System NetWare 4 posiada wbudowane funkcje kompresji i dekompresji danych na dyskach sieciowych. Po odpowiednim ustaleniu parametrów tych funkcji, operacje na plikach wykonywane są automatycznie, bez udziału operatora. Przyjęto następujące założenia:

• kompresja danych jest zadaniem o niskim priorytecie i wykonywana jest tylko wtedy, gdy nie ma do obsłużenia innych zadań, związanych z zapisem lub odczytem dysku

• dekompresja danych ma wysoki priorytet i odbywa się w chwili odczytu danych przechowywanych na dysku w skompresowanej postaci.

SUBLOKACJA CZYLI ALOKACJA UŁAMKOWA BLOKÓW PAMIĘCI

Zapis danych na dysku odbywa się jak wiadomo bokami. Jeśli zależy nam na dużej szybkości zapisu i odczytu danych, należy stosować bloki jak największe, np. o wielkość 32 kB lub 64 kB. Wiąże się to jednak z marnotrawstwem pamięci w przypadku, gdy objętość zapisywanego pliku nieznacznie przekracza wielokrotność bloku. Na przykład zapisanie pliku o pojemność 65 kB, przy określonej wielkości bloku równej 64 kB powoduje, że na dysku zostanie zajęte 128 kB - i tak to wyglądało w poprzednich wersjach systemu NetWare.

W NetWare 4 zastosowano alokację ułamkową bloków pamięci (block suballocation), która automatycznie dokonuje podziału nie w pełni wykorzystanych bloków na mniejsze jednostki - po 512 bajtów. W ten sposób dla podanego wyżej przykładu poprzez zapis pliku 65 kB zostałby zajęty jeden blok 64 kB i i dwa „podbloki” z następnego bloku. Pozostałe 126 jednostek, po 512 bajtów każda, może być wykorzystane przez inne pliki.

PODZIAŁ BAZY OBIEKTÓW NA PARTYCJE

Partycją nazywamy fragment bazy obiektowej NDS powstały z podzielenia jej według kryteriów logicznych ( niekoniecznie związanych z fizyczną lokalizacją stanowiących ją obiektów ). Trzeba pamiętać że partycje bazy obiektowej nie mają żadnego związku z partycjami logicznymi na dyskach sieciowych.

W trakcie instalacji NetWare 4 tworzy automatycznie pierwszą partycję związaną z obiektem typu korzeń (Root ), a następne mogą być tworzone ręcznie np. dla nowych jednostek organizacyjnych. Przykład partycji na rysunku:

Pierwsza partycja

Root

Orgamizacja

Jednostka organizacyjna Jednostka organizacyjna

Serwer Jednostka organizacyjna Serwer 3

Liść 1 Serwer 2 Liść

Liść 2 Liść Następne partycje

Baza NDS jest zatem bazą rozproszoną przechowywaną na wielu serwerach. W przypadku, gdyby któryś z serwerów uległ uszkodzeniu lub po prostu nie został włączony do sieci, informacje w bazie byłyby niekompletne, a nawet mogłyby utracić spójność. Aby temu zapobiec informacje są kopiowane, i przechowywane w wielu serwerach. Zamiast jednak kopiować całą bazę, kopiuje się ją fragmentami, czyli tworzy się kopie (repliki), partycji. Repliki te z kolei powielane są na wielu serwerach (minimum dwóch dla wieloserwerowej sieci.

Repliki partycji należą do jednego z trzech typów:

Replika Master - automatycznie tworzona w trakcie instalacji serwera dla każdej nowo tworzonej organizacji lub jednostki organizacyjnej. Każda partycja posiada tylko jedną replikę typu Master.

Replika Read/Write - dane o obiektach mogą być zarówno czytane, jak i zmieniane. W trakcie instalacji każdego nowego serwera i dołączania go do istniejącej struktury drzewa NetWare 4, tworzy i instaluje na serwerze repliki Read/Write partycji „macierzystej” (partycji w której strukturę wkomponowujemy nowy serwer).

Replika Read Only - służy do odczytu danych z bazy obiektów, stanowiąc równocześnie zabezpieczenie przed skutkami awarii serwera zawierającego replikę Master.

Potrzeba modyfikacji listy modułów VLM zachodzi rzadko bez wyraźnego uzasadnienia, nie zaleca się używania niestandardowych zestawów.

Zbiory klienta 32 - bitowego przedstawione są poniżej:

• NIOS.EXE ( łądowany poleceniem NIOS ) to moduł implementujący polecenie LOAD w systemie DOS, umożliwiające ładowanie pozostałych modułów do pamięci typu extended.

• LSLC32.NLM ( ładowany polecenie LOAD LSLC32.NLM ) to program wspomagający przekazywanie strumienia informacji zorganizowanego w pakiety pomiędzy kartą sieciową a zestawem programów analizujących ich zawartość, podobnie jak to robi LSL.COM w kliencie 16 - bitowym.

• CMSM.NLM to program wspomagający pracę sterownika karty sieciowej.

