skórek, powinniśmy usunąć tylko te
odstające, które mogłyby ulec ewentualnemu naderwaniu



Nie należy przekłuwać pęcherzy na stopie



Nie stosować preparatów chemicznych, ani plastrów na
modzele, nagniotki.



Do usuwania zrogowaciałego naskórka powinnyśmy użyć
pumeks lub niemetalową tarkę



Uzupełnieniem pedicure powinien być masaż, mogą to
być kółeczka, zginanie. Osoba chora na cukrzycę powinna
wykonywać ćwiczenia stóp kilkakrotnie w ciągu dnia



Elementem wykończeniowym będzie
nawilżenie skóry jednakże przestrzenie
między palcowe należy przyspać
pudrem, najlepiej, jeżeli będzie to
puder przeciwgrzybiczny, ponieważ u
osób cierpiących na cukrzycę znacznie
częściej występuje grzybica

OGLĘDZINY STOPY PODCZAS
PEDICURE:



zwróć uwagę na zabarwienie skóry, ciepłotę
skóry, zwróć uwagę jak wygląda część
podporowa stopy (paluch, piąty palec, pięta),
czy na stopie są modzele, nagniotki,  czy na
stopie są nadżerki, owrzodzenia, rozpadliny.



Jeżeli zauważysz na nodze zmiany zakaźne,
pęknięcia, trudno gojące się rany, których nie
czuje pacjent, pedicure może być wykonany
dopiero po wyleczeniu stopy

PRZY SKALECZENIU PRZESTRZEGAĆ ZASAD:



umyć nogę pod bieżącą wodą



przemyć ranę wodą utlenioną



zabieg przemywania wodą utlenioną powtórzyć co
najmniej dwa razy podczas 24 godzin



ranę należy obłożyć jałowym opatrunkiem i obwinąć
bandażem (nie elastycznym)



nie należy stosować plastrów z opatrunkiem
ponieważ możemy doprowadzić do powstanie
kolejnej rany podczas ściągania opatrunku.



stale kontrolować temperaturę ciała



skontaktować się z lekarzem klientki