spotkanie 12a studenci


Overview

Spis treści
Cramer_1a
Cramer_1b
Cramer_1c
Cramer_2a
Cramer_2b
Cramer_2c
Wyznacznik
Macierz_1a
Macierz_1b
Macierz_1c
Macierz_2a
Macierz_2b
Macierz_2c
Macierz_odwrotna


Sheet 1: Spis treści














Spis treści Kolejne arkusze zawierają rozwiązania następujących zadań 1. "Cramer(1abc/2abc)" Rozwiązywanie układów równań liniowych niejednorodnych metodą Cramera za pomocą funkcji MS Excela WYZNACZNIK.MACIERZY() 2."Wyznacznik" Rozwiązywanie układów równań liniowych niejednorodnych metodą Cramera za pomocą funkcji MS Excela WYZNACZNIK.MACIERZY() - Badanie stabilności numerycznej funkcji WYZNACZNIK.MACIERZY() 3. "Macierz(1abc/2abc)" Rozwiązywanie układów równań liniowych niejednorodnych metodą odwracania macierzy i mnożenia macierzy za pomocą odpowiednich funkcji MS Excela 4. "Macierz_odwrotna" Rozwiązywanie układów równań liniowych niejednorodnych metodą odwracania macierzy i mnożenia macierzy za pomocą odpowiednich funkcji MS Excela. Badanie stabilności numerycznej funkcji MACIERZ.ODW()















































































































































Sheet 2: Cramer_1a

Przykład 1. Rozwiązywanie układów równań liniowych niejednorodnych metodą Cramera za pomocą funkcji MS Excela WYZNACZNIK.MACIERZY()












Układ równań niejednorodnych - oznaczony




















1. W komorkach B5:E7 należy wpisać współczynniki układu równań niejednorodnych - ostatnie kolumna jest kolumną wyrazów wolnych. 2. Elementy odpowiednich wyznaczników są kopiowane automatycznie - kolor zielony pozostawiono wyłącznie dla wyróżnienia wektora wyrazów wolnych. 3. Wartości odpowiednich wyznaczników zwraca funkcja metematyczna WYZNACZNIK.MACIERZY(). 4. Pierwiastki układu równań są obliczane jako iloraz odpowiednich wyznaczników. Opisane postępowanie jest skuteczne w stosunku do niezbyt dużego układu równań - MUSI TO BYĆ UKŁAD OZNACZONY.






ai,j bi









2,0000 1,0000 3,0000 9,0000









1,0000 -2,0000 1,0000 -2,0000









3,0000 2,0000 2,0000 7,0000























Wyznaczniki
Wartość wyznacznika x







2,0000 1,0000 3,0000









D : 1,0000 -2,0000 1,0000










3,0000 2,0000 2,0000
13






















9,0000 1,0000 3,0000









D1 : -2,0000 -2,0000 1,0000










7,0000 2,0000 2,0000
-13 -1





















2,0000 9,0000 3,0000









D2 : 1,0000 -2,0000 1,0000










3,0000 7,0000 2,0000
26 2





















2,0000 1,0000 9,0000









D3 : 1,0000 -2,0000 -2,0000










3,0000 2,0000 7,0000
39 3







Sheet 3: Cramer_1b

Przykład 1. Rozwiązywanie układów równań liniowych niejednorodnych metodą Cramera za pomocą funkcji MS Excela WYZNACZNIK.MACIERZY()











Układ równań niejednorodnych - nieoznaczony



















1. W komorkach B5:E7 należy wpisać współczynniki układu równań niejednorodnych - ostatnie kolumna jest kolumną wyrazów wolnych. 2. Elementy odpowiednich wyznaczników są kopiowane automatycznie - kolor zielony pozostawiono wyłącznie dla wyróżnienia wektora wyrazów wolnych. 3. Wartości odpowiednich wyznaczników zwraca funkcja metematyczna WYZNACZNIK.MACIERZY(). 4. Pierwiastki układu równań są obliczane jako iloraz odpowiednich wyznaczników. Na arkuszu przygotowano test skuteczności metody Cramera z użyciem opisanej funkcji MS Excela w stosunku do NIEOZNACZONEGO UKŁĄDU RÓWNAŃ NIEJEDNORODNYCH. W takim przypadku wszystkie macierze współczynników są osobliwe i ich wyznaczniki są "definicji" równe zeru. Niestety algorytm obliczania wartości wyznacznika jest niestabilny numerycznie i zwracana wartość jest "bardzo bliska zeru" jednak od niego różna. Uniemożliwia to automatyczną diagnostykę układu równań.





ai,j bi








2,0000 1,0000 3,0000 9,0000








1,0000 -2,0000 1,0000 -2,0000








3,0000 -1,0000 4,0000 7,0000





















Wyznaczniki
Wartość wyznacznika x






2,0000 1,0000 3,0000








D : 1,0000 -2,0000 1,0000









3,0000 -1,0000 4,0000
0




















9,0000 1,0000 3,0000








D1 : -2,0000 -2,0000 1,0000









7,0000 -1,0000 4,0000
0 #DIV/0!



















