9.10.2011
Wykład 2
Czynniki wpływające na jakość wyników badań laboratoryjnych:
kompetencje personelu
wiedza i umiejętności
kompetencje techniczne
sposób postępowania od próbki do badania
warunki w jakich wykonywane są badania laboratoryjne
lokal i wyposażenie
stosowane metody i ich odpowiedni wybór,
zapewnienie spójności pomiarowej
kontrola jakości wyników badań
sposób przedstawiania wyników badań.
System zapewniania jakości
sterowanie jakością
↑ ↓
audyty wewnętrzne dokumentacja
elementy zapewnienia ↓
↑ jakości QA
szkolenia zapisy
↑ ↓
działania korygujące
Co oznacza kontrola jakości analitycznej QC wyników badań
jest elementem zapewnienia jakości w diagnostyce laboratoryjnej
jest statystycznym procesem wykorzystywanym do monitorowania i oceny procesu analitycznego w laboratorium, który wymaga:
regularnego oznaczania materiałów kontrolnych równolegle z próbkami badanego pacjenta
porównania wyników materiałów kontrolnych do ustalonych limitów kontrolnych.
Wyniki oznaczeń kontrolnych pozwalają na potwierdzenie wiarygodności (rzetelności, poprawności) wyników badań laboratoryjnych.
Błędy:
faza przedlaboratoryjna (71%)
faza laboratoryjna (18%)
faza polaboratoryjna (11%)
Procedury zapewniania jakości badań w laboratorium
Co składa się na kontrolę jakości?
Kontrola jakości analitycznej QC
wewnętrzlaboratoryjna kontrola jakości IQC
zwenątrzlaboratoryjna kontrola jakości EQA
porównania międzylaboratoryjne grupy jednorodnej (wykorzystanie i porównanie informacji o naszych wynikach np. o błędzie statystycznym)
Po co prowadzimy kontrolę jakości?
Błędy generowane na poszczególnych etapach pracy w laboratorium:
faza przedlaboratoryjna
przygotowanie pacjenta do badania
pobieranie materiału do badań (staza, czas, antykoagulant, hemoliza)
transport materiału (Czas, temperatura)
przechowywanie materiału (czas, temperatura)
właściwa identyfikacja pacjenta
Faza laboratoryjna
analiza próbki
przechowywanie materiału
przygotowanie i przechowywanie odczynników
przygotowanie do pracy i jakość pracy analizatora
Faza polaboratoryjna
medyczne kryteria kliniczne np. w podejściu do wartości decyzyjnych
jakość i standaryzacja przedstawiania wyników badań
interpretacja wyników badań
Procedury zapewniające jakość badań w laboratorium
Faza przedlaboratoryjna → procedury
Faza laboratoryjna → przedanalityczna → procedury
→ analityczna → procedury QC= EQC + IQ
→ poanalityczna → procedury
Faza polaboratoyjna → procedury
Przepisy prawne:
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 23.03.2006 r. w sprawie standardów jakości.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 3.03.2004 r. w sprawie wymagań dla medycznych laboratoriów diagnostycznych.
Wytyczne w ubieganiu o akredytację.
ENISO 15189:2003.
PN-EN ISO/IEC 17025:2001.
Terminy i definicja ISO 8402:199w.
Wewnątrzlaboratoryjna kontrola jakości (ICQ)
Każde laboratorium ma obowiązek, zgodnie z aktualną wiedzą medyczną, wdrożyć i stosować procedury wewnątrzlaboratoryjnej kontroli jakości wyników dla wszystkich rodzajów wykonywanych badań, w których określone są:
rodzaje materiału kontrolnego
częstość i forma tej kontroli (prowadzenie kart kontroli, stosowanie algorytmów interpretacyjnych np. reguł Westgarda)
metody oceny błędów przypadkowych i błędów systematycznych (ocena powtarzalności, odtwarzalności i poprawności)
kryteria akceptacji i zasady postępowania w przypadku dyskwalifikacji wyników kontroli - z uwzględnieniem zaleceń Centralnego Ośrodka Badań Jakości w Diagnostyce odnośnie punktów c,d,e.
wielkości dopuszczalnych błędów pomiarowych.
