Wartość
skuteczną napięcia sinudoidalnego u(t) definiujemy jako
pierwiastek kwadratowy z wartości średniej za okres z kwadratu
wartości chwilowej :
Po przekształceniach otrzymujemy , że wartość skuteczna napięcia sinusoidalnego jest równa wartości maksymalnej podzielonej przez √2.
Wartość
symboliczną (zespoloną) wielkości sinusoidalnej
określamy
za pomocą wzoru
gdzie
Prawo
Ohma dla wartości symbolicznych
PPK
W dowolnym węźle suma algebraiczna prądów symbolicznych równa się zero.
NPK
W
dowolnej pętli(oczku) suma algebraiczna wartości symbolicznych
napięć równa się zero.
Impedancją Z dwójnika nazywamy iloraz wartości symbolicznych napięcia I prądu.
Jednostką
główną impredancji w układzie SI jest Om.
Admitancją Y nazywamy iloraz wartości symbolicznych prądu I napięcia
gdzie
G-konduktancja
, B-susceptancja.
Jednostką główną admitancji w układzie SI jest 1S(simens)
Mocą
czynną P dwójnika nazywamy wartość średnią za okrec mocy
chwilowej :
Jednostką
mocy czynnej w układzie SI jest 1W.
Moc bierna to składowa przemienna mocy chwilowej, której amplituda równa się wartości bezwględnej mocy biernej.
Jednostką
w układzie Si jest VAR.
Mocą chwilową p dwójnika nazywamy iloczyn wartości chwilowych prądu i napięcia
Moc
symboliczna dwójnika jest liczbą zespoloną o części
rzeczywistej równej mocy czynnej oraz części urojonej równej mocy
biernej:
gdzie I* oznacza wartość zespoloną sprzężoną z I.
Moduł mocy symbolicznej nazywamy mocą pozorną.
Jednostką
mocy pozornej w układzie SI jest 1VA.
Moc czynna, bierna i pozorna tworzą trójkąt prostokątny mocy.
Z
trójkąta mocy wynikają następujące związki.
Cewkę rzeczywistą charakteryzuje się określąjąc jej dobroć QL(z definicji) :
Dla
połączenia : szeregowe QL=ωL/R
, równoległe : QL=R/ωL
WLmax oznacza wartość maksymalnej energii zgromadzonej w polu magnetycznym cewki
WR(T) jest onergią rozproszoną w rezystancji cewki w ciągu okresu T
Dobroć kondensatora rzeczywistego ma postać(z definicji):
Dla
połączenia : szeregowe : QC=1/ωCR
, równoległe : QC=ωCR
WCmax oznacza wartość maksymalnej energii pola elektrycznego kondensatora
WR(T) jest onergią pobraną przez rezystancję w ciągu okresu T
Stan ,w którym odbiornik pobiera z rzeczywistego źródła maksymalną moc czynną nazywamy dopasowaniem odbiornika do źródła ze wględu na moc czynną.
Weźmy pod uwagę przedstawiony obwód utworzony z rzeczywistego źródła energii i odbiornika.
Celem badań jest znalezienie takiej impedancjii odbiornika Z=R+jX, dla której obiornik pobiera z danego źródła maksymalną moc czynną.
Warunkiem
koniecznym do tego aby funkcja osiągneła maksimum jest zerowanie
się pochodnej Pm(R) względem R.
Ostatecznie otrzymujemy , że dla R=Rw zachodzi :
A
zatem dopasowanie odbiornika do źródła ze względu na moc czynną
zachodzi dla :
Rezonans
napięć
W szeregowym połączeniu elementów R,L,C impedancja wyraża się wzorem:
a
napięcia na poszczególnych elementach wynoszą :
W zależności od relacji zachodzącej pomiędzy wL i 1/wC rozróżniamy 3 przypadki:
1)
Napięcie U wyprzedza prąd I – obód o charakterze indukcyjnym
2)
Prąd
I wyprzedza napięcie U – obwód ma charakter pojemnościowy
3)
Prąd I jest w fazie z napięciem U – w obwodzie zachodzi rezonans napięć
Rezonans napięć występuje wówczas gdy napięcie UL i UC kompensują się, przy czym wartości skuteczne tych napięć są na ogół znacznie większe od wartości skutecznej napięcia U. Istnienie dużych odpowiedzi przy małym pobudzeniu o ściśle określonej częstotliwości jest ogólną cechą charakterystyczną rezonansu w układach fizycznych.
