MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
KLASA WY呕SZA
Badania nade litami bogactwa s膮 fragmentaryczne (Jasiecki).
1) Motywacje polityczne marginalizacja niewygodnego problemu:
佛 brak wiedzy o rozmiarach kontrast贸w dochod贸w u艂atwia legitymizacj臋 istniej膮cej sytuacji (badania
por贸wnawcze OECD, Eurostat),
佛 brak bezpo艣rednich kontakt贸w przedstawicieli klas ni偶szych i os贸b najbogatszych,
佛 wp艂yw systemy warto艣ci, ideologii klas wy偶szych,
佛 偶adna z partii po 1989 roku nie wykaza艂a zainteresowania kwesti膮 rozk艂adu dochod贸w i podzia艂u d贸br
w spo艂eczeostwie polskim,
佛 badanie opinii publicznej wskazuj膮 du偶y krytycyzm wi臋kszo艣ci Polak贸w wobec du偶ych nier贸wno艣ci
spo艂ecznych oraz przekonaniu o braku r贸wno艣ci szans.
2) Ekonomia modernizacyjne dysproporcje
LIBERALIZM odwo艂anie si臋 do interpretacji proces贸w modernizacji z odwo艂aniem si臋 do funkcjonalizmu
(pomniejszanie konflikt贸w klasowych i sprzeczno艣ci interes贸w). Oczekiwanie powstania i klasy 艣redniej.
Zasoby finansowej Polak贸w w uj臋ciu por贸wnawczym:
Dane szacunkowe z 2004 roku: zamo偶ni Polacy dysponowali 艂膮cznie 70% og贸艂u prywatnych zasob贸w
finansowych Europy 艢rodkowej i Wschodniej (Jasiecki).
艁 Aktywa najbogatszych obywateli Polski: oko艂o 73 mld $ (Czech 38$, W臋gier 35$).
3) Metodologia wskazniki bogactwa i dost臋pu do informacji
佛 kategorie zawodowe,
佛 potrzeba odr臋bnych badao nad elitami bogactwa,
佛 G艂贸wny Urz膮d Statystyczny nie rejestruje dochod贸w ludzi najbogatszych,
佛 brak danych dotycz膮cych dochod贸w os贸b najbogatszych, np. wynagrodzenia w sp贸艂kach gie艂dowych
dost臋pne dane dotycz膮ce wszystkich cz艂onk贸w zarz膮du,
佛 niech臋d zamo偶nych do ujawniania wszystkich swoich dochod贸w,
佛 badania nie jednostek, ale rodzin bogatych ,
佛 dynamika zmian np. zmiana warto艣ci akcji przedsi臋biorstw.
PRIVATE BANKING doradztwo i obs艂uga klient贸w indywidualnych dotycz膮ca inwestycji w akcje, obligacje,
jednostki funduszy inwestycyjnych, zakup ziemi i nieruchomo艣ci.
Dane z roku 2005: 890 tysi臋cy klient贸w w tym 110 tysi臋cy najbogatszych (warto艣d aktyw贸w p艂ynnych 300 tys.
EURO).
FINANSOWE instrumenty motywowania menad偶er贸w w Polsce:
Opr贸cz wynagrodzenia zasadniczego mi臋dzy innymi:
佛 udzia艂 w zyskach i obrotach firmy,
佛 premie za utrzymanie bud偶etu,
佛 premie uznaniowe wyp艂acane miesi臋cznie, kwartalnie i p贸艂roczne,
佛 nagroda roczna,
佛 odprawy kontakty menad偶erskie.
| 1
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
POZAPAACOWE sk艂adniki wynagrodzenia:
佛 opcje nabycia akcji,
佛 dodatkowe emerytury i ubezpieczenia na 偶ycie oraz zdrowotne (prywatna opieka medyczna, tak偶e dla
rodziny),
佛 telefon kom贸rkowy (艂膮cznie z p艂aceniem koszt贸w jego eksploatacji),
佛 samoch贸d s艂u偶bowy (z kierowc膮, ubezpieczeniem i kosztem paliwa),
佛 pomoc w edukacji (finansowanie studi贸w podyplomowych, nauki j臋zyka, udzia艂 w konferencjach),
佛 laptop do u偶ytku w艂asnego,
佛 po偶yczki udzielane przez firm臋,
佛 rabat przy zakupie towar贸w firmy,
佛 op艂acanie cz艂onkowstwa w klubie sportowym,
佛 dodatkowe dni wolne od pracy,
佛 dodatek mieszkaniowy na wynaj臋cie domu i dop艂aty do posi艂k贸w.
KLASA WY呕SZA definicja Digby Baltzell; termin klasa wy偶sza odnosi si臋 do grupy rodzin, kt贸rych cz艂onkowie
pochodz膮 od jednostki, kt贸ra odnios艂a sukces jedn膮, dwie, trzy lub wi臋cej generacji temu. Rodziny te znajduj膮
si臋 na g贸rze hierarchii struktury klasowej; s膮 one wychowywane razem, s膮 przyjaci贸艂mi zawieraj膮 ma艂偶eostwa w
obr臋bie tej grupy i na koniec zachowuj膮 odr臋bny styl 偶ycia i rodzaj solidarno艣ci jak w grupie pierwotnej, kt贸ra
oddziela je zarazem od reszty populacji.
Zdefiniowanie zakresu znaczeniowego klasa wy偶sza.
艁 J臋zyk potoczny: PROFESJONALI艢CI - bogaci przedsi臋biorcy, doch贸d wi臋kszy od przeci臋tnego.
艁 Nie jest to jednak prawdziwa klasa wy偶sza: np. gwiazda filmowa czy celebryta, lekarz albo polityk, to
tylko kandydaci na cz艂onk贸w tej klasy.
艁 BOGACTWO, WAADZA, WYKSZTAACENIE, POZYCJA SPOACZENA stwarzaj膮 warunki, ale nie
gwarantuj膮 cz艂onkostwa.
Liczebno艣d klasy wy偶szej: 0,5-1% populacji (wi臋kszo艣d nieznana poza swoim kr臋giem).
Je艣li nie bogactwo to RODZAJ BOGACTWA, to, jak ono jest stare.
a) Potomkowie ludzi, kt贸rzy odnie艣li sukces:
佛 Joseph Kennedy ojciec Johna i Roberta Kennediego (katolicy); zdobycie maj膮tku na handlu
alkoholem w czasie prohibicji,
佛 White ANGLO-SAXON PROTESTANSTS (WASP) historycznie klasa wy偶sza, potomkowie
Brytyjczyk贸w i w mniejszym stopniu Niemc贸w; inne mniejszo艣ci by艂y z niej prawie zupe艂nie
wykluczone, tak偶e wbrew opinii osoby pochodzenia 偶ydowskiego.
b) Odr臋bny styl 偶ycia:
佛 styl 偶ycia, okre艣lone formy aktywno艣ci,
佛 dzia艂alno艣d w odpowiednich organizacjach charytatywnych.
c) Wychowani razem i zawieraj膮 ma艂偶eostwa w obr臋bie tej grupy poczucie My,
d) Kszta艂towanie 艣wiadomo艣ci klasowej poprzez okre艣lone instytucje:
佛 prywatne szko艂y, elitarne uniwersytety, stowarzyszenia uczelniane, kluby d偶entelmen贸w, bale
debiutant贸w, o艣rodki wczasowe,
e) Wsp贸lne sp臋dzanie czasu wolnego rekreacja, np. polo, polowanie na lisy, 偶aglowanie.
EFEKT: poczucie i 艣wiadomo艣d jedno艣ci klasowej.
| 2
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
KLUBY D呕ENTELMEN脫W:
佛 cz艂onkowstwo tylko poprzez zaproszenie wprowadzenie przez osob臋 nale偶膮c膮 ju偶 do klubu,
佛 potencjalny kandydat musi byd zaproponowany przez dw贸ch cz艂onk贸w regularnie uczestnicz膮cych
w spotkaniach,
佛 kandydat musi wype艂nid formularz z referencjami od 5 cz艂onk贸w,
佛 z kandydatem przeprowadza si臋 rozmow臋 kwalifikacyjn膮 na spotkaniu komitetu,
佛 liczna potencjalnych kandydat贸w przedstawiona jest cz艂onkom klubu do zaopiniowania,
佛 na koniec odbywa si臋 g艂osowanie komitetu decyduj膮ce o zaakceptowaniu kandydata.
KLUBY:
佛 偶ycie towarzyskie, imprezy, wydarzenia sportowej, rekreacja,
佛 podejmowanie decyzji biznesowych,
佛 kontakty z politykami.
KLASA WY呕SZA DZISIAJ bardzo wp艂ywowa na pocz膮tku XX wieku.
Od po艂owy XX wieku ograniczenie wp艂ywu w艂a艣cicieli i wzrost znaczenia menad偶er贸w.
Lata 30. XX wieku: kryzys ekonomiczny, nowy 艂ad ograniczenie znaczenia klasy wy偶szej.
Czy stanowi jedno艣d jak kiedy艣? (warunek konieczny, aby zachowad swoje wp艂ywy)
Damhoff: klasa rz膮dz膮ca zachowa艂a jedno艣d. Jest nadal klas膮 rz膮dz膮c膮, wywiera dominuj膮cy wp艂yw na
ekonomi臋 i polityk臋, g艂贸wnie poprzez zajmowanie pozycje.
W paostwie demokratycznym 偶膮dna grupa nie dominuje zupe艂nie, ale wysoki stopieo sp贸jno艣ci umo偶liwia
skuteczno艣d, np. wp艂yw na polityk臋 finansow膮.
Najpot臋偶niejsza klasa wy偶sza w perspektywie historycznej:
艁 W Japonii przed drug膮 wojn膮 艣wiatow膮 do 10 najbogatszych rodzin nale偶a艂o 75% gospodarki.
Rodzina Mitsui 15% ca艂ego bogactwa, 130 najwi臋kszych firm (banki, firmy ubezpieczeniowe,
kopalnie, domu handlowe, stocznie, zak艂ady produkcji samolot贸w, przemys艂u chemicznego i
stalowego).
Nier贸wno艣ci spo艂eczne na 艣wiecie:
佛 2% najbogatszych ludzi na 艣wiecie posiada ponad po艂ow臋 jego bogactwa,
佛 50% najbiedniejszej ludno艣ci 艣wiata posiada mniej ni偶 1% bogactwa,
佛 r贸偶nica dochod贸w pomi臋dzy 20% najlepiej zarabiaj膮cych i 20% o najmniejszych zarobkach wynosi
1:150, trzydzie艣ci lat wcze艣niej wynosi艂a 1:60,
佛 UNICEF niedo偶ywienie jest w 55% powodem 艣mierci (mo偶liwych do unikni臋cia) u 12 milion贸w dzieci
do 5 roku 偶ycia; taka skala 艣miertelno艣ci mo偶e byd tylko por贸wnywalna do epidemii d偶umy w okresie
艣redniowiecza.
PAED A STRUKTURA SPOAECZNA
Punkt startu: socjologia do lat 70. XIX wieku przy badaniu struktury spo艂ecznej ma艂o uwagi po艣wi臋cane by艂o
okre艣laniu pozycji spo艂ecznej kobiet.
Potrzeba zmiany kobiety stanowi膮 po艂ow臋 spo艂eczeostwa, uwzgl臋dnianie ich pozycji doprowadzi do
pe艂niejszego obrazu struktury spo艂ecznej.
| 3
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
6 za艂o偶eo dotycz膮cy pozycji kobiety w strukturze spo艂ecznej i ich krytyka przez Joan Acker:
a) rodzina jako podstawowa jednostka analizy socjologiczne,
艁 Krytyka: za艂o偶enie to podwa偶ana potrzeb臋 odr臋bnego rozwa偶ania pozycji spo艂ecznej kobiet.