Materiał kontrolny
laboratorium powinno stosować materiały kontrolne o różnych poziomach ocenianego składnika (określona ilość materiału kontrolnego, wyznaczamy limity kontrolne w oparciu o AVG i SD)
każdy niemianowany materiał kontrolny musi podlegać wyznaczeniu wartości umownie rzeczywistym (należnym, nominalnym) oraz wartości rozproszenia uzyskanych wyników AVG i SD). Jeżeli wyniki uzyskane z materiału kontrolnego spełniają wymagania jakościowe to są podstawy założenia karty kontroli.
w przypadku stwierdzenia niezgodności lub błędu laboratorium wprowadza się działania korygujące i naprawcze w swoim zakresie kompetencji
laboratorium prowadzi dokumentację kontroli wewnątrzlaboratoryjnych, w której dokumentuje
wyniki oznaczanego parametru
stwierdzone przekroczenia dopuszczalnego zakresu błędów
podjęte działania korygujące, naprawcze i zapobiegawcze
za prowadzenie kontroli jakości wyników badań odpowiada kierownik laboratorium lub wyznaczony przez niego pracownik np. pełnomocnik ds. jakości
Materiał kontrolny powinien charakteryzować się:
podłożem z materiału ludzkiego w celu minimalizacji efektu matrycowego
wartościami nominalnymi (rzeczywistymi) lub zakresami wartości nominalnych podanymi przez producenta
podanymi wartościami klinicznie istotnymi - decyzyjnymi (takie wartości, przy których lekarz podejmuje decyzję)
odpowiednią stabilizację (po otwarciu i rekonstrukcji) oraz jej dokładnym opisem w różnych warunkach fizycznych
długim czasem przydatności użycia dla danej serii
zakresem wartości analitów - prawidłowych i patologicznych
Badania biochemiczne należy kontrolować na co najmniej dwóch poziomach (przy pomocy dwóch różnych materiałów kontrolnych).
Badania hematologiczne, koagulologiczne, immunochemiczne i gazometryczne należy kontrolować na 2-3 poziomach (przy pomocy 2-3 różnych materiałów kontrolnych).
Taki sposób kontroli pozwala na kontrolę błędów:
przypadkowych
systematycznych
całkowitego metody
liniowości metody.
Pomiary wstępne potrzebne do założenia kart kontroli Levey-Jenningsa:
minimalna liczba pomiarów wstępnych przeprowadzona w materiale kontrolnym nie powinna być < 20 (wstępna kontrola powtarzalności)
minimalny okres pomiarów wstępnych nie powinien być <10 dni, najlepiej jeśli wynosi 20 dni (wstępna kontrola odtwarzalności)
zbyt krótki okres oceny wstępnej sprawia, że rzeczywista zmienność wyników pozostaje niedoszacowana.
Parametry statystyczne wykorzystywane w ICQ
wartość średnia AVG
odchylenie standardowe SD
współczynnik zmienności CV= (SD/AVG)x100%
poprawność (bias - obciążenie) = [AVG - xi)
Bias % = [(AVG - xi)/AVG x 100%]
Kryteria oceny metody
wysoka czułość pozwala na wykrycie rzeczywistych błędów
wysoka swoistość daje małą ilość fałszywych alarmów (odrzuceń)
Precyzja jest to stopień zgodności między niezależnymi wynikami badań otrzymanymi w ustalonych warunkach. Ilościowa informacja o precyzji, przedstawiona w postaci odchylenia standardowego, określona jako nieprecyzyjność. Możliwe jest również posłużenie się współczynnikiem zmienności, który stanowi miarę względną nieprecyzyjności.
Co składa się na wynik badania laboratoryjnego?
wynik badania=zmienność wewnątrzosobnicza + błąd całkowity
Zmienność wewnątrzosobnicza - nasza indywidualna zmiennośc biologiczna w ciągu dnia, tygodni, miesięcy, lat w odniesieniu do oznaczanych analitów np. hormonów.
Błąd całkowity (TE) - określa dokładnośc metody
TE = precyzja (błędy przypadkowe) + poprawność (błędy systematyczne)
Błąd przypadkowy - miarą błędu jest precyzja (określa zmienność analityczną metody) na którą składa się powtarzalność/niepowtarzalność i odtwarzalność/nieodtwarzalność. Miarą precyzji/nieprecyzji jest SD kolejnych pomiarów i CV%.
