REFERAT DLA RODZICÓW

Co warto wiedzieć o dysleksji

Co to jest dysleksja ? To najkrócej ujmując trudności w opanowaniu nauki czytania. Dysleksja rozwojowa obejmuje kilka rodzajów zaburzeń:

DYSLEKSJA - trudności w czytaniu, zaburzenia tempa i techniki czytania, jak i stopnia rozumienia tekstu

DYSORTOGRAFIA - trudności z opanowaniem poprawnej pisowni dziecko popełnia błędy ortograficzne mimo dobrej znajomości zasad pisowni

DYSGRAFIA - niski poziom graficzny pisma - brzydkie ,koślawe litery, trudności z utrzymaniem się w linijce, litery w wyrazach nierówne

DYSKALKULIA - problemy w matematyce - niski poziom rozumowania operacyjnego, kłopoty z pojęciem liczby , wielkości, proporcji

Te trudności w uczeniu nie zależą od poziomu inteligencji dziecka , od kompetencji nauczyciela, nie są też wynikiem lenistwa, czy złej woli ucznia lecz przyczyną tych zaburzeń mogą być mikrouszkodzenia tych części kory mózgowej, które są odpowiedzialne za rozpoznawanie słyszanych głosek i widzianych liter.

Często zdarza się , że osoby mające dysleksję nie są tego świadome, a z roku na rok jego kłopoty w szkole pogłębiają się. Tymczasem rodzice już właśnie w przedszkolu mogą zorientować się , że ich dziecko należy do grupy tzw: ”ryzyka dysleksji” współpracując z nauczycielem i psychologiem i poddając dziecko badaniom znajomości liter, cyfr, umiejętności czytania pojedynczych wyrazów, analizę głosek, nazywanie kolorów, przedmiotów dowiemy się czy dziecku grożą trudności czytania i pisania.

Dzieci takie jak wynika z obserwacji są niezręczne, mają kłopoty z lepieniem, malowaniem i odwzorowywaniem. Ich zeszyty w szkole wyglądają niechlujnie , mają często wady wymowy i kłopoty z rozróżnianiem dźwięków , mylą litery podobne pod względem kształtu np.: b-p, d-g, oraz litery o podobnym brzmieniu np.: b-p, d-t, g-k.

Dzieci z dysleksją mają też zaburzenia w orientacji przestrzennej - stąd późniejsze kłopoty w nauce geografii, chemii oraz na zajęciach sportowych.

Dlatego ważne jest obserwowanie swojego dziecka i ścisła współpraca z nauczycielem, gdy odpowiednio wcześnie zauważymy pewne objawy i zareagujemy to zapobiegniemy utrwaleniu się nieprawidłowych nawyków i pogłębianiu się niesprawności .

Co powinno więc nas zaniepokoić u naszego dziecka w wieku przedszkolnym?

Opóźniony rozwój mowy

Regularnie przekręcanie wyrazów i zwrotów

Kłopoty z zapamiętywaniem nazw pospolitych obiektów

Trudności w uczeniu się wierszyków i rymujących się słów

Często zarzuca mu się że nie słucha lub nie uważa

Jest nadmiernie ruchliwe, często wpada na przeszkody i spada np.: z krzesła

Ma trudności z łapaniem, kopaniem lub rzucaniem piłki, podskakiwaniem i przeskakiwaniem

Ma trudności z wystukiwaniem prostych rytmów

Lubi gdy mu się czyta ale nie wykazuje zainteresowania literami

Ma kłopoty z samodzielnym ubieraniem się i zakładaniem obuwia na właściwe nogi

W wieku wczesnoszkolnym :

Ma trudności z czytaniem i ortografią - nie dostrzega błędów ortograficznych

Odwraca litery i cyfry, myli je, opuszcza

Ma trudności z zapamiętywaniem tabliczki mnożenia, alfabetu, kształtu liter

Opuszcza litery w słowach i zmienia ich kolejność

Używa palców lub tabliczek do prostych obliczeń

Ma kłopoty ze zrozumieniem czytanego przez siebie tekstu

Ma trudności z wiązaniem sznurowadeł, zapinaniem guzików, ubieraniem się

Ma słabe poczucie kierunku, ma kłopoty z odróżnieniem prawej i lewej strony

Ma niską samoocenę i brak wiary we własne siły

Jego rysunki są przeważnie ubogie ma kłopoty z odwzorowywaniem prostych figur geometrycznych

Zauważa małą liczbę szczegółów na obrazkach, opis jest ubogi

Ma kłopoty w nauce języka obcego

Czasami inteligentne dzieci świadomie maskują własne niedobory a ich wady stają się dopiero widoczne przez pryzmat niepowodzeń szkolnych. Terapia tych dzieci polega na usprawnianiu zaburzonych funkcji ( wzroku, słuchu, ruchu)i rozwijaniu tych, które działają bez zakłóceń, aby w ten sposób osiągnąć pożądane efekty.

Terapia jest jednak tym skuteczniejsza im wcześniej zostanie podjęta. Wykonywane ćwiczenia pomagają likwidować skutki zaburzeń czytania i pisania a jednocześnie wspomagają pracę mózgu tzw:” gimnastyka umysłu. Poprzez łączenie nauki z zabawą (gry, łamigłówki, rebusy, układanki) sprawiają dużo radości dzieciom a zarazem likwidują zaburzenia. Zajęcia takie odbywają się w małych grupkach pod kierunkiem wykwalifikowanych nauczycieli i noszą nazwę TERAPII PEDAGOGICZNYCH.

---