Innymi s艂owy pozycja kobiety jest okre艣lana przez pozycj臋 m臋偶czyzny nie potrzeba analizy
pozycji kobiet. Wzrost liczby os贸b powy偶ej 18. roku 偶ycia b臋d膮cych osobami samotnymi.
b) pozycja spo艂eczna rodziny jest okre艣lana/zdeterminowana przez pozycj臋 g艂owy rodziny, czyli
m臋偶czyzn臋,
艁 Krytyka: jest wiele przypadk贸w, gdy m臋偶czyzna nie jest g艂ow膮 rodziny. Wzrasta odsetek
gospodarstw, gdzie kobieta jest g艂ow膮 rodziny. W coraz wi臋kszej liczbie gospodarstw pracuje
oboje ma艂偶onk贸w.
c) kobiety 偶yj膮 w rodzinach, dlatego ich pozycja jest okre艣lona przez pozycj臋 m臋偶czyzny wsp贸艂ma艂偶onka
lub ojca,
艁 Krytyka: za艂o偶enie to zak艂ada, 偶e kobieta nie ma w艂asnej pozycji (zasob贸w) takich jak:
edukacja, praca zawodowa, dochody. Zarazem argument ten jest nielogiczny, gdy偶 gdy
kobieta jest niezam臋偶na uwzgl臋dniamy przy okre艣laniu jej pozycji: wykszta艂cenie, zaw贸d i
doch贸d. Ale gdy nast臋pnego dnia wyjdzie za m膮偶, wszystkie te jej zasoby staj膮 si臋 nagle
niewa偶ne.
d) pozycja spo艂eczna kobiety jest r贸wna pozycji m臋偶czyzny w jej rodzinie, poniewa偶 to rodzina jest
jednostk膮 analizy,
艁 Krytyka: status kobiety i m臋偶czyzny mo偶e byd r贸wny, ale nie mo偶na zak艂adad, 偶e zawsze tak
musi byd. Kobieta ma w艂asne zasoby okre艣laj膮ce jej pozycj臋.
R贸wno艣d nier贸wno艣d pozycji spo艂ecznej ma艂偶onk贸w mo偶e dotyczyd: stylu 偶ycia, przywilej贸w,
mo偶liwo艣ci, kontakt贸w spo艂ecznych, dochod贸w, wykszta艂cenia, zawodu, w艂adzy.
Badania wykazuj膮, 偶e pozycja spo艂eczna kobiety wykonuj膮cej okre艣lony zaw贸d i kobiety nie
pracuj膮ce, kt贸rej pozycja okre艣lana jest na podstawie pozycji m臋偶a nie jest w rzeczywisto艣ci
r贸wna. Pozycja kobiety-偶ony prowadz膮cej dom jest ni偶sza.
e) kobieta sama okre艣la swoj膮 pozycj臋 tylko w贸wczas kiedy nie jest zwi膮zana z m臋偶czyzn膮,
艁 Krytyka: to za艂o偶enie zosta艂o przyj臋te, aby rozwi膮zad problem sytuacji kobiet, kt贸re nie s膮
zam臋偶ne lub nie mieszkaj膮 w gospodarstwie, w kt贸rym g艂ow膮 rodziny jest m臋偶czyzna (g艂贸wnie
ojciec).
f) kobiety ze wzgl臋du na p艂ed nie s膮 r贸wne m臋偶czyzno w wielu wymiarach, ale nie ma to znaczenia przy
opisie struktury spo艂ecznej.
Zmiany za艂o偶eo teoretycznych dotycz膮cych uwzgl臋dnienie p艂ci w badaniach nad struktur膮 spo艂eczn膮.
Konieczno艣d uznania, 偶e p艂ed ma wp艂yw na:
佛 pozycj臋 spo艂eczn膮 jednostki,
佛 podzia艂y wyst臋puj膮ce w strukturze zawodowej i nier贸wno艣ci spo艂eczne.
Dychotomia ze wzgl臋du na p艂ed przecina wszystkie klasy i warstwy (podobnie grupy etniczne i rasy).
MODEL STRUKTURY SPOAECZNEJ UWZGLDNIAJCY PODZIAAY ZWIZANE Z PACI
Jednostka, a nie rodzina powinna byd brana pod uwag臋 przy okre艣laniu przynale偶no艣ci klasowej.
Tradycyjnie g艂贸wnym podzia艂ek s膮 klasy (podobieostwo w oparciu o stosunek do 艣rodk贸w produkcji, bogactwo,
w艂adz臋 i presti偶), to oznacza, 偶e trudno jest uwzgl臋dnid podzia艂y poprzeczne i 艂atwiej jest przyj膮d podzia艂y
oparte o rodzin臋.
Uwzgl臋dnianie p艂ci jako zr贸d艂a nier贸wno艣ci, umo偶liwia analiz臋 z poziomu jednostki, a nie rodziny.
P艂ed staje si臋 wa偶na przy okre艣laniu pozycji jednostki. Nie oznacza to konieczno艣ci porzucenia analizy
klasowej.
| 4
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
POZYCJA SPOAECZNA, KLASA I PAED A PROLEMY TEORETYCZNE I EMPIRYCZNE
Pozycja gospodyni domowej powinna byd traktowana jako zaw贸d rozwi膮zanie przej艣ciowej, kwestia niskiego
presti偶u tej pozycji i pytanie w jakich warunkach ma艂偶eostwo obni偶a pozycj臋 spo艂eczna.
Uwzgl臋dnienie p艂ci w badaniach umo偶liwia dok艂adniejszy opis rzeczywisto艣ci, pe艂niejsze poznanie struktury
spo艂ecznej, np. zawarcie ma艂偶eostwa a zmiana pozycji spo艂ecznej.
Uwzgl臋dnienie p艂ci w badaniach nas struktur膮 spo艂eczn膮 staje si臋 te偶 coraz wa偶niejsze w zwi膮zku ze wzrostem
znaczenia kobiec, ich coraz liczniejszymi awansami na wy偶sze stanowiska w gospodarce i polityce.
NOWE KLASY
Termin NOWA KLASA zosta艂 sformu艂owany przez Michai艂a Bakunina (anarchist臋) w 1870 roku.
Bakunin twierdzi艂, 偶e teoria Marksa w rzeczywisto艣ci s艂u偶y inteligencji. To oni stan膮 si臋 klas膮 rz膮dz膮c膮 po upaku
kapitalizmu. Przewidywa艂, 偶e to inteligencja b臋dzie wyzyskiwad robotnik贸w.
R贸偶ne teorie nowych klas powstawa艂y kilkakrotnie w ci膮gu XX wieku i zak艂ada艂y, 偶e:
佛 bur偶uazja utraci w艂adz臋,
佛 robotnicy si臋gn膮 po w艂adz臋 (chod to ma艂o prawdopodobne).
R贸偶ne kategorie spo艂eczne wymieniane s膮 jako prawdopodobni cz艂onkowie nowej klasy :
艁 intelektuali艣ci, biurokraci, menad偶erowie, lewicowi przedstawiciele inteligencji
humanistycznej.
I. W rewolucji pazdziernikowej w 1917 roku rola inteligencji okaza艂a si臋 kluczowa, ale potem
inteligencja zgin臋艂a w gu艂agach lub utraci艂a swoj膮 pozycj臋 zast膮piona stalinowskimi urz臋dnikami.
Zach贸d teza kszta艂towania si臋 nowych klas po raz pierwszy zosta艂a sformu艂owana przez Fredericka Taylora
(koncepcja naukowego zarz膮dzania koniec XIX wieku). Wykszta艂ceni na uniwersytecie in偶ynierowie zast膮pi膮
w艂a艣cicieli i bankier贸w.
II. Lata 60. radykalna inteligencja humanistyczna, radykalna si艂膮 polityczna, ale jej dzia艂alno艣d nie
wp艂yn臋艂a znacz膮co na zmian臋 struktury spo艂eczeostwa kapitalistycznego. Nie odnie艣li sukcesu.
Od kooca XIX wieku i przez ca艂y XX wiek nie pojawi艂a si臋 nowa klasa rz膮dz膮ca.
III. Nowa fala teorii po 1989 roku w Europie Wschodniej.
佛 Pr贸偶nia polityczna dezintegracja nomenklatury,
佛 Inteligencja, cz臋sto wcze艣niejsi opozycjoni艣ci zaanga偶owali si臋 w tworzenie kapitalizmu kapitalizm
bez kapitalist贸w (nie stworzono nowego systemu ekonomicznego).
Dlaczego badad histori臋 koncepcji nowej klasy , je艣li intelektuali艣ci nie odnie艣li sukcesu czyli nowa klasa
nie uzyska艂a w艂adzy:
艁 Mit intelektualist贸w/inteligencji s艂u偶膮cej spo艂eczeostwu a mo偶e w rzeczywisto艣ci s艂u偶膮 oni
lub chc膮 s艂u偶yd sobie.
艁 Projekt nie uda艂 si臋, ale ostatni wiek to zmiana si艂 inteligencja zyskuje na znaczeniu.
Czy jest to ostania pr贸ba powstania nowej klasy ? chod poprzednie okaza艂y si臋
nieskuteczne.
Ale wzrasta znaczenie wiedzy, jako zr贸d艂a w艂adzy kluczowa kwestia w socjologii od lat 80.
XX wieku.
艁 Upadek socjalizmu powstaje pusta przestrzeo (rozpad biurokratycznej elity). Nie by艂o
bur偶uazji, kto mia艂 budowad kapitalizm. Zadania tego podj臋li si臋 technokraci i byli dysydenci.
| 5
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
Zach贸d intelektuali艣ci nie odegrali takiej roli, ale firmy mi臋dzynarodowej. Wzrost znaczenia
technokrat贸w (autonomia).
R贸偶norodne podej艣cia nowych klas . Podobieostwo ogranicza si臋 do dw贸ch za艂o偶eo:
a) Marks mia艂 racj臋, 偶e bur偶uazja straci w艂adz臋
b) Marks nie mia艂 racji, 偶e nast膮pi spo艂eczeostwo bezklasowego lub rz膮dy proletariatu.
Wsp贸艂cze艣nie postkapitalizm; nowe klasy inne ni偶 proletariat zyskuj膮 na znaczeniu.
1870 rok Michai艂 Bakunin polemizuj膮c z Marksem stwierdzi艂:
艁 Powstanie bardzo z艂o偶ona struktura rz膮dzy (sprawowania w艂adzy), kt贸ra zajmie si臋 nie tylko
rz膮dzeniem i administrowaniem mas politycznie, co robi膮 wszystkie wsp贸艂czesne rz膮dy, ale
te偶 zarz膮dzaniem sprawami ekonomicznymi. A to wymagad b臋dzie ogromnej wiedzy.
Spowoduje to rz膮dy wykszta艂conej inteligencji, najbardziej arystokratycznej, despotycznej,
aroganckiej, pogardliwej ze wszystkich re偶im贸w.
Stan膮 si臋 oni now膮 klas膮 i rz膮dzid b臋d膮 w imi臋 wiedzy nad ignorancj膮 wi臋kszo艣ci膮.
TEORIE ANARCHISTYCZNE 1870-1917
1) MICHAIA BAKUNIN opozycja wobec stanowiska Karola Marksa: krytyka dotycz膮ca cech paostwa
podczas prac w ramach I Mi臋dzynarod贸wki.
