Wydział Fizyki Matematyki i Informatyki Stosowanej

Mateusz Finek
Mateusz Kisielewski

Grupa 12, PEd

26.04.2010

Informatyka I rok

Przerzutniki bistabilne.

Ćwiczenie 7




  1. Zapoznanie się ze struktura wewnętrzną asynchronicznego przerzutnika bistabilnego.


Rys. 1: Układ do sporządzania tabeli prawdy przerzutnika asynchronicznego RS w oparciu o bramki NAND.



S

R

Q

0

0

niedozwolony

0

1

1

1

0

0

1

1

bez zmian

Możliwe kombinacje:


  1. Zapoznanie się z parametrami dynamicznymi przerzutników.


Rys. 2: Układ do pomiaru czasów propagacji sygnałów przerzutnika D (7474).




Rys. 3: Przebieg sygnału we/wy z zaznaczonymi czasami propagacji.



W układach cyfrowych przejście z jednego stanu logicznego na drugi odbywa się z pewnym opóźnieniem, czas ten nazywany jest czasem propagacji.


W przypadku badanego przerzutnika czasy propagacji wynoszą:


Niezależnie od podłączenia kanału B do Q lub ~Q czasy są takie same.


  1. Przykładowe układy z przerzutnikami:

    1. realizacja przerzutnika T na bazie JK


Rys. 4: Układ do sporządzania tabeli prawdy przerzutnika T na bazie JK.



J2

J1

Q

0

0

0 (bez zmian)

0

1

1 (bez zmian)

1

0

1 (zmiana stanu na przeciwny)

1

1

0 (zmiana stanu na przeciwny)


Przerzutnik T zmienia stan na wyjściu na przeciwny po każdym impulsie zegarowym (jeśli w czasie tego impulsu na wejściu istniał stan wysoki). Aby otrzymać przerzutnik T z JK należy zewrzeć
wejścia J i K.

    1. realizacja przerzutnika D na bazie JK


Rys. 5: Układ do sporządzania tabeli prawdy przerzutnika D na bazie JK.



J2

J1

Q

0

0

0 co impuls zegara

0

1

0 co impuls zegara

1

0

1 co impuls zegara

1

1

1 co impuls zegara


Przerzutnik D przepisuje informację z wejścia D na wyjście Q z opóźnieniem jednego impulsu taktującego. Aby otrzymać przerzutnik D z JK należy umieścić bramkę Not pomiędzy wejściami J i K.


    1. dwójka licząca w oparciu o przerzutnik T na bazie JK


Rys. 6: Układ do analizy przebiegu czasowego dwójki liczącej.




Rys. 7: Przebieg sygnału we/wy dwójki liczącej.



Pojedyńcza dwójka dzieli częstotliwość sygnału na 2, przy czym wypełnienie przebiegu na wyjściu wynosi zawsze 50%. Ze względu na użycie przerzutnika typu T stan na wyjściu zmienia się na przeciwny po każdym impulsie zegarowym (jeśli w czasie tego impulsu na wejściu istniał stan wysoki).