Najczęstsze przyczyny niedrożności cewki moczowej u kotów:
Dwie najczęstsze przyczyny niedrożności cewki moczowej u kotów to czopy śluzowo- białkowe i kamica. Czopy zamykające cewkę utworzone są z macierzy śluzowo- białkowej przesyconej solami mineralnymi. Skład inkrustujących soli mineralnych jest różny. Macierz utworzona jest ze śluzowo- białkowych związków, głównie białka Tamm-Horsfalla. Kamica jest rzadszą przyczyną niedrożności cewki, ale rozpoznaje się ją w 15-22% przypadków kotów z objawami krwiomoczu, częstomoczu i zaburzeń w oddawaniu moczu. Kamienie najczęściej występują u kotów utworzone są z fosforanu amonowo- magnezowego lub szczawianu wapnia. Inne przyczyny niedrożności cewki moczowej to nowotwór umiejscowiony przy ujściu pęcherza moczowego lub w cewce, przewężenia światła cewki, ucisk z zewnątrz, niedrożność czynnościowa bądź brak synergii między mięśniem wypieraczem moczu a zwieraczem cewki.
Zaburzenia metaboliczne towarzyszące najczęściej niedrożności cewki:
Zaburzenia metaboliczne związane z azotemią pozanerkową to zmniejszenie objętości krwi krążącej, hiperkaliemia i kwasica metaboliczna. Zmniejszenie objętości krwi krążącej jest wynikiem utraty łaknienia, braku pragnienia, wymiotów. Niedrożność cewki moczowej powoduje upośledzenie wydalania jonów potasowych i wodorowych, co prowadzi do hiperkaliemii i kwasicy metabolicznej. Z czasem zwiększone ciśnienie na terenie pęcherza moczowego i moczowodów powoduje upośledzenie filtracji kłębuszkowej, przepływu krwi przez nerki i funkcjonowania kanalików, co z kolei prowadzi do pozanerkowej azotemią.
Sposób rozpoznawania czynnościowej niedrożności cewki:
Czynnościowa niedrożność cewki jest częstym powikłaniem zaczopowania cewki u kotów. Kot zazwyczaj napina się do oddawania moczu wydalając jedynie niewielkie ilości moczu. Wyciśnięcie pęcherza jest bardzo trudne, cewnik można założyć bez problemu. U części kotów występują skurcze krocza podczas prób oddawania moczu.