Propedeutyka automatyki
W2
1
Właściwości układów sterowania
Zagadnienia analizy i projektowania układów sterowania:
•zadania sterowania,
•właściwości obiektu lub procesu sterowanego,
•opis matematyczny obiektu lub procesu sterowanego,
•charakterystyki zakłóceń występujących w środowisku pracy układu
sterowania,
•wskaźniki jakości sterowania - funkcje i metody, umożliwiających ocenę
realizacji sterowania,
•właściwości sygnałów w układzie sterowania - w tym ograniczenia ich
wartości (np. ograniczenia strumienia energii, wielkości przepływu),
•założenia dotyczących rodzaju i struktury regulatora.
2
Właściwości układów sterowania
Zadania sterowania. Klasyfikacja.
Kryterium - postać i charakter sygnału wartości zadanej:
• Sterowanie stałowartościowe. Wartość zadana jest stała y
0
(t) = const.
Spotykane
określenie
–
sterowanie
ze
stabilizacją
sygnału
sterowanego. Przykłady: układy regulacji prędkości obrotowej turbiny,
temperatury pieca, prądu spawania.
• Sterowanie programowe. Wartość zadana zmienia się w czasie, według
określonej funkcji y
0
(t)= f(t) – zgodnie ze znanym programem Funkcja
ta może zależeć np. od warunków początkowych lub informacji z
obiektu, ale układ sterowania jest w stanie przewidzieć jej dalszy
przebieg dla wszelkich możliwych sytuacji. Przykłady: sterowanie
silnikiem pralki automatycznej. Prędkości i kierunek obrotów w
kolejnych krokach programu zmieniają się, ale według reguł
określonych z góry programem.
• Sterowanie nadążne. Wartość zadana jest funkcją zmienną w czasie o
nieznanym przebiegu. Może przybierać w kolejnych chwilach wartości
przypadkowe.
Sterowanie
musi
zapewniać
nadążanie
sygnału
sterowanego za losowym sygnałem zadanym. Przykłady: śledzenie
obiektu latającego (samolotu, rakiety) przez radar, system kierowania
baterią przeciwlotniczą.
• Sterowanie ekstremalne. Wartość zadana nie występuje w sposób
jawny. Zadaniem układu sterowania jest utrzymywanie wartości
sygnału sterowanego na poziomie maksymalnym lub minimalnym.
Wartość tego ekstremum nie musi być stała; może zmieniać się wraz ze
zmianą stanu obiektu lub pod wpływem zakłóceń. Przykłady;
minimalizację zużycia energii przez piec ogrzewczy, zużycia paliwa
podczas lotu samolotu.
3
Właściwości układów sterowania
Kryterium - odpowiedż układu sterowania na zakłócenia:
•zadania przestawiania - po skokowej zmianie wartości zadanej (lub
zakłóceniu) układ sterowania możliwie szybko doprowadza do zmiany
wartości sygnału sterowanego, aby ponownie doprowadzić uchyb do
wartości bliskiej zeru;
•zadania nadążania - przy zmianach wartości zadanej w czasie układ
sterowania stara się w każdej chwili minimalizować uchyb;
•zadania kompensacji zakłóceń - najważniejszym celem układu sterowania
jest wyeliminowanie lub możliwie znaczące ograniczenie wpływu zakłóceń
na proces sterowany.
4
Właściwości układów sterowania
Sterowane obiekty i procesy.
Podstawowy podziałów obiektów (układów sterowania, procesów) wg.
kryterium - sposób zmiany wartości sygnałów i przekazywania sygnałów w
czasie:
• obiekty o sterowaniu ciągłym - zmiany sygnałów i ich przekazywanie
(odczytywanie) mogą się odbywać w dowolnych chwilach,
• obiekty o sterowaniu dyskretnym (impulsowe) – zmiana wartości
sygnałów odbywa się w wyróżnionych chwilach. Do oceny stanu obiektu i
opisu jego właściwości wystarcza znajomość, a więc i przekazywanie
(odczyt) sygnałów w tych wyróżnionych chwilach.
Przenosząc ten podział na model obiektu, można powiedzieć, że:
•dla obiektu (układu, procesu) ciągłego zmienna niezależna (czas) jest
ciągła, tzn. może przyjmować dowolne wartości ze zbioru wartości
dopuszczalnych w okresie analizy obiektu;
•dla obiektu (układu, procesu) dyskretnego zmienna niezależna (czas) jest
zmienną dyskretną, tzn. zmienne opisujące właściwości obiektu mogą być
uzyskane w chwilach o wyróżnionych wartościach zmiennej niezależnej
(czasu) i należących do zbioru dopuszczalnego w okresie analizy obiektu.
5
Właściwości układów sterowania
Podział dotyczy także innych zmiennych w modelu układu sterowania i w
układzie rzeczywistym.
Sygnały odpowiadające zmiennym :
•ciągłe (analogowe) - przybierające dowolne wartości z przedziału
wartości dopuszczalnych,
•dyskretne (cyfrowe) - przybierające tylko wybrane, ściśle określone
wartości z przedziału wartości dopuszczalnych.
Większość zachodzących procesów i sygnałów ma charakter ciągły.
Często w analizie sygnały ciągłe (analogowe) przekształca się na sygnały
dyskretne i opisuje obiekt przy pomocy sygnałów dyskretnych.
Przykład 3.2
Osoby idące przemieszczają się z prędkością zmienianą ciągle w przedziale od zera
(postój) do jakiejś prędkości maksymalnej. Prędkości przemieszczania można
oceniać zmienną jakościową: idzie spacerem, idzie szybkim krokiem, biegnie.
Obserwator dokonuje dyskretyzacji wartości sygnału ciągłego.
6
Właściwości układów sterowania
Dwa pojęcia odnoszące się do przetwarzania sygnału analogowego
(ciągłego) w sygnał dyskretny (dyskretyzacja) :
•próbkowanie (dyskretyzacja czasu, dyskretyzacja pozioma) – wyznacza
chwile pomiaru wartości sygnału. Pomiar odbywa się w określonych
chwilach, na ogół w stałych odstępach czasu. Stały odstęp czasu nazywa
się okresem próbkowania - T
p
. Liczba pomiarów wykonanych w jednostce
czasu f
p
nazywa się częstotliwością próbkowania,
f
p
= 1/T
p
•kwantowanie (dyskretyzacja wartości, dyskretyzacja pionowa) - podział
zakresu zmienności sygnału na obszary (przedziały) i przyporządkowanie
każdemu z nich innej wartości. Wartość zmiennej w przedziale jest stała .
Przedziały są na ogół równe i nazywa się je kwantami lub skokami
kwantowania Δ
a
. Wartości przyporządkowane przedziałom nazywa się
poziomami
kwantowania.
Podczas
kwantowania
wprowadza
się
ograniczenie maksymalnej wartości sygnału, oznaczane A.
Liczbę przedziałów kwantowania S można przedstawić wyrażeniem:
S = A/ Δ
a.
7
Właściwości układów sterowania
Próbkowanie - dyskretyzacja czasu
Kwantowanie - dyskretyzacja
wartości
8
9
Właściwości układów sterowania
Właściwości układów sterowania
Ze względu na postać modelu matematycznego opisującego zachowanie
się obiektu (kryterium postaci modelu matematycznego) układy
automatyki dzielimy na:
•układy liniowe - do opisu stosuje się równania liniowe,
•układy nieliniowe - do opisu stosuje się równania nieliniowe.
Mówiąc układ liniowy, mamy na myśli model liniowy układu.
Dla wielu rzeczywistych procesów można znaleźć pewien obszar
działania układów, w którym mają one cechy układów liniowych.
Wyróżniono, dokładnie przebadano oraz opisano podstawowe człony
liniowe.
Do opisu właściwości układów liniowych wykorzystuje się:
• charakterystyki statyczne - zależności między sygnałami wyjściowym a
wejściowym w stanie ustalonym,
• charakterystyki dynamiczne - zależności między sygnałem wyjściowym
a zmieniającym się sygnałem wejściowym.
Do określania charakterystyk dynamicznych wykorzystywane są pewne
standardy sygnałów wejściowych,. Są to: skok jednostkowy sygnału
wejściowego, sygnał wejściowy narastający liniowo, impuls sygnału
wejściowego;
charakterystyki częstotliwościowe - określają zależność sygnału
wyjściowego
od
sygnału
wejściowego
w
postaci
przebiegu
sinusoidalnego.
Sygnał wyjściowy jest również sinusoidą o tej samej częstotliwości ale
o innej amplitudzie i przesunięty w fazie względem sygnału
wejściowego.
Sześć najbardziej popularnych typów podstawowych liniowych członów
dynamicznych:
l) proporcjonalny, 2) inercyjny, 3) całkujący, 4) różniczkujący, 5)
oscylacyjny, 6) opóźniający.
10
Właściwości układów sterowania
Charakterystyki statyczne, dynamiczne (dla skoku jednostkowego
sygnału wejściowego) oraz przykłady realizacji [1].
11
Właściwości układów sterowania
Charakterystyki statyczne, dynamiczne (dla skoku jednostkowego
sygnału wejściowego) oraz przykłady realizacji [1].
12
13
Właściwości układów sterowania
Podstawowe elementy układów
automatyki