BORÓWKA WYSOKA

Owoce borówki wysokiej, zwanej też borówką amerykańską, poza smakiem który ceni wiele osób, posiadają liczne wartości odżywcze i zdrowotne. Wpływają dobroczynnie na pracę jelit, obniżają poziom "złego" cholesterolu, a nawet dodatnio wpływają na przemiany hormonalne dokonujące się w naszych organizmach. Znane są także z właściwości przeciwnowotworowych. Są mało kaloryczne, zatem ich spożywanie nie grozi utyciem. Niestety w handlu jagody borówki należą do jednych z najdroższych. Dlatego też zachęcamy do samodzielnej uprawy tej rośliny w ogródkach działkowych. Tym bardziej iż roślina ta dość dobrze czuje się w Polskich warunkach klimatycznych. Jagody dojrzewają nierównomiernie, dzięki czemu mając krzewy nawet tylko jednej odmiany, jagody będziemy mogli stopniowo zrywać z krzewów nawet przez miesiąc.

WYMAGANIA Borówka wysoka lubi stanowiska słoneczne, ciepłe i zaciszne. Roślina ta wymaga gleb kwaśnych, najlepiej o pH od 3,8 do 4,8. Kolejnym warunkiem udanej uprawy jest wysoka zawartość próchnicy w glebie. Optymalne warunki dla wzrostu borówki istnieją dopiero wtedy, gdy zawartość części organicznych w glebie wynosi powyżej 7 %. Niezbędne jest także utrzymanie właściwego poziomu wody gruntowej. Poziom ten powinien być utrzymany na wysokości 35-60 cm przez cały okres wegetacji. W razie znacznego obniżenia się poziomu wody gruntowej konieczne staje się regularne podlewanie.

W uprawie amatorskiej warunki właściwe dla uprawy borówki wysokiej najłatwiej uzyskamy na działkach leśnych i poleśnych, wśród lasów sosnowych. W takich miejscach gleby są odpowiednio lekkie, piaszczyste, próchnicze i kwaśne.

PRZYGOTOWANIE GLEBY

Jeżeli nasza działka czy ogród są położone na terenach mniej sprzyjających uprawie borówki, właściwe zakwaszenie gleby można uzyskać stosując kwaśny torf, siarkę lub trociny z roślin iglastych. Torf miesza się z glebą w stosunku 1:1, do głębokości 30 cm, a następnie wokół posadzonych roślin wykłada się trociny, rozłożone liście dębowe lub ściółkę leśną. W przypadku gdy zakwaszamy siarką, na rok przed sadzeniem krzewów siarkę rozsiewa się równomiernie na powierzchni gleby i miesza z górną warstwą gleby. Ilość wysiewanej siarki zależy od pH gleby, a także od jej składu mechanicznego. Na gleby piaszczyste dajemy mniejszą dawkę siarki, a na glebach cięższych lub organicznych dawka ta jest większa.

Jeżeli krzewy są już posadzone, zakwaszenia gleby dokonujemy w kilku terminach, dając za każdym razem małe ilości siarki (po 0,5-1,0 kg na 100m² gleby).

SADZENIE

Zaleca się sadzenie krzewów dwuletnich, gdyż mają już dobrze rozwinięty system korzeniowy, przyjmują się dobrze, a w następnym roku zaczynają owocować. Krzewy jednoroczne wymagają szczególnej opieki i będą owocować dopiero po dwóch latach.

Odległość pomiędzy roślinami zależy od siły wzrostu krzewów oraz od rodzaju gleby. Obecnie na plantacjach borówki wysokiej krzewy sadzi się w rozstawie 3 m pomiędzy rzędami, a w rzędzie rośliny co 1,2 do 2 m. Umożliwia to mechaniczną uprawę i wygodny zbiór. W uprawie amatorskiej na działce wystarczą odstępy między rzędami 2,5 m i 1 m w rzędzie. W celu dobrego nasłonecznienia roślin rzędy powinny biec w kierunku północ-południe.

Krzewy borówki wysokiej sadzimy wiosną lub jesienią. Sadzenie wiosną jest mniej ryzykowne, gdyż rośliny nie są narażone na przemarznięcie, ale za to należy liczyć się z koniecznością ich podlewania. Sadząc krzewy jesienią trzeba ochronić korzenie przed mrozem przez obłożenie gleby wokół roślin ściółką z torfu, trocin lub liści. Zaleca się sadzić krzewy około 5cm głębiej niż rosły w szkółce. Po posadzeniu krzewy należy podlać.

PIELĘGNACJA

Cięcie jest podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym, stosowanym w uprawie borówki. Krzewy bez cięcia dają słabsze przyrosty z małą ilością pąków kwiatowych. Owoce drobnieją i plon spada. Najlepsze owocowanie mamy wtedy, gdy na roślinie są pędy 2-3 letnie, najwyżej 4- letnie. Przez pierwsze 3 lata po posadzeniu cięcie ogranicza się do usuwania pędów słabych i chorych. Intensywne ciecie wykonuje się dopiero po 4-tym roku. Usuwa się wówczas wszystkie najstarsze pędy. Przeciętnie w dobrym krzewie powinno być 6-8 pędów głównych. Usuwa się także pędy zasychające, chore, uszkodzone, cienkie i zagęszczające środek krzewu. Ciecie prześwietlające wykonujemy na przedwiośniu, przed ruszeniem wegetacji. Można też wykonać cięcie letnie, zaraz po zbiorze owoców, pamiętając jednak, że robimy to przy pogodzie
słonecznej i suchej.

Cięcie odmładzające wykonujemy po 10-15 latach użytkowania plantacji, wtedy gdy krzewy są już zbytnio zagęszczone i plon znacznie spada. Cięcie to wykonujemy na przedwiośniu, wycinając wszystkie pędy tuż przy ziemi. Wiosną wyrastają nowe pędy, z których zostawiamy kilka najmocniejszych.

1

---