Wydział Fizyki Matematyki i Informatyki Stosowanej |
Mateusz
Finek |
Grupa 12, PEd |
8.03.2010 |
Informatyka I rok |
Filtry pasywne i układy zasilające. |
Ćwiczenie 2 |
|
Badanie własności filtru dolnoprzepustowego.
Rys.
1: Ukł. pomiarowy do badania charakterystyki filtru
dolnoprzepustowego.
W celu uzyskania częstotliwości granicznej fgr=700Hz należy użyć kondensatora o pojemności C=227nF przy założeniu, że opornik będzie miał rezystancję R=1kΩ.
Częstotliwość graniczna wynosi 700 Hz dla -3 dB.
Rys.
2: Charakterystyka amplitudo-częstotliwościowa filtru
dolnoprzepustowego.
Rys.
3: Wykres dla częstotliwości generatora równej 10*fg (7kHz).
Rys.
4: Wykres dla częstotliwości generatora równej fg (700Hz).
Rys.
5: Wykres dla częstotliwości generatora równej 0.1*fg (70Hz).
Wnioski:
Im częstotliwość na wejściu jest wyższa od częstotliwości granicznej, tym bardziej efektywnie filtr taką falę tłumi, natomiast im jest mniejsza tym mniej wpływa na jej kształt.
Ponadto
na wykresach możemy zaobserwować ładowanie i rozładowywanie
kondensatora w półokresach dodatnich i ujemnych.
/W
półokresach ujemnych kondensator ładuje się w kierunku
wstecznym./
Badanie własności filtru górnoprzepustowego.
Rys.
6: Ukł. pomiarowy do badania charakterystyki filtru
górnoprzepustowego.
W celu uzyskania częstotliwości granicznej fgr=700Hz należy użyć kondensatora o pojemności C=227nF przy założeniu, że opornik będzie miał rezystancję R=1kΩ.
Częstotliwość graniczna wynosi 700 Hz dla -3 dB.
Rys.
8: Wykres dla częstotliwości generatora równej 10*fg (7kHz).
Rys.
7: Charakterystyka amplitudo-częstotliwościowa filtru
górnoprzepustowego.
Rys.
9: Wykres dla częstotliwości generatora równej fg (700 Hz).
Rys.
10: Wykres dla częstotliwości generatora równej 0.1*fg (70 Hz).
Wnioski:
Im częstotliwość na wejściu jest mniejsza od częstotliwości granicznej, tym efektywniej filtr taką falę tłumi, natomiast im jest większa tym mniej wpływa na jej kształt. Dla bardzo dużych częstotliwości otrzymujemy sygnał zbliżony do wejściowego. Na wykresach widzimy również momenty rozładowywania się kondensatora. Dla niskich częstotliwości (f<fg) nie przepuszczane są sygnały stałe napięcia wejściowego.
Symulacja działania układu zasilającego z prostownikiem jednopołówkowym.
Rys.
11: Ukł. pomiarowy do symulacji działania prostownika
jednopołówkowego (bez kondensatora).
Rys.
12: Wykres dzialania prostownika jednopołówkowego (bez
kondensatora).
Rys.
11: Ukł. pomiarowy do symulacji działania prostownika
jednopołówkowego z kondensatorem.
Napięcie tętnień to
różnica między napięciem wejściowym, a napięciem wyjściowym
wynosi ono w przybliżeniu ok. 11.3V.
Rys.
13: Wykres działania prostownika jednopołówkowego (z
kondensatorem).
Napięcie tętnień wynosi w przybliżeniu 1.9V. Użycie kondensatora powoduje prostowanie sygnału. Zwiększanie jego pojemności powoduje zwiększenie stałej czasowej.
Rys.
14: Wykres działania prostownika jednopołówkowego (z
kondensatorem) i zmniejszoną rezystancją odbiornika (0.5kΩ).
Napięcie tętnień wynosi w przybliżeniu 3.3V. Zatem zmniejszenie rezystancji odbiornika wpływa na szybkość rozładowywania się kondensatora (zmniejszenie stałej czasowej).
Rys.
15: Wykres działania prostownika jednopołówkowego (z
kondensatorem) bez obciążenia.
Napięcie tętnień wynosi 0V. Kondensator raz naładowany nie rozładowywuje się. Fala jest maksymalnie wyprostowana.