MOTYWACJA
Pojęcie motywacji obejmuje wszystkie czynniki
odpowiedzialne za uruchomienie( wzbudzenie),
ukierunkowanie , podtrzymanie
i zakończenie zachowania.
Pytanie o motywację dotyczy : przyczyn ,powodów,
pobudek czyjegoś zachowania ,czyli tego co pobudza
kogoś do działania , do stawiania sobie celów i wytrwałego
dążenia do ich realizacji lub też powodów zakończenia lub
rezygnacji z działania przed osiągnięciem zamierzonego
celu.
Proces motywacyjny odczuwa się jako wewnętrzne
napięcie , mobilizację fizyczną i psychiczną , a przeżywa jako
: pragnienie , chęć zrobienia czegoś, postanowienie ,
zainteresowanie się czymś , dążenie do czegoś lub unikanie
czegoś.
W języku potocznym obok pojęcia procesu motywacyjnego
(motywacji) używa się synonimicznie terminu motyw. W
psychologii pojęcie motywu definiuje się jako uświadomiony
cel i program warunkujący osiągnięcie tego celu.
( K.Obuchowski )
Motywacja - podstawowe założenia
• Ludzie dążący do tego samego celu mogą kierować się
różnymi motywami
wynikającymi z ich różnych potrzeb
i sytuacji , w jakiej się znajdują .
•
Trudno wymienić i sklasyfikować motywy
, jest ich
tak wiele jak wiele jest potrzeb i obiektów (celów)
zaspokajających te potrzeby.
•
Ludzie nie zawsze są świadomi pobudek
,przyczyn z
jakich wynika ich motywacja , chociaż dążą do
konkretnego celu.
• Na indywidualną motywację ma wpływ istniejący w
danym społeczeństwie system wartości .
Ukierunkowuje on dążenia ludzi na konkretne cele
(wiedzę, majątek, rodzina, pozycja społeczna ….)
•
Motywy tworzą hierarchię
>
Ważny motyw(cel)
życiowy może składać się z wielu celów
cząstkowych. Np. zyskanie statusu ,
może być
realizowane poprzez skuteczne osiąganie celów
cząstkowych , podporządkowanych racjonalnie
celowi nadrzędnemu.
ŹRÓDŁA MOTYWACJI
1.Potrzeby indywidualne :
-
potrzeby biologiczne
– homeostatyczne.
Każdy organizm wyposażony jest w biologiczny
standard warunkujący pożądany stan organizmu , stan
równowagi czyli homeostazy.
Motywacja powstaje gdy dojdzie do naruszenia tego
standardu (równowagi)
wywołuje to stan potrzeby ,
wzrost napięcia emocjonalnego i uruchomienie działania
mającego na celu zaspokojenie potrzeby i przywrócenie
homeostazy.
Potrzeby biologiczne u wszystkich ludzi są takie same .
Różnice polegają na kulturowo uwarunkowanych
sposobach i formach zaspokajania tych potrzeb . Np.
potrzeba pokarmowa może być zaspokajana różnymi
potrawami - decyduje o tym zasobność środowiska
naturalnego i uwarunkowania np. religijne , tradycjona-
listyczne , moda lub upowszechnienie wiedzy o zdrowiu .
potrzeby psychologiczne
- powstają jako
rezultat zależności człowieka od środowiska
społecznego .
•
- Tworzą się stopniowo wraz z rozwojem
osobowości .
•
- Są to wszelkie wymagania jakie muszą być
spełnione aby osobowość mogła prawidłowo
funkcjonować , rozwijać się i egzystować
.(J.
Reykowski ).
Np. wsparcie społeczne, związki
uczuciowe , możliwość kształtowania zdolności
itp..
Motywacja wynikająca z osobowości
polega na :
•- Kierowaniu się w życiu przyswojonymi normami
moralnymi, wartościami, postawami.
np. osoba uczciwa będzie starała się w wielu
sytuacjach postępować uczciwie , będzie
potępiała oszustwo , fałsz , niesolidność itp.
•- Na rozwoju nowych potrzeb , stawianiu sobie
nowych celów , planów życiowych , aspiracji ,
tworzeniu ideałów.
Jest to ukierunkowanie człowieka ku przyszłości.
