Współczynnik urlopowy na 2009 r. (nowe)
Aby ustalić wysokość należnego pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego z tytułu niewykorzystanego urlopu
wypoczynkowego, potrzebna jest znajomość współczynnika urlopowego. Współczynnik ten ustala się odrębnie w
każdym roku kalendarzowym i stosuje go przy obliczaniu ekwiwalentu, do którego pracownik nabył prawo w ciągu tego
roku kalendarzowego.
Współczynnik ustala się, odejmując od liczby dni w danym roku kalendarzowym łączną liczbę
przypadających w tym roku niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy wynikających z rozkładu czasu pracy
w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, a otrzymany wynik dzieli się przez 12.
W 2009 r. współczynnik urlopowy dla pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze wynosi:
21,08 = ((365 dni w roku  (52 niedziele + 8 świąt + 52 dni wolne od pracy, wynikające z przeciętnie 5-dniowego
tygodnia pracy)) : 12 = (365 dni  112 dni): 12.
Warto dodać, że współczynnik urlopowy jest także używany do obliczania innych niż ekwiwalent pieniężny świadczeń, 
gdy wynika to z przepisów szczególnych.
Przykładowo, zasady przewidziane dla obliczania ekwiwalentu (a więc także w zakresie ustalania współczynnika
urlopowego) stosuje się, zgodnie z ż 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 maja 1996 r.
w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia
stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia
oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. nr 62, poz. 289), przy ustalaniu
wynagrodzenia:
- za czas pozostawania bez pracy, przysługującego pracownikowi przywróconemu do pracy (art. 47 i 57 ż 1 i ż 2
Kodeksu pracy),
- za czas do rozwiązania umowy o pracę, jeżeli został zastosowany okres wypowiedzenia krótszy od wymaganego (art.
49 Kodeksu pracy),
- za okres wypowiedzenia lub za okres równy okresowi wypowiedzenia, przysługującego pracownikowi odwołanemu ze
stanowiska (art. 70 ż 2 i art. 72 ż 2 Kodeksu pracy).
Współczynnik urlopowy ustala się również dla niepełnoetatowców - proporcjonalnie do wymiaru
zatrudnienia.
Jeżeli chodzi o osoby zatrudnione w niepełnym wymiarze czasu pracy to, współczynnik urlopowy ustala się
proporcjonalnie do wymiaru zatrudnienia. Takie stanowisko wynika z pisma Departamentu Prawa Pracy Ministerstwa
Gospodarki i Pracy z maja 2004 r. (pismo nr PP III/79-338/JR/04):  Przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop
wypoczynkowy pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy można by przyjąć założenie, iż
przeciętna liczba dni roboczych w miesiącu, czyli wartość współczynnika, powinna być ustalana proporcjonalnie do
wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę
Dla przykładu, w 2009 r. współczynnik urlopowy dla osoby zatrudnionej w niepełnym wymiarze czasu
pracy wyniesie np.:
- 1/2 etatu 10,54 (21,08 x ½),
- ¾ etatu 15,81 (21,08 x 3/4),
- 1/4 etatu 5,27 (21,08 x ź),
- 1/3 etatu 7,03 (21,08 x 1/3).
Podstawa prawna
ż 19 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania
urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop
(Dz.U. nr 2, poz. 14 ze zm.).