Kosmetologia Pielęgnacyjna mgr Alla Adamek

METODY USUWANIA ZBĘDNEGO OWŁOSIENIA

1. RODZAJE WŁOSÓW

• Na ciele człowieka jest około 5-6 milionów mieszków włosowych .

• Mieszki włosowe rozwijają się w okresie życia płodowego, a ich rozmieszczenie jest uwarunkowane genetycznie.

• Istnieją różne odmiany włosów, które współwystępują na ludzkim ciele.

Przy podziale włosów na ludzkim ciele przyjmując za kryteria długość i grubość, dzielimy włosy na:

• Długie (owłosienie głowy, brody, pach i organów płciowych)

• Krótkie ( owłosienie szczeciniaste, zalicza się brwi, rzęsy, owłosienie nozdrzy i uszy)

• Meszkowate (nazywane potoczne meszkiem, zalicza się cienki i miękki meszek, który pokrywa resztę skóry, z wyjątkiem wnętrza dłoni, podeszew stóp, warg, narządów płciowych)

2.OWŁOSIENIE – PODZIAŁ

Przyjmując za kryterium moment powstawania, dzielimy włosy ludzkie na :

• owłosienie pierwotne

• owłosienie wtórne

• owłosienie ostateczne

Owłosienie pierwotne - rozwija się w trzecim miesiącu
życia płodowego a zanika albo jeszcze przed urodzeniem
dziecka, albo tuż po nim. U wcześniaków można jeszcze
zobaczyć owłosienie twarzy.

Owłosienie wtórne - różne rodzaje włosów owłosienia
wtórnego rozwija się w różnym czasie. Owłosienie wtórne
występuje u dziecka aż do dojrzałości płciowej.

Owłosienie ostateczne (terminalne) - zaczyna wyrastać wraz
z rozpoczęciem dojrzewania płciowego. Pojawia się pod pachami,
na brodzie i w okolicach łonowych oraz na piersiach i twarzy mężczyzny. W starszym wieku owłosienie umacnia się, zwłaszcza w nosie i uszach u mężczyzn oraz na twarzach niektórych kobiet (tzw. kobiece wąsy), co ma związek z zachodzącymi w ich organizmie zmianami hormonalnymi.

3. FAZY WZROSTU WŁOSA

• anagen

Macierz włosa wytwarza ciągle nowe komórki – włos rośnie.

Związany jest ściśle z brodawką włosa.

W tej fazie kształtowana jest budowa włosa, kolor, grubość.

Okres trwania: 3-5 lat u mężczyzn, 6-7 lat u kobiet.

Liczba włosów w fazie wzrostu w stosunku do wszystkich włosów na głowie wynosi 80 – 90 %.

• katagen

Ta faza jest przejściem od wzrostu do spoczynku.

Brodawka stopniowo wstrzymuje dostawę substancji odżywczych do macierzy.

Podział komórek staje się coraz wolniejszy, by w końcu całkowicie ustać.

Komórki macierzy odłączają się od brodawki i przesuwają się wraz z komórkami wewnętrznej osłonki korzenia w kierunku ujścia mieszka włosowego.

Jest to czas gdy włosy przestają rosnąć.

Faza przejściowa trwa od 2 do 4 tygodni, znajduje się w niej około 1% naszych włosów.

• telogen

Włos odłączony jest już od brodawki, dolna część korzenia grubieje, przypominając kształtem kolbę, dlatego włosy w tej fazie nazywane są kolbowymi.

W tej fazie komórki przygotowują się do wzrostu nowego włosa.

Faza spoczynku trwa od 2 do 4 miesięcy, po tym okresie włos kolbowy zostaje wypchnięty przez nowo rosnący.

W fazie spoczynku znajduje się około 10 – 15% włosów.

4. BUDOWA WŁOSA

W pełni rozwinięty włos można podzielić wzdłuż na:

• korzeń włosa (radix pili) tkwiącego w mieszku włosowym

• trzon (corpus pili), zwany łodygą włosa

• koniec włosa, który jest ostro zakończony

Korzeń to dolna część włosa, znajdująca się w mieszku włosowym, do którego uchodzi gruczoł łojowy. Jego najważniejszą częścią jest macierz, w której znajdują się żywe komórki włosa. W tych komórkach zachodzą intensywne procesy metaboliczne i bardzo intensywny podział, w wyniku którego stare komórki są wypychane ku górze, co powoduje ich obumieranie i rogowacenie. Ich miejsce zajmują młode komórki.