Poprawność - błędy systematyczne - miarą błędu jest BIAS.
obciążenie(bias) = x średnia - x nominalne (rzeczywiste) BB
Bias %= [AVG - xi) x 100%]/AVG BW
Zasady ogólne IQC
Dla metody
określenie błędu całkowitego (TE)
precyzji (CV%)
poprawności metody (bias)- porównanie uzyskanych warości
ustalenie kiedy analizować próby kontrolne.
Dla materiału kontrolnego
ustalenie wartości AVG, SD i limitów kontrolnych
założenie kart kontroli i ustalenie reguł kontroli.
Zasady reguły złożonej Westgarda
Zbiór zasad, dla których określamy prawdopodobieństwo wykrycia rzeczywistego błędu oraz prawdopodobieństwo fałszywego odrzucenia poprawnego wyniku.
Oceniamy 2-3 materiały kontrolne o różnym stężeniu w każdej serii badań
Wyniki oceniamy w oparciu o wszystkie, lub część zasad
12S Wynik oznaczonej próby kontrolnej poza zakresem ±2SD
ALARM!! Jest to reguła ostrzegawcza, że coś dzieje się z materiałem kontrolnym. Należy sprawdzić wyniki prób kontrolnych wg pozostałych zasad.
13S Wynik oznaczonej próby kontrolnej poza zakresem ±3SD
ALARM!! Należy wyniki oznaczeń całej serii badań odrzucić (zatrzymać) definitywnie. Wykrywamy przyczynę. Powtarzamy próby kontrolne i badania. Przyczyna: błąd precyzji (lub duży błąd systematyczny).
22S Wynik oznaczonych dwóch kolejnych prób kontrolnych lub dwóch prób kontrolnych w serii wykracza poza zakres ±2SD
ALARM!! Należy wyniki oznaczeń całej serii badań odrzucić. Przyczyna: błąd systematyczny.
R4S Różnica między wynikami dwóch prób kontrolnych w serii przekracza zakres ±4SD
ALARM!! Należy wyniki oznaczeń całej serii badań odrzucić. Przyczyna: błąd precyzji.
41s Wyniki oznaczenie czterech kolejnych prób kontrolnych znajdują się poza zakresem ±SD
ALARM!! Należy wyniki oznaczeń całej serii badań odrzucić. Przyczyna: poważne zagrożenie błędem systematycznym (może występować w tym samym lub w różnych materiałach kontrolnych).
10x Wyniki oznaczeń 10 kolejnych prób kontrolnych znajdują się ponad lub poniżej średniej. Przyczyna: Zagrożenie błędem systematycznym.
Działania naprawcze dla metody poza kontrolą
Analiza problemu
reguły interpretacji czułe na błąd systematyczny 22S, 41S, 10x, 13S
reguły interpretacji czułe na błąd przypadkowy 12S, 13S, R4S
Powiązanie błędu z możliwą przyczyną i jej eliminacja
Powtórzenie oznaczenia materiału kontrolnego
Przygotowanie i oznaczenie nowego materiału kontrolnego
Prawdopodobieństwo wykrycia błędu (PED) i prawdopodobieństwo fałszywego odrzucenia (PFR)
w praktyce oczekuje się, że stosowana reguła interpretacyjna pozwoli wykryć co najmniej 80% ważnych analitycznie błędów systematycznych oraz 80% błędów przypadkowych - PED
w warunkach idealnych reguła interpretacyjna nie powinna być źródłem fałszywych odrzuceń - PFR powinno być 0%. dążenie do obniżenia PFR pociąga obniżenie PED
w praktyce oczekuje się PFR<5%
Przyczyny błędów systematycznych (wysokie obciążenie)
zmiany serii odczynników kalibracyjnych
złe warunki przechowywania odczynników
stałe interferencje w danej metodzie analitycznej
zmiany personelu na stanowisku pracy (zmiany w procedurach)
aktualizacja oprogramowania analizatorów
brak zaplanowania i podtrzymywania standardów jakości.
Przyczyny błędów przypadkowych (nieprecyzji)
wahania temperatury, prądu, wilgotności, zanieczyszczenia powietrza
zbyt wielu pracowników pracujących przy stanowisku pracy
zmiany serii odczynników i kalibratorów
korzystanie z niskiej jakości odczynników i materiałów zużywalnych (zanieczyszczenia, brak stabilności)
brak komutabilności materiału kontrolnego
korzystanie z materiałów kontrolnych zawierających interferujące stabilizatory i środki konserwujące
6