Jak dochodzi do wprowadzenia MRSA do szpitala i jego transmisji?
Gronkowce nale偶膮 do drobnoustro璲贸w powszechnie wyst臋puj膮cych w 艣rodowisku cz艂owieka i szacuje si臋, 偶e od 10 do 50% populacji ludzkiej jest stale lub okresowo nosicielami tych drobnoustroj贸w, bez wyst臋powania objaw贸w chorobowych.
Wiele gatunk贸w gronkowc贸w wchodzi w sk艂ad normalnej mikroflory cz艂owieka. Gronkowce nale偶膮 do bak璽erii warunkowo chorobotw贸rczych, dlatego te偶 w przypadku zaka偶e艅 przez nie wywo艂ywanych nale偶y bra膰 pod uwag臋 zar贸wno ich patogenno艣膰, jak i czynniki predysponuj膮ce organizm gospodarza do zachorowania (np. ob璶i偶ona odporno艣膰, przerwanie ci膮g艂o艣ci tkanek, r贸wnoczesne wyst臋powanie in璶ych schorze艅).
Powszechne nosicielstwo w艣r贸d ludno艣ci sprzyja szybkiemu rozprze璼trzenianiu si臋 tych drobnoustroj贸w w 艣rodowisku szpitalnym a na zaka偶e璶ia gronkowcowe szczeg贸lnie nara偶eni s膮 pacjenci po zabiegach chirurgicz璶ych, dializowani oraz noworodki. Najcz臋stszymi i najbardziej typowymi zaka偶eniami wywo艂anymi przez S. aureus u chorych hospitalizowanych s膮 zaka偶enia ran chirurgicznych, zapa璴enie p艂uc, zapalenie opon m贸zgowych u chorych po operacjach kardiochirur璯icznych (zastawki komorowe) oraz zaka偶enia u noworodk贸w na oddzia艂ach intensywnej terapii.
MRSA nie s膮 bardziej patogenne od MSSA, natomiast problemem pozostaje ich oporno艣膰 na antybiotyki. Zaka偶enie rozpoczyna si臋 najcz臋艣ciej od koloni瓃acji, w kt贸rej nast臋puje po艂膮czenie bakterii z receptorem powierzchnio瓀ym kom贸rki docelowej gospodarza za pomoc膮 tzw. adhezyn.
Najcz臋stszym 藕r贸d艂em zaka偶enia MRSA w warunkach szpitalnych jest zaka偶ony pacjent, ale materia艂em za璳a藕nym mog膮 by膰 wszystkie wydaliny i wydzieliny pochodz膮ce od zaka偶one璯o MRSA pacjenta. 殴r贸d艂em zaka偶enia mo偶e by膰 r贸wnie偶 personel skolonizo瓀any MRSA, zw艂aszcza, je偶eli ma czynny proces zapalny np. zmiany ropne na sk贸rze, katar, przetoki, itp. 艢rodowisko szpitalne jest miejscem, w kt贸rym wyst臋puj膮 sprzyjaj膮ce warunki do wyst臋powania zaka偶e艅 krzy偶owych oraz selekcjonowania antybiotykoopor璶ej flory bakteryjnej w tym metycyli璶oopornych gronkowc贸w.
Miejsca wyst臋powania MRSA na ciele pacjenta:
- cz臋ste wyst臋powanie w obszarach noso-gardzieli
- inne obszary o podobnych warunkach fizjologicznych (ciep艂e i wilgotne):
? granica czo艂o/w艂osy
? pachy
? krocze / okolice genitali贸w, od璪ytu
Nosicielstwo dotyczy najcz臋艣ciej b艂ony 艣luzowej przedsionka nosa i sprzyja dalszej kolonizacji sk贸ry czy gard艂a, bowiem nozdrza przednie s膮 najcz臋stszym miejscem nosicielstwa: ok. 80% populacji przej艣ciowo jest nosicielami, a 20-40% jest nosicielem na sta艂e. Personel medyczny nawet cz臋艣ciej staje si臋 nosicielem sta艂ym. Pozosta艂e miejsca, w kt贸rych spotyka si臋 gronkowce na sk贸rze i 艣luz贸wkach, to gard艂o, pachy, pachwiny, granica w艂os贸w, kark, przew贸d pokarmowy, krocze, odbyt.