Widoczna część włosa to trzon, zbudowany z martwych komórek, nie jest ukrwiony ani unerwiony, dzięki czemu obcinanie włosów nie jest bolesne. Wnętrze włosa jest wypełnione keratyną, czyli białkiem bogatym w siarkę. W centrum włosa znajduje się rdzeń zawierający glikogen i białka bogate w aminokwasy.

5. NADMIERNE OWŁOSIENIE

• Hirsutyzm - to występowanie u kobiet i dzieci nadmiernego owłosienia typu męskiego w tzw. okolicach androgenozależnych.

• Hipertrychoza - to występowania nadmiernego owłosienia na całej skórze lub na pewnych okolicach ciała, nie jest zależna od androgenów. Często występuje rodzinnie, zarówno u kobiet, jak i mężczyzn bez jakichkolwiek zaburzeń hormonalnych.

NADMIERNE OWŁOSIENIE - POSTACIE

Rozróżnia się nadmierne owłosienie uogólnione i ograniczone.

W postaci uogólnionej może być:

• owłosienie wrodzone – występuje bezpośrednio po urodzeniu i polega głównie na przeroście włosków meszkowych, które stają się długie i miękkie. Występuje na całym ciele łącznie z twarzą. Najczęściej dotyczy okolicy krzyżowo-lędźwiowej oraz międzyłopatkowej.

• owłosienie nabyte – od powyższego różni się tym, że występuje w wieku dojrzałym. Jest przedmiotem szczególnego zainteresowania kosmetologii i dotyczy przede wszystkim kobiet.

WYSTĘPOWANIE

Miejsce występowania ograniczonego owłosienia u kobiet to:

• twarz – górna warga, broda, policzki i podbródek

• okolice brodawek sutkowych

• klatka piersiowa

• barki, plecy

• linia biała brzucha

• wzgórek łonowy ( owłosienie typu męskiego)

• kończyny górne i dolne

Miejsca występowania ograniczonego owłosienia u mężczyzn to:

• klatka piersiowa

• plecy, barki

• kończyny górne i dolne

6. METODY USUWANIA

Metody usuwania nadmiernego owłosienia:

• mechaniczne

• chemiczne

• fizykalne

Mechaniczne metody usuwania nadmiernego owłosienia:

• pęsetą

• wosk (ciepły, zimny, twardy)

• depilatory

• pasta cukrowa

• ścieranie pumeksem

• golenie

Chemiczne metody usuwania nadmiernego owłosienia:

• depilatory chemiczne (kremy depilujące)

Fizykalne metody usuwania zbędnego owłosienia:

• elektroliza

• termoliza

• metoda blend

• metoda laserowa

DEPILACJA WOSKIEM

Woski używane w kosmetyce to przeważnie preparaty azulenowe, pszczele oraz rozpuszczalne na bazie wody i oleju. Włosy usuwane są wraz z cebulką, odrastają zdecydowanie słabsze i jest ich mniej.

Skórę przed depilacją należy odtłuścić. Wosk nakłada się na owłosione części ciała, np. na twarzy, w dołach pachowych, linii bikini, nogach zgodnie z kierunkiem wzrostu włosów.

Następnie na wosk nakłada się paski materiału, które zrywa się szybkim ruchem w kierunku przeciwnym do wzrostu włosa.

