Zastrzeżenie zamieszczone w treści czynności prawnej, które uzależnia powstanie lub ustanie skutków tej czynności od zdarzenia przyszłego i niepewnego. Zdarzenie uważa się za niepewne nie tylko wówczas, gdy strony nie mają wpływu na jego nastąpienie (np. wybuch wojny, uzyskanie zezwolenia administracyjnego), ale także wtedy, gdy od decyzji jednej lub obu stron zależy jego spełnienie się (np. zawarcie związku małżeńskiego, uzyskanie odpowiedniego wykształcenia). Warunkiem nie będzie więc zastrzeżenie, które uzależnia skuteczność czynności prawnej od zdarzenia, które na pewno nastąpi (np. jeśli będzie nowy rok).
Rodzaje warunków:
• dodatnie
– zdarzenia przyszłe i niepewne polegające na zmianie
istniejącego stanu rzeczy (np. odziedziczysz dom, jeśli zawrzesz
związek małżeński),
• ujemne – utrzymują istniejący
stan rzeczy, czyli zdarzenie wskazane w warunku nie nastąpi (np.
odziedziczysz dom, jeśli nikomu go nie sprzedasz),
•
zawieszające – uzależniają powstanie skutków czynności prawnej
od zdarzenia przyszłego i niepewnego (np. odziedziczysz dom, jeśli
skończysz studia),
• rozwiązujące – uzależniają
ustanie skutków czynności prawnej od zdarzenia przyszłego i
niepewnego (np. odziedziczony dom przestanie być twoją własnością,
jeśli wyjedziesz z kraju).
Kodeks cywilny przewiduje sankcje na wypadek nielojalnego zachowania stron. W sytuacji gdy strona, której zależy na nieziszczeniu się warunku, przeszkodzi w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego ziszczeniu się warunku, wówczas następują takie skutki, jakby warunek się ziścił. Jeżeli natomiast strona, której zależy na ziszczeniu się warunku, doprowadzi do jego ziszczenia w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego, wówczas następują takie skutki, jakby warunek się nie ziścił.
WARTO ZAPAMIĘTAĆ
Jeśli warunek zawieszający jest niemożliwy, przeciwny ustawie lub zasadom współżycia społecznego – wówczas cała czynność prawna jest nieważna. Natomiast jeśli którakolwiek z tych cech posiada warunek rozwiązujący, wówczas uważa się go za niezastrzeżony.
Przedawnienie w prawie cywilnym
Przedawnienie jest instytucją, która ogranicza w czasie możliwość dochodzenia roszczenia. Jego skutkiem jest to, że po upływie terminu przedawnienia ten, przeciw komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się lub mogło stać się wymagalne.
Terminy przedawnienia
Jeśli
przepisy szczególne nie stanowią inaczej, okres przedawnienia
wynosi 10 lat od dnia, w którym świadczenie miało być spełnione,
zaś w przypadku roszczeń o świadczenia okresowe oraz związanych z
prowadzeniem działalności gospodarczej – 3 lata. Przez
świadczenia okresowe należy rozumieć świadczenia, które dłużnik
jest zobowiązany spełniać periodycznie, w określonych z góry
odstępach czasu (np. czynsz najmu czy odsetki). Natomiast o
zakwalifikowaniu roszczeń związanych z działalnością gospodarczą
decyduje to, czy przysługują one przedsiębiorcy oraz czy wynikają
z prowadzonej przez niego działalności.
Poszczególne przepisy
często przewidują krótsze okresy przedawnienia, np. roszczenia z
tytułu sprzedaży dokonanej w zakresie działalności
przedsiębiorstwa sprzedawcy, roszczenia rzemieślników z takiego
tytułu oraz roszczenia prowadzących gospodarstwa rolne z tytułu
sprzedaży płodów rolnych i leśnych przedawniają się z upływem
2 lat. Dotyczy to przede wszystkim żądań o zapłatę
ceny.
Sześciomiesięczny okres przedawnienia występuje m.in. w
przypadku roszczenia biorącego pożyczkę o wydanie przedmiotu
pożyczki (licząc od chwili, gdy przedmiot miał być wydany), a
także roszczenia przysługującego przewoźnikowi przeciwko innym
przewoźnikom, którzy uczestniczyli w przewozie przesyłki, licząc
od dnia, w którym przewoźnik naprawił szkodę, albo od dnia, w
którym wytoczono przeciwko niemu powództwo.