2,0000 9,0000 3,0000








D2 : 1,0000 -2,0000 1,0000









3,0000 7,0000 4,0000
0 #DIV/0!



















2,0000 1,0000 9,0000








D3 : 1,0000 -2,0000 -2,0000









3,0000 -1,0000 7,0000
0 #DIV/0!






Sheet 4: Cramer_1c

Przykład 1. Rozwiązywanie układów równań liniowych niejednorodnych metodą Cramera za pomocą funkcji MS Excela WYZNACZNIK.MACIERZY()











Układ równań niejednorodnych - sprzeczny



















1. W komorkach B5:E7 należy wpisać współczynniki układu równań niejednorodnych - ostatnie kolumna jest kolumną wyrazów wolnych. 2. Elementy odpowiednich wyznaczników są kopiowane automatycznie - kolor zielony pozostawiono wyłącznie dla wyróżnienia wektora wyrazów wolnych. 3. Wartości odpowiednich wyznaczników zwraca funkcja metematyczna WYZNACZNIK.MACIERZY(). 4. Pierwiastki układu równań są obliczane jako iloraz odpowiednich wyznaczników. Na arkuszu przygotowano test skuteczności metody Cramera z użyciem opisanej funkcji MS Excela w stosunku do SPRZECZNEGO UKŁĄDU RÓWNAŃ NIEJEDNORODNYCH. W takim przypadku macierz współczynników aij jest osobliwa i jej wyznacznik jest "definicji" równy zeru. Niestety algorytm obliczania wartości wyznacznika jest niestabilny numerycznie i zwracana wartość jest "bardzo bliska zeru" jednak od niego różna. Uniemożliwia to automatyczną diagnostykę układu równań.





ai,j bi








2,0000 3,0000 -1,0000 1,0000








1,0000 -1,0000 1,0000 2,0000








3,0000 2,0000 0,0000 5,0000





















Wyznaczniki
Wartość wyznacznika x






2,0000 3,0000 -1,0000








D : 1,0000 -1,0000 1,0000









3,0000 2,0000 0,0000
0




















1,0000 3,0000 -1,0000








D1 : 2,0000 -1,0000 1,0000









5,0000 2,0000 0,0000
4 #DIV/0!



















2,0000 1,0000 -1,0000








D2 : 1,0000 2,0000 1,0000









3,0000 5,0000 0,0000
-6 #DIV/0!



















2,0000 3,0000 1,0000








D3 : 1,0000 -1,0000 2,0000









3,0000 2,0000 5,0000
-10 #DIV/0!






Sheet 5: Cramer_2a

Przykład 1. Rozwiązywanie układów równań liniowych niejednorodnych metodą Cramera za pomocą funkcji MS Excela WYZNACZNIK.MACIERZY()












Układ równań niejednorodnych - oznaczony


























Błąd względny : 1,0000E-14


Element maksymalny : 9,0000










Błąd bezwzględny : 8,1000E-13





ai,j bi
Wartości bezwzględne współczynników







2,0000 1,0000 3,0000 9,0000
2,0000 1,0000 3,0000 9,0000




1,0000 -2,0000 1,0000 -2,0000
1,0000 2,0000 1,0000 2,0000




3,0000 2,0000 2,0000 7,0000
3,0000 2,0000 2,0000 7,0000


















Wyznaczniki
Wartość wyznacznika obliczona Wartość wyznacznika skorygowana x
Jest to ulepszona wersja wykorzystania funkcji MS Excela WYZNACZNIK.MACIERZY() do rozwiązywania układu równań niejednorodnych metodą Cramera. 1. W komorkach B7:E9 należy wpisać współczynniki układu równań niejednorodnych - ostatnie kolumna jest kolumną wyrazów wolnych. 2. W komórce C4 należy wpisać akceptowany błąd względny zaokrągleń - powinien on być większy niż 10-15 (jest to orientacyjny błąd reprezentacji liczb podwójnej precyzji w MS Excelu) 3. Elementy odpowiednich wyznaczników są kopiowane automatycznie - kolor zielony pozostawiono wyłącznie dla wyróżnienia wektora wyrazów wolnych. 4. Wartości odpowiednich wyznaczników zwraca funkcja matematyczna WYZNACZNIK.MACIERZY(). 5. Na podstawie deklarowanego akceptowanego błędu względnego zaokrągleń oraz wartości elementu maksymalnego macierzy obliczany jest akceptowany maksymalny bąd zaokrągleń (komórka I5) 6. Obliczone wartości wyznaczników są korygowane - jeżeli ich wartość bezwzględna jest mniejsza od wartości wyświetlonej w komórce I5, to są one zaokrąglane do zera czyli odpowiednia macierz jest uznana za osobliwą. 7. Pierwiastki układu równań są obliczane jako iloraz odpowiednich wyznaczników - w przypadku macierzy osobliwych wyświetlany jest komunikat błędu. Badany układ równań jest OZNACZONY - metoda ulepszona daje wyniki identyczne z metodą realizowaną na arkuszu "Cramer_1a".





