Ćw7 – przebieg 20. stycznia 2022

Przebieg – ćw 7

13 grudnia – w miejscu wykładu z osobowości z tematów myślenia i reprezentacja środę o 15.00 – 331 lub 230?

Prezentacje dotyczące tego, czego się nauczyliśmy o rozwoju dziecka w tym okresie?

• jakie jest myślenie dziecka?

• W czym jest lepsze od poprzedniego stadium?

• Jakie są jego mocne i słabe strony?

• Zdefiniować najważniejsze cechy myślenia?

• Pokazać charakterystyczne zjawiska?

• Pokazać przykłady rozumowania.

Przedoperacyjna

2-7r.ż.

Wyobrażenia

Egocentryzm w tym etapie jest niezdolnością do przyjęcia perspektywy innej niż własna. Inna perspektywa nie istnieje.

• bezpośredni – czasowy (wyłącznie ocenia czas ze względu na siebie), przestrzenny i przyczynowy

• pośredni: animizacja, antropomorfizm, artyficjalizm

Nie ma umiejętności udowadniania. Jak nie ma innych przyczyn to po co podawać przyczyny.

Eksperyment trzech gór – zdjęcia gór i co laleczka widzi.

Przekonanie dziecka, że rzeczy nieożywione są orzywione – animizm

Antropomorfizm – przekonanie dziecka, że cechy ludzkie nadawane są zwierzętom lub przedmiotom martwym.

artyficjalizm – przekonanie, że człowiek jest budowniczym świata, wszystko jest zbudowane przez człowieka

finalizm – wszystko dąży do jakiegoś celu

realizm - przekonanie, że rzeczy duchowe, psychologiczne, wewnętrzne mają materialny byt (sen jest pod poduszką)

centracja – skupienie się na jednym aspekcie czegoś (miarą ilości jest długość elementów, a ilości cieczy w szklance zależy od wysokości szklanki)

+

obrazy umysłowe

funkcja symboliczna

-

egocentryzm

nie rozumie niezmienników

nie ma odwracalności

myślenie transdukcyjne – od szczegółu do szczegółu

niezdolność do decentracji

nie rozumie przyczynowości

Szczególne rozumienie przyczynowości

obrazy umysłowe – jeden z przejawów funkcji symbolicznej, (rozwój rodzajów umysłowych)

Obrazy umysłowe (narzędzie wiedzy typu kopia, które powstaje ze naśladownictwa odroczonego, zachowuje więc czynnościowy charakter, charakter ewokacyjny, zarysowy (tylko niektóre cechy) i indywidualny (każdy ma inny), na zewnątrz jest wyrażany w formie zastępników) występują w różnych formach:

• reprodukcyjne: 1. stanów (statyczne), 2. ruchów (kinetyczne) i 3. przekształceń (transformacyjne)

Dwa kryteria:

• uprzednie doświadczenie

• operacyjność myślenia

Kierunki rozwoju obrazów umysłowych:

• od reprodukcyjności do antycypacyjnych (przewidywanie)

• od statycznych do transformacyjnych

wiek przedszkolny wiekiem rozkwitu wyobrażeń, ale najpierw tylko reprodukcyjne i tylko statyczne konfigurację (do około 5 r.ż.)

Np. 1RS – obraz reprodukcyjny pręta w pozycji poziomej

Np. 2RK – powtórz widziany ruch

Np. 3RT – obraz reprodukcyjny pręta na podstawie, który opada ---- operacyjne

Okres operacji

Np. 4 AK – przewidywanie nieznanych ruchów obiektów (tunel)

Np. 5 AT – przewidywanie widzianych transformacji (przykład z łukiem)

OPERACJI KONKRETNYCH

7-11 r.ż.

Niezmienniki

cieczy, czyli ilości płynu (6-7 latki)

liczby

długości (8-9)

masy

wagi (9)

powierzchnia (10)

objętości (11 lat)

decentracja – zdolność do uwzględniania wielu aspektów

odwracalność czyli rozumienie przekształceń

szeregowanie bardziej skomplikowane

kategoryzowanie

inkluzja klas – w jakimś zbiorze są pewne podzbiory

*etapy rozwoju szeregowania i klasyfikowania (ostatnie, trzecie etapy tego są na etapie operacji konkretnych)

Dwoistość stanów i przekształceń – dziecko nie jest w stanie uwzględnić w szeregowaniu, że coś jest

Szeregowanie – porownuje (duży -mały), dla dziecka coś nie może być jednocześnie krótsze i dłuższe

Później okazuje się, że coś może być jednocześnie krótsze i dłuższe

Przechodność – logiczna operacja

Def. Operacji – czynność która może być uwewnętrzniona, zakłada zasadę zachowania stałości

Odwracalność: prosta (przez inwersję – tak tu jest dalej tyle samo, bo możemy przelać z powrotem i będzie git) i złożona (kompensacja/wzajemność - tu jest tyle, bo naczynie jest inne)

Konkretne – dzieci muszą rozwiązywać jedno zadanie na materiale innym niż jest dany.

Dziecko nie jest w stanie całkowicie oderwać się od rzeczywistości.

Planowanie sekwencji zadań – przewidywanie – to się wiąże z rozumieniem przekształceń.

Cztery cechy czynności umysłowych:

• zinterioryzowane, których materiałem są obrazy umysłowe i pojęcia w OK zewnętrznymi wspornikami tych czynności są symboliczne zastępniki

• zintegrowane, występują razem, tworzą grupę lub sieć, przy czym w okresie operacji konkretnych łączone są czynności tego samego rodzaju

• odwracalne: każda czynność łączy sie z odwrotną, prowadzacą do punktu wyjścia

• podstawą odwracalności są niezmienniki, czyli zasady zachowania stałości, które pozwalają traktować rzecz jako stałą mimo zmian w wyglądzie zewnętrznym i położeniu przestrzeni

Grupa dwóch odwracalności – grupa czwórkowa Cleina?! (negacja, kompensacja, zwrotność i wzajemna zwrotność)

Formalne – operacje drugiego rzędu, a nie konkretnych (pierwszego rzędu)

Strona 3 z 3