Zak艂ada艂 z艂o偶ono艣d rz膮dzenia paostwem, spo艂eczeostwem i ekonomi膮, co spowoduje konieczno艣d
zarz膮dzania nim przez naukowc贸w i intelektualist贸w.
2) JAN MACHAJSKI istniej膮 dwie wizje socjalizmu:
a) robotnicy przekonani s膮 o jego egalitaryzmie,
b) intelektuali艣ci widz膮 sedno socjalizmu we w艂adzy paostwowej.
MODEL TECHNOKRATYCZNO-BIUROKRATYCZNY
Wiele r贸偶norodnych teorii formu艂owanych by艂o od p贸znych lat 30. XX wieku.
KTO tworzy now膮 klas臋:
a) biurokraci,
b) technokraci,
c) kierownicy.
GDZIE si臋 tworzy nowa klasa: Na Zachodzie lub/i ju偶 istnieje w Zwi膮zku Radzieckim.
Jednak wi臋kszo艣d teorii odwo艂uje si臋 do prac Leona Trockiego jego analizy wczesnego okresu stalinizmu w
ZSRR.
Zaprzecza艂by u偶yciu terminu klasa do opisu biurokracji nawet po doj艣ciu do w艂adzy Stalina (nie by艂 wi臋c
teoretykiem koncepcji nowej klasy ). Wierzy艂, 偶e ZSRR to nadal w okresie stalinizmu paostwo robotnik贸w ,
chod w zdeformowanej formie.
Jego zas艂ug膮 jest opis wydarzeo, konfliktu interes贸w w latach 30. Pomi臋dzy rz膮dz膮c膮 elit膮 biurokratyczn膮 i
robotnikami.
Nurt biurokratyczny najbardziej wp艂ywowy; teorie tego okresu by艂y stworzone przez by艂ych trockist贸w,
analizy natury biurokracji nowej klasy.
Tony Cliff ZSRR; kapitalizm paostwowy, odtworzenie kapitalizmu przez stalinowsk膮 biurokracj臋.
Bruno Rizzi nowy system spo艂eczny inny ni偶 kapitalizm i socjalizm; biurokratyczny kolektywizm, rz膮dzony
przez biurokracj臋 paostwow膮.
Nowak klasa uprzywilejowana rz膮dz膮, zr贸d艂o wiedzy, kolektywne posiadanie 艣rodk贸w produkcji.
| 6
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
Jacek Kuroo, Karol Modzelewski z 19 marca 1964 roku biurokracja, jako klasa, kolektywne posiadanie
paostwa, ale pomimo wypaczeo uznawali je za paostwo socjalistyczne.
Stany Zjednoczone, James Burnkham rewolucja pazdziernikowa doprowadzi艂a do zast膮pienia bur偶uazji
menad偶erami.
Rewolucja menad偶er贸w menad偶erowie jako grupa si臋gaj膮ca po w艂adz臋.
佛 oddzielenie zarz膮dzania (w艂adzy) od posiadania w艂asno艣ci,
佛 zjawisko og贸lno艣wiatowej, mi臋dzy innymi: faszystowska Japonia, Niemcy, Ameryka w okresie New
Deal.
Jako jedna z nielicznych teorii dotyczy zar贸wno kraj贸w kapitalistycznych ,,Zachodu"- jak i socjalistycznych
,,Wschodu".
W kapitalizmie o dominuj膮cej pozycji decydowa艂o posiadanie 艣rodk贸w produkcji bycie w艂a艣cicielem. W tym
okresie zast臋powani s膮 oni przez menad偶er贸w i technokrat贸w.
KLASA LUDZI WIEDZY teorie lat siedemdziesi膮tych
a) Teorie formu艂owane przez przedstawicieli PRAWICY (NEOKONSERWATY艢CI). Wcze艣niej teorie
nowych klas formu艂owane by艂y g艂贸wnie przez przedstawicieli lewicy (krytycy Marksa).
Neokonserwaty艣ci twierdzili, 偶e lewicowa inteligencja podwa偶a warto艣ci demokratyczne
wsp贸艂czesnego spo艂eczeostwa. Ich w艂adza jest okre艣lana ze wzgl臋du na swoj膮 pozycj臋 i wp艂yw na
kszta艂towanie systemu warto艣ci jako wsp贸艂czesny stan duchowny . Wykorzystuje w tym celu takie
instytucje jak: media, paostwo opiekuocze, uniwersytety.
Prowadzi to, do ich DOMINACJI KLASOWEJ.
b) DANIEL BELL spo艂eczeostwo poprzemys艂owego (stanowisko bardziej neutralne politycznie). Wiedza
jak kluczowy element rozwoju spo艂ecznego.
Zar贸wno Bell jak i konserwaty艣ci podkre艣laj膮 znaczenie klasy ludzi wiedzy , ale jest r贸偶nica w ocenie
skutk贸w powstania i istnienia tej klasy: Bell pozytywna, optymizm; neokonserwaty艣ci: negatywna
ocena, to si艂a wywrotna, destrukcyjna.
c) ALVIN GOULDNER najbardziej rozbudowana ca艂o艣ciowa teoria klasy ludzi wiedzy .
Rozpoczyna si臋 od krytyki marksizmu i lewicowej inteligencji, kt贸ra okre艣lana jest jako rewolucyjna,
oficjalnie reprezentuj膮ca interesy og贸艂u, a w rzeczywisto艣ci swoje w艂asne cele.
Wyposa偶ona w wiedz臋 to ona, a nie proletariat stanie si臋 klas膮 dominuj膮c膮.
Gouldner wskazuje na: aspiracje marksizuj膮cych przyw贸dc贸w intelektualist贸w, wzrost znaczenia
technokracji naukowc贸w.
Wiedza klasy ludzi wiedzy przybiera form臋 dyskursu krytycznego jest to ich kapita艂 kulturowy
pozwalaj膮cy uzurpowad (si臋gad po) w艂adz臋. Umo偶liwia jej to przyj臋cie w艂adzy od: biurokracji starej
daty (socjalizm), prywatnych w艂a艣cicieli (kapitalizm.)
Rodzajem wiedzy najwa偶niejsze dla nowej klasy jest: kultura, wiedza techniczna i kapita艂 kulturowy.
Jednowymiarowo艣d dotychczasowych teorii, to ich podstawowa s艂abo艣d.
RICHARD FLORIDA Narodziny Klasy Kreatywnej (2010) - tworzona jest przez naukowc贸w i in偶ynier贸w, kadry
akademickie oraz poet贸w i architekt贸w, artyst贸w, muzyk贸w, projektant贸w i profesjonalist贸w w r贸偶nych
dziedzinach. Grupa ta jest odpowiedzialna za rozw贸j gospodarczy.
NOWE KLASY - ZACH脫D
Rozrost struktur paostwa w kierunku ,,kapitalizmu paostwowego biurokratyzacja.
Gouldner - najlepsza karta przed ,,nowymi klasami".
| 7
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
W膮tpliwo艣ci
a) L. King i Szeleny - ale czy powstanie ,,nowej klasy by艂oby dobre dla spo艂eczeostwa.
b) Czy chc膮 zostad klas膮 rz膮dz膮c膮 sceptycyzm. Wysoka cena by艂aby do zap艂acenia za ich rz膮dzenie.
ZAMIAST TEGO
佛 wolno艣d - uniwersytet,
佛 bezpieczeostwo pracy - przywileje,
佛 dominacja w sferze kultury.
Mo偶liwe, ale ma艂o prawdopodobne, 偶e stan膮 si臋 oni klas膮 dominuj膮c膮.
Zmiany gospodarcze:
a) New Deal - porozumienie pracodawc贸w i pracownik贸w,
b) okres liberalny brak porozumienia - dominacja kapitalist贸w,
c) w przysz艂o艣ci mo偶e doj艣d do ,,nowego uk艂adu - nowym partnerem b臋d膮 tak偶e prawdopodobnie
intelektuali艣ci.
NOWE KLASY WSCH脫D
Reformy Gorbaczowa czy wyraz trwa艂ego wzrostu znaczenia nowych klas czy tylko zjawisko przej艣ciowe?
Intelektualizacja biurokracji pokojowy upadek komunizmu, dobrowolne zej艣cie ze sceny partii
komunistycznej.
W臋gry, rz膮dy Kadara profesjonalizacja nomenklatury.
Pod koniec lat 80. wi臋kszo艣d etatowych pracownik贸w partii (aparatczycy) by艂o przed 40 rokiem 偶ycia i
posiada艂o wysokie kwalifikacje (profesjonali艣ci).
PROFESJONALI艢CI korzystne szanse rynkowe, kwalifikacje poszukiwane na rynku, np. mo偶liwo艣d pracy w
mi臋dzynarodowych firmach. Posiadali oni du偶o lepsze mo偶liwo艣ci zatrudnienia ni偶 kadry pochodzenia
robotniczego i ch艂opskiego, w zwi膮zku z tym s艂abszy by艂 ich poziom podporz膮dkowania politycznym
przyw贸dcom.
Sfera polityczna pusta przestrzeo.
Sfera ekonomii brak w艂asnej bur偶uazji.
Klasa polityczna dopiero kszta艂towa艂a si臋. Zamiana r贸l zawodowych dotychczasowych cz艂onk贸w inteligencji
takich jak: ekonomi艣ci, prawnicy, socjolodzy, pracownicy medi贸w.
Nowe role polityczne: pos艂贸w, ministr贸w, prezydent贸w miasta.
Sprzeda偶 stoczni Lenina (oferta o. Jonson) interesy robotnik贸w; konflikt inteligencji a reszta spo艂eczeostwa.
Nigdy w dotychczasowej historii inteligencja nie mia艂a takiej w艂adzy:
佛 ale inteligencja nie stanowi nowej klasy ,
佛 paradoksalnie jej cz艂onkowie odrzucaj膮 艣wiadomo艣d klasow膮 konieczn膮 do rz膮dzenia,
佛 przekszta艂canie pozycji strukturalnych, kt贸re mog艂yby umo偶liwid sprawowanie w艂adzy (eliminuj膮
pozycje zwi膮zane z redystrybucj膮 d贸br ekonomicznych).
Inteligencja podejmuje raczej zadania budowania kapitalizmu ni偶 tworzenia nowej klasy.
G艂贸wne zadanie tworzenia kapitalizmu: wiele przedsi臋biorstw staje si臋 firmami z kapita艂em zagranicznym.
Budowaniu kapitalizmu towarzyszy powstanie inteligencji kompradorskiej (wsp贸艂pracuj膮cej z zagranicznym
kapita艂em):
佛 liczne pozycje dla profesjonalist贸w,
佛 mo偶liwo艣ci wysokich zarobk贸w.
| 8
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
MODELE NIER脫WNO艢CI
Deklaracja praw cz艂owieka i obywatela ; Rousseau prawo naturalne: Ludzie rodz膮 si臋 i pozostaj膮 wolni i
r贸wni wzgl臋dem ich praw. W zwi膮zku z tym uzasadnieniem zr贸偶nicowania spo艂ecznego mo偶e byd tylko
generalna u偶yteczno艣d.
佛 zniesienie przywilej贸w stanowych,
佛 nie dotyczy艂o nier贸wno艣ci kobiet.
MODEL R脫WNYCH SZANS
Liberalizm g艂oszony przez bur偶uazj臋 szansa awansu, rozw贸j przedsi臋biorstw, bogacenie si臋.
Merytokracja zas艂ugi.
MODEL R脫WNO艢CI WARUNK脫W
My艣l socjalistyczna my艣l marksistowska. Klasy ni偶sze, potrzeba stworzenia odpowiednich warunk贸w
偶yciowych.
Socjalizm: czy si臋 stoi, czy si臋 le偶y, dwa tysi膮ce si臋 nale偶y .
