I seria pomiarów					II seria pomiarów:
Czas[s]	E	lnE	E-1		Czas[s]	E	lnE	E-1
45	1,20100	0,1832	0,8326		44	1,17000	0,1570	0,8547
105	1,05800	0,0564	0,9452		104	1,03400	0,0334	0,9671
165	0,94500	-0,0566	1,0582		164	0,92100	-0,0823	1,0858
225	0,84800	-0,1649	1,1792		224	0,82000	-0,1985	1,2195
285	0,76300	-0,2705	1,3106		284	0,73500	-0,3079	1,3605
345	0,68600	-0,3769	1,4577		344	0,66300	-0,4110	1,5083
405	0,61900	-0,4797	1,6155		404	0,59500	-0,5192	1,6807
465	0,55800	-0,5834	1,7921		464	0,53600	-0,6236	1,8657
585	0,45400	-0,7897	2,2026		584	0,43300	-0,8370	2,3095
705	0,37400	-0,9835	2,6738		704	0,35400	-1,0385	2,8249
825	0,30800	-1,1777	3,2468		824	0,28800	-1,2448	3,4722
945	0,25700	-1,3587	3,8911		944	0,23600	-1,4439	4,2373
1125	0,19600	-1,6296	5,1020		1124	0,17700	-1,7316	5,6497
1305	0,14900	-1,9038	6,7114		1304	0,12900	-2,0479	7,7519
	I seria:
	II seria:
	Widać zatem iż reakcja jest pierwszego rzędu (gdyż wykres lnE(t) jest liniowy).
	Zgodnie z kinetyką reakcji rzędu pierwszego:
W wyprowadzeniu skorzystałem z tego, że wartość absorbancji jest proporcjonalna do stężenia c
Stąd wprost wynika, iż moduł współczynnika kierunkowego prostej równy stałej szybkości reakcji k.
	Zatem, odczytując z wykresu: k1=0,001650 [1/s]; k2=0,001734 [1/s]:
	Błąd bezwzględny: