Laboratorium biochemii
Kinetyka enzymatyczna I (ćw. A)
Cel ćwiczenia
Wyznaczenie podstawowych parametrów kinetycznych dla kwaśnej fosfatazy poprzez pomiar ilości powstałego produktu,
Ustalenie czy kwaśna fosfataza stosuje się do kinetyki Michaelis’a-Menten,
Obliczenie stałej Michaelis’a, szybkości maksymalnej oraz stałej szybkości reakcji.
Odczynniki
0.25 M bufor octanowy o pH. 5.0
0.5 M wodorotlenek sodu
5 mM roztwór standardowy p-nitrofenolu w 0.25 M buforze octanowym o pH 5.0
5 mM roztwór p-nitrofenylofosforanu w 0.25 M buforze octanowym o pH 5.0
Roztwór fosfatazy kwaśnej z ziemniaka w 0.25 M buforze octanowym o pH 5.0,
Ce° = 0.08 mg/ml
Szkło i aparatura
probówki chemiczne
kolba ad 10 ml
pipety automatyczne oraz tipsy
kuwety
Specol
termostat nastawiony na 37°C
Wykonanie ćwiczenia
Pomiar szybkości reakcji w funkcji stężenia substratu:
Do 21 probówek dodano w ilościach zadanych w Tabeli 1:
0.25 M buforu octanowego o pH 5.0
5.0 mM p-nitrofenylofosforan,
Roztwory inkubowano przez 5 min w łaźni wodnej o temperaturze 37°C,
Po czasie inkubacji do nieprimowanych probówek dodano roztwór fosfatazy,
Próby 1-11 inkubowano w 37°C przez 25 min.,
Po upływie czasu do wszystkich próbek dodano po 2 ml 0.5M roztworu NaOH,
Zmierzono absorbancję roztworów przy λ=410 nm względem próby 11.
Krzywa standardowa
Otrzymany roztwór p-nitrofenolu rozcieńczono 50-krotnie w kolbie miarowej o pojemności 10 ml. Otrzymany roztwór dokładnie wymieszano i przelano do
probówki „P”,
Do 8 suchych probówek dodano w ilościach zadanych w Tabeli 2. :
0.25 M bufor octanowy o pH 5.0,
0.1mM p-nitrofenol,
0.5 M NaOH
Zmierzono absorbancję przy λ=410 nm dla sporządzonych roztworów wobec odnośnika – próbki 8.
Obliczenia i wyniki
Nr próbki | V buforu [ml] | V substratu [ml] | V enzymu [ml] | V NaOH [ml] | A410 | Δ A410 /kor/ |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 1,75 | 0,05 | 0,10 | 2,00 | 0,020 | 0,018 |
1' | 1,85 | 0,05 | 0,00 | 2,00 | 0,002 | |
2 | 1,70 | 0,10 | 0,10 | 2,00 | 0,033 | 0,028 |
2' | 1,80 | 0,10 | 0,00 | 2,00 | 0,005 | |
3 | 1,65 | 0,15 | 0,10 | 2,00 | 0,042 | 0,037 |
3' | 1,75 | 0,15 | 0,00 | 2,00 | 0,005 | |
4 | 1,60 | 0,20 | 0,10 | 2,00 | 0,054 | 0,048 |
4' | 1,70 | 0,20 | 0,00 | 2,00 | 0,006 | |
5 | 1,50 | 0,30 | 0,10 | 2,00 | 0,070 | 0,059 |
5' | 1,60 | 0,30 | 0,00 | 2,00 | 0,011 | |
6 | 1,35 | 0,45 | 0,10 | 2,00 | 0,084 | 0,069 |
6' | 1,45 | 0,45 | 0,00 | 2,00 | 0,015 | |
7 | 1,20 | 0,60 | 0,10 | 2,00 | 0,115 | 0,101 |
7' | 1,30 | 0,60 | 0,00 | 2,00 | 0,014 | |
8 | 1,05 | 0,75 | 0,10 | 2,00 | 0,127 | 0,110 |
8' | 1,15 | 0,75 | 0,00 | 2,00 | 0,017 | |
9 | 0,80 | 1,00 | 0,10 | 2,00 | 0,193 | 0,169 |
9' | 0,90 | 1,00 | 0,00 | 2,00 | 0,024 | |
10 | 0,50 | 1,30 | 0,10 | 2,00 | 0,167 | 0,137 |
10' | 0,60 | 1,30 | 0,00 | 2,00 | 0,030 | |
11 | 1,80 | 0,00 | 0,10 | 2,00 | odnośnik | --- |
Tabela 1.
Nr próbki | V buforu [ml] | V p-nitrofenolu [ml] | n p-nitrofenolu [μmol] | V NaOH [ml] | A410 |
---|---|---|---|---|---|
1 | 1,70 | 0,20 | 0,02 | 2,00 | 0,107 |
2 | 1,50 | 0,40 | 0,04 | 2,00 | 0,221 |
3 | 1,30 | 0,60 | 0,06 | 2,00 | 0,325 |
4 | 1,10 | 0,80 | 0,08 | 2,00 | 0,423 |
5 | 0,90 | 1,00 | 0,10 | 2,00 | 0,541 |
6 | 0,70 | 1,20 | 0,12 | 2,00 | 0,627 |
7 | 0,50 | 1,40 | 0,14 | 2,00 | 0,737 |
8 | 1,90 | 0,00 | 0,00 | 2,00 | odnośnik |
Tabela 2.
Obliczanie liczności p-nitrofenolu w roztworze początkowym:
n = Cp0 • Vp0 = 0, 005 • 0, 002 = 1∙10-6 [mola]
Obliczanie stężenia p-nitrofenolu po rozcieńczeniu (Cpk [M]):
$$C_{p}^{k} = \frac{n}{V_{p}^{k}} = \ \frac{1 \bullet 10^{- 6}}{0,0001} = 0,001\ \left\lbrack M \right\rbrack$$
Obliczenie liczności p-nitrofenolu w próbkach (obliczenia dla próbki 1., pozostałe analogicznie):
np − nitrofenolu = Cpk • Vp − nitrofenolu = 0, 001 • 0, 2 = 0, 02 [μmoli]
Wykres 1.
Krzywa standardowa
Obliczanie masy fosfatazy w mieszaninie reakcyjnej:
$m_{e} = \frac{C_{E}^{0} \bullet V_{e}}{V_{r}}$ , gdzie: Vr – objętość mieszaniny reakcyjnej =1.9 ml
CE0 − stezenie wyjsiowe fosfatazy = 0.08 $\frac{\text{mg}}{\text{ml}}$
Ve − objetosc dodanego enzymu = 0.1 ml
$m_{e} = \frac{C_{E}^{0} \bullet V_{e}}{V_{r}}$ = $\frac{0,08 \bullet 0,1}{1,9} = 0,00421\ \lbrack mg\rbrack$
Nr próbki | Δ A410 /kor/ | [S] μM |
1/[S] [dm3/μmol] |
npt [μmol] |
Vc [μmol/min ml] |
1/Vc [min ml/μmol] |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 0,018 | 131,6 | 0,00760 | 0,0034 | 0,0323 | 30,994 |
2 | 0,028 | 263,2 | 0,00380 | 0,0053 | 0,0502 | 19,925 |
3 | 0,037 | 394,7 | 0,00253 | 0,0070 | 0,0663 | 15,078 |
4 | 0,048 | 526,3 | 0,00190 | 0,0091 | 0,0860 | 11,623 |
5 | 0,059 | 789,5 | 0,00127 | 0,0111 | 0,1058 | 9,456 |
6 | 0,069 | 1184,2 | 0,00084 | 0,0130 | 0,1237 | 8,085 |
7 | 0,101 | 1578,9 | 0,00063 | 0,0191 | 0,1810 | 5,524 |
8 | 0,110 | 1973,7 | 0,00051 | 0,0208 | 0,1972 | 5,072 |
9 | 0,169 | 2631,6 | 0,00038 | 0,0319 | 0,3029 | 3,301 |
10 | 0,137 | 3421,1 | 0,00029 | 0,0258 | 0,2456 | 4,072 |
Tabela 3.