• ETHERTSM.NLM to kolejny moduł wspomagający pracę sterownika karty sieciowej.

• DRIVER.NLM to program sterujący pracą karty sieciowej. Musi on być ładowany z podaniem wymaganych dla danej karty sieciowej parametrów sprzętowych.

• IPX.NLM to program implementujący protokół komunikacyjny IPX na stacji roboczej.

• CLIENT32.NLM to program nawiązujący i utrzymujący sesję z serwerem sieciowym.

SYSTEMY PLIKOWE

Naturalną cechą każdego systemu komputerowego jest zdolność do przechowywania danych, a także istnienie spójnego mechanizmu pozwalającego na dostęp do nich właściwym zainteresowanym. Dane te są przechowywane w postaci plików, które są po prostu ciągami bajtów. Każdy plik posiada swoją nazwę odróżniającą go od innych plików i dodatkowe parametry, takie jak: data jego powstania, data ostatniej modyfikacji pliku, jakieś szczególne dyspozycje dla systemu co do sposobu jego traktowania i inne.

Pliki z kolei, jako że na ogół jest ich w każdym systemie bardzo dużo, są zorganizowane w postaci tzw. Hierarchicznej struktury katalogów.

W systemie NetWare 4 istnieją tzw. Woluminy, które są magazynami plików poukładanych właśnie w hierarchiczną strukturę katalogów.

Wolumin

Katalog Katalog

Podkatalog Podkatalog Plik Plik

Plik Plik Plik Podkatalog

U samego „szczytu” struktury znajduje się wolumin zawierający katalogi, które mogą zawierać podkatalogi itd. Każdy katalog w tym również szczyt struktury, może obok podkatalogów zawierać również pliki. Tak więc wolumin może być rozumiany jako „korzeń” albo szczyt hierarchicznej struktury katalogów w NetWare. Fizyczna organizacja systemów plików w NetWare 4 jest taka, że każdy serwer na zamontowanych w nim dyskach posiada co najmniej jeden wolumin ( a maksymalnie 64 ).

KATALOG ROLA PEŁNIONA W SYSTEMIE .

LOGIN - zawiera takie programy, które umożliwiają rejestrację użytkownika do systemu, a także wykonanie niektórych operacji dopuszczalnych bez zarejestrowania się w systemie

PUBLIC - przechowuje takie programy i informacje, które powinny być dostępne dla każdego urzytkownika zarejestrowanego do sieci.

MAIL - może zwierać podkatalogi - po jednym dla każdego użytkownika, które system wykorzystuje na wiek różnych sposobów, m.in. jako miejsce przechowywania programów login, script w przypadku pracy w trybie emulacji bindery.

SYSTEM - przechowuje informacje o systemie operacyjnym, programy modułów ładowalnych oraz niektóre programy dostępne tylko dla operatora systemu. Nikt poza osobami zaufanymi zazwyczaj nie ma dostępu do tego katalogu.

ETC - zawiera pliki przykładowe pomagające skonfigurować system, zwłaszcza gdy dany serwer ma służyć jako węzeł w sieci TCP/IP.

DELETED.SAF - zawiera pliki skasowane z tych katalogów, które zostały skasowane razem z zawartymi w nich plikami, a równocześnie te skasowane pliki nie zostały definitywnie usunięte z systemu.

QUEUES - zawiera podkatalogi które reprezentują obiekty kolejek drukarskich, w których mogą czekać zadania do wydruku.

DOC - zawiera elektroniczną wersję podręczników zawartych w komplecie systemu

NetWare 4.

podkatalogi NLS - katalogi NLS zawierają pliki z komunikatami systemowymi i pliki zawierające treść pomocnika użytkownika dostępnego w każdej chwili pracy w systemie.

SYSTEM ZABEZPIECZEŃ PLIKÓW

Przedstawione zostaną tylko te cechy systemu zabezpieczeń plikowych które z w sposób istotny odróżniają go od systemy zabezpieczeń w NDS są to:

• Inny, dostosowany do potrzeb systemu plikowego zestaw praw dysponenckich oraz inne reguły rządzące działaniem specjalnego prawa supervisory uniemożliwiające jawne odebranie go w przypadku, gdy zostało odziedziczone z katalogu nadrzędnego.

• Inne działanie filtrów IRF założonego na katalog lub plik uniemożliwiające blokowanie specjalnego prawa supervisory.

• Możliwość zakładania na pliki i katalogi tzw. Atrybutów czyli własności precyzujących sposób ich traktowania przez system bądź dostępu do nich bez względu na to, kto chce ten dostęp uzyskać.

• Domyślne nadawanie praw dysponenckich do systemu plikowego kontenerowi, w którym zawarty jest serwer.

ZESTW PRAW DYSPONENCKICH DO PLIKÓW I KATALOGÓW

Jako że głównymi czynnościami, które mogą być wykonywane na zbiorach, jest ich tworzenie, kasowanie, otwieranie, czytanie oraz zapis, to zestaw praw dysponenckich odzwierciedla potrzeby użytkowników w tym zakresie i wygląda następująco:

---