Narodziny darem

Bożym

Dziecko może nauczyć

dorosłych trzech rzeczy:

cieszyć się bez powodu,

być ciągle czymś zajętym i

domagać się - ze

wszystkich sił - tego, czego

pragnie.

Kiedy śmieje się

dziecko, śmieje

się cały świat.

Gdyby na wielkim świecie

zabrakło uśmiechu dziecka,

byłoby ciemno i mroczno,

ciemniej i mroczniej niż podczas

nocy bezgwiezdnej i

bezksiężycowej - mimo

wszystkich słońc, gwiazd i

sztucznych reflektorów. Ten jeden

mały uśmiech rozwidnia życie.

Niewinnością jest dziecko i

zapomnieniem,

rozpoczynaniem od nowa, grą,

kołem, co samo z siebie się

toczy, pierwszym ruchem i

świętym, wymówionym Tak.

Tam, gdzie nie ma

dzieci, brakuje

nieba.

Jako rodzice zawsze musimy mieć skrzydła wystarczająco

duże, aby otoczyć nimi dzieci i osłonić je przed krzywdą

czy bólem. To figuruje w naszym kontrakcie z Bogiem,

kiedy bierzemy na siebie odpowiedzialność za ich życie. 

Dzieci są dla nas największym

skarbem, darem od Boga.

To dla nich dążymy do lepszego

życia, dzięki nim jesteśmy

naprawdę szczęśliwe i zdajemy

sobie sprawę z tego jak wielką

potęgę ma miłość.

Kiedy decydujesz się na dziecko, 

zgadzasz się, że od tej chwili 

twoje serce będzie przebywało poza twoim ciałem.

Jest jedna miłość, która nie

liczy na wzajemność, nie

szczędzi ofiar, płacze a

przebacza, odepchnięta

wraca - to miłość

macierzyńska. 

Miłość między

dzieckiem, a

rodzicem jest

bezcenna.

Macierzyństwo nie jest podobne do żadnego

innego uczucia i jest niemożliwe, aby kobieta

wiedziała przed urodzeniem dziecka, jak głębokie

będzie to doświadczenie.

Jest jedna miłość, która nie

liczy na wzajemność, nie

szczędzi ofiar, płacze a

przebacza, odepchnięta

wraca – to miłość

macierzyńska.

Spójrz w oczy

dziecka zobaczysz

Boga.