2,0000 1,0000 3,0000









D : 1,0000 -2,0000 1,0000










3,0000 2,0000 2,0000
13 13





















9,0000 1,0000 3,0000









D1 : -2,0000 -2,0000 1,0000










7,0000 2,0000 2,0000
-13 -13





















2,0000 9,0000 3,0000









D2 : 1,0000 -2,0000 1,0000










3,0000 7,0000 2,0000
26 26





















2,0000 1,0000 9,0000









D3 : 1,0000 -2,0000 -2,0000










3,0000 2,0000 7,0000
39 39























































































































Sheet 6: Cramer_2b

Przykład 1. Rozwiązywanie układów równań liniowych niejednorodnych metodą Cramera za pomocą funkcji MS Excela WYZNACZNIK.MACIERZY()












Układ równań niejednorodnych - nieoznaczony


























Błąd względny : 1,0000E-14


Element maksymalny : 9,0000










Błąd bezwzględny : 8,1000E-13





ai,j bi
Wartości bezwzględne współczynników







2,0000 1,0000 3,0000 9,0000
2,0000 1,0000 3,0000 9,0000




1,0000 -2,0000 1,0000 -2,0000
1,0000 2,0000 1,0000 2,0000




3,0000 -1,0000 4,0000 7,0000
3,0000 1,0000 4,0000 7,0000


















Wyznaczniki
Wartość wyznacznika obliczona Wartość wyznacznika skorygowana x
Jest to ulepszona wersja wykorzystania funkcji MS Excela WYZNACZNIK.MACIERZY() do rozwiązywania układu równań niejednorodnych metodą Cramera. 1. W komorkach B7:E9 należy wpisać współczynniki układu równań niejednorodnych - ostatnie kolumna jest kolumną wyrazów wolnych. 2. W komórce C4 należy wpisać akceptowany błąd względny zaokrągleń - powinien on być większy niż 10-15 (jest to orientacyjny błąd reprezentacji liczb podwójnej precyzji w MS Excelu) 3. Elementy odpowiednich wyznaczników są kopiowane automatycznie - kolor zielony pozostawiono wyłącznie dla wyróżnienia wektora wyrazów wolnych. 4. Wartości odpowiednich wyznaczników zwraca funkcja matematyczna WYZNACZNIK.MACIERZY(). 5. Na podstawie deklarowanego akceptowanego błędu względnego zaokrągleń oraz wartości elementu maksymalnego macierzy obliczany jest akceptowany maksymalny bąd zaokrągleń (komórka I5) 6. Obliczone wartości wyznaczników są korygowane - jeżeli ich wartość bezwzględna jest mniejsza od wartości wyświetlonej w komórce I5, to są one zaokrąglane do zera czyli odpowiednia macierz jest uznana za osobliwą. 7. Pierwiastki układu równań są obliczane jako iloraz odpowiednich wyznaczników - w przypadku macierzy osobliwych wyświetlany jest komunikat błędu. Badany układ równań jest NIEOZNACZONY - metoda ulepszona daje wyniki poprawne - porównaj je z wynikami uzyskanymi metodą realizowaną na arkuszu "Cramer_1b".





2,0000 1,0000 3,0000









D : 1,0000 -2,0000 1,0000










3,0000 -1,0000 4,0000
0 0





















9,0000 1,0000 3,0000









D1 : -2,0000 -2,0000 1,0000










7,0000 -1,0000 4,0000
0 0





















2,0000 9,0000 3,0000









D2 : 1,0000 -2,0000 1,0000










3,0000 7,0000 4,0000
0 0





















2,0000 1,0000 9,0000









D3 : 1,0000 -2,0000 -2,0000










3,0000 -1,0000 7,0000
0 0























































































































Sheet 7: Cramer_2c

Przykład 1. Rozwiązywanie układów równań liniowych niejednorodnych metodą Cramera za pomocą funkcji MS Excela WYZNACZNIK.MACIERZY()