Rezonans zachodzi gdy pulsacja omega spełnia równanie :
tą
pulsację oznaczymy "omega r" i nazwiemy pulsacją
rezonansową ,przy czym:
Energia
cewki równa się :
Energia
kondensatora :
Suma
enegrii cewki i kondensatora w stanie rezonansu jest w każdej chwili
stała i wynosi :
Uniwersalna krzywa rezonansowa :
Dobroć
w stanie rezonansu:
Im
większa dobroć tym obwód jest bardziej selektywny(węższe pasmo
przepuszczania).
Funkcję okresową f(t) o okresie T można przedstawić w postaci szeregu ze składowej stałej oraz funckji sinusoidalnych , jeżeli ta funkcja spełnia warunki Dirichleta:
1)
W każdym przedziale długości T funkcja f(t) jest bezwzględnie
całkowalna,
2) W każdym przedziale o długości T funkcja f(t) ma co najwyżej skończoną liczbę maksimów i minimów,
3) Funkcja f(t) może mieć w przedziale o długości T co najwyżej skończoną liczbę punktów
Szereg Fouriera (1-sza postać)
gdzie
Poszczególne
wyrazy szeregu nazywamy harmonicznymi rzędu k (k=0,1,2,3,...)
Więc
:
jest wartością stałą zwaną harmoniczną zerową.
Jest
funkcją sinusoidalną o takiej samej pulsacji jak funkcja
wymuszająca f(t) i nosi nazwę pierwszej lub podstawowej
harmonicznej.
Pozostałe składniki (harmoniczna druga,trzecia...) określamy mianem wyższych harmonicznych.
Druga postać szeregu Fouriera :
gdzie
:
Twierdzenie Parsevala :
Jeżeli f(t)i g(t) są funkcjami okresowymi o tym samym okresie T spełniającymi warunki Dirichleta , to zachodzi zależność :
Gdy f(t)=g(t) :
Ponieważ
Amk jest amplitudą k-tej harmonicznej, więc wartość
skuteczna tej harmonicznej wynosi:
Stąd wynika wzór określający wartość skuteczną funkcji f(t)
Wykres
wskazowy – wektorowe
przedstawienie prądów i napięć w obwodach zasilanych prądem
sinusoidalnie zmiennym z uwzględnieniem faz, opóźnień prądów
względem napięć i odwrotnie.
Stała czasowa – czas, po którym prąd lub napięcie nieustalone osiągnęłoby wartość ustaloną gdyby jego narastanie miało charakter liniowy
-dla kondensatora τ=R*C
-dla cewki τ=L/R
Interpretacja geometryczna stałej czasowej :
Zamiana połączenia szeregowego RL na równoległy
Z=√(R^2+XL^2)
tgφ=XL/R
Y=1/Z=1/√(R^2+XL^2)
G=Y*cosφ
BL=Y*sinφ
R=1/G
XL=1/BL
Wpływ cewki i kondensatora na wyższe harmoniczne
-Jndukcyjność działa tłumiąco na wyższe harmoniczne prądu i pobudzająco na wyższe harmoniczne napięcia
-Pojemność działa tłumiąco na wyższe harmoniczne napięcia i pobudzająco na wyższe harmoniczne prądu
Cewki sprzężone magnetycznie
Przyjmijmy,
że dwie cewki są położone blisko siebie w taki sposób, że
strumień magnetyczny jednej cewki przenika również drugą. W
takiej sytuacji mamy do czynienia z cewkami sprzężonymi
magnetycznie.
Transformator powietrzny