Tkanka - to zespół komórek
o określonym pochodzeniu
określonej budowie
pełniących określone funkcje
Oraz zajmujących określone miejsce w organiźmie
Narząd
Morfologicznie wyodrębniona część strukturalna organizmu wielokomórkowego
Zbudowana z tkanek
Skonstruowana wdg określnego planu
zawierają jeden lub wiele rodzajów tkanek
Przustosowana do pełnienia określonej funkcji.
Rodzaje tkanek:
Nabłonkowa
Łączna
Mięśniowa
Nerwowa
Funkcje tkanki nabłonkowej:
ochrona mechaniczna
izolowanie różnych środowisk od siebie
wchłanianie związków chemicznych i gazów
wydzielanie związków chemicznych
Cechy charakterystyczne tkanki nabłonkowej:
nabłonki nie są unaczynione, w substancje odżywcze pobierają z leżącej po dnimi tkanki łącznej
tkanka nabłonkowa powstaje ze wszystkich lisktów zarodkowych
komórski nabłonkowe posiadają centriole i są zdolne do podziałów komórkowych.
Cechą specyficzną nabłonków jest zwarty układ komórek
umożliwiają to następujące czynniki:
BŁONA PODSTAWNA – zbudowana z mikropolisacharydów i białek. Jest to jednorodna, cienka błona stosunkowo odporna na zerwanie, wytwarzana przez komórki nabłonkowe
różnego rodzajeu POŁĄCZENIA MIĘDZYKOMÓRKOWE, które w znaczny stopniu utrudniają rozerwanie komórek.
Funkcje błony podstawnej:
łączy nabłonek mechanicznie z podłożem
Transportuje substancje odżywcze i metabolity
umożliwia zachowanie kształtu komórkom.
BLASZKA JASNA -------> Fibroektyna +proteoglikany
BŁONA PODSTAWNA BLASZKA GĘSTA -------> kolagen
Warstwa włókienek kolagenowych -–> włokienka kotwiczące
Połączenia międzykomórkowe:
specjalne struktury obejmujące wyspecjalizowane obszary komórkowej błony łączące ze sobą komórki nabłonkowe
połączenie błon sąsiadujących zapeniwają specjalne transbłonowe białka łączące się ze sobą w przestrzeni międzykomórkowej
połączenia międzykomórkowe występują we wszystkich tkanskach ale w tkance nałbonkowej są naliczniejsze.
Z uwagi na funkcje pełnione przez połączenia dzielimy je na :
połączenia mechaniczne – białka łączące są połączeone z cytoszkielet
Istnienieją dwa typy połączeń mechanicznych
Połączenia ścisłe
zamykające (strefy uszczelniające) białka łączące uszczelniają przestrzeń międzykomórkowe uniemożliwiając przedostawanie się nieporządanych związków do wnętrza komórki.
Połączenia komunikacyjne (szczelinowe)
białka tworzące kanały w celu przedostawania się określonych związków między środowiskiem lub innymi komórkami.
Typy nabłonków:
Występują nabłonki jedno i wielowarstwowe (zależnie od ilości warstw i kształtu komórek w warstwie powierzchownej)
Rodzaje ze względu na funkcje:
okrywający
wyścielający
rozrodczy
wydzielniczy
Wydzielanie
Apokrynowe – wydzielina gromadzi się w sztyowej części (światła wydzielniczego komórki) Błona niszczy się częściowo w celu uwolnienia wydzieliny na zewnątrz. Po uwolnieniu wydzieliny błona odbudowuje się. Przykład: gruczoł mlekowy.
Merokrynowe – komórki
nie ulegają zniszczeniu w żadnym stopniu, zachowują pełną
integlaność. Wydzielina nie gromadzi się w konkretnym miejscu
komórki tylko poprzez dyfuzję rozprowadza się po całek komórce
równomiernie. Uwalniana przez kanały wydzielnicze, dzięki którym
błona komórkowa pozostaje nienaruszona. Przykłady: komórki
wątroby, ślinianki.
Holokrynowe – Wydzielina zbiera się w komórce do tego stopnia że ulega ona całkowitej dezintegracji. Struktura komórki ulega również przekształceniu w wydzielinę i odłącza się od nabłonka gruczołowego. Przykłady: gruczoł łojowy.
Struktury w powierzchni komórek nabłonkowych:
Migawki (rzęski) – Ruchome, odpowiadają za przesuwanie po nabłonku śluzu, cząstek płynów; komórek jajowych w jajowodzie.
(Aksonema – wystająca z komórki część migawki. Struktura z 9 umieszczonych obwodowo mikrotubul. Mikrotubule umieszczone naprzeciw siebie połączone są mostkami z dyneiny które przesuwają je względem siebie co powoduje ruch migawki.)
Mikrokosmki – wypustki cytoplazmatyczne których głównym zadaniem jest zwiększanie powierzchni nabłonka, co pozwala lepiej wchłaniać. Występowanie: nabłonek jeltowy, nabłonek nerkowy, nabłonek kanalików nerkowych. Mikrokosmki zawierają w sobie wiązkę filamentów aktynowych.
Sterocylia – duże mikrokosmki, wyścielają np ślimak w uchu wewnętrznym, nie są zdolne do ruchu.