Układ równań niejednorodnych - sprzeczny


























Błąd względny : 1,0000E-14


Element maksymalny : 5,0000










Błąd bezwzględny : 2,5000E-13





ai,j bi
Wartości bezwzględne współczynników







2,0000 3,0000 -1,0000 1,0000
2,0000 3,0000 1,0000 1,0000




1,0000 -1,0000 1,0000 2,0000
1,0000 1,0000 1,0000 2,0000




3,0000 2,0000 0,0000 5,0000
3,0000 2,0000 0,0000 5,0000


















Wyznaczniki
Wartość wyznacznika obliczona Wartość wyznacznika skorygowana x
Jest to ulepszona wersja wykorzystania funkcji MS Excela WYZNACZNIK.MACIERZY() do rozwiązywania układu równań niejednorodnych metodą Cramera. 1. W komorkach B7:E9 należy wpisać współczynniki układu równań niejednorodnych - ostatnie kolumna jest kolumną wyrazów wolnych. 2. W komórce C4 należy wpisać akceptowany błąd względny zaokrągleń - powinien on być większy niż 10-15 (jest to orientacyjny błąd reprezentacji liczb podwójnej precyzji w MS Excelu) 3. Elementy odpowiednich wyznaczników są kopiowane automatycznie - kolor zielony pozostawiono wyłącznie dla wyróżnienia wektora wyrazów wolnych. 4. Wartości odpowiednich wyznaczników zwraca funkcja matematyczna WYZNACZNIK.MACIERZY(). 5. Na podstawie deklarowanego akceptowanego błędu względnego zaokrągleń oraz wartości elementu maksymalnego macierzy obliczany jest akceptowany maksymalny bąd zaokrągleń (komórka I5) 6. Obliczone wartości wyznaczników są korygowane - jeżeli ich wartość bezwzględna jest mniejsza od wartości wyświetlonej w komórce I5, to są one zaokrąglane do zera czyli odpowiednia macierz jest uznana za osobliwą. 7. Pierwiastki układu równań są obliczane jako iloraz odpowiednich wyznaczników - w przypadku macierzy osobliwych wyświetlany jest komunikat błędu. Badany układ równań jest SPRZECZNY - metoda ulepszona daje wyniki poprawne - porównaj je z wynikami uzyskanymi metodą realizowaną na arkuszu "Cramer_1c".





2,0000 3,0000 -1,0000









D : 1,0000 -1,0000 1,0000










3,0000 2,0000 0,0000
0 0





















1,0000 3,0000 -1,0000









D1 : 2,0000 -1,0000 1,0000










5,0000 2,0000 0,0000
4 4





















2,0000 1,0000 -1,0000









D2 : 1,0000 2,0000 1,0000










3,0000 5,0000 0,0000
-6 -6





















2,0000 3,0000 1,0000









D3 : 1,0000 -1,0000 2,0000










3,0000 2,0000 5,0000
-10 -10























































































































Sheet 8: Wyznacznik

Przykład 1. Rozwiązywanie układów równań liniowych niejednorodnych metodą Cramera za pomocą funkcji MS Excela WYZNACZNIK.MACIERZY()








Badanie stabilności numerycznej funkcji WYZNACZNIK.MACIERZY()



















Macierz badana
Wyznacznik




-500 200 -1






4 -2 0,003
0,0000E+00




-496 198 -0,997
















Wartości bezwzględne elementów macierzy
Element maksymalny Błąd względny



500 200 1






4 2 0,003
500 0,0000E+00



496 198 0,997
















Arkusz został przygotowany do badania stabilności numerycznej funkcji MS Excela WYZNACZNIK.MACIERZY(). 1. W komorkach B5:D6 należy wpisać dowolne liczby (dodatnie lub ujemne np. z przedziału (-1000, 1000) - zarówno o bliskich sobie wartościach bezwzględnych, jak i różniące się o wiele rzędów. 2. Wartości w komórkach B7:D7 (trzeci wiersz macierzy zaznaczony kolorem niebieskim) są obliczane automatycznie jak suma odpowiednich elementów w wierszu pierwszym i drugim. 3. Taka macierz jest osobliwa i jej wyznacznik jest "z definicji" równy zeru. 4. Wartość wyznacznika zwraca funkcja matematyczna WYZNACZNIK.MACIERZY(). 5. Elementy macierzy są kopiowane automatycznie - z pominięciem zanaku; finkcja MAX() zwraca wartość elementu maksymalnego macierzy (z pominięciem znaku) 6. W komórce G11 szacowany jest błąd względny zaokrągleń (w stosunku do kwadratu elementu maksymanlnego) 7. Zwracamy uwagę, że dla niektórych zbiorów współczynników funkcja zwraca wartość "dokładne zero", zaś dla innych wartość "bardzo bliską zeru". Nie jest to jednak "zero" i można przez nią podzielić np. inną liczbę, co prowadzi do absurdalnych wyników przy zastosowaniu np.metody Cramera do obliczania pierwiastków układu równań niejednorodnych w sposób "automatyczny".































































































































































Sheet 9: Macierz_1a

Przykład 2. Rozwiązywanie układów równań liniowych niejednorodnych metodą odwracania macierzy i mnożenia macierzy za pomocą odpowiednich funkcji MS Excela

Układ równań niejednorodnych - oznaczony

















1. W komórkach B5:E7 należy wpisać współczynniki układu równań niejednorodnych - ostatnie kolumna jest kolumną wyrazów wolnych. 2. Za pomocą funkcji MACIERZ.ODW() jest obliczana macierz odwrotna do macierzy kwadratowej A złożonej ze współczynników aij 3. Wektor pierwiastków jest obliczany za pomocą funkcji MACIERZ.ILOCZYN() UWAGA. Obie wymienione funkcje są funkacjami tablicowymi. Przed ich wywołaniem należy zaznaczyć odpowiednie bloki komórek. Dla funkcji MACIERZ.ODW() jest to blok kwadratowy o wymiarach identycznych z wymiarami macierzy odwracanej, natomiast dla funkcji MACIERZ.ILOCZYN() jest to pionowy wektor o liczbie wierszy równej liczbie wierszy (i kolumn) kwadratowej macierzy współczynników aij (tzn. równej liczbie równań rozwiązywanego układu) Opisane postępowanie jest skuteczne w stosunku do niezbyt dużego układu równań - MUSI TO BYĆ UKŁAD OZNACZONY. W takim przypadku macierz współczynników aij nie jest osobliwa i można ją odwrócić. Wyniki porównać z uzyskanymi na arkuszu "Cramer_1a" - jest to taki sam układ równań.