Włosy w miejscach przeznaczonych do depilacji powinny mieć długość:

• na kończynach – 6 mm

• na linii bikini i pod pachami – 10 mm

• na twarzy – 4 mm

PRZECIWWSKAZANIA DO DEPILACJI WOSKIEM

• stany zapalne i ropne skóry

• ubytki naskórka i rany na skórze

• zapalenie żył, żylaki

• cukrzyca, epilepsja

• choroby skóry (łuszczyca)

• zmiany skórne ( obrzęki, świeże blizny)

• słaba krzepliwość krwi

• stany gorączkowe, menstruacja

• zaawansowana ciąża

• stwierdzone uczulenie na wosk

• bezpośrednio po kąpieli

• bezpośrednio po ekspozycji na słońcu lub UV

• zbyt krótkie włoski

• w trakcie leczenia pochodnymi kwasu wit. A i do 6 miesięcy po jego zakończeniu

DEPILACJA PASTĄ CUKROWĄ

Wywodzi się z krajów Bliskiego Wschodu. Jest równie skuteczna jak depilacja woskiem.

Polega na nakładaniu specjalnej pasty z ziół, cukru, wody i soku z cytryny.

Pasta cukrowa przylega tylko do włosków, a nie do skóry, dlatego metoda ta jest mniej bolesna.

Zalety metody:

• długotrwały efekt

• usuwana jest cała długość włosa

• szybkie usuwanie włosów także na większych powierzchniach

• można stosować przy żylakach

• zabieg mało bolesny

EPILACJA

Epilacja to całkowite i stałe usunięcie włosa poprzez osłabienie cebulki i mieszków włosowych.

Wyróżnia się następujące metody:

• elektroliza

• termoliza

• metoda blend

• mikroliza

• Elektroliza, termoliza, metoda blend - to techniki zatwierdzone przez FDA ( Food and Drugs Administration) jako całkowicie, trwale usuwające każdy rodzaj włosów, niezależnie od fototypu skóry.

ELEKTROLIZA

W przypadku elektrolizy wykorzystuje się prąd galwaniczny, czyli prąd stały o niskim natężeniu.

Prąd wprowadzony do mieszka włosowego przy pomocy igły ( katody) powoduje wytworzenie sody kaustycznej, która niszczy komórki rozrodcze włosa.

Włos jest niszczony wskutek reakcji chemicznej.

Zniszczenie jednego mieszka włosowego wymaga około 30 sekund.

Elektroliza może wywołać przebarwienia, ropne zapalenie mieszków włosowych.

Po pierwszym zabiegu część włosów odrasta, ale są słabsze i jaśniejsze.

W celu utrwalenia efektu elektrolizę trzeba powtórzyć, by osiągnąć trwały skutek.

TERMOLIZA

W przypadku termolizy wykorzystuje się prąd zmienny o wysokiej częstotliwości.

Jego podstawowe parametry to: czas i natężenie mierzone w amperach. Wytworzona energia (ciepło) wywołuje efekt termo-koagulacyjny w cebulkach i niszczy komórki rozrodcze włosa.

W termolizie dochodzi do uszkodzenia mieszka włosowego wskutek reakcji termicznej.

Usunięcie jednego mieszka włosowego to kilka sekund, a zabieg należy kilkakrotnie powtórzyć.

Najlepiej sprawdza się na małych powierzchniach ciała, np. nad górną wargą lub na brodzie.

Wytwarzane w nim jest dość intensywne ciepło, dlatego istnieje ryzyko ewentualnych poparzeń i podrażnień.

METODA BLEND, MIKROLIZA

• Metoda blend – to jednoczesne zastosowanie prądu stałego i prądów wysokiej częstotliwości( tzw. prądy łączone). Jest metodą wolniejszą, stosowaną przy włosach zdeformowanych i grubych.

• Mikroliza - to metoda z wykorzystaniem prądu o wysokiej częstotliwości. Prąd elektryczny powoduje wniknięcie do mieszka włosowego specjalnego żelu zawierającego roślinne ekstrakty i olejki. Dzięki temu zostaje zapoczątkowany proces uszkadzania mieszka włosowego.

  Powikłania po zabiegach elektroepilacji:

• bolesność

• odbarwienia

• przebarwienia pozapalne

• powstawanie blizn, bliznowce

• rumień, obrzęk

• zakażenia wirusowe i bakteryjne

Przeciwwskazania do zabiegów elektroepilacji:

ciąża

rozrusznik serca

uczulenie na prąd galwaniczny

choroby skóry

METODA LASEROWA

Do usuwania owłosienia stosuje się różnego rodzaju lasery.