KLASA, WARSTWA
Termin klasa:
a) STARO呕YTNO艢D termin pochodz膮cy z 艂aciny, oznacza艂 kategorie podatkowe:
艁 Wykorzystywany przez cenzor贸w przy spisach ludno艣ci.
b) O艢WIECENIE w pismach filozof贸w.
艁 Kategorie usytuowane w hierarchii zamo偶no艣ci presti偶u.
KLASY I OKRES REWOLUCJI FRANCUSKIEJ
Popularyzacja terminu w drugiej po艂owie XIX wieku i XX wieku du偶y 艂adunek emocjonalny.
Adam Smith stosowanie terminu w znaczeniu klasy jako grupy podstawowej w oparciu o kryteria
ekonomicznie, a nie prawne.
Class jako podklasa w ramach grupy podstawowej.
Jego uczniowie stosuj膮 ten termin w odniesieniu do grupy podstawowej.
Saint-Simon u偶ywa terminu klasa przemys艂owa (w przybli偶eniu obszar trzeciego stanu).
Po Rewolucji Francuskiej staje si臋 on terminem (wcze艣niej jest on u偶ywany w spos贸b swobodny):
佛 termin podstawowy w koncepcjach struktury spo艂ecznej,
佛 u偶ywany w programach partyjnych i manifestach du偶y 艂adunek emocjonalny,
佛 termin ten rozpowszechnia si臋 w prawie wszystkich j臋zykach europejskich.
Stosowanie tego terminu tak偶e w tradycjach przedmarksistowskich 艣rodowiska mieszczaoskie w Europie i
USA.
Pierwsza po艂owa XIX wieku poj臋cie klasa oraz stan u偶ywane s膮 zamiennie.
W ci膮gu XIX wieku poj臋cie klasa stopniowo zast臋puje dawniejsze terminy z wyj膮tkiem sytuacji, gdy
uwzgl臋dniane s膮 kryteria prawne.
U偶ywanie tego s艂owa uchodzi艂o w pewnych kr臋gach, w dobrym towarzystwie za nie przyzwoite skutek
propagandy socjalistycznej.
| 9
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
Po Rewolucji Francuskiej poj臋cie klasa u偶ywano na dwa r贸偶ne sposoby:
a) u偶ywano termin stan i klasa dla innych okres贸w (epok). Klasa zast臋puje termin stan w
odniesieniu do grup podstawowych to okres zmiany ustroju, zmiany kryteri贸w podzia艂u,
b) klasa r贸wnoznaczna terminowi stan .
KAPITALIZM najwy偶sze nat臋偶enie w艂adzy ekonomicznej:
佛 pieni膮dze maj膮 decyduj膮ce znaczenie w dost臋pie do przywilej贸w,
佛 decyduj膮ce znaczenie ma posiadanie 艣rodk贸w produkcji.
Klasa oznacza:
a) najbardziej og贸lne zastosowanie do podzia艂贸w we wszystkich epokach,
b) specyficzne w odniesieniu do kapitalizmu, a tak偶e klas臋 przeciwstawia si臋 stanowi/ka艣cie, gdzie
przynale偶no艣d ustalona jest instytucjonalnie.
Przywileje i upo艣ledzenie nie s膮 skutkiem lecz przyczyn膮 zaliczenia jednostki do okre艣lonej klasy.
POJCIE KLASY WG OSSOWSKIEGO 1983
Trzy za艂o偶enia wsp贸lne dla r贸偶nych koncepcji klas:
a) Klasy stanowi膮 system grup najwy偶szego rz臋du w strukturze spo艂ecznej dwie lub wi臋cej kategorii
wyodr臋bnionych wedle donios艂ych dla 偶ycia spo艂ecznego kryteri贸w.
Klasa jest elementem pewnego uk艂adu stosunk贸w odnosz膮cych si臋 do innych klas.
Bycie grup膮 najwy偶szego rz臋du odr贸偶nia klas臋 od grupy zawodowej niezale偶nie od jej wielko艣ci.
Wyj膮tek grupy zawodowe ujmowane jako klasy stanowi膮 grupy podstawowe, np. ch艂op贸w, kap艂an贸w.
Grupy zawodowe, etniczne, religijne mo偶na opisywad bez odwo艂ywania si臋 do innych grup.
b) Podzia艂 klasowy dotyczy pozycji spo艂ecznych zwi膮zanych z systemami przywilej贸w i upo艣ledzeo nie
wyznaczonych przez kryteria biologiczne dotyczy nier贸wno艣ci ekonomicznych, ale tak偶e przywilej贸w
i upo艣ledzeo nieekonomicznych, np. rozumienie kasty jako klasy.
Nie dotyczy kryteri贸w biologicznych.
c) przynale偶no艣d jednostek do klasy spo艂ecznej jest wzgl臋dnie trwa艂a.
Wsp贸艂cze艣nie cz臋艣ciowe os艂abienie tego kryterium.
R贸偶ne kryteria na gruncie wsp贸lnych za艂o偶eo:
a) UKAAD PIONOWY przywileje i upo艣ledzenia. W臋偶szy spos贸b definiowania dotyczy tylko bogactwa i
w艂adzy. Szerszy wszelkiego rodzaju przywilej贸w i upo艣ledzeo.
b) ODRBNO艢D STAAYCH INTERES脫W odr臋bno艣d interes贸w oznacz, 偶e s膮 one odr臋bne od innej klasy.
Przeciwstawno艣d interes贸w oznacza, 偶e ich realizacja jest pomy艣lna dla drugiej klasy, np. relacja
bur偶uazja-proletariat.
c) 艢WIADOMO艢D KLASOWA 艣wiadomo艣d klasy, ale tak偶e miejsce w strukturze spo艂ecznej, hierarchii.
艢wiadomo艣d wp艂ywa tak偶e na podejmowanie dzia艂ania.
d) IZOLACJA KLASOWA dystanse towarzyskie, kultury kastowe/stanowe, badania terenowej w
Ameryce. W niekt贸rzy koncepcjach klasa spo艂eczna to najwi臋ksza grupa ludzi, kt贸rej cz艂onkowie
uczestnicz膮 we wzajemnych za偶y艂ych stosunkach .
Skutki izolacji: przedstawiciele r贸偶nych klas r贸偶ni膮 si臋 obyczajami, sposobem m贸wienia i zachowania.
KLASOWO艢D JAKO CECHA STOPNIOWALNA:
Stopniowalno艣d dotyczy trwa艂o艣ci pozycji spo艂ecznej i podzia艂贸w klasowych, wyrazisto艣ci granic klasowych i
odr臋bno艣ci klasowych.
Stopieo klasowo艣ci mo偶e byd wi臋kszy w oparciu o jedno kryterium, a mniejszy w oparciu o drugie.
| 10
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
Uj臋cia klasyczne:
艁 KLASA W ROZUMIENIU KAROLA MARKSA klasy s膮 zasadniczymi segmentami struktury
spo艂eczeostwa pojmowanego jako swoista ca艂o艣d. Podstaw膮 podzia艂u na klasy jest stosunek
do w艂asno艣ci 艣rodk贸w produkcji.
艁 KLASA W ROZUMIENIU MAXA WEBERA podzia艂 na klasy wyst臋puje tylko w jednym z trzech
wymiar贸w zr贸偶nicowania spo艂ecznego, to jest ekonomicznym. Klasa okre艣la rodzaj szans na
rynku.
艁 KLASA W ROZUMIENIA WARNERA klasa jest jednym z poziom贸w hierarchicznego uk艂adu
pozycji okre艣lanych przez wysoko艣d dochod贸w i szacunek spo艂eczny.
Uj臋cia wsp贸艂czesne:
艁 ROZUMIENIE KLASY W PERSPEKTYWIE STRATYFIKACJI klasy rozumiane jako poziomy zr贸偶nicowania
spo艂ecznego w p艂aszczyznie ekonomicznej. Rodzaj warstw i jako takie s膮 cz臋艣ci膮 uk艂ady
stratyfikacyjnego spo艂eczeostwa.
艁 ROZUMIENIE KLASY W PERSPEKTYWIE STRUKTURALNEJ klasy jako cz臋艣ci spo艂eczeostwa
postrzegane w postaci strukturalnego powi膮zania ca艂o艣ci. Kategoria analityczna.
WARSTWA:
a) uj臋cie strukturalne pojawia si臋, kiedy podzia艂 na klasy okazuje si臋 niewystarczaj膮cy dla
zadowalaj膮cego opisu struktury danego spo艂eczeostwa. Okre艣lana jako cz臋艣d klasy lub istotne
spo艂ecznie kategorie nie daj膮ce si臋 jednoznacznie zaliczyd do 偶adnej z klas wyr贸偶nionych na podstawie
stosunku do 艣rodk贸w produkcji,
b) uj臋cie stratyfikacyjne jako kategoria empiryczna jest wyr贸偶niania na podstawie kryteri贸w
mierzalnych (wysoko艣d dochod贸w, wykszta艂cenie, presti偶 zawodu),
c) uj臋cie stratyfikacyjne jako og贸lna kategoria teoretyczna jest jednym z poziom贸w stratyfikacji
rozumianej jako uk艂ad grup tworz膮cych hierarchi臋 ze wzgl臋du na zakres w艂adzy, presti偶u i bogactwa ich
cz艂onk贸w.
Rozumienie terminu KLASA WSP脫ACZE艢NIE s艂abni臋cie znaczenia koncepcji klasy.
Klasa trzy sposoby rozumienia:
a) jako okre艣lenie pozycji zwi膮zanej z posiadanym presti偶em, odwo艂uj膮cym si臋 do kultury i Stylu
偶ycia badania nad zamo偶nymi robotnikami (Goldtrophe), Randall Collins, Pierre Bourdieu,
b) nier贸wno艣ci zwi膮zane z nier贸wno艣ciami istniej膮cymi w strukturze spo艂eczeostwa dost臋p do
bogactwa i w艂adzy; znaczenie kwalifikacji i umiej臋tno艣ci, dost臋p do sieci, wykorzystanie klasyfikacji i
skal zawodowych,
c) odwo艂anie do teorii Karola Marksa postrzeganie klas, szczeg贸lnie ni偶szych, pocz膮wszy od Rewolucji
Francuskiej jako potencjalnych podmiot贸w dzia艂ao zbiorowych b臋d膮cych zagro偶eniem dla
istniej膮cego porz膮dku spo艂ecznego.
Wsp贸艂cze艣nie r贸偶norodne rozumienie terminu klasa w debatach naukowych powoduje cz臋sto
nieporozumienie.
Zmieniaj膮cy si臋 porz膮dek spo艂eczny ma znacz膮cy wp艂yw na znaczenie terminu klasa.
| 11
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
STRUKTURA SPOAECZNA W OKRESIE REALNEGO
SOCJALIZMU
Wyja艣nienie terazniejszo艣ci wymaga odwo艂ania si臋 do dziedzictwa komunizmu.
Cechy charakterystyczne struktury spo艂ecznej kraj贸w Europy Wschodniej.
佛 wszechdominuj膮cy system w艂adzy autorytarnej,
佛 po艂膮czenie partii i paostwa,
佛 nacjonalizacja 艣rodk贸w produkcji,
佛 centralizacja zarz膮dzania gospodark膮.
Znikni臋cie klas powi膮zanych z rynkiem.
Paostwo jako pracodawca rozrost kategorii pracownik贸w paostwowych.
Podzia艂y spo艂eczne w krajach realnego socjalizmu okre艣lone by艂y przez:
a) zaw贸d,
b) instytucj臋 lub dziedzin臋 gospodarki, w kt贸rej jednostka by艂a utrudniona,
c) udzia艂 w strukturze w艂adzy.
