WSPÓA
CZESNY
SYSTEM
DYDAKTYCZNY W
POLSCE
DYDAKTYKI W XX WIEKU
I. KAZIMIERZ TWARDOWSKI,
WA
ADYSA
AW DAWID
II. BOGDAN NAWROCZYC
SKI,
KAZIMIERZ SOŚNICKI (SERGIUSZ
HESSEN)
III. WINCENTY OKOC
,
CZESA
AW KUPISIEWICZ
IV. WA
ADYSA
AW ZACZYC
SKI,
TADEUSZ LEWOWICKI,
KAZIMIERZ DENEK,
JÓZEF PÓA
TURZYCKI
PRZEDMIOT DYDAKTYKI OGÓLNEJ
(W. ZACZYC
SKI)
-NAUKOWA ANALIZA I FORMUA
OWANIE
CELÓW NAUCZANIA (CELE KSZTAA
CENIA)
WRAZ Z ICH USZCZEGÓA
OWION

CHARAKTERYSTYK
,
- DOBÓR TREŚCI KSZTAA
CENIA WEDA
UG
USTALONYCH ZASAD I ZGODNIE Z
OBRANYM CELEM KSZTAA
CENIA,
- BADANIE PROCESU KSZTAA
CENIA DLA
ODSA
ONI
CIA RZ
DZ
CYCH NIM
PRAWIDA
OWOŚCI,
- FORMUA
OWANIE ZASAD METODYCZNIE
POPRAWNEJ PRACY NAUCZYCIELA W
PROCESIE DYDAKTYCZNYM,
- BADANIE WARTOŚCI DYDAKTYCZNEJ
POSZCZEGÓLNYCH METOD NAUCZANIA
ORAZ FORMUA
OWANIE REGUA
ICH DOBORU
I POPRAWNEGO WYKORZYSTANIA W
PROCESIE DYDAKTYCZNYM,
- BADANIE ŚRODKÓW DYDAKTYCZNYCH I
OPTYMALIZACJI WARUNKÓW
EFEKTYWNEGO ICH STOSOWANIA,
- USTALANIE NAJKORZYSTNIEJSZYCH
FORM ORGANIZACYJNYCH NAUCZANIA.
TENDENCJE:
-UPODMIOTOWIENIE UCZNIA
-WPROWADZANIE ZMIAN PRZEZ NAUCZYCIELI
-SZKOA
Y PUBLICZNE, SPOA
ECZNE I PRYWATNE
-WARTOŚCI CHRZEŚCIJAC
SKIE
-ROZWIJANIE ZDOLNOŚCI UCZENIA SI

-PRAKTYCZNE ZASTOSOWANIE WIEDZY
TRZY FUNKCJE PRAKTYKI JAKO:
-y
RÓDA
O WIEDZY
-SPRAWDZIAN TEORII
-ZASTOSOWANIE TEORII W
DZIAA
ANIU
NADAL DOMINUJE ROZWÓJ SFERY
INTELEKTUALNEJ, SA
ABSZY
NACISK NA ROZWÓJ SFERY
FIZYCZNEJ I DZIAA
ANIOWEJ,
POMIJANIE SFERY EMOCJONALNEJ
I DUCHOWEJ.
FORMALIZM DYDAKTYCZNY
MATERIALIZM DYDAKTYCZNY
UTYLITARYZM DYDAKTYCZNY
MATERIALIZM FUNKCJONALNY
III. Postawy i kompetencje
- Wzrastanie człowieka
otwarcie na ludzi i świat, wyobraz
nia,
wrażliwość społeczna, ciekawość
świata i ludzi, odpowiedzialność za
następstwa podejmowanych działań,
motywacja do czynienia dobra.
II Cele dydaktyczne
formułuje się w sferze
wartości i podmiotowości
I Zmiana celów edukacyjnych
1. Postawy i kompetencje
2. Wiadomości i umiejętności