Różnią się one między sobą długością fali emitowanego światłą monochromatycznego.

Lasery działają, opierając się na zjawisku selektywnej fototermolizy.

Ściśle określona długość fali emitowana przez laser jest absorbowana przez chromofory ( w przypadku usuwania owłosienia – melaninę).

Energia świetlna zmienia się wtedy w cieplną, a chromofor jest termicznie niszczony.

Stąd w nazwie:

• „foto” – światło

• „termo” – ciepło

• „liza” – rozpad

Otaczające tkanki nie absorbują światła laserowego i dlatego jest nazwa „selektywna”.

7. TYPY LASERÓW

Do laserów usuwających zbędne owłosienie zalicza się:

• laser rubinowy ( długość fali 694 nm)

• laser diodowy ( długość fali 800 nm)

• laser aleksandrytowy ( długość fali 755 nm)

• laser neodymowo – YAG ( długośc fali 1064 nm)

• intensywne światło pulsacyjne (IPL)

MECHANIZM DZIAŁANIA

Ze względu na mechanizm działania , sprzęt epilacyjny można podzielić na dwie grupy:

• Największa grupa laserów, diodowy, aleksandrytowy oraz należący do rodziny laseropodobnej IPL, działają na barwnik włosa. Pod wpływem ciepła emitowanego przez maszynę dochodzi do rozpadu melaniny (fotoepilacja selektywna) zawartej w mieszku włosowym oraz termicznego zniszczenia mieszka włosowego i brodawki. Im ciemniejszy włos, tym lepszy efekt.

• Druga grupa laserów, której przedstawicielem jest laser neodymowo – yagowy działa na naczynka budujące brodawki włosa. Światło lasera uszkadza naczynko, a konsekwencji powoduje obumarcie włosa.

Powikłania po zabiegach epilacji laserowej:

• Oparzenia

• Odbarwienia skóry

• Blizny, obrzęk

Przeciwwskazania do wykonania zabiegu epilacji laserowej

• Trwałe usunięcie owłosienia za pomocą lasera nie jest niestety metodą dostępną dla wszystkich.

Trwałe przeciwwskazania to:

• włosy rude, siwe, blond

• przewlekłe choroby skóry, np. bielactwo, łuszczyca

• cukrzyca

• epilepsja

• wszczepiony defibrylator lub stymulator serca

• nadwrażliwość na światło

• nietypowe zaburzenia pigmentacji

• choroby nowotworowe

• choroby endokrynologiczne

• choroby serca

• skórne tendencje do powstawania przebarwień lub bliznowców

  Czasowe” przeciwwskazania to:

• ciąża (chyba, że po porodzie nadal istnieją inne przeciwwskazania)

• opalenizna

• owłosienie usunięte depilatorem, woskiem, plastrami lub pęsetą

• picie herbatek ziołowych (szczególnie dziurawca i nagietka – działanie fotouczulające)

• przyjmowanie leków antydepresyjnych, psychotropowych lub sterydów

• zażywanie witaminy A i jej pochodnych

• wykonane w przeszłości zabiegi chirurgiczne lub dermatologiczne

• przyjmowanie przez ostatnie sześć miesięcy Roaccutanu oraz stosowanie wszelkich terapii retinoidami

• dermabrazja laserowa wykonana w ciągu ostatnich trzech miesięcy na powierzchni wybranej do zabiegu

• peeling chemiczny bądź mechaniczny wykonany w ciągu dwóch tygodni od zabiegu

• stosowanie leków z retinolem i antybiotyków z grupy tetracyklin

• przyjmowanie leków fotouczulających (metronidazol, biseptol, niektóre antydepresanty, leki neurologiczne)

ULTRADŹWIĘKI

W usuwaniu zbędnego owłosienia wykorzystuje się też ultradźwięki.

Za pomocą sonoforezy wprowadza się do mieszka włosowego enzymy. Skóra powinna być wcześniej wydepilowana woskiem. Enzymy zaburzają funkcję komórek odpowiedzialnych za odrost włosów oraz rozpuszczają keratynę. Zabieg działa na włosy w fazie anagenu, należy kilkakrotnie powtarzać.