Modyfikacje schematu nier贸wno艣ci systemowych w spo艂eczeostwach komunistycznych:
艁 Polska: rolnictwo pozosta艂o w wi臋kszo艣ci w r臋kach prywatnych. Szacuje si臋, 偶e od 1955 roku uda艂o si臋
skolektywizowad 10% rolnictwa pozostaj膮cego w r臋kach ch艂op贸w. Rok 1956 koniec przymusowej
kolektywizacji. Na 偶膮danie ich cz艂onk贸w rozwi膮zano oko艂o 85% istniej膮cych sp贸艂dzielni produkcyjnych.
艁 Reformy rynkowe z r贸偶nym nat臋偶eniem wprowadzano po 艣mierci Stalina, w krajach socjalistycznych
ich intensyfikacja nast膮pi艂a w latach 70.
Instytucjonalno-normatywny fundament struktury spo艂ecznej w okresie realnego socjalizmu wg Bogdana
Macha.
Autonomizacja polityki oraz podporz膮dkowanie jej gospodarki. Marginalizacja mechanizm贸w rynkowych i
zast膮pienie ich przez politycznie regulowane relacje redystrybucji zasob贸w.
佛 UPAOSTWOWIENIE GOSPODARKI marginalizacja w艂asno艣ci prywatnej (dyskryminacja zatrudnienia w
sektorze prywatnym u bardzo ograniczona rola w艂asno艣ci prywatnej w kszta艂towaniu relacji
strukturotw贸rczych),
佛 AUTOKRATYCZNE RELACJE WAADZY POLITYCZNEJ zapewniaj膮ce elicie PZPR i partii sojuszniczych
(ZSL i SD) nieograniczony udzia艂 w dost臋pnych w systemie zasob贸w o raz zapewniaj膮cych cz艂onkom
tych partii zale偶nie od zajmowanych pozycji odpowiednie przywileje,
佛 ASYMETRYCZNE RELACJE w艂adzy ekonomicznej w gospodarce uspo艂ecznionej , w kt贸rej dysponenci
paostwowych 艣rodk贸w pracy i kontrolerzy proces贸w pracy przeciwstawieni byli grupom 艣wiadcz膮cym
prac臋 wykonawcz膮.
佛 PODPORZDKOWANIE SFERY EKONOMICZNEJ IDEOLOGII dominacja sfery materialne, nad szeroko
rozumianymi us艂ugami oraz kult pracy fizycznej (szczeg贸lnie wielkoprzemys艂owej),
佛 OGRANICZENIE ZNACZENIA KWALIFIKACJI wiedzy specjalistycznej i eksperckiej; likwidacja
dystans贸w p艂acowych pomi臋dzy prac膮 wysoko i nisko kwalifikowan膮 chod specjali艣ci i eksperci
zachowali autonomi臋 opart膮 na wiedzy.
Brak suwerenno艣ci narodowej prowadz膮cy do asymetrycznej relacji uprzywilejowane by艂y kategorie s艂u偶膮ce
zaspokojeniu interes贸w wsp贸lnoty socjalistycznej , a dyskryminowane grupy, kt贸re okre艣la艂y interes
narodowy w oderwaniu od tej wsp贸lnoty.
ROBOTNICY znaczenie si艂y robotniczej (na Zachodzie w tym czasie nast臋puje gwa艂towny spadek liczby
robotnik贸w).
| 12
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
Przyczyny WZROSTU liczby robotnik贸w w EUROPIE WSCHODNIEJ:
佛 poziom rozwoju ekonomicznego,
佛 cechy systemowe polityka ekstensywnego rozwoju ekonomiczne; z arabizacj膮 i dominacj膮 przemys艂u
ci臋偶kiego.
Na Zachodzie, z jednej strony mechanizmy rynkowe (mi臋dzy innymi bezrobocie, polityka deflacyjna), z drugiej
strony rozw贸j paostwa opiekuoczego przyczynia艂y si臋 do ograniczenia 偶膮dao p艂acowych robotnik贸w.
W Europie Wschodniej brak bezrobocia, ale niski poziom zarobk贸w, uprzywilejowanie robotnik贸w w ga艂臋ziach
priorytetowych.
CHAOPI:
艁 Zmniejszenie liczby ch艂op贸w w liczbach relatywnych i absolutnych. Jednak rola tej grupy pozostawa艂a
kluczowa w zaopatrzeniu w 偶ywno艣d.
艁 Stworzenie gospodarstw paostwowych i sp贸艂dzielni oznacza艂o tworzenie nowej hierarchii spo艂ecznych
na wsi.
艁 Relatywna poprawa warunk贸w 偶ycia, ale byli oni gorzej traktowani ni偶 mieszkaocy miast. Niskie ceny
na artyku艂y rolne.
艁 Ograniczenie mo偶liwo艣ci dzia艂ao zbiorowych. Depopulacja wsi.
艁 Polska: kategoria CHAOPOROBOTNIK脫W.
INTELIGENCJA:
艁 Wzrostowi jej liczby sprzyja艂 rozw贸j ekonomiczny i towarzysz膮cy mu wzrost biurokracji.
艁 Zatrudnienie na stanowiskach kierowniczych, jako fachowcy, ale wi臋kszo艣d pracowa艂a jednak jako
szeregowy personel administracyjny.
艁 Du偶a rozbie偶no艣d ich funkcji i pozycji spo艂ecznych: by艂y w艣r贸d nich zar贸wno osoby bogate, jak i
biedne; identyfikuj膮ce si臋 z rz膮dami komunistycznymi, jak i b臋d膮ce w opozycji do nich.
艁 Podobieostwa grupa silnie wyodr臋bniona ze wzgl臋du na wykszta艂cenie, zatrudniona i utrzymana
przez paostwo (w znacznym stopniu odizolowana od mechanizm贸w rynkowych). 艢ci艣lejszy nadz贸r
przez w艂adze (wi臋ksze ograniczenie mo偶liwo艣ci wyboru ni偶 w przypadku robotnik贸w).
Zale偶no艣d inteligencji od systemu:
佛 wi臋ksza liczba os贸b z wy偶szym wykszta艂ceniem ni偶 wymaga艂a tego gospodarka,
佛 ograniczona si艂a nacisku grupowego,
佛 kary za niepos艂uszeostwo.
Z drugiej strony w艂adze potrzebowa艂y aktywnej wsp贸艂pracy inteligencji; w administracji paostwowej,
s膮downictwie, zarz膮dzaniu gospodark膮, edukacji, 艣rodkach masowego przekazu,
Modyfikacja zwi膮zku mi臋dzy w艂adz膮, a profesjonalistami.
Wysokie bezpieczeostwo pracy, ale cz臋sto r贸wnocze艣nie wykonywanie ma艂o interesuj膮cej i nisko p艂atnej pracy.
BIUROKRACJA PARTYJNO-PAOSTOWA:
佛 ograniczona rola kwalifikacji, polityczny patronat,
佛 komunistyczna biurokracja jako klasa wyzyskuj膮ca,
佛 dost臋p do d贸br i us艂ug niedost臋pnych w otwartej sprzeda偶y,
佛 niekt贸rzy identyfikowali si臋 z instytucjami, w kt贸rych pracowali, ale wielu nie.
STURKTURA SPOAECZNA (Mach):
a) REALNI WAA艢CICIELE PRL elita PZPR i partii sojuszniczych, maj膮ca niepor贸wnywaln膮 z innymi
grupami spo艂ecznymi w艂adz臋, monopolizuj膮ca kontrol臋 nad paostwowymi 艣rodkami przymusu i
propagandy,; brak badao uniemo偶liwia ocen臋 ich wiedzy fachowej, post臋puj膮ca delegitymizacja
zintensyfikowana te偶 przez malej膮ca efektywno艣ci膮 ekonomiczn膮.
| 13
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
b) REALNI DUSPONENCI PAOSTWOWYCH 艢RODK脫W PRACY dyrektorzy paostwowych przedsi臋biorstw
i instytucji, decyduj膮cy o ich strategiach rozwojowych i sprawuj膮cy ca艂o艣ciow膮 kontrol臋 nad nimi. Co
najmniej 60% w PZPR. Wysoki stan posiadania i wysoki poziom wykszta艂cenia formalnego.
c) BEZPO艢REDNI KONTROLERZY PROCESU PRACY kierownicy 艣redniego i ni偶szego szczebla w
gospodarce paostwowej, cz臋艣ciowa kontrola, g艂贸wnie kontrola nad si艂膮 robocz膮. Oko艂o 30% z nich
nale偶a艂o do PZPR. Kierownicy 艣redniego szczebla 艣rednie dochody por贸wnywalne z zarobkami
robotnik贸w wykwalifikowanych.
d) EKSPERCI I SPECJALI艢CI nie pe艂ni膮cy funkcji kierowniczych, posiadaj膮cy du偶膮 autonomi臋 w relacjach z
decydentami ze wzgl臋du na wyspecjalizowan膮 wiedz臋 i kwalifikacjami. Wiedza potwierdzona
dyplomami, mo偶liwo艣d wywierania efektywnego wp艂ywu na decydent贸w, wraz z procesem
modernizacji gospodarki ich znaczenie wzrasta艂o, cz臋艣d z nich 艣ci艣le wsp贸艂pracowa艂a z elit膮 polityczn膮,
inna cz臋艣d tej grupy tworzy艂a opozycj臋, organizuj膮c protesty wobec socjalistycznej w艂adzy.
Ich wybory polityczne nie by艂y zwi膮zane z rodowodem przedstawiciele obu grup znalezli si臋 w艣r贸d
os贸b popieraj膮cych system, ale tak偶e b臋d膮cych w opozycji do niego.
Oko艂o 15% nale偶a艂o do PZPR. Autonomia wobec decydent贸w nie przek艂ada艂a si臋 na zarobki.
e) WYKONAWCZY PRACOWNICY UMYSAOWI nie pe艂ni膮cy 偶adnych funkcji kontrolnych, pozbawieni
autonomii pracowniczej. Kategoria silnie sfeminizowana. Oko艂o 12 % nale偶a艂o do PZPR.
f) WYKWALIFIKOWANI ROBOTNICY PRZEMYSAOWI oko艂o 7% nale偶a艂o do PZPR. Ideologiczne
faworyzowanie pracy fizycznej, ich zarobki nie ust臋powa艂y zarobkom inteligencji oraz znacznie
przewy偶sza艂y zarobki wykonawczych pracownik贸w umys艂owych. R贸wnocze艣nie zawody te cieszy艂y si臋
wysoki presti偶em. Kluczowa rola robotnik贸w w powstaniu Solidarno艣ci. Robotnicy w wi臋kszo艣ci byli nie
tyle przeciwni socjalizmowi, co wypaczeniem.
g) PRYWATNY WAA艢CICIELE tzw. prywatna inicjatywa. Wi臋kszo艣d z nich to rzemie艣lnicy nie
zatrudniaj膮cy pracownik贸w najemnych. Pod koniec PRL-u bardzo wysokie dochody, 艂atwo osi膮gane w
zwi膮zku z brakiem wielu towar贸w. Niskie wykszta艂cenie i niski presti偶 spo艂eczny.
INTELIGENCJA
Trzy sposoby rozumienia terminu inteligencja:
1) Najbardziej popularne rozumienie. Inteligencja jako warstwa spo艂ecznie tworzona przez
intelektualist贸w, kt贸rzy przypisali sobie obowi膮zek kierowania, przewodzenia narodowi i dba艂o艣d o
jego rozw贸j spo艂eczny.