ai,j yi








2,0000 1,0000 3,0000 9,0000








1,0000 -2,0000 1,0000 -2,0000








3,0000 2,0000 2,0000 7,0000





















Macierz odwrotna A-1


Wektor x







-4,6154E-01 3,0769E-01 5,3846E-01
-1,0000E+00







7,6923E-02 -3,8462E-01 7,6923E-02
2,0000E+00







6,1538E-01 -7,6923E-02 -3,8462E-01
3,0000E+00















































































































Sheet 10: Macierz_1b

Przykład 2. Rozwiązywanie układów równań liniowych niejednorodnych metodą odwracania macierzy i mnożenia macierzy za pomocą odpowiednich funkcji MS Excela

Układ równań niejednorodnych - nieoznaczony

















1. W komórkach B5:E7 należy wpisać współczynniki układu równań niejednorodnych - ostatnie kolumna jest kolumną wyrazów wolnych. 2. Za pomocą funkcji MACIERZ.ODW() jest obliczana macierz odwrotna do macierzy kwadratowej A złożonej ze współczynników aij 3. Wektor pierwiastków jest obliczany za pomocą funkcji MACIERZ.ILOCZYN() UWAGA. Obie wymienione funkcje są funkacjami tablicowymi. Przed ich wywołaniem należy zaznaczyć odpowiednie bloki komórek. Dla funkcji MACIERZ.ODW() jest to blok kwadratowy o wymiarach identycznych z wymiarami macierzy odwracanej, natomiast dla funkcji MACIERZ.ILOCZYN() jest to pionowy wektor o liczbie wierszy równej liczbie wierszy (i kolumn) kwadratowej macierzy współczynników aij (tzn. równej liczbie równań rozwiązywanego układu) Na arkuszu przygotowano test skuteczności metody odwracania macierzy z użyciem opisanej funkcji MS Excela w stosunku do NIEOZNACZONEGO UKŁĄDU RÓWNAŃ NIEJEDNORODNYCH. W takim przypadku macierz współczynników aij jest osobliwa i nie można jej odwrócić - nie istnieje macierz do niej odwrotna. Niestety algorytm odwracania macierzy jest niestabilny numerycznie i zwracana jest macierz o absurdalnych wartościach elementów zamiast wyświetlenia odpowiedniego komujnikatu błedu. Uniemożliwia to automatyczną diagnostykę układu równań.







ai,j yi








2,0000 1,0000 3,0000 9,0000








1,0000 -2,0000 1,0000 -2,0000








3,0000 -1,0000 4,0000 7,0000





















Macierz odwrotna A-1


Wektor x







Err:502 Err:502 Err:502
Err:502







Err:502 Err:502 Err:502
Err:502







Err:502 Err:502 Err:502
Err:502



































































































































































Sheet 11: Macierz_1c

Przykład 2. Rozwiązywanie układów równań liniowych niejednorodnych metodą odwracania macierzy i mnożenia macierzy za pomocą odpowiednich funkcji MS Excela
Układ równań niejednorodnych - sprzeczny
















1. W komórkach B5:E7 należy wpisać współczynniki układu równań niejednorodnych - ostatnie kolumna jest kolumną wyrazów wolnych. 2. Za pomocą funkcji MACIERZ.ODW() jest obliczana macierz odwrotna do macierzy kwadratowej A złożonej ze współczynników aij 3. Wektor pierwiastków jest obliczany za pomocą funkcji MACIERZ.ILOCZYN() UWAGA. Obie wymienione funkcje są funkacjami tablicowymi. Przed ich wywołaniem należy zaznaczyć odpowiednie bloki komórek. Dla funkcji MACIERZ.ODW() jest to blok kwadratowy o wymiarach identycznych z wymiarami macierzy odwracanej, natomiast dla funkcji MACIERZ.ILOCZYN() jest to pionowy wektor o liczbie wierszy równej liczbie wierszy (i kolumn) kwadratowej macierzy współczynników aij (tzn. równej liczbie równań rozwiązywanego układu) Na arkuszu przygotowano test skuteczności metody odwracania macierzy z użyciem opisanej funkcji MS Excela w stosunku do SPRZECZNEGO UKŁĄDU RÓWNAŃ NIEJEDNORODNYCH. W takim przypadku macierz współczynników aij jest osobliwa i nie można jej odwrócić - nie istnieje macierz do niej odwrotna. Niestety algorytm odwracania macierzy jest niestabilny numerycznie i zwracana jest macierz o absurdalnych wartościach elementów zamiast wyświetlenia odpowiedniego komujnikatu błedu. Uniemożliwia to automatyczną diagnostykę układu równań.






