10 – 09.06
20.06– wyniki zerówki
Metody i techniki pobudzania twórczego myślenia ucznia na lekcji
Myślenie konwergencyjne - takie w trakcie którego uczeń wytwarza jeden dobry pomysł
Myślenie dywergencyjne (rozbieżne) – uczeń ma szanse stworzyć kilka pozytywnych rozwiązań jednej sytuacji problemowej.
Tok problemowy jest jednym ze sposobów pobudzania myślenia dywergencyjnego, w tym dyskusja, m trybunały, gier dydaktycznych itd.
Synektyka – preferowana jest praca grupowa, przekształcanie rzeczy zwyczajnych w coś niezwykłego, nietypowego. Może być również wykorzystana jako forma ćwiczeń rozluźniających. Odrzucamy rzeczy zwyczajne. Poszukiwanie analogii między poszczególnymi elementami. Oswajanie dziwności (zaproponować żeby udzielili odp. Na pytanie „co by było gdyby ludzie nie mieli potrzeby snu”)
Nauczanie wychowujące
nauczyciel poprzez lekcje miał przyuczać ucznia do tego, że będzie dobrym pracownikiem / ojcem / matką etc
Wzajemne przenikanie się nauczania i wychowania realizowane na zasadzie dialogu, partnerstwa i podmiotowego traktowania. Przenikanie procesów w trakcie których pobudza się sferę moralną, estetyczną, zdrowotną
Przyjęcie postawy nieformalnego wychowawcy klasy
W wieku 15/16 lat grupa rówieśnicza jest najsilniejszym czynnikiem wychowawczym, na następnym miejscu są internet, gry, czasopisma młodzieżowe
Modele współpracy
formalno-biurokratyczny – nauczyciel, rodzice, wywiadówki, nauczyciel-urzędnik
formalno-biurokratyczny uetyczniony – naucz kierują się w tym dobrem dziecka, że mają względem dziecka powinności moralne, dziecko nie jest już przedmiotem jak w pierwszym typie, zaczyna nabierać barw człowieka
agencyjny – uczeń pełni rolę pośrednika miedzy szkołą nauczycielem a rodzicami, głównym zadaniem ucznia staje się przekaz informacji
quasi-partnerski – spotykają się rodzice i nauczyciele ale w pewnych mniej istotnych kwestiach uczniowie mogą o czymś decydować (np nauczyciele i rodzice ustalają że dzieci jadą na zieloną szkołę, a dzieci mogą wybrać gdzie chcą jechać)