W tym przypadku odnosi si臋 tylko do Polski i Rosji, pochodzi od po艂owy XIX wieku.
W tym uj臋ciu termin inteligencja, podobnie jak kasta, stosowany jest tylko w odniesieniu do
okre艣lonego czasu i miejsca.
2) Szerszy zakres. Ka偶da grupa os贸b wykszta艂conych i nie posiadaj膮cych w艂asno艣ci. Jednostki
posiadaj膮ce pewien stopieo 艣wiadomo艣ci swojej odr臋bnej roli w spo艂eczeostwie narodowym lub w
kulturze przekraczaj膮cej granice narodowe.
3) Najszersze zastosowanie. Intelektuali艣ci ka偶dego rodzaju niezale偶nie od tego czy maj膮 poczucie
艣wiadomo艣ci lub czy mo偶na ich wyodr臋bnid ze wzgl臋du na miejsce w strukturze spo艂ecznej.
Geiger: w sk艂ad inteligencji wchodz膮 tw贸rcy i konsumenci d贸br kulturowych, 艂膮cznie ze wszystkimi
zawodami zwi膮zanymi z wy偶szym wykszta艂ceniem.
RODOW脫D:
a) Wyja艣nianie rodowodu terminem INTELIGENCJA poprzez odwo艂ane si臋 do my艣li ROSYJSKIEJ.
Pierwsza po艂owa XIX wieku, Wissarion Bielioski, rosyjski, pisarz, filozof. Lub pierwsza po艂owa XX wieku
grupa ideologiczna Wiechi.
Wielu historyk贸w uwa偶a, 偶e termin ten wprowadzi艂 do obiegu Piotr Bobrokin w w860 roku.
b) Polska my艣l spo艂eczna wskazywad na to mia艂by przyrostek cja (typowa dla j臋zyka polskiego):
Inteligencja.
| 14
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
Karol Libelt ci wszyscy, co troskliwsze i rozleglejsze odebrawszy po szko艂ach wy偶szych wychowania
staj膮 na czele narodu, jako uczeni, urz臋dnicy, nauczyciele, duchowni, przemys艂owi zgo艂a, kt贸rzy u
(narodowi, ludowi) przewodz膮 wskutek wy偶szej swej o艣wiaty .
CZTERY KONCEPCJE INTELIGENCJI:
1) Zbiorowo艣ci os贸b, kt贸re spo艣r贸d innych wyr贸偶niaj膮 si臋 wysokimi walorami intelektualnymi,
artystycznymi i moralnymi nieliczna, wybitne cechy jednostki.
2) Zbiorowo艣d ludzi trudni膮cych si臋 zawodowo prac膮 umys艂ow膮 b膮dz artystyczn膮 typ zaj臋d
zawodowych oraz zwi膮zany z nimi spos贸b utrzymania si臋 i okre艣lony poziom wykszta艂cenia konieczny
do ich wykonania.
Wymagany poziom wykszta艂cenia:
佛 okres mi臋dzywojenny matura,
佛 po II wojnie 艣wiatowej wy偶sze.
Inteligencja jako grupa merytokratyczno-zawodowa.
3) Zbiorowo艣d ludzi, kt贸rzy swoj膮 egzystencj臋 opieraj膮 na pracy umys艂owej i w zwi膮zku z jej
wykonywaniem znajduj膮 si臋 w okre艣lonym miejscu struktury spo艂ecznej, zwraca si臋 te偶 uwag臋, 偶e
pe艂ni膮 oni okre艣lone funkcje w spo艂eczeostwie i paostwie.
Inteligencja jako warstwa znajduj膮ca si臋 mi臋dzy klasami wy偶szymi i ni偶szymi.
4) Koncepcja kulturowa zbiorowo艣d wyr贸偶niona nie tylko poprzez samo kryterium zawodu czy
posiadanego i udokumentowanego wykszta艂cenia, ale przede wszystkim, ze wzgl臋du na szczeg贸lny typ
orientacji aksjologicznej wynikaj膮cy z kompetencji intelektualnych.
TEORIA STRUKTURYZACJI GIDDENS
STRUKTURA MODALNO艢D PRZEKSZTAACANIA INTERAKCJA, SYSTEM SPOAECZNY
NORMA
Regu艂y normatywne
okre艣lone uprawnienia i sankcja
LEGITYMIZACJA
zobowi膮zania
Zasoby autorytetu
DOMINACJA
UDOGODNIENIA W艂adza
Zasoby alokacyjne
DOMINACJA
Regu艂y interpretacyjne schematy interpretacji i zasoby
Komunikacja
ZNACZENIE wiedzy
Pot臋ga struktury spo艂ecznej:
JEDNOSTKA oczko w sieci, w艂adza (Uniwersytet), jednostka wybiera ciemi臋偶yciela .
SYSTEMATYZACJA DEFINICJI STRUKTURY SPOAECZNEJ:
a) HOLIZM REDUKCJONIZM relacja na poziomie jednostek, perspektywa obejmuj膮ca procesy
historyczne, systemy instytucjonalne czy formy organizacji paostwa,
b) UNIWERSALIZM HISTORYCYZM wyznaczniki przestrzenno-czasowe,
c) OBIEKTYWIZM 艢WIADOMO艢CIOWEJ WYZNACZNIKI konflikt: Lipset, 艣wiadomo艣d, normy, warto艣ci:
Coser,
d) REALNE istnieje w umy艣le badacza,
e) DYNAMIKA sta艂o艣d.
ELEMENTY KONSTRUKCYJNE:
Pozycja:
a) zajmowanie miejsca w systemie spo艂ecznym,
b) wzajemnie powi膮zane.
Turner STRUKTURA SPOAECZNA: jako sied powi膮zanych ze sob膮 pozycji, symboli kulturowych, zwi膮zanych z
tymi pozycjami i r贸l wyznaczonych przez scenariusze kulturowe, potrzeby osobiste i oczekiwania innych ludzi.
| 15
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
Wymiary struktury:
a) liczby r贸偶nych rodzaj贸w pozycji,
b) liczba os贸b zajmuj膮cych pozycje,
c) natura powi膮zao mi臋dzy pozycjami si艂a powi膮zao, czas trwania powi膮zao, dobra b臋d膮ce
przedmiotem wymiary, zr贸偶nicowanie we w艂adzy przypisanej do poszczeg贸lnych rodzaj贸w pozycji,
g臋sto艣d/intensywno艣d powi膮zao.
Rodzaje struktur:
a) POKREWIEOSTWA bilateralne, uniteralne,
b) KOMUNIKACYJNE ko艂o, 艂aocuch, rak, gwiazda,
c) SOCJOMETRYCZNE.
SZTOMPKA:
艁 MIKROSTRUKTURA sied powi膮zao mi臋dzy elementarnymi sk艂adnikami 偶ycia spo艂ecznego, czyli
takimi, kt贸re z punktu widzenia socjologii s膮 traktowane jako ostateczne i dalej rozk艂adalne
艁 MAKROSTRUKTURA to jakby struktura drugiego rz臋du, sied powi膮zao mi臋dzy z艂o偶onymi obiektami
spo艂ecznymi, a wi臋c takimi, kt贸re same s膮 wyposa偶one w struktur臋.
RYBICKI:
艁 MIKROSTRUKTURA/MAKROSTRUKTURA zr贸偶nicowana historycznie wielko艣d, np. staro偶ytne polis, a
wsp贸艂czesne miasto. Polis to wsp贸lnota (zaspokajaj膮ca w pe艂nym zakresie potrzeby ludzkie); ca艂o艣d =
SAMOISTO艢D.
Dwa podej艣cia dotycz膮ce definiowania struktury spo艂ecznej:
1) STOSUNKI MIDZY ELEMENTAMI, RELACJE, WIZI:
佛 Radcliffe-Brown: przy studiowaniu struktury spo艂ecznej konkretn膮 rzeczywisto艣ci膮, z kt贸r膮
mamy do czynienia jest zesp贸艂 aktualnie istniej膮cych stosunk贸w w dany czasie, stosunk贸w,
kt贸re 艂膮cz膮 pewne ludzkie istoty.
佛 Merton: struktura spo艂eczna oznacza zorganizowany zesp贸艂 spo艂ecznych stosunk贸w, w kt贸re
cz艂onkowie spo艂eczeostwa czy grupy s膮 w r贸偶ny spos贸b w艂膮czone.
2) ELEMENTY SKAADOWE
佛 Grupy i instytucje spo艂eczne. Grupa najbardziej elementarny element struktury spo艂ecznej.
Wzrasta znaczenie grup formalnych i instytucji.
佛 Kategorie spo艂eczne p艂ed, wiek (pokolenie), zaw贸d. Kategorie spo艂eczno-zawodowe: wp艂yw
na warto艣ci, normy, style 偶ycia.
佛 Klasy i warstwy podstawowy podzia艂.
佛 Normy, postawy i warto艣ci spo艂eczne.
佛 Role spo艂eczne: osoba, rola, pozycja.
Merton: g艂贸wny element struktury spo艂ecznej niezale偶nie od tego w jakim stopniu r贸偶ni膮 si臋
mi臋dzy sob膮 pod innymi wzgl臋dami, wsp贸艂cze艣ni teoretycy socjologii zgodni s膮 na og贸艂 co do
tego, 偶e statusy i role spo艂eczne stanowi膮 g艂贸wne elementy sk艂adowej struktury spo艂ecznej.
GEORGE SIMMEL prekursor badania struktury spo艂ecznej, XIX wiek.
艁 Socjologia = forma i tre艣d.
艁 Geometria spo艂eczna mo偶na wyodr臋bnid pewne typowe kszta艂ty (tak jak w tradycyjnej geometrii
okr臋gi, kwadraty, tr贸jk膮ty).
佛 wsp贸艂zawodnictwo,
佛 konflikt,
佛 w艂adza.
艁 Badania nad triad膮 mo偶liwe relacje: koalicja (strategia dziel i rz膮dz), mediacja, reprezentacja,
wi臋kszo艣d.
PERSPEKTYWA STRUKTURALNA:
a) Sztompka:
佛 idea zale偶no艣ci, relacji pomi臋dzy elementami,
佛 idea regularno艣ci, prawid艂owo艣ci, powtarzalno艣ci,
佛 idea g艂臋bokie fundamentalnego, istotnego wymiaru,
| 16
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
佛 idea determinuj膮cego, kontroluj膮cego wp艂ywu.
Struktura to ukryta sied trwa艂ych i regularnych powi膮zao mi臋dzy sk艂adnikami jakiej艣 dziedziny rzeczywisto艣ci,
kt贸ra istotnie wp艂ywa na przebieg obserwowalnych zjawisk w tej dziedzinie.
b) Domaoski:
佛 ci膮g艂o艣d zjawisk i stosunk贸w spo艂ecznych,
佛 偶ycie spo艂eczne jako ograniczony uk艂ad element贸w i funkcji,
佛 nastawione bardziej na badanie prawid艂owo艣ci ni偶 na monograficzn膮 analiz臋 przypadk贸w,
佛 podej艣cie raczej ilo艣ciowe, a nie jako艣ciowe,
佛 analiza lokacji, pozycji i ich uk艂adu, a nie tego jacy konkretni ludzie je zajmuj膮,
佛 stosowanie okre艣lonej terminologii, np.: role, pozycje, hierarchia, dystanse bariery.
PODKLASA
PODKLASA status:
佛 powi膮zanie migracji, rasy, narodowo艣ci, wieku,
佛 wzory utrzymania rodziny,
佛 wykluczenie, status, stygmatyzacja,
佛 nie wyzysk/eksploracja,
佛 niemo偶no艣d konsumpcji.