Obliczanie stężenia substratu (p-nitrofenolu) w mieszaninie reakcyjnej (obliczenia dla próbki 1., pozostałe próbki analogicznie):
$$\left\lbrack S \right\rbrack = \ \frac{C_{p}^{0} \bullet \ V_{\text{substratu}}}{V_{r}} = \ \frac{0,005 \bullet 0,00005}{0,0019} = 131,6\ \lbrack\mu M\rbrack$$
Obliczanie odwrotności stężenia substratu (obliczenia dla próbki 1., pozostałe próbki analogicznie):
$$\frac{1}{\lbrack S\rbrack} = \frac{1}{131,6} = 0,0076\ \lbrack\frac{\text{dm}^{3}}{\text{μmol}}\rbrack$$
Obliczanie wartości absorbancji (obliczenia dla próbki 1., pozostałe próbki analogicznie):
A410 /kor/ = A410 – A410’ = 0,020-0,002=0,018
Obliczanie liczności p-nitrofenolu powstałego w reakcji enzymatycznej (npt) w oparciu o krzywą standardową (obliczenia dla próbki 1., pozostałe próbki analogicznie):
Równanie krzywej standardowej: ΔA410 /kor/ = 5,3 ∙ npt ↔ $n_{p}^{t} = \frac{0,018}{5,3} = 0,0034\ \lbrack\mu mola\rbrack$
Wykres 2. - Wykres zależności Vc = f([S])
Z powyższego wykresu odrzucamy wyniki odbiegające od trendu - próbki 6 i 9. Po odrzuceniu otrzymujemy Wykres 3. z R = 0,935.
Wykres 3. - Wykres zależności Vc = f([S]), uwzględniający odrzucone punkty.
Wykres 4. – Lineweavera – Burka $\frac{1}{V_{c}} = f(\frac{1}{\left\lbrack S \right\rbrack})$
Ponownie odrzucamy błędne pomiary jakimi są próbki 6 i 9. Po odrzuceniu otrzymujemy Wykres 5. z R = 0,981.
Wykres 5. - Lineweavera – Burka $\frac{1}{V_{c}} = f(\frac{1}{\left\lbrack S \right\rbrack})$, uwzględniający odrzucone punkty.
Równanie wykresu : $\frac{1}{V_{c}} = 3724 \bullet \frac{1}{\lbrack S\rbrack} + 4,090$
Obliczanie stałej Michaelisa (Km), szybkości maksymalnej (Vmax):
V = $\frac{Vmax*\lbrack S\rbrack}{Km + \lbrack S\rbrack}$ stąd: 1/V = $\frac{Km + \lbrack S\rbrack}{Vmax*\lbrack S\rbrack}$ ↔ 1/V = $\frac{\text{Km}}{Vmax*\lbrack S\rbrack}$+ $\frac{1}{\text{Vmax}}$
$$\frac{1}{V_{c}} = 3724 \bullet \frac{1}{\lbrack S\rbrack} + 4,090$$
$$V_{\max} = \ \frac{1}{4,090} = 0,244\ \lbrack\frac{\text{μmol}}{min \bullet ml}\rbrack$$
$$K_{m} = \ \frac{3724}{0,244} = 15262,3\ \lbrack\mu M\rbrack$$
Analiza wyników i wnioski
Przeprowadzone doświadczenie pozwoliło na wyznaczenie Vmax oraz Km w reakcji hydrolizy p-nitrofenylofosforanu katalizowanej przez kwaśną fosfatazę,
Kwaśna fosfataza jest enzymem spełniającym założenia kinetyki Michaelisa-Menten, ponieważ szybkość reakcji osiąga maksimum po całkowitym wysyceniu substratem, co pokazane jest na wykresach 3 i 5,
Wykres 3 pokazuje, że szybkość katalizowanej reakcji zależy nieliniowo od stężenia substratu,
Wszystkie cele doświadczenia zostały zrealizowane.