2. Czynniki zewnętrzne
Wynikają z potrzeb społecznych ( organizacja życia
społecznego)
i czynników sytuacyjnych
(np. brak pracy w moim
regionie
i konieczność wyjazdu).
Są to wszelkiego rodzaju wymagania i oczekiwania
społeczne kierowane do jednostki , w celu
zmotywowania jej ( nakłonienia )
do pożądanego społecznie zachowania .
Przyjmują formę : kar lub nagród, zachęty ,
przymusu ( wzmocnień),
wzbudzania zainteresowania , wskazywania celów
słusznych i pożądanych społecznie , stawiania zadań
do wykonania , przekonywania.
Źródła motywacji c.d.
MOTYWACJA WEWNĘTRZNA I ZEWNĘTRZNA.
Motywacja wewnętrzna –
oparta na zasadzie
:
„chcę to robić „ .
To podejmowanie działania ze względu na
samą jego
treść , czyli :
- działanie podejmowane na skutek
dobrowolnego wyboru.
- wynika z indywidualnych cech
osobowości – systemu potrzeb , zdolności ,
zainteresowań , zamiłowań.
- samo działanie sprawia przyjemność ,
dostarcza satysfakcji , nie odczuwane jest
jako trudne i męczące.
Motywacja zewnętrzna
–
oparta na zasadzie :
„ nie chcę ale muszę to robić „ .
Motywacja do działania jest skutkiem
zewnętrznych oddziaływań na jednostkę , ze strony
innych ludzi ( wzmocnienia) lub czynników
sytuacyjnych , takich jak : konieczność , brak
wyboru , przymus.
Motywacja tego typu związana jest z emocjami
negatywnymi , zanika gdy ustaną czynniki
zewnętrzne .
Jednostka ma poczucie , ograniczonego wpływu
na własne życie i poczucie presji zewnętrznej ,
odczucie dyskomfortu, przeżywanie stresów .
W konsekwencji może prowadzić to do obniżenia
aktywności i zgeneralizowanego braku satysfakcji z
życia.
Ideałem jest powiązanie jednostkowej motywacji
wewnętrznej z realizacją celów wartościowych
społecznie i odpowiednio gratyfikowanych.
Nagrody zewnętrzne a motywacja wewnętrzna.
Nie obniżają motywacji wewnętrznej :
Pochwały
- często mogą ją nawet podwyższać.
Nagrody materialne związane z działalnością
np. : płaca
za pracę , nagroda rzeczowa za wygrany mecz.
Nagroda będąca niespodzianką
czyli po zakończeniu
działania.
Obniżają :
Nagrody materialne nie związane z wynikami pracy
np.
wszyscy dostają
taką samą premię za pracę .
Nagrody tzw. sterujące,
których uzyskanie jest zależne od
spełnienia jakiegoś ważnego kryterium zewnętrznego np.
ambicji rodziców ( dostaniesz rower jak będziesz najlepszy
w klasie) - maleje zainteresowanie nauką.
W pracy –
nadmierna kontrola pracowników , nadużywanie
kar, ograniczanie wpływu na decyzje , odgórne polecenia ,
rywalizacja itp.
Warunki powstania procesu motywacyjnego.
(J . Reykowski . Z zagadnień psychologii motywacji.)
M = Po • W • P r S
gdzie :
M = motywacja
Po = wielkość potrzeby
W = wartość celu
P r S = prawdopodobieństwo sukcesu (osiągnięcia celu).
Jeśli któryś z czynników równa się 0 to to motywacja też
równa się 0.
Człowiek musi mieć
wzbudzoną potrzebę
(niezaspokojoną).
Wartość celu – musi znać ( lub wyobrazić sobie )
przedmioty i sytuacje, które tę potrzebę zaspokoją .
Musi zdawać sobie sprawę z własnych możliwości i
zewnętrznych okoliczności , na podstawie których określa
subiektywne prawdopodobieństwo osiągnięcia celu
(szansę ).
Wielkość potrzeby a motywacja.
Motywacja wzrasta w miarę czasu
deprywacji
( niezaspokojenia) potrzeby
, lecz do pewnego
momentu . Potem następuje „zmęczenie „ -
motywacja spada. Deprywacja głęboka wywołuje
zniechęcenie , przygnębienie, lęki , brak wiary w
siebie , lub agresję ,bunt itp.