ai,j yi







2,0000 3,0000 -1,0000 1,0000







1,0000 -1,0000 1,0000 2,0000







3,0000 2,0000 0,0000 5,0000



















Macierz odwrotna A-1


Wektor x






Err:502 Err:502 Err:502
Err:502






Err:502 Err:502 Err:502
Err:502






Err:502 Err:502 Err:502
Err:502






















































































































































Sheet 12: Macierz_2a

Przykład 2. Rozwiązywanie układów równań liniowych niejednorodnych metodą odwracania macierzy i mnożenia macierzy za pomocą odpowiednich funkcji MS Excela

Układ równań niejednorodnych - oznaczony
























Stosunek maksymalny : 1,0000E+10


Element maksymalny : 9,0000









Element maksymalny macierzy odwróconej : 9,0000E+10




ai,j yi
Wartości bezwzględne współczynników






2,0000 1,0000 3,0000 9,0000
2,0000 1,0000 3,0000 9,0000



1,0000 -2,0000 1,0000 -2,0000
1,0000 2,0000 1,0000 2,0000



3,0000 2,0000 2,0000 7,0000
3,0000 2,0000 2,0000 7,0000
















Macierz odwrotna A-1



Jest to ulepszona wersja wykorzystania funkcji MS Excela MACIERZ.ODW() i MACIERZ.ILOCZYN() do rozwiązywania układu równań niejednorodnych metodą odwracania macierzy. 1. W komorkach B7:E9 należy wpisać współczynniki układu równań niejednorodnych - ostatnie kolumna jest kolumną wyrazów wolnych. 2. W komórce C4 należy wpisać akceptowany maksymalny stosunek bezwzględnych wartości elementów maksymalnych macierzy pierwotnej oraz macierzy do niej odwrotnej - na podstawie testów ustalono, że dla niezbyt dużych układów równań o niezbyt różnych współczynnikach jest to wartość rzędu 1010. 3. Na podstawie wartości bezwzględnych macierzy rozszerzonej wyznaczana jest wartość maksymalna elementów (z pominięciem znaku), która pomnożona przez wartość maksymalnego akceptowanego stosunku (komórka C4) daje akceptowaną maksymalną wartość elelentu macierzy odróconej (wartość ta zostaje wyświetlona w komórce I5) 4. Wartość macierzy odwrotnej zwraca funkcja MACIERZ.ODW(). 5. Wartości bezwzględne elementów macierzy odwrotnej są porównywane z wartością wyświetloną w komórce I4 - jeżeli są one większe to są zastępowane tekstem "brak", w przeciwnym razie są kopiowane - w ten sposób jest tworzona "macierz odwrotna skorygowana" 3. Wektor pierwiastków jest obliczany za pomocą funkcji MACIERZ.ILOCZYN() z wykorzystaniem macierzy odwrotnej skorygowanej. UWAGA. Obie wymienione funkcje są funkacjami tablicowymi. Przed ich wywołaniem należy zaznaczyć odpowiednie bloki komórek. Dla funkcji MACIERZ.ODW() jest to blok kwadratowy o wymiarach identycznych z wymiarami macierzy odwracanej, natomiast dla funkcji MACIERZ.ILOCZYN() jest to pionowy wektor o liczbie wierszy równej liczbie wierszy (i kolumn) kwadratowej macierzy współczynników aij (tzn. równej liczbie równań rozwiązywanego układu) Opisane postępowanie jest skuteczne w stosunku do niezbyt dużego układu równań - MUSI TO BYĆ UKŁAD OZNACZONY. W takim przypadku macierz współczynników aij nie jest osobliwa i można ją odwrócić. Wyniki porównać z uzyskanymi na arkuszu "Macierz_1a" - jest to taki sam układ równań.







-4,6154E-01 3,0769E-01 5,3846E-01









7,6923E-02 -3,8462E-01 7,6923E-02









6,1538E-01 -7,6923E-02 -3,8462E-01






















Macierz odwrotna A-1 skorygowana


Wektor x







-4,6154E-01 3,0769E-01 5,3846E-01
-1,0000E+00







7,6923E-02 -3,8462E-01 7,6923E-02
2,0000E+00







6,1538E-01 -7,6923E-02 -3,8462E-01
3,0000E+00



















































































































































































































































































































































































Sheet 13: Macierz_2b

Przykład 2. Rozwiązywanie układów równań liniowych niejednorodnych metodą odwracania macierzy i mnożenia macierzy za pomocą odpowiednich funkcji MS Excela

