Różewicz - wiersze różne

Muzyka = concerti grossi Corellego (op. 6), Handla (op. 6) i Torellego (op. 8).

lp	wiersz	zbiór	muza
1	obcy człowiek	ZD 52	Corelli 8/1
2	kara	ZD 29	Corelli 3/1
3	z ust do ust	ZD 103	Corelli 12/3
4	płytko prędzej	ZD 60	Corelli 7/4
5	Poemat otwarty: Roztargnieni, Mur, Co było ukryte, Ludzie, Rozwiązane ręce, Głos, Czekam cz 1, Czekam cz. 2, Może to nie był dom, Siedząc przy stole, Poruszamy się	ksero	Corelli 2/3 (koncert nr 2 część 3)
6	Drobne ogłoszenia liryczne	ksero	Corelli 8/5
7	błazen	ksero	Handel 5/4
8	spadanie	ksero	Handel 5/3
9	ostroga	ZD 55	Corelli 11/3
10	miłość	ZD 41	Corelli 6/2
11	sen i przebudzenie	ksero	Handel 12/2
12	opowiadanie o starych kobietach	ksero	Corelli 8/3
13	życzenia	ksero	Handel 4/1
14	na łonie natury	ksero	Handel 4/2
15	biel się nie smuci	ksero	Handel 5/6
16	czarny autobus	ZD 12	Handel 6/2
17	śmierć mieszczańska	ZD 78	Corelli 9/5
18	zabiegi	ksero	Handel 5/2
19	Pamięci Helmuta K.	ZD 56	Corelli 3/3
20	Do umarłego	ksero	Handel 2/2
21	Ostatnia rozmowa	ksero	Handel 3/2
22	Elegia prowincjonalna	ksero	Handel 12/4
23	uczeń czarnoksiężnika	ZD 81	Torelli 9/1
24	Przyszli, żeby zobaczyć poetę	WP 94	Torelli 9/2
25	moje usta	ZD 44	Torelli 9/5
26	Czas na mnie	WP 75	Torelli 6/1

Uzasadnienie kolejności

Na świecie jest się samemu i trudno o zbliżenie i próbę przekazania czegoś głębszego (obcy człowiek). To z braku idei (kara), która się wśród ludzi wypacza (z ust do ust). Żyją płytko (płytko, prędzej) i tracą czas na swarach (Poemat otwarty). Ludzie zasługują więc na krytykę (Drobne ogłoszenia liryczne, błazen, spadanie).

A jednak coś może ożywiać - to miłość (Ostroga, miłość), przyroda (Sen i przebudzenie) dobroć (Opowiadanie o starych kobietach) i pochylenie się nad losem drugiego człowieka (życzenia, Na łonie natury). To co ludzkie jest inne, raczej gorsze niż to, co naturalne (Na łonie natury, Biel).

Nawet o śmierci można mówić lekko (czarny autobus). W gruncie rzeczy śmierć jest procesem (śmierć mieszczańska, zabiegi). I tak boli, gdy ktoś odchodzi (Pamięci Helmuta K.). Ale żyje się dalej, a zmarły się oddala (Do umarłego). I nic w tym dziwnego, bo śmierć trzeba przyjąć jako niezbędny element życia (Ostatnia rozmowa). Tym niemniej, żyjąc, trudno uwolnić się od jakiegoś rozczarowania życiem. Jest się wyobcowanym (Elegia prowincjonalna). Nieuchronne pojawia się rezygnacja (uczeń czarnoksiężnika, Przyszli, żeby zobaczyć poetę) i zdziwienie, że to tak mało (moje usta, Czas na mnie).

zbiory:

WP wiersze przeczytane

OT opowiadanie traumatyczne

ZD zbiór dopełniający

ksero Wiersze zebrane, Na powierzchni poematu i w środku, Wyjście

---