Socjologia musi docenid r贸偶norodno艣d podzia艂贸w spo艂ecznych, nie ma jednowymiarowego wyja艣nienia.
TEORIA STATUSY CZTERY ZAAO呕ENIA:
a) KULTURALIZM dominacja sfery kultury przy kszta艂towaniu struktury spo艂ecznej:
佛 styl 偶ycia oparty o konsumpcj臋,
佛 dost臋p do informacji,
佛 wyznawane warto艣ci,
佛 sfera materialna podporz膮dkowana/zredukowana do symbolicznie wyra偶anych warto艣ci i
styl贸w 偶ycia.
Wp艂yw KULTURALIZMU struktura spo艂eczna staje si臋 MOZAIK grup otwartych:
佛 gusta,
佛 nowe stowarzyszenia,
佛 inicjatywy obywatelskie,
佛 etniczne i religijne grupy,
佛 grupy pokoleniowe,
佛 aktywno艣d spo艂eczno艣ci lokalnych,
佛 nowe ruchy spo艂eczne,
佛 gangi,
佛 grupy o alternatywnych stylach 偶ycia,
佛 alumn贸w,
佛 spo艂eczno艣ci rasowe,
佛 spo艂eczno艣ci si贸str feministek,
佛 protestuj膮cych przeciwko systemowi podatkowemu,
佛 fundamentalistycznych grup religijnych,
佛 stowarzyszenia zawodowe.
b) FRAGMENTARYZACJA na podzia艂y klasowe nak艂ada si臋 niezliczona ilo艣d to偶samo艣ci i przynale偶no艣ci
stowarzyszeo i innych organizacji.
Zmienno艣d i nietrwa艂o艣d podzia艂贸w i to偶samo艣ci.
P艂ynna mozaika wielowymiarowo艣d zglobalizowana.
FRAGMENTARYZACJA oddzia艂ywanie. BAZAR pozycji spo艂ecznych wyb贸r jednostki.
| 17
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
c) AUTOMIZACJA:
佛 subiektywno艣d orientacji i warto艣ci jednostek i agregat贸w jednostek,
佛 nieprzewidywalno艣d,
佛 to偶samo艣ci i podzia艂y spo艂eczne kszta艂towane s膮 przez jednostki, a nie s膮 skutkiem
zewn臋trznej dominacji w stosunku do nich, np. preferencje polityczne, dost臋p do edukacji,
wzory zawierania ma艂偶eostw oraz dochody.
AUTOMIZACJA zale偶no艣d wybor贸w od czasu, zasob贸w, energii i pieni臋dzy.
d) RESYGNIFICATION indywidualne i ci膮gle nadawanie znaczenia:
佛 ci膮g艂a p艂ynno艣d podzia艂贸w spo艂ecznych,
佛 indywidualne wybory dotycz膮ce warto艣ci i to偶samo艣ci.
Nie nast臋puje upadek nier贸wno艣ci, ale podzia艂贸w opartych o klasy spo艂eczne.
艢MIERD KLAS
KONCEPCJA PAKULSKIEGO I WALTERSA
Termin klasa i historia spo艂eczna:
艁 Rola klas w spo艂eczeostwie postrzegana jest cz臋sto poprzez odwo艂anie do koncepcji K. Marska:
佛 powi膮zanie ekonomii z polityk膮,
佛 mo偶liwo艣d zbiorowych dzia艂ao strajk贸w, protest贸w, bunt贸w.
艁 Popularno艣d koncepcji klas w socjologii i polityce powstanie partii lewicowych, okres zimnej wojny.
艁 Lewica w Europie g艂贸wny obszar zainteresowad; wyodr臋bnianie klas, podzia艂y, nier贸wno艣ci.
艁 Socjologia bur偶uazyjna zaprzeczenie wa偶no艣ci/znaczenia tego terminu.
艁 Os艂abienie debaty w ostatnich latach (po 1989 roku) os艂abienie zainteresowania naukowc贸w
marksizmem, upadek socjalizmu.
艁 Prawica i lewica przesta艂y interesowad si臋 klasami spo艂ecznymi, zwraca si臋 ku takim kwestiom jak:
佛 Prawica: etniczno艣d, moralno艣d.
佛 Lewica: p艂ed, ekologia, prawa obywatelskie i cz艂owieka.
Niemodny jest lewicowy radykalizm.
艁 Termin klasa coraz bardziej oddzielony jest od ideologicznej otoczki okresu zimnej wojny .
艁 Obecnie tekst opublikowany w 1996 roku mo偶liwo艣d debaty naukowej o rzeczywistym znaczeniu
klas, nie b臋dzie zniekszta艂cona przez polityczne i ideologiczne podzia艂y (pomi臋dzy Zachodem i
Wschodem w okresie Zimnej Wojny).
KLASA spos贸b rozumienia terminu przez Watersa i Pakulskiego.
KLASY nie mo偶na traktowad jako czystych kategorii statystycznych bez uwzgl臋dnienia konsekwencji
spo艂ecznych, np. relacji spo艂ecznych, dystans贸w, wzor贸w interakcji, wzor贸w stowarzyszeo.
Klasa jako AKTYWNE PODMOITY powi膮zane z takimi zjawiskami jak wzory wyzysku (eksploatacji) walki,
dominacja, podporz膮dkowania, zamkni臋cia.
R贸偶nice poziomu klasowo艣ci pomi臋dzy r贸偶nymi spo艂eczeostwami oraz epokami i dotycz膮ce:
佛 stopnia polaryzacji,
佛 wyrazisto艣ci granic,
佛 skali konflikt贸w.
Konieczny jest MINIMALNY STOPIEO KRYSTALIZACJI skupienia, kt贸ry mo偶e przejawiad si臋 w:
a) identyfikowaniu si臋 z klas膮 co najmniej cz臋艣ci jej cz艂onk贸w zwi膮zek z klas膮 nie musi wyra偶ad si臋 w
u偶ywaniu termin贸w/nazw, mo偶e przejawiad si臋 w poczuciu r贸偶nicy my , oni .
b) 艣wiadomo艣ci antagonizmu klasowych,
c) klasa musi spe艂niad wym贸g bycia aktywnym podmiotem.
Podstawowe podzia艂y wyst臋puj膮ce w spo艂eczeostwach s膮 zr贸偶nicowane w czasie i przestrzeni.
Analiza klasowa ma tylko sens w spo艂eczeostwach klasowych.
| 18
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
Nie s膮 spo艂eczeostwami klasowymi: spo艂eczeostwa niewolnice staro偶ytnego Rzymu i Grecji, feudalizm Europa,
XX wiek kraje realnego socjalizmu.
W tych spo艂eczeostwach stosunki w艂asno艣ci i stosunku rynkowe nie s膮 przyczyn膮 podzia艂贸w spo艂ecznych.
W spo艂eczeostwach tych istniej膮 nier贸wno艣ci (istnieje struktura spo艂eczna, wyst臋puj膮 konflikty spo艂eczne), ale
nie ma klas.
KLASY to kategoria odnosz膮ca si臋 do okre艣lonego czasu i miejsca.
WSP脫ACZE艢NIE KLASY ZANIKAJ:
佛 zanikaj膮 spo艂eczno艣ci klasowe/osiedla,
佛 redystrybucja w艂asno艣ci,
佛 profesjonalizacja zawodowa.
Dotyczy to kapitalistycznych kraj贸w Zachodu.
W innych krajach 艣mierd klas nast臋puje w takim stopniu w jakim struktura spo艂eczna kszta艂towana jest w
relacji do w艂asno艣ci w przemy艣le.
KLASY:
1) POWSTAAY w kapitalizmie przemys艂owym,
2) ZMIENIAY SI w kapitalizmie korporacyjnym,
3) ZANIKAJ z postindustrializacj膮 i postmodernizacj膮.
Struktura spo艂eczna w kapitalizmie TRZY ETAPY:
a) XIX wiek
b) do po艂owy lat 70. XX wieku
c) wsp贸艂czesne stadium
SPOAECZEOSTWO KLAS EKONOMICZNYCH spo艂eczeostwo uporz膮dkowane wed艂ug wzoru dominacji i walki
mi臋dzy grupami interesu okre艣lonymi poprzez relacje ekonomiczne.
Karol Marks podzia艂 na w艂a艣cicieli fabryk i tych kt贸rzy sprzedaj膮 swoj膮 prac臋.
Klasa dominuj膮ca wp艂ywa na (kontroluje) PAOSTWO.
Bur偶uazja utrzymuje pozycj臋 klasy rz膮dz膮cej.
KLASA PODPORZDKOWANA mo偶e stad si臋 rewolucyjna, d膮偶yd do usuni臋cia ksay panuj膮cej poprzed
likwidacj臋 w艂asno艣ci prywatnej.
Podzia艂 w sferze kultury odzwierciedlaj膮 podzia艂y klasowe.
KLASY SPOAECZNIE ZORGANIZOWANE od pocz膮tku XX wieku nast臋puje 艣cis艂e powi膮zanie klas, partii, paostwa
narodowego.
Spo艂eczeostwo zdominowane jest przez POLITYK i dzia艂anie PAOSTWA.
W艂adza paostwowa dysponuje 艣rodkami PRZYMUSU kontrola ekonomii i kultury.
艁 PAOSTWO kierowane przez zunifikowan膮 elit臋 polityczno-biurokratyczn膮, rz膮dz膮c膮
podporz膮dkowanymi masami. Mo偶liwe istnienie formalnie niezale偶nych partii.
艁 ELITY przyw贸dcy polityczni, grupy interes贸w ze sfery ekonomii i kultury.
艁 EKONOMIA redystrybucja, zmiana w艂asno艣ci prywatnej na paostwow膮.
艁 MASY identyfikowane s膮 raczej jako narodowo polityczne klasy, a nie w odniesieniu do
przemys艂u/gospodarki.
艁 KULTURA ochrona paostwa lub monopole wspierane przez paostwo. Skutek: kultura masowa.
KLASY NARODOWE instytucjonalizacja. Partie polityczne zwi膮zki zawodowe,
aktywno艣d kreowana raczej przez partie polityczne ni偶 spontanicznie przez ich cz艂onk贸w, wsp贸lne interesy
( abstrakcyjne konstrukty tworzone przez ELITY). Byty polityczne kreowane jako byty/spo艂eczno艣ci
| 19
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
funkcjonuj膮ce na poziomie kraju. Minimalny poziom interakcji i komunikacji, pomi臋dzy jej cz艂onkami. Brak wi臋zi
i wsp贸lnoty krajowej. Klasy narodowe jako pot臋偶ni aktorzy spo艂eczni i polityczni.
SPOAECZEOSTWO STATUSOWE struktura spo艂eczna okre艣lona przez kultur臋.
Warstwa/stan kszta艂towana przez styl 偶ycia i/lub warto艣ci i status.
Struktura spo艂eczna tworzona wok贸艂 r贸偶nych to偶samo艣ci, przekonao, symboli i znaczeo, styl贸w i wzor贸w
konsumpcji.
Zmienno艣d, p艂ynno艣d podzia艂贸w MOZAIKA.
PAOSTWO zmniejszaj膮ca si臋 jego rola, os艂abienie poparcia udzielanego mu przez masy.
SFERA EKONOMII os艂abienie jej znaczenia w kszta艂towaniu struktury spo艂ecznej, gdy偶 podstawowej znaczenie
maj膮 podzia艂y oparte o symbole (sfera kultury).
Wsp贸艂cze艣nie nadal wyst臋puj膮 konflikty, wyzysk, ucisk, ale dotycz膮 one:
佛 postkolonialnego faszyzmu,
佛 preferencji seksualnych,
佛 dyskryminacji ze wzgl臋du na p艂ed,
佛 aktywno艣ci obywatelskiej,
佛 zaanga偶owania religijnego
佛 ruch贸w narodowo艣ciowych.