Układ równań niejednorodnych - nieoznaczony
























Stosunek maksymalny : 1,0000E+10


Element maksymalny : 9,0000









Element maksymalny macierzy odwróconej : 9,0000E+10




ai,j yi








2,0000 1,0000 3,0000 9,0000
2,0000 1,0000 3,0000 9,0000



1,0000 -2,0000 1,0000 -2,0000
1,0000 2,0000 1,0000 2,0000



3,0000 -1,0000 4,0000 7,0000
3,0000 1,0000 4,0000 7,0000
















Macierz odwrotna A-1



Jest to ulepszona wersja wykorzystania funkcji MS Excela MACIERZ.ODW() i MACIERZ.ILOCZYN() do rozwiązywania układu równań niejednorodnych metodą odwracania macierzy. 1. W komorkach B7:E9 należy wpisać współczynniki układu równań niejednorodnych - ostatnie kolumna jest kolumną wyrazów wolnych. 2. W komórce C4 należy wpisać akceptowany maksymalny stosunek bezwzględnych wartości elementów maksymalnych macierzy pierwotnej oraz macierzy do niej odwrotnej - na podstawie testów ustalono, że dla niezbyt dużych układów równań o niezbyt różnych współczynnikach jest to wartość rzędu 1010. 3. Na podstawie wartości bezwzględnych macierzy rozszerzonej wyznaczana jest wartość maksymalna elementów (z pominięciem znaku), która pomnożona przez wartość maksymalnego akceptowanego stosunku (komórka C4) daje akceptowaną maksymalną wartość elelentu macierzy odróconej (wartość ta zostaje wyświetlona w komórce I5) 4. Wartość macierzy odwrotnej zwraca funkcja MACIERZ.ODW(). 5. Wartości bezwzględne elementów macierzy odwrotnej są porównywane z wartością wyświetloną w komórce I4 - jeżeli są one większe to są zastępowane tekstem "brak", w przeciwnym razie są kopiowane - w ten sposób jest tworzona "macierz odwrotna skorygowana" 3. Wektor pierwiastków jest obliczany za pomocą funkcji MACIERZ.ILOCZYN() z wykorzystaniem macierzy odwrotnej skorygowanej. UWAGA. Obie wymienione funkcje są funkacjami tablicowymi. Przed ich wywołaniem należy zaznaczyć odpowiednie bloki komórek. Dla funkcji MACIERZ.ODW() jest to blok kwadratowy o wymiarach identycznych z wymiarami macierzy odwracanej, natomiast dla funkcji MACIERZ.ILOCZYN() jest to pionowy wektor o liczbie wierszy równej liczbie wierszy (i kolumn) kwadratowej macierzy współczynników aij (tzn. równej liczbie równań rozwiązywanego układu) Opisane postępowanie jest skuteczne w stosunku do niezbyt dużego układu równań - Ponieważ jest to UKŁAD NIEOZNACZONY, to macierz współczynników aij JEST OSOBLIWA i nie można jej odwrócić. Z powodu złej stabilnośći numerycznej algorytmu i kumulacji błędów zaokrągleń funkcja MACIERZ.ODW() "odwraca formalnie" również niekróre macierze osobliwe. W takim przypadku elementy macierzy odwrotnej mają wartości absurdalnie duże i elementy macierzy odwrotnej skorygowanej są zastępowane tekstem "brak", co powoduje błąd mnożenia. Wyniki porównać z uzyskanymi na arkuszu "Macierz_1b" - jest to taki sam układ równań.



























































Macierz odwrotna A-1 skorygowana


Wektor x














































































































































































































































































































































































































































































Sheet 14: Macierz_2c

Przykład 2. Rozwiązywanie układów równań liniowych niejednorodnych metodą odwracania macierzy i mnożenia macierzy za pomocą odpowiednich funkcji MS Excela