Wartość celu a motywacja
-
Wartość celu zależy od :
jego użyteczności
- od stopnia przydatności do
zaspokojenia potrzeby
jego dostępności
- im przedmiotów jest mniej
tym są bardziej cenione i pożądane
od wysiłku
poświęconego na zdobycie – co
zdobyte ciężką pracą jest cenniejsze od tego co
przychodzi łatwo lub jest dane za darmo
częstości kontaktów
– częsty kontakt z danym
przedmiotem powoduje wzrost jego wartości
lecz do pewnego momentu , potem może spadać
w wyniku przyzwyczajenia.
Ocena szans na osiągnięcie celu a
motywacja.
im wyższe subiektywne prawdopodobieństwo
sukcesu tym wyższa motywacja.
wysoka pewność powodzenia obniża
motywację
wpływ wcześniejszych doświadczeń :
częstość( zawsze mi się udawało),
świeżość (ostatnio mi się udało), i
pierwszeństwo (raz mi się udało to uda się i tym
razem).
przecenianie małych prawdopodobieństw a
niedocenianie dużych
przecenianie wyników pozytywnych (dobry stan
będzie trwał zawsze) a niedocenianie
negatywnych ( to nieszczęście wkrótce się
skończy).
niska samoocena – niska ocena szans na
powodzenie – obniża motywację .
Motywacja aktywności turystycznej
Teoria W . Dembera i R. Earla
Podstawową motywacją aktywności turystycznej
jest potrzeba eksploracji ( poszukiwanie nowości ,
odkrywanie , badanie ).
Rozwija się na podstawie wrodzonego
popędu
ciekawości.
Motywy eksploracyjne wzmacniane są
przez ekscytujące przeżycia i wzbogacanie
własnych kompetencji turystycznych. Hamowane
zaś przez lęk , obawę przed trudami podróży ,
niepewność.
E.
Mayo i L.Jarvis
- motywy aktywności
turystycznej :
1.
Motywy edukacji i kultury
(poznać społeczność ,
zwyczaje , uczestniczyć w wydarzeniach)
2
.
Motywy relaksu i przyjemności
.
3
.
Motywy etnicznego dziedzictwa
( poznać własne
korzenie)
4
.
Inne motywy
: pogoda , zdrowie , sporty ,
ekonomia , przygoda , zgodność ze zwyczajami ,
uczestnictwo w historii , socjologia – pragnienie
zdobycia wiedzy o świecie
.
Cechy procesu motywacyjnego
1.NATĘŻENIE -
(wielkość napięcia motywacyjnego ) – ilość
wzbudzonej energii .
Wyraża się w czynnikach :
Siła motywacji
– przejawia się w
wytrwałości i uporze
w
działaniu.
Silny motyw uodparnia na czynniki destrukcyjne( ból,
głód) i przeszkody
( groźby , opinie innych ).
Wielkość
- to rozmiar tego co jest potrzebne do
zaspokojenia motywu np. : ilość pieniędzy
jedzenia , pochwał, wielkość domu itp..
Intensywność
– to poziom mobilizacji organizmu :
fizjologicznej, umysłowej a szczególnie emocjonalnej.
Jest wysoka w sytuacjach zagrożenia,
bólu , zaskoczenia przeważnie u osób lękliwych ,
niepewnych siebie i swoich umiejętności.
Natężenie motywacji wpływa na sprawność działania.
2. KIERUNEK MOTYWACJI -
określa się przez
podanie celu .
Przy wyborze celów ludzie kierują się :
-
wartością hedonistyczną celu
- zasadą by wybierać
cele dające przyjemność a unikać
przynoszących przykrości.
-
uznanym społecznie systemem wartości
, który
wskazuje cele akceptowane i pożądane społecznie .
Dążenie do celów akceptowanych jest nagradzane do
nieakceptowanych jest karane. Wartościowaniu
podlegają także sposoby realizacji celu
( podejmowane działania ) z punktu widzenia
obowiązujących norm prawnych , moralnych ,
zwyczajowych.
-
indywidualnym system wartościowania celów
,
opartym na własnym doświadczeniu .
Może wchodzić w kolizje ze społecznym systemem
wartości .
WARUNKI POWSTANIA PROCESU MOTYWACYJNEGO .
Kiedy pragnienia zamieniamy w czyny.