Bakterie te s膮 do艣膰 oporne na czyn璶iki 艣rodowiska i prze偶ywaj膮 zar贸wno w 艣rodowisku suchym, jak i wilgotnym nawet kilka miesi臋cy.
MRSA mog膮 by膰 przenoszone poprzez kontakt bezpo艣redni z osob膮 zaka偶on膮, drog膮 powietrzn膮 w wyniku unoszenia tych bakterii przez ruchy po瓀ietrza oraz poprzez kontakt po艣redni za pomoc膮 zaka偶onych przedmiot贸w i urz膮dze艅.
Zawsze nale偶y szuka膰 nosicieli, gdy jest stwierdzony wzrost zaka偶e艅 gron璳owcowych i brak jest innych przyczyn zaka偶e艅, przy czym stwierdzono szczep epidemiczny ( identyczny antybiogram mo偶e by膰 cz臋sto myl膮cym wynikiem, raczej konieczne jest badanie genetycz璶e), gdy badaniem epidemiologicznym obj臋te s膮 osoby, kt贸re maj膮 zwi膮zek epidemiologiczny z zaka偶eniem lub w wywiadzie potwierdzono choroby sk贸ry.
W badaniach nale偶y uwzgl臋dni膰 wymazy z nozdrzy przednich, krocza, zmian sk贸rnych. Trzeba przeprowadzi膰 typowanie szczep贸w i por贸wna膰 ze szczepem epidemicznym. Przeprowa璬zone badania powinny by膰 wykona璶e w spos贸b dyskretny "bez robienia szumu".
Wskazaniem wykonania eradykacji u personelu jest trwale skolonizowany pracownik, b臋d膮cy 藕r贸d艂em ogniska epidemicznego.
Strategia profilaktyki i kontroli MRSA w skr贸cie to kompleks zdecy璬owanych dzia艂a艅 takich jak:
- poszerzanie wiadomo艣ci, szkole璶ia personelu
- konsekwentne i 艣cis艂e przestrze璯anie procedu higienicznych np. odka偶ania r膮k
- wczesna identyfikacja i weryfika璫ja szczep贸w MRSA
- konsekwentna (grupowa-) izola璫ja pacjent贸w skolonizowanych/zaka偶onych MRSA
- likwidacja kolonii MRSA
- dekontaminacja
Elementy dekontaminacji:
- dekontaminacja jamy ustnej i gard艂a
- terapia donosowa
- dekontaminacja przewodu s艂u璫howego
- terapia ran
- dekontaminacja cia艂a w艂膮cznie z w艂osami
Procedury dekontaminacji cia艂a
- dekontaminacja cia艂a
k膮piel
- dekontaminacja cia艂a - mycie pod prysznicem
- dekontaminacyjne mycie pacjen璽a le偶膮cego
Celem pracy by艂o okre艣lenie stop璶ia wyst臋powania nosicielstwa MRSA w艣r贸d personelu pracuj膮cego w oddzia俛ch, w kt贸rych ryzyko zaka偶enia gron璳owcem metycylinoopornym stanowi powa偶ne zagro偶enie dla leczonych tam chorych oraz ocena skuteczno艣ci pro璫edury prowadzenia zabieg贸w dekon璽aminacji (eradykacji) sk贸ry personelu wybranym preparatem myj膮cym.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
06 Rek2009 gronkowceRekomendacje2010 gronkowceUrszula Lopaciuk Zakazenia gronkowcowe 08&Sprawozdanie Zaka偶enia gronkowcowych C RojewskiGrzybica (candida,dro偶d偶aki), Gronkowiec i inne infekcje zdrowie, zio艂a, medycyna naturala (StaphyZjawisko meteor贸w wybrane zagadnienia Gronkowskiwi臋cej podobnych podstron