SCENARIUSZ ZAJĘĆ EDUKACYJNYCH

Grupa wiekowa: 3-4 latki

Temat kompleksowy: Wielkanocne zwyczaje

Temat dnia: Wielkanocny baranek

Cele operacyjne: dziecko:

- poznaje, niektóre zwyczaje związane z tradycją wielkanocną (baranek, wysiew owsa i rzeżuchy),

- kształci umiejętność swobodnej wypowiedzi,

- aktywnie uczestniczy w zabawie ruchowej,

- uważnie słucha treści wiersza i piosenki,

- ćwiczy swoje narządy artykulacyjne,

- samodzielnie wykonuje pracę plastyczną,

- uczestniczy w wysiewie rośliny szybko wschodzącej - rzeżuchy.

Metody:

- oparte na aktywności dziecka: słuchanie wiersza i piosenki, odpowiedzi na pytania, swobodna wypowiedź, taniec, śpiew, samodzielne doświadczenia, obserwacja, wykonywanie pracy plastycznej;

- oparte na aktywności nauczyciela: pogadanka tematyczna, zadawanie pytań, czytanie wiersza, śpiew, pokaz, instruktaż, nadzór nad wykonywaniem zadań, prezentacja, pochwała.

Formy organizacji: indywidualna, zbiorowa, grupowa

Środki dydaktyczne: piosenka „Zasiali górale” oraz „Śniadanie baranka”, wiersz
M. Buczkówny „Owies”, maskotka baranka, kubeczki, wata, papierowe elementy twarzy baranka, klej, nasiona rzeżuchy, konewka z wodą.

Przebieg zajęć:

1. Pogadanka tematyczna na temat Świąt Wielkanocnych

Uświadomienie dzieciom, iż Wielkanoc to jednocześnie święto wiosny i ciągłego odradzania się. Są świętami zielonymi, gdyż przypadają na moment budzenia się przyrody do życia: pojawiają się pierwsze wiosenne kwiaty, zaczyna zielenić się trawa i listki na drzewach. Również te zielone elementy pojawiają się na wielkanocnym stole, są nimi owies oraz rzeżucha. Owies siejemy na 2 tygodnie przed świętami, a tydzień później to samo czynimy
z rzeżuchą. Ten krótki okres wystarczy, by nasionka wykiełkowały.

2. Zabawa ruchowa „Zasiali górale”

Zasiali górale owies, owies, - dz. stoją w kilkuosobowych grupach

Od końca do końca, tak jest, tak jest. splecione ramionami i kołyszą się lekko

Zasiali górale żyto, żyto, uginając nogi (raz w prawo, raz w lewo)

Od końca do końca, wszystko, wszystko.

Tam na polu jest zabawa, - dz. dobierają się w pary i wirują,

Zabawa, zabawa. łapiąc się raz pod jedną, raz pod

Żadna mi się nie podoba, drugą rękę.

Tylko ta, tylko ta.

3. Słuchanie wiersza M. Buczkówny Owies

Nauczyciel opowiada o zwyczaju wysiewu owsa. Dzieci udzielają odpowiedzi związanych

z treścią wiersza oraz opowiadaniem nauczyciela.

Posieję na spodku owies, Już białą serwetę ścielę,

może mi wyrośnie, kto wie. zieleń się owiesku, zieleń!

Od rana dzisiaj się cieszę, Rośnijże, długo nie zwlekaj!

pięknie mi owiesek wzeszedł. Cukrowy baranek czeka.

4. Prezentowanie baranka

Omówienie jego wyglądu oraz symboliki wielkanocnej.

5. Słuchanie piosenki „Śniadanie baranka”

Próby wspólnego odśpiewania refrenu. Wypowiedzi dzieci na temat jadłospisu baranka.

6. Zabawa logopedyczna „Hodujemy baranka”

- mały baranek: pije mleczko z butelki (cmokanie) i cichutko beczy;

- średni baranek: głośniej beczy, skubie zieloną trawkę i ją przeżuwa;

- duży baran: głośno beczy, ma rogi, którymi robi „buc, buc”.

7. Praca plastyczna „Wielkanocny baranek”

Nauczyciel rozdaje dzieciom kubeczki, kulki waty, gotowe elementy z papieru oraz klej
i tłumaczy, w jaki sposób z przygotowanych materiałów wykonać baranka:

- kulki waty obkleić dookoła u dołu (2 warstwy) i góry kubeczka (1 warstwa)

- na środku przykleić barankowi czarne oczka oraz różowy nosek, po bokach kubka uszy.

Następnie przechodzimy do części 2, a mianowicie wysiewu na górze kubka rzeżuchy, która wraz ze swym wzrostem będzie tworzyła głowę baranka. Ten fragment zajęcia poprzedzamy rozmową nt. „Co potrzebne jest, by wysiać nasionka” oraz prezentacją nasion rzeżuchy.

---