P
. Pintrich i E. DeGroot - model uruchamiania
motywacji to układ trzech komponent ;
- wartości
- jaką subiektywną wartość przedstawia
dla mnie cel , który zamierzam osiągnąć,
- możliwości
– w jakim stopniu jestem w stanie to
zrobić , lub /czy jestem w stanie to osiągnąć,
- afektu
– jakie emocje ( co do znaku i treści )
wzbudza we mnie założony wynik i zakładane
działanie.
Motywacja jest tym silniejsza , im więcej wart jest
wynik, jaki ma zostać osiągnięty , im większe są
osobiste możliwości podmiotu , i im silniejsze są
emocje związane z wynikiem i działaniem.
TEORIA HIERARCHII POTRZEB A. MASLOWA – jako teoria motywacji.
FIZJOLOGICZNE
BEZPIECZEŃSTW
A
PRZYNALEŻNOŚCI I
MIŁOŚCI
UZNANIA I
SZACUNKU
SAMOREALIZ
ACJI
WIEDZY I
ROZUMIENIA
ESTE
TYCZ
NE
Biologiczne
przetrwanie
Bezpieczeństwo ,
pewność,
ład,
spokój , brak obaw
Należenie do grupy
społecznej (afiliacja),
kontakty towarzyskie,
przyjaźń , wsparcie
emocjonalne
Dążenie do siły , kompetencji
, sukcesu , niezależności
oraz poważania ze strony
innych, sławy, prestiżu ,
znaczenia
Dążenie do rozwoju, osiągnięć
,doskonalenia się, praca nad
sobą , wykorzystanie zdolności
Bezinteresowne poszukiwanie
wiedzy, ciekawość
,dociekliwość
Poszukiwanie piękna,
harmonii
,
szukanie
przyjemności w obcowaniu z
pięknem
W
Y
Ż
S
Z
E
G
O
R
Z
Ę
D
U
N
I
Ż
S
Z
E
G
O
R
Z
Ę
D
U
MOTYWACJA NIEDOBORU I MOTYWACJA WZROSTU
Potrzeby niższe ( tzw. niedoboru)
funkcjonują na zasadzie: ” apetyt
maleje w miarę jedzenia
”-
uzupełnienie niedoboru przywraca
równowagę i wygasza potrzebę na
jakiś czas.
Potrzeba spełniła swoją funkcje
motywacyjną.
Potrzeby wyższe (wzrostu) np.
samorealizacji funkcjonują na
zasadzie :”apetyt rośnie w miarę
jedzenia”.
Zaspokojenie potrzeby nie wygasza
jej lecz ją rozwija na poziomie
wyższym od obecnego .
Potrzeby wzrostu motywują do
naruszania równowagi i
poszukiwania celów nowych ,
np.: ludzie nie poprzestają na
dotychczasowych osiągnięciach ,
zainteresowaniach , pozycji
społecznej lecz stawiają sobie cele
bardziej pożądane.
Według A. Maslowa
potrzeby są źródłem
odmiennych funkcji
motywacyjnych.
KONFLIKT MOTYWÓW ( WYBORÓW) WG. K. LEWINA
O
przyciąganie-
przyciąganie
unikanie-
unikanie
przyciąganie -
unikanie
Konieczność wyboru
jednego
z dwóch celów tak
samo atrakcyjnych.
Typowe zachowanie:
wahanie (niekiedy
długie).
Gdy decyzja
zapadnie,
atrakcyjność
wybranego celu
rośnie a odrzuconego
maleje.
Konieczność
wyboru
jednego z dwóch celów o
takiej
samej
wartości
negatywnej.
Cel, do którego się
zbliżamy wydaje
się bardziej przykry niż
odrzucony. Ciągłe wahanie
i silne emocje – skutek :
nerwice .Typowe
zachowanie - ucieczka
,szukanie celu
zastępczego.
Daje to chwilową ulgę ale
nie rozwiązuje problemu.
Sytuacja gdy ten sam
obiekt ma wartość
pozytywną
i
negatywną –gdy się
zbliżamy
do
niego
rośnie
wartość
negatywna(odpychanie
), gdy się oddalamy
rośnie
wartość
pozytywna
(przyciąganie)
–
ambiwalencja
uczuciowa.
Ciągłe
wahania , ucieczka.
o