Układ równań niejednorodnych - sprzeczny
























Stosunek maksymalny : 1,0000E+10


Element maksymalny : 5,0000









Element maksymalny macierzy odwróconej : 5,0000E+10




ai,j yi








2,0000 3,0000 -1,0000 1,0000
2,0000 3,0000 1,0000 1,0000



1,0000 -1,0000 1,0000 2,0000
1,0000 1,0000 1,0000 2,0000



3,0000 2,0000 0,0000 5,0000
3,0000 2,0000 0,0000 5,0000
















Macierz odwrotna A-1



Jest to ulepszona wersja wykorzystania funkcji MS Excela MACIERZ.ODW() i MACIERZ.ILOCZYN() do rozwiązywania układu równań niejednorodnych metodą odwracania macierzy. 1. W komorkach B7:E9 należy wpisać współczynniki układu równań niejednorodnych - ostatnie kolumna jest kolumną wyrazów wolnych. 2. W komórce C4 należy wpisać akceptowany maksymalny stosunek bezwzględnych wartości elementów maksymalnych macierzy pierwotnej oraz macierzy do niej odwrotnej - na podstawie testów ustalono, że dla niezbyt dużych układów równań o niezbyt różnych współczynnikach jest to wartość rzędu 1010. 3. Na podstawie wartości bezwzględnych macierzy rozszerzonej wyznaczana jest wartość maksymalna elementów (z pominięciem znaku), która pomnożona przez wartość maksymalnego akceptowanego stosunku (komórka C4) daje akceptowaną maksymalną wartość elelentu macierzy odwróconej (wartość ta zostaje wyświetlona w komórce I5) 4. Wartość macierzy odwrotnej zwraca funkcja MACIERZ.ODW(). 5. Wartości bezwzględne elementów macierzy odwrotnej są porównywane z wartością wyświetloną w komórce I4 - jeżeli są one większe to są zastępowane tekstem "brak", w przeciwnym razie są kopiowane - w ten sposób jest tworzona "macierz odwrotna skorygowana" 3. Wektor pierwiastków jest obliczany za pomocą funkcji MACIERZ.ILOCZYN() z wykorzystaniem macierzy odwrotnej skorygowanej. UWAGA. Obie wymienione funkcje są funkacjami tablicowymi. Przed ich wywołaniem należy zaznaczyć odpowiednie bloki komórek. Dla funkcji MACIERZ.ODW() jest to blok kwadratowy o wymiarach identycznych z wymiarami macierzy odwracanej, natomiast dla funkcji MACIERZ.ILOCZYN() jest to pionowy wektor o liczbie wierszy równej liczbie wierszy (i kolumn) kwadratowej macierzy współczynników aij (tzn. równej liczbie równań rozwiązywanego układu) Opisane postępowanie jest skuteczne w stosunku do niezbyt dużego układu równań - Ponieważ jest to UKŁAD SPRZECZNY, to macierz współczynników aij JEST OSOBLIWA i nie można jej odwrócić. Z powodu złej stabilnośći numerycznej algorytmu i kumulacji błędów zaokrągleń funkcja MACIERZ.ODW() "odwraca formalnie" również niekróre macierze osobliwe. W takim przypadku elementy macierzy odwrotnej mają wartości absurdalnie duże i elementy macierzy odwrotnej skorygowanej są zastępowane tekstem "brak", co powoduje błąd mnożenia. Wyniki porównać z uzyskanymi na arkuszu "Macierz_1c" - jest to taki sam układ równań.



























































Macierz odwrotna A-1 skorygowana


Wektor x














































































































































































































































































































































































































































































Sheet 15: Macierz_odwrotna

Przykład 2. Rozwiązywanie układów równań liniowych niejednorodnych metodą odwracania macierzy i mnożenia macierzy za pomocą odpowiednich funkcji MS Excela
Badanie stabilności numerycznej funkcji MACIERZ.ODW()



















Macierz
Macierz - wartości bezwzględne
Element maksymalny

1,0000 2,0000 3,0000
1,0000 2,0000 3,0000


4,0000 5,0000 6,0000
4,0000 5,0000 6,0000
9,0000

5,0000 7,0000 9,0000
5,0000 7,0000 9,0000












Macierz odwrotna A-1
Macierz odwrotna A-1 - wartości bezwzględne


Err:502 Err:502 Err:502
Err:502 Err:502 Err:502


Err:502 Err:502 Err:502
Err:502 Err:502 Err:502
Err:502

Err:502 Err:502 Err:502
Err:502 Err:502 Err:502










Stosunek elementów maksymalnych









Err:502











Arkusz został przygotowany do badania stabilności numerycznej funkcji MS Excela MACIERZ.ODW(). 1. W komorkach B5:D6 należy wpisać dowolne liczby (dodatnie lub ujemne np. z przedziału (-1000, 1000) - zarówno o bliskich sobie wartościach bezwzględnych, jak i różniące się o wiele rzędów. 2. Wartości w komórkach B7:D7 (trzeci wiersz macierzy zaznaczony kolorem niebieskim) są obliczane automatycznie jak suma odpowiednich elementów w wierszu pierwszym i drugim. 3. Taka macierz jest osobliwa i "z definicji" nie istnieje macierz do niej odwrotna. 4. Macierz odwrotną zwraca funkcja matematyczna MACIERZ.ODW(). 5. Elementy macierzy są kopiowane automatycznie - z pominięciem znaku; funkcja MAX() zwraca wartość elementu maksymalnego macierzy (z pominięciem znaku) pierwotnej (komórka J6) oraz macierzy odwrócojej (komórka J11) 6. W komórce J14 szacowany jest stosunek elementów maksymanlnych (z pominięciem znaku) macierzy odwróconej i pierwotnej. 7. Zwracamy uwagę, że dla niektórych zbiorów współczynników funkcja zwraca komunikat błędu "LICZBA ?" (co wynika z niemożliwości wykonywana operacji dzielenia przez zero, które pojawia się jako wynik odejmowania podczas realizacji algorytmu odwracania macierzy. Formalne "odwrócenie macierzy osobliwej" prowadzi do absurdalnych wyników przy zastosowaniu tej.metody do obliczania pierwiastków układu równań niejednorodnych w sposób "automatyczny".



















































































































































































Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
spotkanie 11 studenci
spotkanie 13 studenci
12a gospodarowanie info-wywiad gosp, Procesy informacyjne w zarządzaniu, materiały student Z-sem 12-
kryteria oceny- studenci -15 spotkań (1), Lekarski WLK SUM, lekarski, psychologia
spotkanie 9 studenci
spotkanie 7 studenci
spotkanie 12 rozne studenci
spotkanie 8 studenci
2010 ZMP studenci
gruźlica dla studentów2
Prezentacja 2 analiza akcji zadania dla studentow
Szkolenie BHP Nowa studenci
Student Geneza
Kosci, kregoslup 28[1][1][1] 10 06 dla studentow
higiena dla studentów 2011 dr I Kosinska

więcej podobnych podstron