PRE - TEST 2001

Aktywność elektryczna bez tętna:

1. Dobrze rokuje, jeżeli jej przyczyną jest zawał serca

2. To obecność zapisu rytmu serca w EKG przy braku badalnego tętna na dużych tętnicach

3. Leczy się podając 300 mg amiodaronu i.v.

4. Jest częsta u pacjentów z zatrzymaniem krążenia spowodowanym hipowolemią

Kiedy podczas resuscytacji krążeniowo-oddechowej podajesz leki:

1. Droga dosercowa jest lepsza niż podawanie leków do naczyń obwodowych

2. Podawanie leków do dostępu centralnego jest postępowaniem z wyboru

3. Wenflon stosowany do podawania leków do naczyń obwodowych musi mieć co najmniej nr 14 G

4. Chlorek wapnia może być podawany drogą dotchawiczą

Epinefryna:

1. Jest czystym antagonistą receptorów alfa adrenergicznych

2. W zatrzymaniu krążenia może być podawana drogą dotchawiczą

3. Podnosi opór naczyniowy

4. Poprawia perfuzję mózgu i serca podczas resuscytacji

Kiedy monitorujesz rytm serca:

1. Częstość pracy komór pomiędzy 60 - 100/min jest uznawana za prawidłową

2. Asystolia występuje na monitorze jako całkowicie płaska linia

3. Dzieląc liczbę dużych kwadratów pomiędzy sąsiednimi załamkami R przez 60

4. Częstoskurcz komorowy zawsze wymaga wykonania kardiowersji

55-letnia kobieta przyjęta z powodu trwającego od godziny gniotącego bólu w klatce piersiowej, nudności i potów. Tętno 42/min, ciśnienie 75,45 mmHg. W EKG bradykardia zatokowa. Zalecisz:

1. Podanie atropiny 0,5 - 1,0 mg i.v.

2. Podanie prokainamidu 500 mg i.v.

3. Leki p/bólowe z grupy opioidów są przeciwwskazane

4. Tlenoterapia przy pomocy tlenu w wysokim stężeniu jest przeciwwskazana do czasu uzyskania wyników gazometrii

Udowodnione ryzyko zakażenia podczas wentylacji sposobem usta - usta istnieje w przypadku następujących patogenów:

1. Wirus zapalenia wątroby typ B

2. Human immunodeficiency virus

3. Cytomegalovirus

4. Nesseria meningitidis

Odsysanie z dróg oddechowych:

1. Powinno trwać co najmniej 15 sek

2. Powinno być poprzedzone wzmożoną wentylacją wysokim stężeniem tlenu

3. Może spowodować niedotlenienie

4. Powinno zawsze być wykonywane przed intubacją

Podanie 8,4 % wodorowęglanu sodu:

1. Może spowodować kwasicę wewnątrzkomórkową

2. Powinno nastąpić po 15 minutach nieskutecznej resuscytacji

3. Roztwory zawierające wapń nie powinny być podawane przez ten sam dostęp donaczyniowy

4. Jeżeli brak dostępu donaczyniowego można wykorzystać drogę dotchawiczą

Tromboliza:

1. Jest wskazana w przypadku długotrwałego bólu w klatce piersiowej połączonego z obniżkami odcinka ST w odprowadzeniach V4 - V6

2. Jest wskazana w przypadku długotrwałego bólu w klatce piersiowej połączonego z uniesieniem odcinka ST w odprowadzeniach V4 - V6

3. Jest wskazana w przypadku niestabilnej choroby wieńcowej

4. Tętniak rozwarstwiający aorty jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do wykonania tej procedury

Prawidłowe leczenie dorosłego pacjenta z migotaniem komór obejmuje:

1. Podanie digoksyny 0,5 mg i.v.

2. Resuscytacja powinna być prowadzona przez co najmniej 2 minuty przed podaniem Epinefryny ( adrenaliny) i wykonaniem defibrylacji

3. Podanie atropiny 3 mg po drugiej pętli

4. Szybką defibrylację energią 200 J (jednofazową)

Następujące twierdzenia są prawidłowe:

1. Epinefryna (adrenalina) 1 mg powinna być podawana każdemu pacjentowi z zatrzymaniem krążenia

2. Lidokaina (lignokaina) 100 mg jest leczeniem z wyboru wszystkich pacjentów z częstoskurczem komorowym

3. Adenozyna jest skuteczna w leczeniu napadowego częstoskurczu nadkomorowego

4. Pierwsza dawka amiodaronu w opornym na defibrylację migotaniu komór wynosi 300 mg i.v.

Uciskanie klatki piersiowej:

1. Powinno być przerwane na nie więcej niż 10 sek w celu oceny oznak krążenia jeżeli pacjent poruszy się lub wykona spontaniczny oddech

2. Powinno spowodować wystąpienie wyczuwalnego tętna na dużych tętnicach

3. U dorosłych powinno być wykonywane z częstością 60/min

4. Powinno się zawsze rozpocząć jeżeli stwierdza się brak tętna na tętnicy szyjnej

Konikopunkcja:

1. Powinna zawsze być wykonywana poniżej chrząstki tarczowatej

2. W zatrzymaniu krążenia wykonuje się ją w znieczuleniu miejscowym

3. Może spowodować rozedmę podskórną

4. Jest wskazana jeżeli nie można było innymi sposobami uzyskać drożności dróg oddechowych

Atropina:

1. Zwiększa częstość depolaryzacji w wężle zatokowo-przedsionkowym

2. Może być podawana drogą dotchawiczą

3. Przyspiesza przewodnictwo w wężle przedsionkowo-komorowym

4. Może wywołać zaburzenia rytmu

1

---