Roczny termin
występuje np. w przypadku roszczenia wynikającego z umowy o dzieło
(licząc od dnia oddania dzieła, a jeżeli dzieło nie zostało
oddane – od dnia, w którym zgodnie z treścią umowy miało być
oddane), roszczenia o naprawienie szkody wynikłej z utraty lub
uszkodzenia rzeczy wniesionych do hotelu (licząc od dnia, w którym
poszkodowany przestał korzystać z usług hotelu), a także
roszczenia zastawcy przeciwko zastawnikowi o naprawienie szkody z
powodu pogorszenia rzeczy oraz roszczenia zastawnika przeciwko
zastawcy o zwrot nakładów na rzecz, licząc od dnia zwrotu
rzeczy.
Przerwanie
i zawieszenie biegu przedawnienia
Terminy
przedawnienia określone przez kodeks cywilny nie mogą być skracane
ani przedłużane przez czynności prawne. Natomiast w trakcie biegu
terminu przedawnienia mogą nastąpić zdarzenia powodujące jego
zawieszenie lub przerwanie.
Przerwanie biegu przedawnienia
polega na tym, że dotychczasowy okres przedawnienia uważa się za
niebyły, a przedawnienie po przerwie rozpoczyna swój bieg na nowo,
od początku.
Zawieszenie
Bieg przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu:
* co do roszczeń, które przysługują dzieciom przeciwko rodzicom – przez czas trwania władzy rodzicielskiej,
* co do roszczeń, które przysługują osobom niemającym pełnej zdolności do czynności prawnych przeciwko osobom sprawującym opiekę lub kuratelę – przez czas sprawowania przez te osoby opieki lub kurateli,
* co do roszczeń, które przysługują jednemu z małżonków przeciwko drugiemu – przez czas trwania małżeństwa,
* co do wszelkich roszczeń, gdy z powodu siły wyższej uprawniony nie może ich dochodzić przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw danego rodzaju – przez czas trwania przeszkody.
Przerwanie
Ponadto bieg przedawnienia przerywa się:
* przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia,
* przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje.
Przedawnienie
względem osoby, która nie ma pełnej zdolności do czynności
prawnych, nie może skończyć się wcześniej niż z upływem 2 lat
od ustanowienia dla niej przedstawiciela ustawowego albo od ustania
przyczyny jego ustanowienia. Po każdym przerwaniu przedawnienia
biegnie ono na nowo. Jednakże w razie przerwania przedawnienia przez
czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym
do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo
przed sądem polubownym przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki
postępowanie nie zostanie zakończone.
Prawomocne
orzeczenie
Roszczenie
stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu
powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem
sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą
zawartą przed sądem albo przed sądem polubownym przedawnia się z
upływem 10 lat, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego
rodzaju był krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie
obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe
należne w przyszłości ulega 3-letniemu przedawnieniu.
WARTO
ZAPAMIĘTAĆ
Przedawnienia sąd nie bierze pod uwagę z urzędu.
Jeśli dłużnik nieświadomy, że dochodzone wobec niego roszczenie
uległo już przedawnieniu, nie podniesie w trakcie procesu zarzutu
przedawnienia, sąd samodzielnie nie uwzględni tego faktu na jego
korzyść.
WARTO
ZAPAMIĘTAĆ
Z reguły termin przedawnienia wynosi 10 lat, a dla
roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z
prowadzeniem działalności gospodarczej – 3 lata. Termin ten liczy
się od dnia wymagalności, czyli zazwyczaj chodzi o termin płatności
danego zobowiązania.
PRZYKŁAD
Spółka
z o.o. sprzedała firmie X materiały budowlane za 100 000 zł. Firma
X miała zapłacić za towar w ciągu 14 dni. Mimo upływu tego
terminu, nie uiściła ona należności. Wówczas spółka wezwała
ją pismem do zapłaty, grożąc skierowaniem sprawy do sądu. Firma
X po upływie 3 miesięcy wystąpiła do spółki z pismem
zawierającym przyrzeczenie zapłaty oraz prośbą o rozłożenie
należności na trzy raty. Złożenie tego pisma przerwało
dotychczasowe przedawnienie i od tej daty rozpoczął się na nowo
bieg przedawnienia.