Ale zjawiska te maj膮 ma艂o, albo nie maj膮 nic wsp贸lnego z klas膮.
艢mierd klas wyniki badao
Badania Pizacklea (1990) przemys艂 odzie偶owy; os艂abienie to偶samo艣ci klasowych w Wielkiej Brytanii.
佛 wielkie przedsi臋biorstwa ma艂e firmy rodzinne,
佛 zr贸偶nicowanie terytorialne,
佛 p艂ed,
佛 rasa.
PROFESJONALI艢CI
PROFESSION grupy zawodowej zwi膮zane z klas膮 艣redni膮, posiadaj膮ce rozleg艂膮 wiedz臋 umys艂ow膮 i du偶膮 wiedz臋
techniczn膮, charakteryzuj膮ce si臋 du偶膮 niezale偶no艣ci膮 (autonomi膮), zaanga偶owanie w prac臋 w sektorze
publiczny.
Tradycyjnie profesjonali艣ci obejmuj膮 takie kategorie zawodowe jak: lekarze, prawnicy, kler i wojskowi.
Jednak ci膮g艂y rozw贸j wiedzy i technologii powoduje, 偶e zakres i zastosowanie tego terminu jest redefiniowane.
Tradycyjne podkre艣lenie takich cech, jak:
佛 umys艂owy charakter pracy,
佛 specyficzna wiedza i do艣wiadczenie zawodowe,
佛 profesjonalne organizacje zawodowe, dbaj膮ce o dyscyplin臋 i wysokie kwalifikacje jej cz艂onk贸w,
佛 orientacja altruistyczna,
佛 wysoka pozycja w strukturze spo艂ecznej.
| 20
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
INTELEKTUALI艢CI
Osoby zwi膮zane ze 艣wiatem idei, abstrakcyjnego my艣lenia, wy偶szej kultury umys艂owej i artystycznej.
Dwie g艂贸wne grupy to uczeni i arty艣ci. Wsp贸艂cze艣nie coraz wi臋ksze znaczenie przypisuje si臋 przedstawicielom
nauk technicznych.
Dwa znaczenia terminu:
a) Pocz膮tkowo u偶ywanie formy intelektualny, pocz膮tek XIX wieku znaczenie raczej pejoratywne.
Pocz膮tek XIX wieku w Saint Simon koncepcja awangardy, chod odnosi艂 j膮 raczej do naukowc贸w, a nie
do intelektualist贸w.
b) SPRAWA DREFUSA w 1986 roku intelektualistami nazwano obrooc贸w Drefusa.
Bardzo znana sprawa s膮dowa na prze艂omie XIX i XX wieku.
Alfred Drefus by艂 oficerem pochodzenia 偶ydowskiego, oskar偶onym i skazanym na do偶ywocie przez s膮d
wojskowy za zdrad臋 francuskich tajemnic wojskowych na rzecz Cesarstwa Niemieckiego.
Gdy po kilki latach na jaw wysz艂o krzywoprzysi臋stwo jednego ze 艣wiadk贸w, Emil Zola opublikowa艂 apel
o uniewinnienie Drefusa. Rozgorza艂 ostry sp贸r spo艂eczny. Si艂y konserwatywne wykorzystywa艂y dyskusj臋
nad zdrad膮 偶ydowskiego oficera dla zademonstrowania patriotyzmu. W 1899 roku po kolejnym
procesie Drefus zosta艂 u艂askawiony przez prezydenta.
Ksi膮偶ka filozofa Juliena Bendy Zdrada kleryk贸w 1927 ocena intelektualist贸w XIX i XX wieku.
Odrzucenie/zdrada powo艂ania - poszukiwanie prawdy obiektywnej, warto艣ci uniwersalnych. Oskar偶enie
kleryk贸w (intelektualist贸w) o zaanga偶owanie si臋 w bie偶膮ce sprawy polityczne i spo艂eczne.
TEZA O ZANIKANIU INTELIGENCJI
INTELIGENCJA A DEMOKRACJA demokracja jako idea i jako spos贸b robienia polityki pozostaje w sprzeczno艣ci
z jakimkolwiek przewodnictwem politycznym jakiejkolwiek grupy spo艂ecznej. Chyba 偶e sobie sama tak膮 grup臋
wy艂oni, a ona z kolei przekona og贸艂, 偶e godna jest najwi臋kszego zaufania i zostaje to udowodnione przy urnach.
Inteligencja jako przewodnik polityczny i spo艂eczny dla ludu w epoce prodemokratycznej traci w epoce
demokratycznej swoj膮 osobowo艣d, swoj膮 si艂臋 i co najwa偶niejsze chyba te偶 swoje najbardziej konstytutywne
cechy. Jako taka, jako inteligencja, wdaje si臋 w polityk臋, jest o艣mieszana, nie jest skuteczna, sama pl膮cze si臋
pomi臋dzy nakazami i w膮tpliwo艣ciami (WAADYKA).
NIEPODLEDAO艢D, NORMALNO艢D w czasach zniewolenia oczekiwano od niej raczej tworzenia krzepi膮cych
mit贸w, wskazywania cel贸w rozpalaj膮cych wyobrazni臋 i pobudzaj膮cych idei. To wszystko inteligencja przekuwa艂a
na zadania, powinno艣ci i misje. W czasach normalnych intelektualista powo艂any jest raczej do rozbijania
stereotyp贸w my艣lowych, podwa偶ania mit贸w zbiorowych, do opisu, analizy, refleksji. A to nie nadaje si臋 na
pos艂annictwo (BOGUCKA).
Teza o zaniku inteligencji i jej przekszta艂canie si臋 w klas臋 艣redni膮 przyjmowanie przez inteligencj臋 systemu
warto艣ci zachodnich klas 艣rednich: samodzielno艣d, indywidualizm, odpowiedzialno艣d za siebie.
Tradycyjne warto艣ci inteligencji warto艣ci prospo艂eczne, szczeg贸lnie solidaryzm narodowy.
艁 Formu艂owana po przemianach ustrojowych w 1989 roku. Chod koncepcja ta g艂oszona by艂a wcze艣niej w
krytycznych momentach historycznych.
艁 Kontekst spo艂eczny, formu艂owane s膮 te偶 koncepcje dotycz膮ce przeobra偶enia innych grup spo艂ecznych,
np. zaniku ch艂opstwa.
艁 Koncepcja zaniku inteligencji zak艂ada mi臋dzy innymi os艂abienie poczucia wsp贸lnoty. Dawniej
inteligencj臋 艂膮czy艂o, np. dobre wychowanie, styl 偶ycia, mi臋dzy innymi wsp贸lny kanon lektur, poczucie
misji.
艁 Obecnie koncepcja zaniku inteligencji zak艂ada cz臋sto jej przekszta艂canie si臋 w klas臋 艣redni膮.
| 21
MAKROSOCJOLOGIA - WYKAADY
Badania empiryczne DOMAOSKIEGO s膮 cz臋艣ciowo sprzeczne z t膮 argumentacj膮 o zaniku inteligencji:
a) wzrost liczebno艣ci tej kategorii spo艂eczno-zawodowej 8,8% w 2002 roku, w por贸wnaniu z 1987
rokiem 7,7%,
b) wzrost zamo偶no艣ci po zmianie ustroju np. w 2002 roku 1,96 razy powy偶ej 艣redniej krajowej,
c) najmniejsze zagro偶enie bezrobociem jednak ostatnie dane wskazuj膮 na wzrost bezrobocia tak偶e
w艣r贸d tej grupy; w 2011 roku osoby z wy偶szym wykszta艂ceniem stanowi艂y 10,62% wszystkich
bezrobotnych, co oznacza艂o 15,8% wi臋cej w por贸wnaniu do analogicznego okresu w zesz艂ym roku;
d) bardzo wysoki presti偶 zarazem inteligencj臋 cechuje wysoka samoocena swojej pozycji spo艂ecznej,
e) wysoki poziom deklarowanego poczucia szcz臋艣cia.
Inteligencja miejsce w strukturze spo艂ecznej i jej rola:
佛 Marcin Kula 1991 problem narodowy jest wa偶ny w krajach zacofanych,
佛 艂atwiejszy kontakt z zagranic膮 rola wykszta艂cenia, BUNT,
佛 inteligencja jako tw贸rca i no艣nik idei reprezentuj膮ca nie tylko w艂asne interesy.
Inteligencja jest silna, gdy inne grupy s膮 s艂abe:
佛 szlachta, ziemiaostwo by艂o ju偶 schy艂kowe,
佛 a bur偶uazja i mieszczaostwo klasa 艣rednia jeszcze nie mog艂a przewodzid .
Inteligencja jako grupa silnie kontestuj膮ca, buntownicza, odrzucaj膮ca paostwo jako obce.
Warunki historyczne w socjologii polskiej s膮 dwa g艂贸wne tematy zainteresowad NAR脫D I INTELIGENCJA.
Inteligencja jako rzecznik niepodleg艂o艣ci i demokratyzacji:
佛 zacofanie gospodarcze,
佛 brak niepodleg艂o艣ci,
佛 sugestie co do cel贸w i metod dzia艂ania politycznego, spo艂ecznego,
佛 inteligencja w elitach ruch贸w spo艂ecznych i narodowych.
RZD DUSZ:
艁 Ch艂op czu艂, 偶e jest mu zle jednak Ne zna艂 odpowiedzi, co jest tego przyczyn膮 oraz dlaczego i jak
spo艂eczeostwo polskie odstaje od innych.
艁 To inteligent potrafi postrzegad spo艂eczeostwo ca艂o艣ciowo i formu艂owad diagnozy i projekty jego
modernizacji.
HABITAT INTELIGENCJI Polska, Rosja, Europa Wschodnia (dlaczego w艂a艣nie w tych krajach).
Inteligencja powsta艂a, zaistnia艂a i zyskiwa艂a na znaczeniu wsz臋dzie tam, gdzie:
a) im d艂u偶ej trwa艂膮 spo艂eczna przewaga post-feudalnej klasy uprzywilejowanej ,
b) im s艂absze by艂o mieszczaostwo.
Inteligencja podkre艣la艂a, 偶e to co j膮 odr贸偶nia艂o od innych grup spo艂ecznych, to nie dobre urodzenie. Wierzyli, 偶e
to wykszta艂cenie i osobiste zas艂ugi dla kraju decydowad mia艂y o pozycji spo艂ecznej cz艂owieka .
Na Zachodzie profesjonali艣ci nie odr贸偶niali si臋 znacz膮co swoim stylem 偶ycia, warto艣ciami i aspiracjami od
zamo偶nych mieszczan.
Inteligencja powsta艂膮 tam, gdzie kapitalizm nie przeobrazi艂 struktury spo艂ecznej.
Paostwo g艂贸wny pracodawca inteligencji.
| 22
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Makroskopowa budowa mi臋艣nia01?dania makroskopowe instrukcja 2id 79makroskopowa11?dania makroskopoweBadania makroskopowe grunt贸w budowlanychBadania makroskopoweMakrosomiap艂odu12 METALOGRAFICZNA ANALIZA MAKROSKOPOWABADANIE MAKROSKOPOWE PO艁膭CZE艃 SPAWANYCHBadania makroskopowe instrukacjamakrosocjologiasylabus psych makrostruktur spo艂ecznych01 Badania makroskopowe instrukcjaid 97ANALIZA MAKROSKOPOWA PNENbadania makroskopoweMetoda makroskopowa MGL(1)wi臋cej podobnych podstron